Ευριπίδου Γιώργος και Άλλος ν. Αστυνομίας (2007) 2 ΑΑΔ 337

(2007) 2 ΑΑΔ 337

[*337]29 Ιουνίου, 2007

[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΚΡΟΝΙΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στές]

(Ποινική Έφεση Αρ. 118/2007)

ΓΙΩΡΓΟΣ ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ,

Εφεσείων,

v.

ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,

Εφεσίβλητης.

 

(Ποινική Έφεση Αρ. 123/2007)

ΘΕΟΔΟΥΛΟΣ ΘΕΟΔΟΥΛΟΥ,

Εφεσείων,

v.

ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,

Εφεσίβλητης.

(Ποινικές Εφέσεις Αρ. 118/2007, 123/2007)

 

Ποινική Δικονομία ? Διαταγή για κράτηση κατηγορουμένων μέχρι την δίκη τους από το Κακουργιοδικείο ? Πιθανολόγηση καταδίκης ? Δεν τεκμηριώθηκε λόγος επέμβασης του Εφετείου στη διακριτική ευχέρεια του πρωτόδικου Δικαστηρίου.

Απόδειξη ? Συγκατηγορούμενοι ? Ενοχοποιητική γραπτή κατάθεση στην αστυνομία κατηγορουμένου εναντίον συγκατηγορουμένου του ? Ποία η αποδεικτική της αξία.

Οι εφεσείοντες οι οποίοι αντιμετωπίζουν μαζί με δύο άλλα πρόσωπα, αριθμό κατηγοριών για συνωμοσία, κατοχή και εμπορία μεγάλης ποσότητας ναρκωτικών, παραπέμφθηκαν σε δίκη ενώπιον του [*338]Κακουργιοδικείου που συνεδριάζει στη Λεμεσό. Το παραπέμψαν Δικαστήριο διέταξε όπως αυτοί παραμείνουν υπό κράτηση μέχρι τη δίκη τους.

Οι εφεσείοντες αμφισβητούν την ορθότητα αυτής της διαταγής υποστηρίζοντας ότι δεν εδικαιολογείτο η πιθανονολόγηση καταδίκης τους ενόψει του αποδεικτικού υλικού που κατατέθηκε στο παραπέμψαν Δικαστήριο.

Αποφασίστηκε ότι:

1.  Η πιθανολόγηση καταδίκης κρίνεται από το αποδεικτικό υλικό που παρουσιάζεται ενώπιον του Δικαστηρίου χωρίς να αξιολογηθεί η βαρύτητά του. Αποφασίζεται μόνο αν η υπόθεση της κατηγορούσας αρχής έχει τόση δύναμη ώστε να πιθανολογείται καταδίκη.

2.  Το παραπέμψαν Δικαστήριο αντιμετώπισε ορθά το θέμα αυτό στην παρούσα υπόθεση.

Οι εφέσεις απορρίφθηκαν.

Εφέσεις εναντίον Κράτησης.

Εφέσεις από τους εφεσείοντες εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού (Υπόθ. Αρ. 6573/07), ημερομηνίας 14/5/07.

Ε. Πουργουρίδης, για τον Εφεσείοντα στην Ποινική Έφεση Αρ. 118/2007.

Χρ. Χατζηλοΐζου, για τον Εφεσείοντα στην Ποινική Έφεση Αρ. 123/2007.

Ηλ. Στεφάνου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη στις Ποινικές Εφέσεις Αρ. 118/2007 και 123/2007.

Cur. adv. vult.

ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την ομόφωνη απόφαση του δικαστηρίου θα δώσει ο Αρτεμίδης, Π..

ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Οι δύο εφεσείοντες αντιμετωπίζουν, μαζί με δύο άλλα πρόσωπα, αριθμό κατηγοριών για συνωμοσία, κατοχή [*339]και εμπορία μεγάλης ποσότητας ναρκωτικών, κοκαΐνης και κάνναβης. Παραπέμφθηκαν στις 14 Μαΐου 2007 σε δίκη ενώπιον του Κακουργιοδικείου που συνεδριάζει στη Λεμεσό. Το παραπέμψαν Δικαστήριο διέταξε όπως οι κατηγορούμενοι παραμείνουν υπό κράτηση μέχρι τη δίκη τους. Οι εφεσείοντες αμφισβητούν την ορθότητα αυτής της διαταγής. Οι δικηγόροι τους και ο δικηγόρος της Δημοκρατίας παρουσίασαν ενώπιον μας ευκρινώς τα νομικά σημεία στα οποία στηρίζουν τις εκατέρωθεν θέσεις τους. Η αγόρευση των δικηγόρων των εφεσειόντων στηρίχθηκε σε ό,τι ήταν δυνατό να προβληθεί για να προωθηθεί η θέση τους.

Το ουσιαστικό νομικό σημείο που εγείρουν οι δικηγόροι των εφεσειόντων είναι πως από το αποδεικτικό υλικό που κατατέθηκε στο παραπέμψαν Δικαστήριο δεν πιθανολογείται καταδίκη τους.  Επομένως,  λέγουν, ελλείπει ένα από τα σοβαρά στοιχεία που λαμβάνονται υπόψη στην απόφαση, κατά πόσο δηλαδή υπόδικος θα παραμείνει υπό κράτηση μέχρι τη δίκη του. Εισηγούνται, επί του προκειμένου, πως η μόνη μαρτυρία εναντίον τους προέρχεται από την κατάθεση του συγκατηγορούμενου τους αριθμ. 2. Αυτή δε η κατάθεση είναι η δεύτερη που έδωσε στην αστυνομία παραδεχόμενος τα εγκλήματα, ενώ στην πρώτη αρνήθηκε ενοχή.

Η αστυνομία παρακολουθούσε τις κινήσεις των κατηγορουμένων βάσει πληροφοριών που είχε και επέδραμε στο διαμέρισμα όπου βρέθηκαν τα ναρκωτικά. Ο 2ος εφεσείων θεάθηκε να πετά έξω από το παράθυρο μικρή ποσότητα κάνναβης, για την οποία όμως δεν κατηγορείται. Όλοι όμως κατηγορούνται για συνωμοσία, κατοχή και εμπορία της μεγάλης ποσότητας ναρκωτικών αντικείμενο των κατηγοριών που βρέθηκαν στο διαμέρισμα.

Εισηγούνται οι συνήγοροι των εφεσειόντων πως η κατάθεση του συγκατηγορούμενου τους στην αστυνομία δεν είναι αποδεκτή μαρτυρία εναντίον τους, χωρίς δε αυτή δεν υπάρχει τίποτε άλλο που να τους ενοχοποιεί. Είναι ορθό πως η ενοχοποιητική γραπτή κατάθεση στην αστυνομία κατηγορουμένου εναντίον συγκατηγορουμένου αφ’ εαυτής ως έγγραφο δεν είναι αποδεκτή ως μαρτυρία εναντίον του συγκατηγορούμενου. Είναι όμως αποδεκτή μαρτυρία η ένορκη κατάθεση κατηγορουμένου εναντίον συγκατηγορουμένου του, η οποία  βεβαίως θα αξιολογηθεί από το Δικαστήριο. Οι καταθέσεις στην αστυνομία αναμένεται, όπως πάντοτε, να στοιχειοθετήσουν την υπόθεση της εισαγγελικής αρχής εφόσον βέβαια παρουσιαστούν στο Δικαστήριο με τη νενομισμένη διαδικασία.

Στο στάδιο που το Δικαστήριο αποφασίζει τέτοιο ζήτημα, όπως [*340]αυτό που μας απασχολεί, δεν εξετάζεται αν παρουσιάστηκε ενώπιον του εκ πρώτης όψεως υπόθεση όπως εισηγήθηκαν οι δικηγόροι των εφεσειόντων, αλλά κατά πόσο υπάρχει το ενδεχόμενο, πιθανολόγηση δηλαδή, καταδίκης του κατηγορουμένου. Και τούτο κρίνεται από το αποδεικτικό υλικό που παρουσιάζεται ενώπιον του, χωρίς να αξιολογηθεί η βαρύτητά του. Αποφασίζεται μόνο αν η υπόθεση της κατηγορούσας αρχής έχει τόση δύναμη ώστε να πιθανολογείται καταδίκη.

Το παραπέμψαν Δικαστήριο ασχολήθηκε σε έκταση με το ζήτημα και ορθά οι δικηγόροι των εφεσειόντων περιόρισαν την επιχειρηματολογία τους στο μόνο σημείο που μπορούσε να προωθηθεί.  Και αυτό όμως αντιμετωπίστηκε ορθά από το πρωτόδικο Δικαστήριο.

Για τους λόγους που εξηγήσαμε πιο πάνω οι εφέσεις απορρίπτονται.

Οι εφέσεις απορρίπτονται.

 

 

 

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο