(2009) 2 ΑΑΔ 339
[*339]23 Μαρτίου, 2009
(Παραλήφθηκε στο Tμήμα Nομικών Eκδόσεων στις 26/5/09)
[ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΦΩΤΙΟΥ, ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στές]
ΘΕΟΤΟΚΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΥ,
Εφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Aρ. 231/2008)
Ποινή ― Αναστολή ποινής φυλάκισης ― Διακριτική ευχέρεια του εκδικάζοντος Δικαστηρίου ― Κριτήρια που προσμετρούν στην άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου ― Προϋποθέσεις επέμβασης Εφετείου.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο επέβαλε στον εφεσείοντα ποινή φυλάκισης 9 μηνών για τη διάπραξη αδικήματος υπεξαίρεσης ποσού £15.409,50. Μεγάλο μέρος του ποσού αυτού είχε χρησιμοποιηθεί για τη θεραπευτική αγωγή και την προσπάθεια απεξάρτησης του γιού του από τα ναρκωτικά.
Ο εφεσείων περιόρισε την επιχειρηματολογία του κατ’ έφεση στο ότι θα έπρεπε, υπό τις περιστάσεις, η ποινή να ανασταλεί.
Αποφασίστηκε ότι:
Η επιβολή της συγκεκριμένης ποινής ήταν μεν αιτιολογημένη λόγω και της σοβαρότητας της υπόθεσης , αλλά υπό τις περιστάσεις και λαμβάνοντας υπόψη το ποσό που επιστράφηκε και κυρίως το λόγο για τον οποίο αυτό αναλώθηκε σε μεγάλο βαθμό, η ποινή θα έπρεπε να ανασταλεί. Ο εφεσείων έχει ήδη εκτίσει μέρος της ποινής. Για το υπόλοιπο μέρος της, η ποινή αναστέλλεται και ο εφεσείων αφήνεται ελεύθερος.
Η έφεση επιτράπηκε.
[*340]Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Γενικός Εισαγγελέας v. Τζιαουχάρη (2005) 2 Α.Α.Δ. 161,
Γενικός Εισαγγελέας v. Στυλιανού (2001) 2 Α.Α.Δ. 55.
Έφεση εναντίον Ποινής.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Λοΐζου, E.Δ.), (Ποινική Yπόθεση Aρ. 35030/07), ημερομηνίας 4/12/08.
Α. Πέτσας, για τον Εφεσείοντα.
Λ. Ουστά, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
O Eφεσείων είναι παρών.
Ex tempore
ΔIKAΣTHPIO: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου απαγγέλλεται από το Δικαστή Νικολαΐδη.
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Ο εφεσείων καταδικάστηκε για την υπεξαίρεση ποσού £15.409,50. Είναι παραδεκτό ότι το ποσό έχει επιστραφεί. Είναι επίσης παραδεκτό και το ότι αυτό αναλώθηκε, σε μεγάλο τουλάχιστον βαθμό, για τη θεραπευτική αγωγή και στην προσπάθεια απεξάρτησης του γιου του από τα ναρκωτικά.
Το πρωτόδικο δικαστήριο έκρινε ότι έπρεπε να επιβληθεί στον εφεσείοντα ποινή φυλάκισης 9 μηνών. Στη συνέχεια αποφάσισε ότι δεν υπήρχαν οι εξαιρετικές περιστάσεις που θα δικαιολογούσαν την αναστολή της ποινής.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του εφεσείοντα, κατά τη διάρκεια της ακρόασης, απέσυρε τον πρώτο λόγο έφεσης που αφορούσε ισχυρισμό για υπερβολική ποινή και περιόρισε την επιχειρηματολογία του στο ότι θα έπρεπε, υπό τις περιστάσεις, η ποινή να ανασταλεί.
Η εξουσία του δικαστηρίου να αναστείλει την εκτέλεση ποινής φυλάκισης διέπεται από τις πρόνοιες του περί της Υφ΄ Όρον Αναστολής της Εκτελέσεως της Ποινής Φυλακίσεως εις Ωρισμένας Περιπτώσεις Νόμου του 1972, (Ν. 95/72), όπως έχει τροποποιηθεί αρ[*341]χικά με το Νόμο 41(Ι)/97 και στη συνέχεια με το Νόμο 186(Ι)/03.
Το δικαστήριο προχωρά στην εξέταση αναστολής της ποινής φυλάκισης, αν αυτό δικαιολογείται από το σύνολο των περιστάσεων και από τις προσωπικές συνθήκες του κατηγορουμένου (Άρθρο 3(2), όπως τροποποιήθηκε με το Ν.186(Ι)/03).
Τα κριτήρια που μπορεί το δικαστήριο να λάβει υπ’ όψιν τέθηκαν στην υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας ν. Τζιαουχάρη (2005) 2 Α.Α.Δ. 161:
«Με βάση τα κριτήρια που ίσχυαν πριν τον περιορισμό της εξουσίας του δικαστηρίου όπως είχε επιβληθεί με το Ν. 41(Ι)/97 (που τώρα έχει καταργηθεί), τα κριτήρια που μπορούσε να λάβει υπόψη το δικαστήριο κατά την άσκηση της διακριτικής του ευχέρειας να εκδώσει ή όχι τέτοιο διάταγμα ήσαν τα ακόλουθα: (α) η σοβαρότητα του αδικήματος και τα κίνητρα διάπραξης του (β) το ποινικό μητρώο του κατηγορουμένου δηλαδή αν είναι τέτοιο που υπάρχει η ανάγκη αποτροπής και (γ) η διαγωγή του κατηγορουμένου μετά τη διάπραξη του αδικήματος συμπεριλαμβανομένης και της μεταμέλειας. Ένας κατηγορούμενος με λευκό ποινικό μητρώο έχει καλύτερη απαίτηση για αναστολή (βλ. Sentencing in Cyprus του κ. Γ. Μ. Πική, σελ. 11-13, Γενικός Εισαγγελέας ν. Σατανά κ.ά. (1996) 2 Α.Α.Δ. 257 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Λ. Φανιέρου (1996) 2 Α.Α.Δ. 303)».
Θεωρούμε ότι η επιβολή της συγκεκριμένης ποινής ήταν μεν, λόγω και της σοβαρότητας της υπόθεσης, αιτιολογημένη, αλλά υπό τις περιστάσεις και λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι το ποσό έχει επιστραφεί και, κυρίως, ότι έχει αναλωθεί σε μεγάλο βαθμό για την απεξάρτηση του γιου του (βλέπε Γενικός Εισαγγελέας ν. Στυλιανού (2001) 2 Α.Α.Δ. 55), έπρεπε η ποινή να ανασταλεί. Βέβαια, ο εφεσείων έχει ήδη εκτίσει μέρος της ποινής, αλλά κάτω από τις περιστάσεις, κρίνουμε ότι το υπόλοιπο τα ποινής θα πρέπει να ανασταλεί και ο εφεσείων να αφεθεί ελεύθερος.
Η έφεση επιτυγχάνει.
Η έφεση επιτρέπεται.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο