(2008) 2 ΑΑΔ 334
[*334]13 Mαΐου, 2008
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΚΡΑΜΒΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στές]
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ,
Εφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Aρ. 82/2008)
Διάταγμα προσωποκράτησης ― Έφεση εναντίον σχετικού διατάγματος ― Η διακριτική εξουσία του πρωτόδικου Δικαστηρίου ασκήθηκε ορθά και δεν παρεχόταν πεδίο για επέμβαση του Εφετείου ― Η ουσία της δίκης δεν εξετάζεται στη διαδικασία έκδοσης διαταγμάτων προσωποκράτησης.
Ο εφεσείων προσβάλλει το διάταγμα οκταήμερης προσωποκράτησής του από το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου για διερεύνηση των ακόλουθων αδικημάτων:
1. Σεξουαλική εκμετάλλευση ενηλίκων προσώπων
2. Μαστροπεία
3. Αποζείν από κέρδη πορνείας
4. Διατήρηση οίκου ανοχής
5. Επίθεση με πρόκληση πραγματικής σωματικής βλάβης
6. Δημόσια εξύβριση
Το πρωτόδικο Δικαστήριο εξέδωσε το πιο πάνω διάταγμα αφού συνεκτίμησε τα στοιχεία της μαρτυρίας που τέθηκαν ενώπιόν του από την Αστυνομία και αφού κατέληξε πως υπήρχε εις βάρος του εφεσείοντος εύλογη υποψία ότι ενεχόταν στα προαναφερθέντα αδικήματα.
Ο δικηγόρος του εφεσείοντος έφερε ένσταση στην κράτηση του πελάτη του, και πρόβαλε τόσο ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου όσο και ενώπιον του Εφετείου πως δεν αποδείχθηκε η διάπραξη των τεσσάρων πρώτων αδικημάτων, που αναφέρονται στην αίτηση, ενώ τα αδικήματα 5 και 6 είχαν εξιχνιαστεί και επομένως το αίτημα δεν [*335]αφορούσε αυτά τα αδικήματα.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Στην διαδικασία για έκδοση διατάγματος προσωποκράτησης δεν πρέπει να εξετάζεται η ουσία της δίκης. Η διαδικασία αυτή πρέπει να περιορίζεται στους σκοπούς που θέτει η νομολογία μας, και που συνάδουν με τις διατάξεις του Άρθρου 11 του Συντάγματος.
2. Η διαδικασία πρέπει να διεξάγεται μέσα στα προαναφερθέντα πλαίσια, ώστε η έφεση εναντίον σχετικού διατάγματος, να εξετάζεται πριν την εκπνοή του.
Η έφεση απορρίφθηκε.
Έφεση εναντίον Διατάγματος Kράτησης.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου (Παπαδήμα-Λάρμου, E.Δ.), (Aίτ, Προφ. Aρ. 84/08), ημερομηνίας 5/5/08.
Αλ. Αλεξάνδρου, για τον Eφεσείοντα.
Κρ. Κυθραιώτη, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Eφεσίβλητη.
Ex tempore
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Στις 5.5.2008 δικαστής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου εξέδωσε διάταγμα προσωποκράτησης, για 8 ημέρες, του εφεσείοντος γιατί, καθώς έκρινε, υπήρχε εις βάρος του εύλογη υποψία ότι ενεχόταν στη διάπραξη των κάτωθι αδικημάτων που αναφέρονταν στην αίτηση προσωποκράτησης:
1. Σεξουαλική εκμετάλλευση ενηλίκων προσώπων
2. Μαστροπεία
3. Αποζείν από κέρδη πορνείας
4. Διατήρηση οίκου ανοχής
5. Επίθεση με πρόκληση πραγματικής σωματικής βλάβης
6. Δημόσια εξύβριση
Μολονότι εκπροσωπούσε τον εφεσείοντα στη διαδικασία δικηγόρος της επιλογής του, το Δικαστήριο θεώρησε ορθό να σημειώσει στο πρακτικό πως κατά τη διαδικασία δεν εξεταζόταν η ουσία της υπόθεσης αλλά το αίτημα της Αστυνομίας για προσωποκράτη[*336]ση του εφεσείοντος στη βάση των αρχών που έχει θέσει η νομολογία.
Την αίτηση για προσωποκράτηση του εφεσείοντος υπέγραφε υπαστυνόμος, ενώ την υποστήριξε με μαρτυρία αστυφύλακας. Η ουσία της μαρτυρίας του ήταν πως στις 3.5.2008 η παραπονούμενη, που είναι από Ρουμανία, ζήτησε από τον εργοδότη της εφεσείοντα, ιδιοκτήτη μπαρ στη Χλώρακα, να της επιστρέψει €600 που της χρωστούσε. Δεν άντεχε πλέον την εργασία στο μπαρ και ήθελε να φύγει. Ο εφεσείων αντί άλλης απάντησης της είπε «πήγαινε με αυτό τον πελάτη και άστα λεφτά». Η παραπονούμενη επέμεινε, οπόταν ο εφεσείων άρχισε να τη βρίζει, και στη συνέχεια την τράβηξε από τα μαλλιά και της έδωσε μια γροθιά. Ακολούθως την έσυρε πάνω στα τραπέζια του μπαρ. Επιπλέον την πήρε σε σπίτι, απέναντι από το μπαρ, και εκεί συνέχισε να τη κτυπά. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του αστυφύλακα η ύποπτη κατονόμασε δύο άλλες κοπέλες οι οποίες, καθώς της είπαν, εκδίδονταν με πελάτες για συγκεκριμένο ποσό, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου εισέπραττε ο εφεσείων. Επίσης, σύμφωνα με την καταγγελία της παραπονούμενης ο εφεσείων τηρούσε βιβλίο πελατολογίου, το οποίο και εντόπισε η Αστυνομία κατά την έρευνα.
Ο δικηγόρος του εφεσείοντος έφερε ένσταση στην κράτηση του και υπέβαλε τον αστυφύλακα, που την υποστήριξε, σε αντεξέταση. Η θέση που πρόβαλε στο πρωτόδικο Δικαστήριο και ενώπιον μας είναι πως δεν απεδείχθη η διάπραξη των τεσσάρων πρώτων αδικημάτων, που αναφέρονται στην αίτηση, ενώ ο αστυφύλακας δέχθηκε πως τα αδικήματα 5 και 6 είχαν εξιχνιαστεί και επομένως το αίτημα δεν αφορούσε αυτά τα αδικήματα. Κατά την αντεξέταση ο αστυφύλακας δέχτηκε πως η Αστυνομία προσήγγισε τις δύο κοπέλες, που η παραπονούμενη κατονόμασε πως εκδίδονταν με πελάτες, οι οποίες όμως διέψευσαν την καταγγελία. Η ίδια η παραπονούμενη παραδέχτηκε πως δεν είχε προσφέρει ποτέ ερωτικές υπηρεσίες σε πελάτη.
Η δικαστής, εκδίδοντας το διάταγμα, ασχολήθηκε με λεπτομέρεια αναφορικά με τα γεγονότα, κατηύθυνε δε ορθά τη σκέψη της προτού καταλήξει πως η Αστυνομία ορθά ζητούσε την προσωποκράτηση του εφεσείοντος. Και τούτο γιατί από την κατάθεση της ίδιας της παραπονούμενης, όταν αυτή ζήτησε τα λεφτά από τον εφεσείοντα αυτός την εξύβρισε και τη κτύπησε υποδεικνύοντας της μάλιστα να πάει με πελάτες. Επίσης, το τετράδιο με το πελατολόγιο θα έπρεπε να εξεταστεί μέσα στα πλαίσια των ερευνών της Αστυνομίας.
[*337]Όπως είπαμε πιο πριν ο δικηγόρος του εφεσείοντος υποστήριξε πως δεν απεδείχθη ενώπιον του Δικαστηρίου η διάπραξη των αδικημάτων 1-4. Επ’ αυτού υποδείξαμε τη μαρτυρία του αστυφύλακα, σύμφωνα με την οποία η παραπονούμενη όταν ζήτησε τα χρήματα από τον εφεσείοντα, αυτός της είπε να πάει με πελάτη και μάλιστα ακολούθησε ο ξυλοδαρμός, που περιγράφουμε πιο πάνω. Η θέση του δικηγόρου ήταν πως η ίδια η παραπονούμενη είπε πως δεν πήγε ποτέ με πελάτη. Αυτό είναι γεγονός, τα περιστατικά όμως, όπως αναφέρεται στο παράπονο, είναι πως έγινε προσπάθεια να πάει η ίδια με πελάτη και επιπλέον γνώριζε ότι άλλες κοπέλες πήγαιναν με πελάτες. Υπενθυμίσαμε επίσης πως ανευρέθη και το τετράδιο, που η ίδια η παραπονούμενη χαρακτήρισε ως βιβλίο στο οποίο καταγράφονταν τα ονόματα των πελατών του εφεσείοντος, που έρχονταν σε σεξουαλική επαφή με τις γυναίκες που εργαζόντουσαν στο μπαρ του. Ο συνήγορος απάντησε πως πρόκειται για βιβλίο στο οποίο κατέγραφε ο εφεσείων τα έσοδα και έξοδα του μπαρ. Θεωρήσαμε ορθό να υποδείξουμε στο συνήγορο πως έδιδε διαφορετικό νομικό περιεχόμενο στο αντικείμενο της διαδικασίας που συζητούσαμε. Ουσιαστικά χειρίστηκε την υπόθεση ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου και ενώπιον μας, ως να επρόκειτο για τη διεξαγωγή της ουσίας της δίκης. Καταλήξαμε δε να σημειώσουμε, ως γενική παρατήρηση, πως ορθό είναι η συγκεκριμένη διαδικασία να περιορίζεται στους σκοπούς που θέτει η νομολογία μας, και που συνάδουν με τις διατάξεις του Άρθρου 11 του Συντάγματος.
Το διάταγμα προσωποκράτησης εκδόθηκε στις 5.5.08 και η έφεση καταχωρίστηκε την επόμενη ημέρα. Καθηκόντως προσπαθήσαμε να την ορίσουμε το συντομότερο δυνατό, προτού εκπνεύσει το διάταγμα προσωποκράτησης. Μερικές φορές αυτό δεν είναι κατορθωτό, και γι’ αυτό είναι επιθυμητό να διεξάγεται η διαδικασία μέσα στα πλαίσια που εξηγήσαμε. Η έφεση απορρίπτεται.
H έφεση απορρίπτεται.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο