(2004) 2 ΑΑΔ 217
[*217]6 Απριλίου, 2004
[ΚΑΛΛΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, ΑΡΕΣΤΗΣ, Δ/στές]
MEHMET REDJEP,
Εφεσείων,
v.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 7533)
Ποινή ― Διαφοροποίηση ― Συγκατηγορούμενοι ― Η διαφοροποίηση της ποινής ήταν δικαιολογημένη ενόψει του βαθμού της συμμετοχής ενός εκάστου των κατηγορουμένων στη διάπραξη αδικημάτων κατοχής και εμπορίας ναρκωτικών ― Εφεσείων, ως ο ιθύνων νους του εγκλήματος, τιμωρήθηκε με αυστηρότερη ποινή (ποινή φυλάκισης 3½ χρόνων), από την ποινή των συγκατηγορουμένων του.
Ποινή ― Εξατομίκευση ― Δεν πρέπει να εξουδετερώνει την προσπάθεια η οποία καταβάλλεται για την προστασία της κοινωνίας από τη σύγχρονη μάστιγα των ναρκωτικών.
Ο εφεσείων είναι τουρκοκύπριος ηλικίας 53 χρόνων, κάτοχος βρεττανικού διαβατηρίου, μόνιμος κάτοικος Αγγλίας και επισκέπτεται συχνά την Κύπρο. Οι συγκατηγορούμενοι του είναι ο μεν ένας κουρδικής καταγωγής ηλικίας 22 χρόνων που διαμένει στη Λεμεσό, ο δε άλλος τουρκοκύπριος ηλικίας 33 χρόνων, άνεργος που διαμένει στη Λευκωσία. Το Μόνιμο Κακουργιοδικείο Λάρνακας καταδίκασε και τους τρεις, κατόπιν παραδοχής, σε ποινές φυλάκισης σε κοινές κατηγορίες που προσάφθηκαν εναντίον τους για προμήθεια από άλλο πρόσωπο 1358,10 γραμμαρίων ξηρής φυτικής ύλης κάνναβης και παράνομη κατοχή της εν λόγω ύλης. Στον εφεσείοντα, επιβλήθηκε ποινή 3½ χρόνων σε κάθε κατηγορία, στον κατηγορούμενο 2 φυλάκιση 2½ χρόνων σε κάθε κατηγορία και στον τρίτο κατηγορούμενο 3 χρόνια φυλάκισης σε κάθε κατηγορία.
Ο εφεσείων εφεσίβαλε την ποινή ως έκδηλα υπερβολική. Αναφέρθηκε συναφώς ότι το Κακουργιοδικείο δεν απέδωσε τη δέουσα βαρύτητα στο γεγονός ότι αυτός είναι χρήστης ναρκωτικών και ότι [*218]το δικαστήριο στηρίχθηκε υπέρμετρα στη νομολογία η οποία αναφέρεται στην εμπορία ναρκωτικών.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Τα γεγονότα και οι συνθήκες διάπραξης των αδικημάτων αποκαλύπτουν με βεβαιότητα ότι ο εφεσείων ήταν ο ιθύνων νους του εγκλήματος γι’ αυτό δικαιολογείται απόλυτα η διαφοροποίηση στις ποινές που επιβλήθηκαν στους ενόχους. Το Κακουργιοδικείο με προσοχή διαβάθμισε το ρόλο που διαδραμάτισαν ο εφεσείων και οι συγκατηγορούμενοι του και ανάλογη ήταν η τιμωρία.
2. Το λευκό ποινικό μητρώο του εφεσείοντος και οι προσωπικές του περιστάσεις λήφθηκαν υπόψη αλλά ορθά δεν αποτέλεσαν παράγοντα αναχαίτισης της ορθής εφαρμογής του νόμου. Στην προκείμενη περίπτωση δεν υπάρχει τίποτε ενώπιον του Εφετείου το οποίο αντικειμενικά να παρέχει έρεισμα στον ισχυρισμό ότι η επιβληθείσα ποινή είναι έκδηλα υπερβολική.
Η έφεση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Choli v. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 30,
Παγιαβλάς ν. Αστυνομίας (1998) 2 Α.Α.Δ. 240,
Βασιλείου ν. Δημοκρατίας (1999) 2 Α.Α.Δ. 583,
Afroughi v. Αστυνομίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 174,
Σωκράτους ν. Αστυνομίας (1994) 2 Α.Α.Δ. 132,
Mortimer v. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 22.
Έφεση εναντίον Ποινής.
Έφεση από τον Εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Κακουργιοδικείου Λάρνακας (Υπόθεση Αρ. 4577/2002) ημερομηνίας 4/11/2003, με την οποία ο ίδιος και δύο συγκατηγορούμενοι του καταδικάστηκαν, κατόπιν παραδοχής, σε ποινές φυλάκισης στις κοινές κατηγορίες που προσήφθηκαν εναντίον τους για προμήθεια από άλλο πρόσωπο 1358,10 γραμμαρίων ξηρής φυτικής ύλης κάνναβης και παράνομη κατοχή της εν λόγω ύλης και του επιβληθηκε ποινή φυλάκισης 3½ χρόνων σε κάθε κατηγορία, ως [*219]ποινή έκδηλα υπερβολική.
Μ. Αζίζ με Σ. Δράκο, για τον Εφεσείοντα.
Ο. Σοφοκλέους, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΚΑΛΛΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Α. Κραμβής.
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Το Μόνιμο Κακουργιοδικείο Λάρνακας καταδίκασε, κατόπιν παραδοχής, τον εφεσείοντα και τους δύο συγκατηγορούμενούς του σε ποινές φυλάκισης στις κοινές κατηγορίες που προσάφθηκαν εναντίον τους για προμήθεια από άλλο πρόσωπο 1358,10 γραμματίων ξηρής φυτικής ύλης κάνναβης και παράνομη κατοχή της εν λόγω ύλης. Στον εφεσείοντα, επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 3½ χρόνων σε κάθε κατηγορία, στον κατηγορούμενο 2 φυλάκιση 2½ χρόνων σε κάθε κατηγορία και στον τρίτο κατηγορούμενο 3 χρόνια φυλάκισης σε κάθε κατηγορία.
Ο εφεσείων θεωρεί υπερβολική την ποινή που του έχει επιβληθεί και με την παρούσα έφεση, επιδιώκει τη μείωσή της. Τα ουσιώδη γεγονότα της υπόθεσης συνοψίζονται στη συνέχεια.
Οι κινήσεις ενός αυτοκινήτου ενοικίασης σε περιοχή του χωριού Πύλα προκάλεσαν την υποψία αστυνομικών οι οποίοι, κατόπιν παρακολούθησης, ανέκοψαν το αυτοκίνητο για έλεγχο. Ο οδηγός του αυτοκινήτου ήταν ο εφεσείων με άλλους δύο επιβάτες. Υστερα από σχετικές ερωτήσεις, ο εφεσείων ανέφερε στους αστυνομικούς ότι είχαν στην κατοχή τους δύο κούτες τσιγάρα που αγόρασαν από την Πύλα, αρνήθηκε όμως ότι είχαν στην κατοχή τους και ναρκωτικά. Με τη συναίνεση του εφεσείοντα ερευνήθηκε το αυτοκίνητο. Στο χώρο των αποσκευών βρέθηκαν δύο κούτες τσιγάρα και μια δεμένη πλαστική σακούλα. Για το περιεχόμενο της σακούλας, όλοι δήλωσαν άγνοια. Η σακούλα ανοίχθηκε επί τόπου από τους αστυνομικούς και σ’ αυτή βρέθηκαν τυλιγμένα τρία πακέτα με περιεχόμενο τα ναρκωτικά που αφορούσαν οι κατηγορίες για τις οποίες καταδικάστηκαν ο εφεσείων και οι δύο συγκατηγορούμενοί του. Μετά την ανακάλυψη των ναρκωτικών οι ύποπτοι οδηγήθηκαν στα γραφεία της Υ.ΔΙ.Ν. Λάρνακας και ακολούθως συνελήφθηκαν. Αφού εξηγήθηκε στον εφεσείοντα ο λόγος της σύλληψής του και του επιστήθηκε η προσοχή του στο νόμο απάντησε, «δεν έχω να πω τίποτε». Από τον εφεσείοντα λήφθηκε ανακριτική κατάθεση υπό [*220]μορφή ερωτοαπαντήσεων χωρίς όμως να αποκαλυφθούν τα γεγονότα που αφορούν στην υπόθεση. Τα πραγματικά γεγονότα και ο ρόλος που διαδραμάτισαν ο εφεσείων και οι συγκατηγορούμενοί του αποκαλύφθηκαν στις θεληματικές καταθέσεις που έδωσαν στην αστυνομία οι συνένοχοι του εφεσείοντα. Τα εν λόγω γεγονότα, αποτέλεσαν τη βάση της καταδίκης του εφεσείοντα και των συγκατηγορούμενων του.
Ο εφεσείων είναι τουρκοκύπριος ηλικίας 53 χρόνων, κάτοχος βρετανικού διαβατηρίου. Είναι νυμφευμένος με αγγλίδα και διαμένει μόνιμα στην Αγγλία. Στην Κύπρο έρχεται τακτικά και διαμένει στη Λεμεσό. Ο ένας εκ των συνενόχων (κατηγορούμενος 2) είναι κουρδικής καταγωγής, ηλικίας 22 χρόνων και διέμενε μόνος του σε διαμέρισμα στη Λεμεσό. Ο τρίτος (κατηγορούμενος 3) είναι τουρκοκύπριος ηλικίας 33 χρόνων και διαμένει στο ξενοδοχείο CROWN στη Λευκωσία. Είναι άνεργος και λαμβάνει βοήθημα από το Γραφείο Ευημερίας.
Όταν ο εφεσείων εκδήλωσε επιθυμία να προμηθευτεί ναρκωτικά, ο τουρκοκύπριος τον έφερε σε επαφή με κάποιο Ερκάν από τα κατεχόμενα. Με αυτοκίνητο που ενοικίασε ο εφεσείων οι τρεις πήγαν στην Πύλα όπου συνάντησαν τον Ερκάν. Ο εφεσείων και ο Ερκάν συμφώνησαν να φέρει ο Ερκάν στις 25.11.2002 ενάμισι κιλό χασίς έναντι £1700 ποσό που θα πλήρωνε ο εφεσείων. Με το κλείσιμο της συμφωνίας ο εφεσείων πλήρωσε στον Ερκάν 200 αγγλικές στερλίνες η δε πληρωμή του υπόλοιπου συμφωνήθηκε ότι θα γινόταν με την παραλαβή του χασίς.
Στις 25.11.2002 ο εφεσείων μαζί με τους άλλους δύο καταδικασθέντες πήγαν στην Πύλα όπου συνάντησαν τον Ερκάν. Ο εφεσείων αφού έδειξε τα χρήματα στον Ερκάν, έδωσε οδηγίες στον Ozmen (κατηγορούμενο 2) να παραλάβει τα ναρκωτικά. Το χασίς τοποθετήθηκε στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου που οδηγούσε ο εφεσείων και αφού έγινε και η πληρωμή ο εφεσείων και οι συνεργάτες του αναχώρησαν. Οταν βγήκαν έξω από την Πύλα ο εφεσείων σταμάτησε και μετέφερε τη μαύρη σακούλα με τα ναρκωτικά από το πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου στο χώρο των αποσκευών. Εκείνη την ώρα είπε στους άλλους πως αν τους σταματούσε η αστυνομία θα έλεγαν ότι το χασίς ήταν του Ozmen (κατηγορούμενου 2).
Ο εφεσείων εισηγείται ότι η ποινή των 3½ χρόνων φυλάκισης που του έχει επιβληθεί είναι υπερβολική. Αναφέρθηκε συναφώς ότι το Κακουργιοδικείο δεν απέδωσε τη δέουσα βαρύτητα στο γεγονός ότι ο εφεσείων είναι χρήστης ναρκωτικών και ότι το δικαστήριο στηρίχθηκε υπέρμετρα στη νομολογία η οποία αναφέρεται στην εμπορία ναρκωτικών. Σημειώνουμε ότι για σκοπούς μετριασμού της ποινής αναφέρθηκε πρωτοδίκως από πλευράς υπεράσπισης ότι ο εφεσείων είναι περιστασιακός χρήστης ναρκωτικών και ότι η πράξη του ήταν το αποτέλεσμα στιγμιαίας απερισκεψίας. Αυτά, καταγράφονται στην εκκαλούμενη απόφαση και εκ τούτου συνάγεται ότι το Κακουργιοδικείο με αναφορά στη σχετική επί του θέματος νομολογία* εκτίμησε το συγκεκριμένο γεγονός. Συμφωνούμε με το πρωτόδικο δικαστήριο ότι η εξατομίκευση της ποινής σε υποθέσεις παρόμοιας φύσης δεν πρέπει να εξουδετερώνει την προσπάθεια η οποία καταβάλλεται για την προστασία της κοινωνίας από τη σύγχρονη μάστιγα των ναρκωτικών.
Στην προκείμενη περίπτωση τα γεγονότα και οι συνθήκες διάπραξης των αδικημάτων καταδείχνουν ότι ο εφεσείων ήταν το πρόσωπο που εκδήλωσε την επιθυμία να προμηθευτεί ναρκωτικά και για το σκοπό αυτό επιστράτευσε άτομα προφανώς ευάλωτα, προερχόμενα από περιθωριακή και ασθενέστερη τάξη ανθρώπων. Ο σχεδιασμός της τέλεσης των αδικημάτων είναι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της υπόθεσης γεγονός το οποίο, εξουδετερώνει την εισήγηση ότι επρόκειτο για στιγμιαία απερισκεψία του εφεσείοντα. Το άλλο στοιχείο που χαρακτηρίζει την υπόθεση είναι η μεγάλη ποσότητα των ναρκωτικών και το μεγάλο ποσό που έχει πληρωθεί για την αγορά τους. Τα γεγονότα αποκαλύπτουν με κάθε βεβαιότητα ότι ο εφεσείων ήταν ο ιθύνων νους του εγκλήματος και συνεπώς θεωρούμε πως με βάση αυτή τη διαπίστωση δικαιολογείται απόλυτα η διαφοροποίηση στις ποινές που έχουν επιβληθεί στους ενόχους. Το Κακουργιοδικείο με προσοχή διαβάθμισε το ρόλο που διαδραμάτισαν ο εφεσείων και οι συγκατηγορούμενοί του και ανάλογη ήταν η τιμωρία. Το ανώτατο όριο της προβλεπόμενης από το νόμο ποινής είναι φυλάκιση 8 χρόνων. Κατά την επιμέτρηση της ποινής το Κακουργιοδικείο έλαβε υπόψη ό,τι μπορούσε να προσμετρήσει υπέρ του εφεσείοντα και με προσοχή στάθμισε όλα τα στοιχεία που είχε ενώπιόν του. Η ανησυχία του δικάσαντος δικαστηρίου για την αύξηση που παρατηρείται στη διάπραξη αδικημάτων που σχετίζονται με ναρκωτικά είναι δικαιολογημένη και ορθά έχει τονισθεί η ανάγκη για επιβολή αποτρεπτικών ποινών. Το λευκό ποινικό μητρώο του εφεσείοντα και οι προσωπικές του περιστάσεις λήφθηκαν υπόψη αλλά ορθά δεν αποτέλεσαν παράγοντα αναχαίτισης της αποτελεσματι[*222]κής εφαρμογής του νόμου. Η ποινή που έχει επιβληθεί στον εφεσείοντα μολονότι αυστηρή εντούτοις θεωρούμε πως δεν είναι έκδηλα υπερβολική ώστε να δικαιολογείται επέμβαση για τη μείωσή της. Και καθώς είναι γνωστό, η ευχέρεια του Εφετείου για μείωση της ποινής παρέχεται μόνο στις περιπτώσεις όπου καταφαίνεται ότι η ποινή είναι έκδηλα υπερβολική. Για να καταλήξει όμως το Εφετείο σε ένα τέτοιο συμπέρασμα πρέπει πρώτα να διαπιστώσει ότι το στοιχείο της υπερβολής είναι έκδηλο σε βαθμό που να βρίσκει αντικειμενικό έρεισμα. Βλ. Σωκράτους ν. Αστυνομίας (1994) 2 Α.Α.Δ. 132. Στην προκείμενη περίπτωση δεν υπάρχει τίποτε ενώπιόν μας το οποίο αντικειμενικά να παρέχει έρεισμα στον ισχυρισμό ότι η επιβληθείσα ποινή είναι έκδηλα υπερβολική.
Η εισήγηση των συνηγόρων του εφεσείοντα ότι το Κακουργιοδικείο δεν αναφέρει στην εκκαλούμενη απόφαση την Mortimer v. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 22, στην οποία η υπεράσπιση παρέπεμψε πρωτοδίκως δεν αποτελεί σφάλμα του δικαστηρίου καθότι το σκεπτικό της εν λόγω απόφασης είναι ταυτόσημο με το σκεπτικό της Παγιαβλάς (ανωτέρω) που εκτενώς αναφέρεται στην εκκαλούμενη απόφαση.
Η έφεση απορρίπτεται.
Η έφεση απορρίπτεται.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο