Wahel Omar Hosni Abdel El ν. Αστυνομίας (2004) 2 ΑΑΔ 508

(2004) 2 ΑΑΔ 508

[*508]30 Σεπτεμβρίου, 2004

[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝIΔΗΣ, ΚΡΟΝIΔΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠHΣ, Δ/στές]

OMAR HOSNI ABDEL EL WAHEL,

Εφεσείων,

v.

ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,

Εφεσίβλητης.

(Ποινική Έφεση Αρ. 7777)

 

Ποινική Δικονομία ― Διαταγή για κράτηση υποδίκου μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης του από το Κακουργιοδικείο, λόγω κινδύνου μη προσέλευσής του στη δίκη ― Ακυρώθηκε κατ’ έφεση, η διαπίστωση για κίνδυνο μη προσέλευσης δεν εδικαιολογείτο από τη μαρτυρία και τα δεδομένα της υπόθεσης ― Υπόδικος αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση υπό όρους να εμφανιστεί στη δίκη του.

Ο εφεσείων είναι αλλοδαπός. Διαμένει από το 1998 στο ίδιο σπίτι στην Ορούντα όπου και εργαζόταν, ανανεώνοντας συνεχώς την άδεια παραμονής του. Η άδεια παραμονής του θα έληγε σύντομα. Παραπέμφθηκε σε δίκη ενώπιον του Κακουργιοδικείου με κατηγορίες για απαγωγή θήλεως με σκοπό τη συνουσία, άσεμνη επίθεση εναντίον γυναίκας και σεξουαλική εκμετάλλευση ανηλίκου. Διατάχθηκε να παραμείνει υπό κράτηση μέχρι τη δίκη, λόγω πιθανότητας να μη εμφανισθεί κατά τη δίκη του. Το χρονικό διάστημα της κράτησης ανερχόταν σε 4½ περίπου μήνες. Με την έφεσή του αμφισβητεί το δικαιολογημένο της κράτησής του. Ο συνήγορος του εισηγήθηκε πως η ύπαρξη αντιφατικότητας των ισχυρισμών της παραπονούμενης και της επιστημονικής μαρτυρίας αναιρούσε το ενδεχόμενο καταδίκης. Επίσης αναφέρθηκε στην παρουσία στην αίθουσα του δικαστηρίου τεσσάρων προσώπων, αξιόχρεων και πρόθυμων να εγγυηθούν πως ο εφεσείων θα προσέλθει κατά την ημέρα της δίκης του για οποιοδήποτε ποσό ήθελε κρίνει το δικαστήριο εύλογο.

Το Ανώτατο Δικαστήριο αποδέχθηκε την έφεση και αποφάνθηκε ότι τα δεδομένα της παρούσας υπόθεσης δεν δικαιολογούσαν την διαπίστωση του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι υπήρχε κίνδυνος μη προσέλευσης του εφεσείοντος στη δίκη.

Η έφεση επιτράπηκε. Ο εφεσείων αφέθηκε ελεύθερος υπό όρους.

[*509]Έφεση εναντίον Διατάγματος Kράτησης.

Έφεση από τον εφεσείοντα κατηγορούμενο, ο οποίος στις 23.7.2004, παραπέμφθηκε σε δίκη ενώπιον του Kακουργιοδικείου με κατηγορίες για απαγωγή θήλεως με σκοπό τη συνουσία, άσεμνη επιθεση εναντίον γυναίκας και σεξουαλική εκμετάλλευσης ανηλίκου, κατά της απόφασης του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Yπόθεση Aρ. 10959/04), με την οποία διατάχθηκε η κράτησή του μέχρι τη δικη του στις 9/12/04.

Γ. Μυλωνάς, για τον Εφεσείοντα.

Ν. Κέκκος, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.

Ο Εφεσείων είναι παρών.

Ex Tempore

ΔIKAΣTHPIO: Η απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από το Δικαστή Γ. Κωνσταντινίδη.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Στις 23.7.2004 ο εφεσείων παραπέμφθηκε σε δίκη ενώπιον του Κακουργιοδικείου που θα συνέλθει στη Λευκωσία στις 9.12.2004, με κατηγορίες για απαγωγή θήλεως με σκοπό τη συνουσία, άσεμνη επίθεση εναντίον γυναίκας και σεξουαλική εκμετάλλευση ανηλίκου.

Αντικείμενο της παρούσας έφεσης είναι η απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου για κράτηση του εφεσείοντα μέχρι την πιο πάνω ημερομηνία.

Σημειώνουμε εξ αρχής πως, όπως δέχθηκε και ο κ. Κέκκος, η παραπονούμενη ενέπλεξε τον εφεσείοντα αφού προηγήθηκαν άλλες τρεις γραπτές καταθέσεις της σε σχέση με όμοια αδικήματα, κατ΄ισχυρισμόν διαπραχθέντα από άλλον. Περαιτέρω επιστημονικές εξετάσεις έδειξαν πως δεν βρέθηκε σπέρμα του εφεσείοντα στα γεννητικά της όργανα, στοιχείο που αναφέρεται στις λεπτομέρειες της κατηγορίας για σεξουαλική εκμετάλλευση ανηλίκου, αλλά δύο άλλων ανδρών. Με μεταγενέστερη κατάθεση η παραπονούμενη αναφέρθηκε και σε τρίτο κατ’ ισχυρισμόν δράστη. Τα αναφέρουμε αυτά επειδή κατά την εισήγηση του κ. Μυλωνά, εξ αιτίας της αντιφατικότητας των ισχυρισμών της παραπονούμενης και της επιστημονικής μαρτυρίας που υπάρχει δεν θα έπρεπε να θεωρηθεί ότι υπάρχει ενδεχόμενο καταδίκης.  Δεν νομίζουμε πως θα μπορούσαμε να φθάσουμε μέχρις αυτού του σημείου αλ[*510]λά αναμφισβήτητα το βάρος της μαρτυρίας που υπάρχει είναι στοιχείο σχετικό που πρέπει να συνεκτιμάται σε συνάρτηση προς το λόγο για τον οποίο επιδιώκεται η κράτηση.

Το πρωτόδικο Δικαστήριο διέταξε την κράτηση του εφεσείοντα για το χρονικό διάστημα των 4½ μηνών περίπου αφού, από τους λόγους που πρότεινε η κατηγορούσα αρχή, έκρινε πως συνέτρεχε η περίπτωση του κινδύνου να μην εμφανισθεί κατά τη δίκη του. Συνυπολόγισε συναφώς πως “ο κατηγορούμενος είναι αλλοδαπός, η άδεια εργασίας του πρόκειται να λήξει σύντομα, δεν έχει εργοδότη, καθώς επίσης την εισήγηση της κατηγορούσας αρχής ότι ο κατηγορούμενος δεν έχει μόνιμο χώρο διαμονής η οποία επιβεβαιώνεται και από το δικηγόρο του ο οποίος αναφέρθηκε στην πιθανότητα εξεύρεσης νέου εργοδότη και πιθανότητα εξεύρεσης χώρου διαμονής και φιλοξενίας του από άλλο πρόσωπο”.

Το δέχτηκε ενώπιόν μας και ο κ. Κέκκος πως ο εφεσείων διαμένει από το 1998 στο ίδιο σπίτι στην Ορούντα όπου και εργαζόταν. Επισημάνθηκε μάλιστα η αρχική αντίδραση της κατηγορούσας αρχής στο αίτημα του εφεσείοντα για νομική αρωγή.  Λέχθηκε τότε πως “ο κατηγορούμενος εργάζεται στην Ορούντα” και γι΄αυτό δεν έπρεπε να του χορηγηθεί δωρεάν νομική αρωγή.  Άλλαξε στην συνέχεια η στάση της κατηγορούσας αρχής ως προς το ζήτημα της νομικής αρωγής χωρίς όμως παράθεση άλλων στοιχείων. Περαιτέρω, δεν έχει διευκρινισθεί με αναφορά σε στοιχεία το ζήτημα της εργοδότησης του εφεσείοντα ενώ προσδόθηκε σημασία στο γεγονός ότι η άδεια παραμονής του θα έληγε σύντομα χωρίς και πάλι να αντικρισθεί και αυτό το θέμα υπό το φως του δεδομένου πως αυτές οι άδειες είναι πάντοτε προσωρινές και ο εφεσείων, όπως προκύπτει, με ανανεωνόμενες άδειες, διαμένει νομίμως στην Κύπρο από το 1998, στο ίδιο σπίτι. Διακρίνουμε όμως και εσφαλμένη εκτίμηση των δηλώσεων του δικηγόρου του εφεσείοντα, στον οποίο αποδόθηκε αναγνώριση των πιο πάνω. Σύμφωνα με τα πρακτικά, ο δικηγόρος του εφεσείοντα βασικά επέσυρε την προσοχή του δικαστηρίου στο γεγονός ότι η κατηγορούσα αρχή “δεν μας είπε πότε έχασε τον εργοδότη και πότε το σπίτι ή πού υπάρχουν τα πράγματα του”. Οι υπόλοιπες εισηγήσεις του διατυπώθηκαν, ουσιαστικά ως εναλλακτικές, στη βάση της θέσης της κατηγορούσας αρχής και ήδη έχουμε σημειώσει τι προκύπτει ως η πραγματικότητα στην περίπτωση. Μάλιστα ο κ. Μυλωνάς αναφέρθηκε ενώπιον μας στην παρουσία στην αίθουσα του δικαστηρίου τεσσάρων προσώπων που είναι αξιόχρεοι και πρόθυμοι να εγγυηθούν πως ο εφεσείων θα προσέλθει κατά την ημέρα της δίκης του για οποιοδήποτε ποσό ήθελε κρίνει το δικαστήριο εύλογο. Μεταξύ των οποίων η ιδιοκτήτρια του σπιτιού στο οποίο διέμενε και διαμένει ο εφεσείων [*511]από το 1998 και ο σύζυγος της, που ήταν και οι πρώτοι εργοδότες του. Επίσης η δεύτερη εργοδότης του. Μας έχει περαιτέρω λεχθεί πως η προτεινόμενη κα Στέλλα Αριστείδου έχει φέρει σήμερα μαζί της και τον τίτλο εγγραφής ακίνητης περιουσίας της ακριβώς για να εγγυηθεί πως ο εφεσείων θα προσέλθει κατά τη δίκη του.

Είναι στοιχειώδες και το επαναλαμβάνουμε σε κάθε παρόμοια περίπτωση πως ο παραπεμπόμενος σε δίκη τεκμαίρεται αθώος και πως ο κανόνας πως θα πρέπει να αφήνεται ελεύθερος κάμπτεται μόνο εφόσον συντρέχουν συγκεκριμένοι λόγοι όπως αυτοί έχουν κατ’ επανάληψη εξηγηθεί από τη νομολογία μας. Ο κίνδυνος μη προσέλευσης είναι βεβαίως κλασσικός λόγος κράτησης αλλά εν προκειμένω καταλήγουμε πως τα περί τη διαπίστωση του πάσχουν για τους λόγους που έχουμε εξηγήσει.

Η έφεση επιτυγχάνει. Ο εφεσείων θα αφεθεί ελεύθερος υπό όρους οι οποίοι θα περιλαμβάνουν και την υπογραφή εγγύησης από τα 4 πρόσωπα που έχουν αναφερθεί. Για τους περαιτέρω όρους θα ακούσουμε και τις δύο πλευρές.

Η έφεση επιτυγχάνει. Ο εφεσείων θα αφεθεί ελεύθερος υπό όρους.

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο