Αντωνίου Προκόπης Φιλίππου ν. Αστυνομίας (2007) 2 ΑΑΔ 414

(2007) 2 ΑΑΔ 414

[*414]20 Σεπτεμβρίου, 2007

[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΚΡΑΜΒΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στές]

ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ,

Εφεσείων,

v.

ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,

Εφεσίβλητης.

(Ποινική Έφεση Αρ. 79/2007)

 

Ποινή ? Πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης ? Εφεσείων κτύπησε το θύμα, λειτουργώντας κάτω από τη φόρτιση ερωτικού πάθους για την πρώην φιλενάδα του ? Αλλαγή απαίτησης στην κατηγορία από παραδοχή σε μη παραδοχή ? Επιβολή ποινής φυλάκισης δύο ετών ? Η ποινή, η οποία χαρακτηρίστηκε ως αυστηρή, επικυρώθηκε κατά πλειοψηφία.

Το αδίκημα διαπράχθηκε σε μπυραρία στην οποία βρέθηκαν ο εφεσείων με τον παραπονούμενο ο οποίος είναι αστυφύλακας. Ο παραπονούμενος ήταν με παρέα στην οποία ήταν και η πρώην φιλενάδα του εφεσείοντος. Ο εφεσείων, ο οποίος έτρεφε ακόμα ερωτικό πάθος προς αυτήν, κτύπησε τον παραπονούμενο με κόπτη όταν ο τελευταίος επενέβη στην προσπάθεια του πρώτου να προσεγγίσει την πρώην φιλενάδα του όχι με αγαθές προθέσεις. Το τραύμα που υπέστη ο παραπονούμενος μπορεί να μην ήταν πολύ σοβαρό, αλλά ήταν τέτοιας μορφής που να θέσει την υπόθεση στην κατηγορία της πρόκλησης βαριάς σωματικής βλάβης. Ο εφεσείων δεν παραδέχθηκε αρχικά ενοχή και στη συνέχεια με την άδεια του Δικαστηρίου άλλαξε την απάντηση στην κατηγορία, στην οποία και παραδέχθηκε.

Ο εφεσείων καταδικάστηκε σε ποινή διετούς φυλάκισης την οποία και εφεσιβάλλει ως έκδηλα υπερβολική.

Αποφασίστηκε ότι:

Υπό Αρτεμίδη, Π., συμφωνούντος και του Κραμβή, Δ.:

Η επιβληθείσα ποινή αν και αυστηρή, δεν εμπίπτει στην έννοια της [*415]υπερβολικής ώστε να δικαιολογείται η επέμβαση του Εφετείου για μείωσή της.

Υπό Χατζηχαμπή, Δ.:

Ο μη σοβαρός τραυματισμός του παραπονούμενου, η πάροδος πέραν του 1 ½ έτους από τη διάπραξη του αδικήματος μέχρι την επιβολή της ποινής και η ύπαρξη σοβαρών ψυχολογικών προβλημάτων από πλευράς του εφεσείοντος, δεν λήφθηκαν υπόψη, στο βαθμό που θα έπρεπε. Η αρμόζουσα ποινή θα ήταν εκείνη του ενός έτους φυλάκισης.

Η έφεση απορρίφθηκε κατά πλειοψηφία.

Έφεση εναντίον Καταδίκης.

Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού (Υπόθ.�Αρ. 1651/05), ημερομηνίας 6/4/06.

Α. Χαραλάμπους, για τον Εφεσείοντα.

Μ. Πασιαρδή, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.

Ο Εφεσείων είναι παρών.

Ex tempore

ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Με την απόφαση της πλειοψηφίας που θα δώσω, συμφωνεί και ο Δικαστής Α. Κραμβής. Ο Δικαστής Δ. Χατζηχαμπής θα δώσει τη δική του διϊστάμενη απόφαση.

ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Ο εφεσείων αντιμετώπισε ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου κατηγορία για πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης με θύμα τον αστυφύλακα Αντώνη Παναγιώτου, από τη Δασούπολη. Ο εφεσείων κατηγορήθηκε σε επτά συνολικά κατηγορίες. Η έφεση όμως περιορίζεται στην ποινή που επιβλήθηκε στην πρώτη κατηγορία, αυτή που αναφέραμε στην αρχή της απόφασής μας.

Ο εφεσείων δεν παραδέχθηκε αρχικά ενοχή, ακολουθώντας όμως προφανώς συμβουλή του δικηγόρου του, κατά την αρχή της συζήτησης της υπόθεσης ενώπιον του Δικαστηρίου, και με την άδεια του, άλλαξε την απάντηση στην κατηγορία, την οποία και παραδέχθηκε.

[*416]Τα γεγονότα της υπόθεσης περιγράφονται με πολλή λεπτομέρεια στην απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου, που αφορά στην ποινή. Η απόφαση αυτή καταλαμβάνει συνολικά 14 σελίδες. Το πρωτόδικο Δικαστήριο είχε ενώπιον του τα γεγονότα της υπόθεσης, καθώς επίσης και τις προσωπικές περιστάσεις του εφεσείοντος όπως εκτέθηκαν, και δεν αμφισβητούνται από το δικηγόρο του. Δεν θα ενδιατρίψουμε επί πολύ στα γεγονότα της υπόθεσης. Θα περιοριστούμε μόνο στο επεισόδιο, από το οποίο δημιουργήθηκε και η κατηγορία που αφορά η παρούσα έφεση.

Ο εφεσείων βρέθηκε με τον παραπονούμενο στην ίδια μπυραρία στη Λευκωσία. Ο παραπονούμενος ήταν με παρέα στην οποία ήταν και η πρώην φιλενάδα του εφεσείοντος. Είναι γεγονός, και αυτό καταδεικνύεται από τα γεγονότα που προηγήθηκαν του επεισοδίου και περιγράφονται στην απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου, πως ο εφεσείων ακόμα έτρεφε ερωτικό πάθος για την πρώην φιλενάδα του. Όταν λοιπόν την είδε με την παρέα της στην μπυραρία, συμπεριφέρθηκε με τρόπο που συνιστούσε πρόκληση. Ενώ έφευγε από την μπυραρία προσπάθησε να προσεγγίσει την πρώην φιλενάδα του, όχι με αγαθές προθέσεις,  οπόταν και επενέβη ο παραπονούμενος, ο οποίος δέχθηκε κτύπημα με κόπτη, τον οποίο κρατούσε ο εφεσείων. Το θύμα τραυματίστηκε και έπεσε στο έδαφος. Το τραύμα μπορεί να μην ήταν πολύ σοβαρό, αλλά τέτοιας μορφής που να θέσει την υπόθεση στην κατηγορία της πρόκλησης βαριάς σωματικής βλάβης.

Ο δικηγόρος του εφεσείοντος προσπάθησε να μας πείσει πως η ποινή που επέβαλε το πρωτόδικο Δικαστήριο, των δύο ετών δηλαδή φυλάκισης, είναι έκδηλα υπερβολική και πως πρέπει να επέμβουμε για να μειωθεί. Έκανε δε ειδική αναφορά στις προσωπικές περιστάσεις του εφεσείοντος και στο γεγονός πως μετά τη φυλάκισή του έχει δημιουργήσει καλές σχέσεις με κοπέλα, την οποία προτίθεται να αρραβωνιαστεί.

Κρίνουμε πως, μολονότι η ποινή που επέβαλε το πρωτόδικο Δικαστήριο είναι αυστηρή, εντούτοις δεν εμπίπτει στην έννοια της έκδηλα υπερβολικής. Το πρωτόδικο Δικαστήριο είχε ενώπιον του όλα τα γεγονότα της υπόθεσης, καθώς επίσης και τους μετριαστικούς παράγοντες που αφορούσαν στην επιμέτρηση της ποινής, και αφού αιτιολόγησε την απόφασή του έκρινε πως η διετής φυλάκιση ήταν η κατάλληλη τιμωρία. Δεν έχουμε πεισθεί πως το πρωτόδικο Δικαστήριο έχει διαπράξει οποιοδήποτε σφάλμα αρχής στην επιμέτρηση της ποινής ή ότι η ποινή που επέβαλε είναι έκδηλα υπερβολική. Δεχόμαστε πως η ποινή πρέπει να εξατομικεύεται. Από [*417]την άλλη όμως μεριά πρέπει να λαμβάνεται υπόψη πως τα Δικαστήρια έχουν καθήκον να αντιμετωπίσουν με τον κατάλληλο τρόπο το συνεχώς αυξανόμενο έγκλημα και ιδιαίτερα αυτό που αφορά σε επιθέσεις εναντίον προσώπου.

Η έφεση απορρίπτεται.

.

ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Με όλο το σέβας προς την αντίκριση την οποία έχουν οι αδελφοί μου Δικαστές, έχω διαφορετική αντίκριση της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου, για τους λόγους που θα αναφέρω.

Το Επαρχιακό Δικαστήριο είχε ενώπιον του ένα σοβαρό αδίκημα και έλαβε υπόψη όλα τα στοιχεία τα οποία πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την επιμέτρηση της ποινής, θεωρώ όμως ότι η ποινή την οποία τελικά επέβαλε δεν αντανακλά, στο βαθμό που θα έπρεπε, τη σημασία εκείνων των παραγόντων, ώστε τελικά να καθίσταται έκδηλα υπερβολική.

Οι παράγοντες αυτοί, τους οποίους επισημαίνω, είναι το γεγονός ότι, ναι μεν επρόκειτο για σοβαρό αδίκημα ως εκ της φύσεώς του, αλλά δεν υπήρχε σοβαρός τραυματισμός στην πραγματικότητα. Περαιτέρω, είχε περάσει αρκετός χρόνος από τη διάπραξη του αδικήματος μέχρι την επιβολή της ποινής, πέραν του 1½ έτους δηλαδή, ώστε, όπως αναφέρθηκε στο Επαρχιακό Δικαστήριο, να είχαν εν τω μεταξύ διαφοροποιηθεί και οι προσωπικές συνθήκες του εφεσείοντα. Και, τέλος, το γεγονός ότι υπήρχαν σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα τα οποία συνέβαλαν στη διάπραξη του αδικήματος. Η δική μου κατάληξη είναι ότι η δέουσα ποινή θα ήταν εκείνη του ενός έτους φυλάκισης.

Η έφεση απορρίπτεται κατά πλειοψηφία.

 


 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο