(2001) 2 ΑΑΔ 467
[*467]12 Ιουλίου, 2001
[ΑΡΤΕΜΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΓΕΝΙΚΟΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσείων,
ν.
ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥ,
Εφεσίβλητου.
(Ποινική Έφεση Αρ. 7006)
Ποινή ― Παράνομη εργοδότηση αλλοδαπού ― Εφεσίβλητος, υπεργολάβος εργοληπτικής εταιρείας, καταδικάστηκε σε πρόστιμο £500 για παράνομη εργοδότηση αλλοδαπού ― Άμεση παραδοχή ― Λευκό ποινικό μητρώο ― Μικρό χρονικό διάστημα εργοδότησης ― Η ποινή κρίθηκε έκδηλα ανεπαρκής και αντικαταστάθηκε κατ’ έφεση με ποινή δίμηνης φυλάκισης ενόψει και της καταδίκης του εργοδοτούμενου του εφεσίβλητου σε ποινή άμεσης φυλάκισης για παράνομη παραμονή και διεξαγωγή επαγγέλματος χωρίς άδεια.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο καταδίκασε τον αλλοδαπό συγκατηγορούμενο του εφεσίβλητου, ο οποίος κατηγορήθηκε για παραμονή στη Δημοκρατία μετά τη λήξη της άδειάς του και για διεξαγωγή επαγγέλματος χωρίς την απαιτούμενη άδεια, σε συντρέχουσες ποινές άμεσης φυλάκισης δύο μηνών. Το Δικαστήριο επέβαλε πρόστιμο £500 στον εφεσίβλητο για παράνομη εργοδότηση αλλοδαπού.
Ο Γενικός Εισαγγελέας εφεσίβαλε την επιβληθείσα στον εφεσίβλητο ποινή.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Η επιβολή ποινής φυλάκισης στον εργοδοτούμενο πρέπει κατά κανόνα να συνοδεύεται και με ανάλογη ποινή για τον εργοδότη, έχοντας υπόψη ότι η προβλεπόμενη ποινή για τον εργοδότη είναι πιο αυστηρή από εκείνη που προβλέπεται για τον εργοδοτούμενο.
2. Η αρμόζουσα ποινή στην παρούσα υπόθεση είναι εκείνη της άμεσης φυλάκισης.
[*468]
Η έφεση επιτράπηκε.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Mohamed El Feky κ.ά. ν. Αστυνομίας (1996) 2 Α.Α.Δ. 166,
Γενικός Εισαγγελέας ν. Μονιάτη (2000) 2 Α.Α.Δ. 553,
Γενικός Εισαγγελέας ν. Μιχαήλ (2001) 2 Α.Α.Δ. 74.
Έφεση εναντίον Ποινής.
Έφεση από το Γενικό Εισαγγελέα εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, Υπόθεση Αρ. 20169/00, ημερομηνίας 13/10/00 με την οποία αμφισβητεί την ορθότητα της επιβολής ποινής προστίμου £500 στον εφεσίβλητο για παράνομη εργοδότηση αλλοδαπού κατά παράβαση των άρθρων 2 και 14Β (1)(2)(3) του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, Κεφ. 105, όπως τροποποιήθηκε από τους Νόμους 50/88 και 100(Ι)/96 και των Κανονισμών 9(1)(ε) και (14)(3) των περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Κανονισμών του 1972, Κ.Δ.Π. 242/72.
Ε. Παπαγαπίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον Εφεσείοντα.
Σ. Σωφρονίου, για τον Εφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Η απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από το Δικαστή Τ. Ηλιάδη.
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.: Με την παρούσα έφεση η Γενική Εισαγγελία αμφισβητεί την ορθότητα της επιβολής ποινής προστίμου £500 στον εφεσίβλητο για παράνομη εργοδότηση αλλοδαπού κατά παράβαση των άρθρων 2 και 14Β (1)(2)(3) του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, Κεφ. 105, όπως τροποποιήθηκε από τους Νόμους 50/88 και 100(Ι)/96 και των Κανονισμών 9(1)(ε) και (14)(3) των περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Κανονισμών του 1972, Κ.Δ.Π. 242/72.
(α) Τα γεγονότα
Αστυνομικοί που περιπολούσαν για έλεγχο παράνομων αλλοδα[*469]πών εντόπισαν σε υπό ανέγερση οικοδομή στη Λεμεσό τον Mohammadali Kazem, ένα ξένο εργάτη από το Ιράν, που ασχολείτο με την ετοιμασία υλικών οικοδομής. Κατόπιν έρευνας διαπιστώθηκε ότι ο πιο πάνω ξένος εργάτης ήλθε στην Κύπρο ως επισκέπτης στις 18/11/98 και του δόθηκε άδεια παραμονής μέχρι 3/12/98. Μετά τη λήξη της πιο πάνω άδειας παρέμεινε στην Κύπρο παράνομα για μια περίοδο δύο περίπου χρόνων, μέχρι τον εντοπισμό του στις 12/10/2000 στην υπό ανέγερση οικοδομή. Υπεύθυνος της πιο πάνω οικοδομής ήταν ο εφεσίβλητος, ο οποίος ανακρινόμενος παραδέχθηκε ότι είχε εργοδοτήσει παράνομα τον ξένο εργάτη από τις 4/10/2000 για να απομακρύνει άχρηστα αντικείμενα από την οικοδομή. Προς μετριασμό της ποινής υποβλήθηκε πρωτόδικα ότι ο εφεσίβλητος, που ήταν υπεργολάβος οικοδομών, εργοδότησε τον ξένο εργάτη, κατόπιν παράκλησης του τελευταίου, για τη μεταφορά άχρηστων αντικειμένων από την οικοδομή. Η εργοδότηση εκ μέρους του εφεσιβλήτου ήταν μεμονωμένη και περιστασιακή. Το πρωτόδικο Δικαστήριο αφού έλαβε υπόψη τα περιστατικά της υπόθεσης καταδίκασε τον εργάτη σε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 2 μηνών σε κατηγορία παραμονής στη Δημοκρατία μετά τη λήξη της προσωρινής άδειας διαμονής του και σε ποινή φυλάκισης 2 μηνών για διεξαγωγή επαγγέλματος χωρίς την άδεια του Λειτουργού Μετανάστευσης και τον εφεσίβλητο σε ποινή προστίμου £500.
Με την παρούσα έφεση η Γενική Εισαγγελία προσβάλλει την ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης με την εισήγηση ότι η ποινή που επιβλήθηκε στον εφεσίβλητο είναι έκδηλα ανεπαρκής.
(β) Η νομική πλευρά
Η σοβαρότητα των αδικημάτων της παράνομης εργοδότησης αλλοδαπών με όλες τις σοβαρές κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις που επιφέρουν έχουν εξεταστεί σε αριθμό υποθέσεων. (Ιδε Mohamed El Feky κ.ά. ν. Αστυνομίας (1996) 2 Α.Α.Δ. 166, Γενικός Εισαγγελέας ν. Μονιάτη (2000) 2 Α.Α.Δ. 553 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Μιχαήλ (2001) 2 Α.Α.Δ. 74). Στην υπόθεση Μιχαήλ (πιο πάνω) τονίστηκε ότι η επιβολή ποινής φυλάκισης στον εργοδοτούμενο πρέπει κατά κανόνα να συνοδεύεται και με ανάλογη ποινή για τον εργοδότη, έχοντας υπόψη ότι η προβλεπόμενη ποινή για τον εργοδότη είναι πιο αυστηρή από εκείνη που προβλέπεται για τον εργοδοτούμενο. Όπως τονίστηκε στην υπόθεση Μονιάτη (που υιοθετήθηκε και στην υπόθεση Μιχαήλ),
“Η πρόβλεψη για την περίπτωση των εργοδοτών ποινής αισθητά αυστηρότερης σε σύγκριση με ανάλογα αδικήματα των αλλοδαπών εργοδοτουμένων, είναι εξ αρχής προσδιοριστική της εντονό[*470]τερης αποδοκιμασίας της δικής τους συμμετοχής στην ανησυχητική κατάσταση που δημιουργεί η μεγάλη συχνότητα με την οποία εμφανίζονται αυτά τα κρούσματα. Δικαίως, θα λέγαμε, αν συνυπολογίσουμε πως δεν έχουμε να κάμουμε στην περίπτωση αυτή με τον κατά τεκμήριο οικονομικά αδύνατο που αναζητά πόρους για επιβίωση. Αυτό το πλήγμα, η μαζική, όπως διαπιστώθηκε, παράνομη είσοδος αλλοδαπών, για την οποία κατ’ επανάληψη κρίθηκε αναγκαία η επιβολή αποτρεπτικών ποινών, δεν μπορεί παρά να συνδεθεί με την προσδοκία που τέτοια στάση των εργοδοτών δικαιολογεί, για εξασφάλιση, κάτω από συνθήκες δύσκολα εξακριβώσιμες, κρυφής απασχόλησης. Χρειάζεται, λοιπόν, για πρόσθετους λόγους αποτρεπτική ποινή για αδίκημα αυτής της φύσης και πράγματι, κάτω από τέτοιες συνθήκες, δεν ήταν ορθή η πρόσδοση τόσο αποφασιστικής σημασίας στο γεγονός ότι ο εφεσίβλητος δεν βαρυνόταν με προηγούμενες καταδίκες.”
Έχουμε εξετάσει προσεκτικά όλα τα στοιχεία της υπόθεσης και έχουμε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η έφεση θα πρέπει να επιτύχει. Χωρίς να παραβλέπουμε τα ελαφρυντικά που έχουν προβληθεί εκ μέρους του εφεσιβλήτου, που περιλαμβάνουν την έλλειψη προηγούμενων καταδικών, την άμεση παραδοχή του και το μικρό χρονικό διάστημα της εργοδότησης του ξένου εργάτη, έχουμε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η αρμόζουσα ποινή είναι εκείνη της άμεσης φυλάκισης.
Η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται. Επιβάλλεται ποινή φυλάκισης δύο μηνών στον εφεσίβλητο στην τρίτη κατηγορία.
Η έφεση επιτράπηκε.
Η�έφεση επιτρέπεται.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο