Lungu Marin και Άλλοι ν. Aστυνομίας (2003) 2 ΑΑΔ 545

(2003) 2 ΑΑΔ 545

[*545]2 Δεκεμβρίου, 2003

[ΠΙΚΗΣ, Π., ΚΑΛΛΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στές]

(Ποινική Έφεση Αρ. 7520)

MARIN LUNGU,

Εφεσείων,

v.

ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,

Εφεσίβλητης.

 

(Ποινική Έφεση Αρ. 7521)

VIOREL TIBULEAC,

Εφεσείων,

v.

ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,

Εφεσίβλητης.

 

(Ποινική Έφεση Αρ. 7522)

IGOR ANTOSCIUK,

Εφεσείων,

v.

ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,

Εφεσίβλητης.

(Ποινικές Εφέσεις Αρ. 7520, 7521, 7522)

 

Ποινή ― Διάρρηξη και κλοπή ― Εφεσείοντες άτομα νεαρής ηλικίας 22, 20 και 20 ετών αντιστοίχως, δεν είχαν προηγούμενες καταδίκες, συνεργάστηκαν με την Αστυνομία για τη διαλεύκανση της υπόθεσης και παραδέχθηκαν ενοχή ― Αξία κλαπείσας περιουσίας £280.- μεγάλο μέρος της οποίας ανευρέθη και θα επιστρέφετο στον ιδιοκτήτη ― Απουσία ιδιαίτερου προσχεδιασμού ― Δύσκολες προσωπικές και οικογενειακές συνθήκες οι οποίες δεν τέθηκαν ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου με έκ[*546]θεση του Γραφείου Ευημερίας ― Επιβολή ποινής φυλάκισης 6 μηνών σε κάθε εφεσείοντα ― Κρίθηκε έκδηλα υπερβολική και μειώθηκε κατ’ έφεση σε ποινή φυλάκισης 4 μηνών σε κάθε εφεσείοντα.

Ποινή ― Αποτρεπτική ποινή ― Τα Δικαστήρια πρέπει να επιβάλλουν αποτρεπτικές ποινές σε υποθέσεις διαρρήξεων και κλοπών ενόψει της συχνότητας και της έξαρσης στη διάπραξή τους.

Οι εφεσείοντες διέρρηξαν αποθήκη και έκλεψαν αθλητικά και άλλα είδη συνολικής αξίας £280. Παραδέχθηκαν αμέσως τη διάπραξη του αδικήματος, συνεργάσθηκαν πλήρως για τη διαλεύκανση της υπόθεσης και παραδέχθηκαν ενοχή ενώπιον του Δικαστηρίου. Το Δικαστήριο επέβαλε στον κάθε ένα από αυτούς ποινή φυλάκισης 6 μηνών.

Οι εφεσείοντες εφεσίβαλαν την επιβληθείσα ποινή ως έκδηλα υπερβολική. Ο συνήγορος τους υποστήριξε ότι το Δικαστήριο έπρεπε να επιδιώξει έκθεση του Γραφείου Ευημερίας αναφερόμενη στις προσωπικές και οικογενειακές περιστάσεις που να συμπληρώνει την εικόνα του κάθε εφεσείοντα. Ο συνήγορος έθεσε ενώπιον του Εφετείου ότι ο πρώτος εφεσείων είναι νυμφευμένος με μικρό παιδί, ο δεύτερος είχε δυστύχημα και δημιούργησε μεγάλα χρέη και λόγω ανάγκης ήρθε στην Κύπρο για να εργαστεί και ο τρίτος εφεσείων ήρθε στην Κύπρο για να εργαστεί για να βοηθήσει τους άρρωστους γονείς του. Τόνισε επίσης την απουσία ιδιαίτερου προσχεδιασμού στη διάπραξη του αδικήματος και ιδιαίτερων επιβαρυντικών στοιχείων.

Αποφασίστηκε ότι:

Ο Δικαστής έπρεπε, εφόσον οι κατηγορούμενοι ήταν νεαρά άτομα, να επιδιώξει την εξασφάλιση της έκθεσης του Γραφείου Ευημερίας στην οποία να περιέχονται πλήρεις, κατά το δυνατόν, πληροφορίες για το πρόσωπο του κάθε εφεσείοντα και τις οικογενειακές του συνθήκες. Μέρος των συνθηκών αυτών τέθηκε ενώπιον του Εφετείου, σε συνάρτηση δε με τη σοβαρότητα των αδικημάτων, δικαιολογεί τη διαπίστωση ότι η ποινή ήταν υπό τις περιστάσεις υπερβολική. Η αρμόζουσα ποινή είναι η ποινή φυλάκισης 4 μηνών για κάθε εφεσείοντα.

Oι εφέσεις επιτράπηκαν. Η ποινή μειώθηκε σε 4 μήνες φυλάκιση για έκαστο εφεσείοντα.

Eφέσεις εναντίον Ποινής.

Eφέσεις από τους εφεσείοντες εναντίον της απόφασης του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού (Yπόθεση Aρ. 15226/03), ημερ. [*547]10/10/03, με την οποία στους κατηγορούμενους οι οποίοι βρέθηκαν ένοχοι, κατόπιν παραδοχής για διάρρηξη και κλοπή, επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης έξι μηνών σε έκαστο, ως ποινής έκδηλα υπερβολικής.

Αλ. Σαουρής, για τους Εφεσείοντες.

Ολ. Σοφοκλέους, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.

Ex-tempore

ΠΙΚΗΣ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Δ. Χατζηχαμπής.

ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Οι τρεις εφέσεις ακούστηκαν μαζί εφόσον οι εφεσείοντες ήσαν συγκατηγορούμενοι πρωτοδίκως, καταδικασθέντες επί της δικής τους παραδοχής για διάρρηξη και κλοπή.

Επρόκειτο για αποθήκη στην οποία επέτυχαν είσοδο και έξοδο από τσίγκο τον οποίο αφαίρεσαν. Η δε κλοπή αφορούσε αθλητικά και άλλα είδη συνολικής αξίας £280.- Δεν άργησαν να εντοπισθούν  οι εφεσείοντες ως οι δράστες και να παραδεχθούν αμέσως την διάπραξη του αδικήματος, συνεργαζόμενοι πλήρως για διαλεύκανση της υπόθεσης και παραδεχθέντες, όπως ανεφέρθη, και ενώπιον του Δικαστηρίου. Η ποινή που τους επεβλήθη ήταν φυλάκιση 6 μηνών σε κάθε εφεσείοντα και είναι η ποινή αυτή  που προσβάλλεται ως υπερβολική με τις εφέσεις.

Ο ευπαίδευτος Δικαστής ενώπιον του οποίου είχε αχθεί η υπόθεση θεώρησε ως κυρίαρχο στοιχείο το ότι το αδίκημα αυτό καθ’ αυτό είναι σοβαρό ως εκ του ύψους της ποινής που προβλέπεται από το Νόμο και το ότι οι υποθέσεις διαρρήξεων και κλοπών βρίσκονται σε έξαρση. Αυτό δικαιολογούσε, όπως ανέφερε, σε συνάρτηση και με τα περιστατικά διάπραξης του αδικήματος, το συμπέρασμα ότι, παρά τους μετριαστικούς παράγοντες που είχαν αναφερθεί, αρμόζουσα ποινή ήταν η ποινή της φυλάκισης των 6 μηνών. Μεταξύ των μετριαστικών παραγόντων που ελήφθησαν υπόψη ήταν το ότι επρόκειτο για νεαρά άτομα ηλικίας 22, 20 και 20 ετών αντιστοίχως που δεν βαρύνονται με προηγούμενες καταδίκες και που δήλωσαν παραδοχή και ενώπιον του Δικαστηρίου όπως και προηγουμένως. Ελήφθη επίσης υπόψη ότι, όπως προκύπτει, ένα μεγάλο μέρος της κλαπείσας περιουσίας είχε ανευρεθεί και θα επιστρέφετο στον ιδιοκτήτη.

[*548]Ενώπιόν μας ο συνήγορος για τους εφεσείοντες έθεσε ως κύριο θέμα το γεγονός ότι οι εφεσείοντες, οι οποίοι δεν εκπροσωπούντο από συνήγορο στην πρωτόδικη διαδικασία, παρεδέχθησαν και δεν προσέθεσαν οτιδήποτε στα όσα τους αφορούσαν όταν ρωτήθησαν, αλλά και το Δικαστήριο δεν επεδίωξε έκθεση του Γραφείου Ευημερίας αναφερόμενη στις προσωπικές και οικογενειακές συνθήκες που να συμπληρώνει την εικόνα του κάθε εφεσείοντα. Έθεσε ο συνήγορος ενώπιον μας τα δεδομένα του κάθε εφεσείοντα σε συντομία. Συγκεκριμένα, για τον πρώτο εφεσείοντα ότι είναι νυμφευμένος με ένα μικρό παιδί, ότι ο δεύτερος είχε δυστύχημα και δημιούργησε μεγάλα χρέη και ως αποτέλεσμα ανάγκης ήρθε στην Κύπρο για να εργαστεί και ως προς τον τρίτο εφεσείοντα ότι έχει έρθει στην Κύπρο να εργαστεί για να βοηθήσει τους άρρωστους γονείς του. Τόνισε, επίσης, ότι δεν υπήρξε ιδιαίτερος προσχεδιασμός στη διάπραξη του αδικήματος ούτε και ιδιαίτερα επιβαρυντικά περιστατικά.

Δεν είναι καθόλου λανθασμένη η προσέγγιση του Δικαστηρίου ότι, προκειμένου περί αδικημάτων τα οποία βρίσκονται σε έξαρση, η αποτρεπτική πτυχή της ποινής πρέπει να τονίζεται από το Δικαστήριο και προκειμένου μάλιστα περί ενός αδικήματος που ο Νόμος προβλέπει σοβαρή ποινή, έστω και αν στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν πρόκειται για ιδιαίτερα σοβαρή υπόθεση ως προς το ύψος της περιουσίας που εκλάπη ή ως προς τα περιστατικά τα οποία περιστοιχίζουν τη διάρρηξη. Και είναι γεγονός ότι ανησυχεί ιδιαίτερα η αυξητική τάση και η έκταση των αδικημάτων διαρρήξεων και κλοπών  στον τόπο μας.

Υπάρχει όμως μια πτυχή της υπόθεσης η οποία δικαιολογεί παρέμβαση στην ποινή η οποία επεβλήθη και αυτό αναφέρεται στο ότι, προκειμένου ιδιαίτερα περί νεαρών ατόμων, ο Δικαστής δεν επεδίωξε την εξασφάλιση έκθεσης του Γραφείου Ευημερίας στην οποία να περιέχονται πλήρεις, κατά το δυνατόν, πληροφορίες για το πρόσωπο του κάθε εφεσείοντα και τις οικογενειακές συνθήκες του, μέρος των οποίων έχει τεθεί και ενώπιον μας έστω και συνοπτικά και φαίνεται να δικαιολογεί μια αντίκρυση της σοβαρότητας των αδικημάτων σε συνάρτηση με αυτές τις συνθήκες που να δικαιολογεί τη διαπίστωση ότι η ποινή ήταν υπό τις περιστάσεις υπερβολική.

Λαμβάνοντας υπόψη αυτά τα στοιχεία θεωρούμε ότι υπό τις περιστάσεις η ποινή θα πρέπει να μειωθεί σε ποινή φυλάκισης 4 μηνών για έκαστο εφεσείοντα.

Oι εφέσεις επιτρέπονται. H ποινή μειώνεται σε 4 μήνες φυλάκιση για έκαστο εφεσείοντα.

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο