(2001) 2 ΑΑΔ 748
[*748]13 Νοεμβρίου, 2001
[ΝΙΚΗΤΑΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στές]
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΩΤΗΡΗ ΝΙΚΟΛΑΟΥ,
Εφεσείων
ν.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 7138)
Αμελής οδήγηση ― Αμελής οδήγηση κατά παράβαση των Άρθρων 8 και 19(1)(4) του περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Νόμου του 1972 (Ν. 86/72) ― Εφεσείων εισήλθε με το όχημά του, από πάροδο με σήμα Αλτ, σε κύριο δρόμο αποκόπτοντας την πορεία μοτοποδηλάτου ― Το μοτοποδήλατο ήταν ορατό από πλευράς εφεσείοντος πολύ πριν αυτός αποπειραθεί να εισέλθει στον κύριο δρόμο ― Υπήρχε δυνατότητα το μοτοποδήλατο να περάσει είτε από τη μια μεριά του αυτοκινήτου είτε από την άλλη ― Καταδίκη εφεσείοντος για αμελή οδήγηση, επικυρώθηκε κατ’ έφεση.
Η παρούσα έφεση στρέφεται εναντίον της καταδίκης του εφεσείοντος για αμελή οδήγηση κατά παράβαση των Άρθρων 8 και 19(1)(4) του περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Νόμου του 1972 (Ν. 86/72).
Ο εφεσείων ισχυρίσθηκε ότι:
1) Το Δικαστήριο βάσισε την καταδίκη του στο λανθασμένο συμπέρασμα ότι το μοτοποδήλατο του Μ.Κ. 3 ήταν ορατό πριν ό ίδιος επιχειρήσει να εισέλθει από την πάροδο στον κύριο δρόμο.
2) Το Δικαστήριο μετατράπηκε σε εμπειρογνώμονα αναλύοντας τα ίχνη τροχοπέδησης του εφεσείοντος για να καταλήξει στο συμπέρασμα, αντίθετα με την πραγματική μαρτυρία, ότι το όχημά του θα έπρεπε να μην είχε περάσει τη γραμμή του Αλτ πριν ο εφεσείων πατήσει τα φρένα του.
3) Δεν θα είχε σημασία αν ο εφεσείων οδηγούσε αριστερότερα, αφού [*749]λόγω του πλάτους του δρόμου, το μοτοποδήλατο του Μ.Κ. 3 θα μπορούσε να περάσει με ασφάλεια.
4) Η απόφαση του εφεσείοντος να εφαρμόσει τα φρένα του αντί να κινηθεί αριστερότερα, έστω και αν ήταν λανθασμένη, ήταν λογική και θα έπρεπε να κριθεί ως ενέργεια που λήφθηκε στην αγωνία της στιγμής.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Τα επιχειρήματα του εφεσείοντος είναι φανερά αβάσιμα.
2. Δεν έχει σημασία σε ποια απόσταση βρισκόταν ο Μ.Κ.3 από τη συμβολή των δύο οδών όταν ο εφεσείων αποφάσισε να εισέλθει στον κύριο δρόμο. Σημασία έχει ότι όταν το επιχείρησε το έπραξε αμελώς αποκόπτοντας την πορεία του μοτοποδηλάτου το οποίο απεγνωσμένα προσπάθησε να σταματήσει.
3. Ο τρόπος με τον οποίο ο εφεσείων εισήλθε στο δρόμο όπου και αναγκάστηκε αμέσως μετά να εφαρμόσει τα φρένα του, αποδεικνύει ότι οδηγούσε χωρίς την επιμέλεια που επιβάλλει η νομολογία.
4. Δεν αναμένεται από ένα μοτοσυκλεττιστή, ο οποίος ξαφνικά βρίσκεται ενώπιον απρόσμενου κινδύνου και αναγκάζεται να εφαρμόσει τα φρένα του, αφήνοντας μακρά ίχνη τροχοπέδησης, να έχει τη δυνατότητα να επιλέξει την πλευρά από την οποία να περάσει το μοτοποδήλατό του.
Η έφεση απορρίφθηκε με £150 έξοδα εναντίον του εφεσείοντος.
Έφεση εναντίον Καταδίκης.
Έφεση από τον κατηγορούμενο εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, Υπόθεση Αρ. 11508/00, ημερομηνίας 22/6/01, με την οποία βρέθηκε ένοχος και καταδικάστηκε στην κατηγορία της αμελούς οδήγησης κατά παράβαση των άρθρων 8 και 19(1)(4) του περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Νόμου του 1972, Ν.86/72.
Γ. Λουκαΐδης, για τον Εφεσείοντα.
Μαίρη-Αν Σταυρινίδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για Γεν. Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
[*750]
ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ.: Κρίνουμε ότι δεν χρειάζεται να ακούσουμε την άλλη πλευρά. Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα απαγγελθεί από το Δικαστή Νικολαΐδη.
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Ο εφεσείων καταδικάστηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας στην κατηγορία της αμελούς οδήγησης κατά παράβαση των άρθρων 8 και 19(1)(4) του περί Μηχανοκινήτων Οχημάτων και Τροχαίας Κινήσεως Νόμου του 1972, Ν. 86/72. Εναντίον της πρωτόδικης απόφασης άσκησε την παρούσα έφεση.
Η σύγκρουση μεταξύ του αυτοκινήτου του εφεσείοντα υπ’ αρ. εγγραφής ΚΒ 792 και του μοτοποδήλατου CAM 251 που οδηγείτο από το δεκαπεντάχρονο Συμεών Πέτσα, συνέβη στην οδό Καλαμών στη Λάρνακα. Ο εφεσείων εισήλθε στην οδό Καλαμών από την οδό Τσιαπαλέστρα. Η συμβολή των δύο οδών ελέγχεται στην πορεία του εφεσείοντα με σήμα Αλτ. Το πλάτος της ασφάλτου στην οδό Καλαμών είναι 3.60 μέτρα. Το πίσω μέρος του οχήματος του εφεσείοντα απείχε 5.80 μέτρα από τη νοητή προέκταση της οδού Τσιαπαλέστρα, ενώ το σημείο σύγκρουσης βρισκόταν ακριβώς στο μπροστινό μέρος του οχήματος. Το όχημα του εφεσείοντα άφησε ίχνη τροχοπέδησης που κυμαίνονται μεταξύ 2.35 και 3 μέτρων. Τα ίχνη τροχοπέδησης του αριστερού πισινού του τροχού απέχουν 80 εκ. από τη γραμμή του Αλτ.
Ίχνη τροχοπέδησης άφησε και το μοτοποδήλατο του Μ.Κ.3 Πέτσα, μήκους 20.80 μέτρων. Η ορατότητα, σύμφωνα πάντα με τη μαρτυρία, από τη γραμμή του Αλτ στην οδό Καλαμών στην πλευρά της πορείας του Μ.Κ.3 ήταν πέραν των 80 μέτρων, ενώ στην αντίθετη κατεύθυνση πέραν των 150.
Ο εφεσείων ισχυρίζεται ότι το Δικαστήριο βάσισε την καταδίκη του στο λανθασμένο συμπέρασμα ότι το μοτοποδήλατο του Μ.Κ.3 ήτο ορατό πριν ο ίδιος επιχειρήσει την είσοδό του στην οδό Καλαμών. Επισημαίνει ότι δεν υπήρχε μαρτυρία σε ποια απόσταση βρισκόταν ο Μ.Κ.3 από τη συμβολή των δύο δρόμων, όταν ο εφεσείων αποφάσισε να εισέλθει στον κύριο δρόμο. Επίσης προβάλλει τον ισχυρισμό ότι το Δικαστήριο μετατράπηκε σε εμπειρογνώμονα αναλύοντας τα ίχνη τροχοπέδησης του εφεσείοντα για να καταλήξει στο συμπέρασμα, αντίθετα με την πραγματική μαρτυρία, ότι το όχημά του θα έπρεπε να μην είχε περάσει τη γραμμή του Αλτ πριν ο εφεσείων πατήσει τα φρένα του. Ισχυρίζεται τέλος ότι το Δικαστήριο λανθασμένα παρέλειψε να λάβει υπ’ όψιν ότι ο Μ.Κ.3 αντιλήφθηκε τον κίνδυνο όταν εφάρμοσε τα φρένα του, σε απόσταση 50 μέτρων [*751]και όχι, όπως το Δικαστήριο, δέκτηκε, όταν ο εφεσείων ήταν στο Αλτ.
Με το δεύτερο λόγο έφεσης προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι το Δικαστήριο λανθασμένα κατέληξε ότι ο τρόπος με τον οποίο εισήλθε στο δρόμο ο εφεσείων ήταν αμελής κι’ αυτό γιατί τα προληπτικά μέτρα που έλαβε ήταν πέραν του δεόντος αρκετά, ενώ δεν θα είχε σημασία αν ο εφεσείων οδηγούσε αριστερότερα, αφού λόγω του πλάτους του δρόμου, το μοτοποδήλατο του Μ.Κ.3 θα μπορούσε να περάσει με ασφάλεια. Σημειώνει επίσης ότι η απόφαση του εφεσείοντα να εφαρμόσει τα φρένα του αντί να κινηθεί αριστερότερα, έστω και αν ήταν λανθασμένη, ήταν λογική και θα έπρεπε να κριθεί ως ενέργεια που λήφθηκε στην αγωνία της στιγμής.
Κρίναμε πως δεν ήταν απαραίτητο να καλέσουμε την άλλη πλευρά να απαντήσει, γιατί τα επιχειρήματα που προβλήθηκαν είναι φανερά αβάσιμα.
Το σημείο σύγκρουσης βρίσκεται σε απόσταση 9.60 μέτρων από τη νοητή προέκταση της οδού Τσιαπαλέστρα και μέσα στην οδό Καλαμών. Στην τελική του θέση το αυτοκίνητο του εφεσείοντα απέχει 1.15 μέτρα από τη δεξιά πλευρά του δρόμου στην πορεία του, ενώ τα ίχνη τροχοπέδησης του αριστερού του πισινού τροχού απέχουν μόλις 80 εκ. από τη γραμμή του Αλτ. Η ορατότητα προς την πλευρά της πορείας του μοτοποδήλατου ήταν πέραν των 80 μέτρων και συνεπώς εύκολα καταλήγει κάποιος στο συμπέρασμα ότι το μοτοποδήλατο ήταν ορατό πολύ πριν ο εφεσείων αποπειραθεί να εισέλθει στο δρόμο. Δεν έχει σημασία σε ποια απόσταση βρισκόταν ο Μ.Κ.3 από τη συμβολή των δύο οδών όταν ο εφεσείων αποφάσισε να μπει στον κύριο δρόμο. Σημασία έχει ότι όταν το επιχείρησε το έπραξε αμελώς αποκόπτοντας την πορεία του μοτοποδήλατου το οποίο απεγνωσμένα προσπάθησε να σταματήσει. Δεν πρέπει εν πάση περιπτώσει να μας διαφεύγει ότι πρόκειται περί ποινικής υπόθεσης εναντίον του εφεσείοντα και δεν μας αφορά η οποιαδήποτε ευθύνη του άλλου εμπλεκόμενου.
Τα ίχνη τροχοπέδησης που άφησε ο εφεσείων, που όπως είπαμε είναι γύρω στα 3 μέτρα, καθώς και το γεγονός ότι τα ίχνη του αριστερού πισινού τροχού απέχουν 80 εκ. από τη γραμμή του Αλτ, δείχνουν ότι η εκδοχή του δεν είναι αληθής. Δεν μπορούμε παρά να λάβουμε υπ’ όψιν ότι εκτός του ότι τα ίχνη απέχουν μόλις 80 εκ. από τη γραμμή του Αλτ, λαμβάνεται υπ’ όψιν και η κάποια απόσταση που διανύει το αυτοκίνητο μέχρι να αντιδράσει ο οδηγός, αυτό που κοινώς ονομάζουμε “thinking distance”. Δεν χρειάζεται να είναι κά[*752]ποιος εμπειρογνώμονας για να καταλήξει αβίαστα στο συμπέρασμα ότι η διαδικασία εφαρμογής των φρένων του εφεσείοντα δεν έγινε όπως ο ίδιος την περιγράφει. Από τον τρόπο που μπήκε στο δρόμο όπου και αναγκάστηκε αμέσως μετά να εφαρμόσει τα φρένα του, είναι φανερό ότι οδηγούσε χωρίς την επιμέλεια που η νομολογία επιβάλλει.
Είχε ορατότητα 80 μέτρων και είχε υποχρέωση πριν εισέλθει στο δρόμο να σιγουρευτεί ότι ήταν ασφαλές να το πράξει. Αντίθετα, μπήκε με τρόπο που απέκοψε την πορεία του μοτοποδήλατου, ο οδηγός του οποίου αντιλήφθηκε την επικίνδυνη παρουσία του αυτοκινήτου σε απόσταση μεγαλύτερη των 21 περίπου μέτρων που καλύπτουν τα ίχνη τροχοπέδησής του.
Θα πρέπει να σχολιάσουμε και το επιχείρημα ότι δεν έχει σημασία αν ο εφεσείων οδηγούσε αριστερότερα, αφού λόγω του πλάτους του δρόμου το μοτοποδήλατο του Μ.Κ.3 θα μπορούσε να περάσει με ασφάλεια. Σύμφωνα με το σχεδιάγραμμα της σκηνής, μεταξύ του αυτοκινήτου του εφεσείοντα και της άκρης της ασφάλτου υπήρχαν 1.15 μέτρα από τη δεξιά πλευρά του δρόμου και 1 μέτρο από την αριστερή. Θα ήταν αφελές να περιμένει κανένας από ένα μοτοσυκλετιστή, ο οποίος ξαφνικά αντιμετωπίζει μπροστά του απρόσμενο κίνδυνο και αναγκάζεται να εφαρμόσει τα φρένα του, αφήνοντας τόσο μακρά ίχνη τροχοπέδησης, ότι θα μπορέσει να περάσει το μοτοποδήλατό του, είτε από τη μια μεριά του αυτοκινήτου, είτε από την άλλη.
Ενόψει του απλού της υπόθεσης δεν χρειάζεται να μπούμε σε περισσότερη ανάλυση. Η έφεση απορρίπτεται με £150 έξοδα εναντίον του εφεσείοντα.
Η�έφεση απορρίφθηκε με £150 έξοδα εναντίον του εφεσείοντος.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο