(1999) 2 ΑΑΔ 658
[*658]21 Δεκεμβρίου, 1999
[ΑΡΤΕΜΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ ΚΩΣΤΑ ΚΑΛΑΘΑ,
Εφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Aρ. 6763)
Ποινή — Πλαστογραφία συμβολαίου ενοικιαγοράς — Κυκλοφορία του ίδιου εγγράφου — Απόσπαση χρημάτων με ψευδείς παραστάσεις, (ποσού £8.000 με το οποίο χρηματοδοτήθηκε η ενοικιαγορά) — Εικοσιδύο παρόμοια αδικήματα λήφθηκαν υπόψη — Δύο προηγούμενες καταδίκες — Παραδοχή στις κατηγορίες — Εφεσείων πατέρας τεσσάρων παιδιών ηλικίας 10-18 ετών — Επιβολή συντρέχουσων ποινών φυλάκισης 14 μηνών στην κατηγορία πλαστογραφίας και κυκλοφορίας και 9 μηνών στην κατηγορία για απόσπαση χρημάτων με ψευδείς παραστάσεις — Κρίθηκαν έκδηλα υπερβολικές και μειώθηκαν σε 9 μήνες στις πρώτες δύο κατηγορίες και σε έξι μήνες στην τρίτη.
Ποινή — Επιμέτρηση — Μετριαστικοί παράγοντες σε υπόθεση για πλαστογραφία συμβολαίου ενοικιαγοράς, κυκλοφορία του και απόσπαση χρημάτων με ψευδείς παραστάσεις: Ταυτότητα εφεσείοντος ήταν πάντοτε δεδομένη — Εφεσείων ενήργησε σε κλίμα προφανούς χαλαρότητας εκ μέρους του αντισυμβαλλομένου Χρηματοδοτικού Οργανισμού — Στόχος του εφεσείοντα η εξόφληση των χρημάτων εν καιρώ προτού φτάσει η στιγμή να λογοδοτήσει στην ποινική δικαιοσύνη — Η διευθέτηση των οικονομικών εκκρεμοτήτων του εφεσείοντα προς τον εν λόγω Οργανισμό — Τα αδικήματα δεν θα γίνονταν γνωστά στην Αστυνομία αν ο εφεσείων δεν τα αποκάλυπτε.
Οι κατηγορίες, οι μετριαστικοί παράγοντες και οι επιβληθείσες ποινές αναφέρονται στις πιο πάνω εισαγωγικές σημειώσεις. Η παρούσα έφεση η οποία στρέφεται κατά των ποινών ως έκδηλα υπερβολικών έγινε αποδεκτή και το Εφετείο μείωσε τις επιβληθείσες ποινές σε 9 μήνες στις πρώτες δύο κατηγορίες και σε 6 μήνες στην τρίτη. [*659]Αναφορικά με το ζήτημα της αναστολής της ποινής, και τη θέση του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι αν διαταζόταν αναστολή θα οδηγούσε “σε εξουδετέρωση του σκοπού του Νόμου και της αποτελεσματικότητας της ποινής με πρόσδωση υπέρμετρης σημασίας στο ζήτημα της εξατομίκευσης παρά στο ζήτημα της σοβαρότητας και της ανάγκης αποτροπής”, το Εφετείο δεν επενέβη.
Η έφεση επιτράπηκε στο βαθμό και στην έκταση που αναφέρθηκε ανωτέρω.
Έφεση εναντίον Ποινής.
Έφεση εναντίον της ποινής από τον Iουλιανό Kώστα Kαλαθά, ο οποίος βρέθηκε ένοχος από το Eπαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας στις κατηγορίες πλαστογραφίας, κυκλοφορίας πλαστού εγγράφου και απόσπασης χρημάτων με ψευδείς παραστάσεις, κατά παράβαση των Άρθρων 335 και 301 του Ποινικού Kώδικα, Kεφ. 154 και καταδικάστηκε σε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 14 μηνών στις κατηγορίες πλαστογραφίας και κυκλοφορίας και 9 μηνών στην κατηγορία για απόσπαση χρημάτων με ψευδείς παραστάσεις.
Σωφρονίου, για τον Eφεσείοντα.
Μ. Παπαϊωάννου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Eφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Νικολάου, Δ..
ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.: Σε υπόθεση στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας ο εφεσείων παραδέχθηκε ενοχή σε κατηγορία για πλαστογραφία συμβολαίου ενοικιαγοράς, σε κατηγορία για κυκλοφορία του ίδιου εγγράφου και σε άλλη για τη συνακόλουθη απόσπαση, με ψευδείς παραστάσεις, ποσού £8.000 με το οποίο χρηματοδοτήθηκε η ενοικιαγορά. Επρόκειτο για περίπτωση στην οποία ο εφεσείων, ο οποίος απασχολείτο με την εμπορία μεταχειρισμένων οχημάτων, έθεσε την υπογραφή τριών αδερφιών του ως πρωτοφειλετών σε έντυπο συμβολαίου ενοικιαγοράς αυτοκινήτων με Χρηματοδοτικό Οργανισμό με τον οποίο συνεργαζόταν, υπέγραψε και ο ίδιος προσωπικά ως εγγυητής και, συντελεσθείσας της πράξης στις 14 Ια[*660]νουαρίου 1997, ο Χρηματοδοτικός Οργανισμός του κατέβαλε το αντίστοιχο ποσό. Επειδή ύστερα δεν πληρώθηκαν οι δόσεις, ο Χρηματοδοτικός Οργανισμός κίνησε αγωγή. Οι εμφανιζόμενοι ως πρωτοφειλέτες προέβαλαν ότι δεν συνήψαν και δεν υπέγραψαν τέτοια σύμβαση. Οπότε, τον Αύγουστο του 1997, ειδοποιήθηκε η αστυνομία. Ο εφεσείων εξήγησε αμέσως τι συνέβηκε και προέβη σε εξόφληση ολοκλήρου του χρέους.
Όχι μόνο αυτό. Αποκάλυψε με δική του πρωτοβουλία, χωρίς να υπάρχει οποιαδήποτε καταγγελία και κανένα στοιχείο στα χέρια της αστυνομίας, ότι παλαιότερα, κατά το 1991 και 1992, είχε διαπράξει παρόμοια αδικήματα με τον ίδιο τρόπο και ότι πιο πρόσφατα, κατά το 1997, επίσης διέπραξε αδικήματα πλαστογραφίας τα οποία αφορούσαν επιταγές - στις οποίες είχε θέσει το όνομα της συζύγου του ως εκδότριας - και αδικήματα έκδοσης επιταγών χωρίς αντίκρυσμα. Δεν είχαν περιέλθει όλα εκείνα τα παλαιότερα σε γνώση της αστυνομίας επειδή προφανώς ο εφεσείων αναγνώριζε την ευθύνη του και πλήρωνε. Από τρεις περιπτώσεις παρόμοιες με την παρούσα, μια το 1991 και δυο το 1992, όπως και άλλες το 1997, διαπράχθηκαν συνολικά είκοσι δύο αδικήματα: οκτώ πλαστογραφίας, οκτώ κυκλοφορίας, τριών απόσπασης χρημάτων και τριών έκδοσης επιταγών χωρίς αντίκρυσμα. Λήφθηκαν υπόψη στην επιμέτρηση της ποινής. Σημειώνουμε και ότι ο εφεσείων βαρυνόταν με δύο προηγούμενες καταδίκες του 1995 στις οποίες του επιβλήθηκαν χρηματικές ποινές και εγγύηση.
Για την υπό αναφορά υπόθεση επιβλήθηκε στον εφεσείοντα ποινή φυλάκισης δεκατεσσάρων μηνών στην κατηγορία πλαστογραφίας· το ίδιο και στην κατηγορία κυκλοφορίας· ενώ στην κατηγορία για απόσπαση χρημάτων με ψευδείς παραστάσεις επιβλήθηκε φυλάκιση εννέα μηνών. Το Δικαστήριο διέταξε οι ποινές να συντρέχουν.
Ο εφεσείων προσβάλλει αυτές τις ποινές ως υπερβολικές. Ο συνήγορος ανέπτυξε επιχειρηματολογία με αναφορά στις περιστάσεις διάπραξης των αδικημάτων και τα όσα ακολούθησαν αλλά και στις προσωπικές συνθήκες του εφεσείοντος για να υποστηρίξει πως, ενώ εδικαιολογείτο η ποινή φυλάκισης ενόψει των προηγούμενων καταδικών, ήταν εντούτοις υπέρμετρη σε έκταση και θα έπρεπε εν πάση περιπτώσει να είχε ανασταλεί. Ο εφεσείων έχει τέσσερα παιδιά ηλικίας 10, 14, 16 και 18 ετών. Έγινε λόγος ιδιαίτερα για τις ανάγκες της μεγάλης του κόρης η οποία, ως αριστούχα μαθήτρια, εξασφάλισε θέση σε Αμερικανικό Πανεπιστήμιο και παρόλο που πήρε υποτροφία, συνέχιζε να χρειάζεται από τον πατέρα [*661]της οικονομική στήριξη την οποία, με τη φυλάκιση του, δεν θα μπορούσε να της προσφέρει.
Μας φαίνεται πως σε σχέση με τις περιστάσεις διάπραξης των αδικημάτων δεν προσμέτρησε επαρκώς πρώτο, ότι η ταυτότητα του εφεσείοντος ως δράστη ήταν πάντοτε δεδομένη και ότι ως εκ τούτου, από τη στιγμή που θα ετίθετο ζήτημα, δεν θα μπορούσε να αποφύγει τις ευθύνες του· δεύτερο, ότι ο εφεσείων ενήργησε μέσα σε κλίμα προφανούς χαλαρότητας από μέρους του αντισυμβαλλομένου Χρηματοδοτικού Οργανισμού· τρίτο, ότι ο εφεσείων απέβλεπε σε μόνο προσωρινό χρηματικό πλεονέκτημα με στόχο να εξοφλήσει εν καιρώ προτού φτάσει η στιγμή να λογοδοτήσει στην ποινική δικαιοσύνη· τέταρτο, ότι ο εφεσείων δεν άφησε από την αδικοπραγία του οποιαδήποτε οικονομική εκκρεμότητα· και, πέμπτο, ότι αν ο εφεσείων δεν αποκάλυπτε τα αδικήματα που λήφθηκαν υπόψη, αυτά δεν θα γίνονταν γνωστά στην αστυνομία.
Έχουμε την άποψη πως, παρά τη σύμφυτη σοβαρότητα των αδικημάτων και ιδιαίτερα εκείνων της πλαστογραφίας, τα όσα συνέθεταν την περίπτωση επέτρεπαν μεγαλύτερη επιείκεια. Η οποία, όπως καταλήξαμε αλλά όχι χωρίς κάποιο δισταγμό, δικαιολογούσε αντανάκλαση στο ύψος της ποινής τέτοια ώστε να μπορεί να χαρακτηρισθεί η επιβληθείσα ποινή ως έκδηλα υπερβολική. Γι’ αυτό αποφασίσαμε να παρέμβουμε. Μειώνουμε τη φυλάκιση σε εννέα μήνες στις πρώτες δύο κατηγορίες και σε έξι στην τρίτη. Οι ποινές να συντρέχουν.
Ως προς το ζήτημα αναστολής της ποινής, σε σχέση με το οποίο το πρωτόδικο Δικαστήριο κατέληξε πως η αναστολή θα οδηγούσε “σε εξουδετέρωση του σκοπού του Νόμου και της αποτελεσματικότητας της ποινής με πρόσδωση υπέρμετρης σημασίας στο ζήτημα της εξατομίκευσης παρά στο ζήτημα της σοβαρότητας και της ανάγκης αποτροπής” δεν θεωρούμε ότι δικαιολογείται παρέμβαση. Πρόκειται για προσέγγιση πλήρως ευθυγραμμισμένη με τη νομολογία στην οποία το Δικαστήριο αναφέρθηκε εκτενώς και δεν διακρίνουμε εν προκειμένω οποιαδήποτε εξαιρετική περίσταση που να επέτρεπε διαφορετική εξέλιξη.
Η έφεση γίνεται δεκτή στο βαθμό και στην έκταση που αναφέραμε.
H έφεση επιτρέπεται στο βαθμό και στην έκταση που αναφέρεται ανωτέρω.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο