(2009) 2 ΑΑΔ 583
[*583]5 Νοεμβρίου, 2009
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στές]
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ,
Εφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 117/2009)
________________________
Ποινή ― Αναστολή ποινής φυλάκισης ― Διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου ― Ο περί της Υφ’ Όρον Αναστολής της Εκτελέσεως Ποινής Φυλακίσεως εις Ωρισμένας Περιπτώσεις Νόμος του 1972, (Ν.95/72), όπως τροποποιήθηκε με το Ν.186(Ι)/2003 ― Διεύρυνση σχετικής διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου.
Ποινή ― Συνωμοσία προς διάπραξη κακουργήματος (14 κατηγορίες) ― Διάρρηξη καταστήματος και κλοπή (εννέα κατηγορίες) ― Διάρρηξη καταστήματος με σκοπό τη διάπραξη κακουργήματος (δύο κατηγορίες) ― Κλοπή από κατοικία (μία κατηγορία) ― Κλοπή από κλειδωμένο κιβώτιο (μία κατηγορία) ― Συνολικό ποσό κλαπείσας και μη επιστραφείσας περιουσίας ανερχόταν σε ₤7.000,00 περίπου ― Λήφθηκαν υπόψη 19 υποθέσεις για παρόμοια αδικήματα, μεταξύ των οποίων υπήρχαν κλοπές τριών επιταγών επιδομάτων ― Εφεσείων, ηλικίας σήμερα 21 χρόνων, είναι παιδί πολυμελούς οικογένειας με πολλαπλές κοινωνικοοικονομικές δυσκολίες και έτυχε φροντίδας για μεγάλο διάστημα από πρόγραμμα Παιδικής Στέγης, στην οποία και τελικά εισήχθη ― Είναι νυμφευμένος με νεαρή σύζυγο από οικογένεια που επίσης έχει προβλήματα και πατέρας δύο ανήλικων παιδιών ― Λευκό ποινικό μητρώο ― Παραδοχή ― Μεταμέλεια ― Συμβολή στην εξιχνίαση των αδικημάτων ― Επιβολή συντρέχουσων ποινών φυλάκισης 12, 15 και 22 μηνών ― Εφεσείων εξέτισε μέρος της ποινής του εκκρεμούσης της έφεσης ― Μείωση κατ’ έφεση της ποινής των 22 μηνών φυλάκισης σε 15 μήνες, η οποία και αναστάληκε, όπως αναστάληκαν και οι ποινές φυλάκισης στις υπόλοιπες κατηγορίες για περίοδο τριών χρόνων.
[*584]Ο εφεσείων κρίθηκε ένοχος μετά από παραδοχή του σε 14 κατηγορίες συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος, 9 κατηγορίες διάρρηξης καταστήματος και κλοπής, 2 κατηγορίες διάρρηξης καταστήματος με σκοπό τη διάπραξη κακουργήματος, μια κατηγορία κλοπής από κατοικία και μια κατηγορία κλοπής από κλειδωμένο κιβώτιο. Το Δικαστήριο του επέβαλε συντρέχουσες ποινές άμεσης φυλάκισης 12, 15 και 22 μηνών. Κατά την επιμέτρηση της ποινής λήφθηκαν υπόψη ακόμη 19 υποθέσεις που αυτός αντιμετώπιζε για παρόμοιας φύσης αδικήματα.
Τα περισσότερα αδικήματα που ο εφεσείων αντιμετώπιζε διαπράχθηκαν την περίοδο 7/12/2005 – 31/12/2005 και εξιχνιάστηκαν, όπως και όλες οι υποθέσεις που λήφθηκαν υπόψη και αφορούν την περίοδο 1/4/2007 -12/10/2007, ως αποτέλεσμα της δικής του παραδοχής.
Ο εφεσείων καταχώρησε την παρούσα έφεση αμφισβητώντας το ύψος της ποινής και την κατάληξη για μη αναστολή της. Ο συνήγορός του υπέβαλε ενώπιον του Εφετείου ότι οι περιστάσεις του εφεσείοντος, όπως αυτές διαμορφώθηκαν εκ των υστέρων, με τη γέννηση του πρώτου παιδιού του στις 17.10.2007, λίγες μέρες μετά τη διάπραξη του τελευταίου αδικήματος, δικαιολογούν την πράξη αναστολή της επιβληθείσας ποινής. Στα πλαίσια δε ακριβοδίκαιου της ποινής, ενόψει του γεγονότος ότι ο εφεσείων έχει εκτίσει μέρος της ποινής του, αυτή μπορεί να μειωθεί ανάλογα.
Το Ανώτατο Δικαστήριο αφού ανέφερε ότι (α) με την τροποποίηση η οποία έγινε με το Ν.186(Ι)/2003 στο Άρθρο 3, εδάφιο (2) του περί της Υφ’ Όρον Αναστολής της Εκτελέσεως Ποινής Φυλακίσεως εις Ωρισμένας Περιπτώσεις Νόμου του 1972, (Ν.95/72), έχει διευρυνθεί η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου για αναστολή της ποινής φυλάκισης και (β) η ποινή φυλάκισης είναι η μόνη αρμόζουσα, υπό τις περιστάσεις της υπόθεσης, αποδέχθηκε την έφεση και αποφάνθηκε ότι:
Ενόψει της Οδηγίας Πρακτικής που ακολουθείται στην Αγγλία (Practice Direction) και δεδομένου ότι ο εφεσείων έχει εκτίσει πέντε μήνες φυλάκισης εκκρεμούσης της έφεσης του, το Εφετείο διατάσσει τον παραμερισμό της ποινής φυλάκισης των 22 μηνών στις κατηγορίες 2, 8, 10, 12, 14, 16, 18, 20, 22, 24 και 28 και την αντικαθιστά με ποινή φυλάκισης 15 μηνών, η οποία, όμως, αναστέλλεται, όπως αναστέλλονται και οι ποινές φυλάκισης που επιβλήθηκαν στις υπόλοιπες κατηγορίες, για περίοδο τριών χρόνων.
Η έφεση επιτράπηκε ως ανωτέρω.
[*585]Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Φραντζίδης ν. Αστυνομίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 77,
Mavros a.o. v. The Police (1975) 2 C.L.R. 171.
Έφεση εναντίον Ποινής.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου (Kουνίδου, E.Δ.), (Ποινική Yπόθεση Aρ. 13714/08), ημερομηνίας 21/5/09.
Ηλίας Στεφάνου, για τον Εφεσείοντα.
Χρίστια Κυθραιώτου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
O Eφεσείων είναι παρών.
Cur. adv. vult.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει η Δικαστής Ε. Παπαδοπούλου.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Ο εφεσείων, ένας από τους τρεις κατηγορουμένους στην Ποινική Υπόθεση Αρ. 13714/08, Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου, μετά από δική του παραδοχή σε 27 κατηγορίες του Ποινικού Κώδικα, ΚΕΦ. 154, κρίθηκε ένοχος και του επιβλήθηκαν συντρέχουσες ποινές άμεσης φυλάκισης 12, 15 και 22 μηνών. Συγκεκριμένα, αντιμετώπιζε δεκατέσσερις κατηγορίες συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος - (Άρθρα 371 και 20), εννέα κατηγορίες διάρρηξης καταστήματος και κλοπής - (Άρθρα 294(α), 255 και 20), δύο κατηγορίες διάρρηξης καταστήματος με σκοπό τη διάπραξη κακουργήματος - (Άρθρα 295 και 20), μία κατηγορία κλοπής από κατοικία - (Άρθρα 266(β), 255 και 20), μία κατηγορία κλοπής από κλειδωμένο κιβώτιο - (Άρθρα 266(ζ), 255 και 20). Κατά την επιμέτρηση της ποινής, λήφθηκαν υπόψη ακόμη δεκαεννιά υποθέσεις που αυτός αντιμετώπιζε για παρόμοιας φύσης αδικήματα.
Με την έφεση, αμφισβητείται το ύψος της ποινής και η κατάληξη για τη μη αναστολή της.
Τα περισσότερα αδικήματα που ο εφεσείων αντιμετώπιζε δια[*586]πράχθηκαν την περίοδο 7/12/2005 - 31/12/2005 και εξιχνιάστηκαν, όπως και όλες οι υποθέσεις που λήφθηκαν υπόψη και αφορούν την περίοδο 1/4/2007 - 12/10/2007, ως αποτέλεσμα της δικής του παραδοχής. Συγκεκριμένα, στις 23/12/2005, μηχανοκίνητη περιπολία της Αστυνομίας, μετά από πληροφορία ότι στο αυτοκίνητο RX 964 υπήρχε κλοπιμαία περιουσία, το ανέκοψε για έλεγχο. Οδηγός ήταν ο εφεσείων, ο οποίος, όταν του υποδείχθηκαν τα ανευρεθέντα σ’ αυτό - έξι αναπτήρες, ένα σακουλάκι στο οποίο υπήρχε το χρηματικό ποσό των £7.40 σε κέρματα, τέσσερα πλαστικά γάντια, ένα λιβέρι, 58 αναπτήρες και διάφορα άλλα είδη - ανέφερε ότι τα είχε κλέψει. Σε κατάθεσή του, αργότερα την ίδια μέρα, στην Αστυνομία, παραδέχθηκε τη διάπραξη των αδικημάτων του κατηγορητηρίου, κατονομάζοντας και άλλα πρόσωπα, μεταξύ των οποίων και έναν από τους συγκατηγορουμένους του στην παρούσα υπόθεση.
Ο εφεσείων, μαζί με τους συγκατηγορουμένους του και ακόμη πέντε πρόσωπα, αντιμετώπισαν την Ποινική Υπόθεση Αρ. 13462/2006, Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου, η οποία, όμως, για τον εφεσείοντα και τους συγκατηγορουμένους του απορρίφθηκε, για να καταχωρηθεί, στη συνέχεια, η παρούσα.
Η πιο πάνω παράνομη δραστηριότητα του εφεσείοντα και των συνεργατών του είχε ως αποτέλεσμα να κλαπεί και να μην επιστραφεί περιουσία ύψους, περίπου, £7.000,00. Επεστράφησαν σχεδόν όλα τα αντικείμενα που είχαν κλαπεί, εκτός από τα χρήματα και τα αναλώσιμα είδη, όπως τσιγάρα και σοκολάτες.
Ο εφεσείων, ηλικίας σήμερα 21 χρόνων, είναι το δεύτερο από τα τέσσερα παιδιά οικογένειας με πολλαπλές κοινωνικοοικονομικές δυσκολίες. Ο πατέρας, λόγω σωματικής αναπηρίας, ουσιαστικά, ήταν απών από την οικογένεια, τα παιδιά της οποίας, λόγω αδυναμίας της μητέρας να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της και να τα προστατεύσει από τους φυσικούς και τους ηθικούς κινδύνους που αυτά αντιμετώπιζαν, φροντίζονταν για μεγάλο διάστημα από πρόγραμμα της Παιδικής Στέγης, στην οποία και τελικά εισήχθησαν. Η εισδοχή τους, όμως, εκεί δεν ήταν επιτυχής, αφού, με παρέμβαση της μητέρας τους, πολύ σύντομα επέστρεψαν στο σπίτι τους. Ο εφεσείων διέκοψε τη φοίτησή του στην πρώτη τάξη του γυμνασίου και, παρά το ότι για πέντε χρόνια μαθήτευσε κοντά σε επιπλοποιό, δεν κατόρθωσε να σταθεροποιηθεί επαγγελματικά, ούτε έχει υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία. Από δεσμό που δημιούργησε τα τελευταία χρόνια με δεκαεξάχρονη, επίσης από οικογένεια με προβλήματα, απέκτησε το πρώτο του παιδί στις 17/10/2007 και, μετά που παντρεύτηκαν, το δεύτερο στις 26/9/2008.
[*587]Το Δικαστήριο, κατά την επιβολή της ποινής, παρά το λευκό ποινικό μητρώο του εφεσείοντα, το νεαρό της ηλικίας του, τις προσωπικές του περιστάσεις και την αναφορά του Κηδεμονευτικού Λειτουργού ότι αυτός είναι κατάλληλο πρόσωπο για να τεθεί υπό κηδεμονευτική επιτήρηση με όρους κοινοτικής εργασίας, κατέληξε ότι η κατάλληλη ποινή είναι αυτή της φυλάκισης, ενόψει της σοβαρότητας των αδικημάτων. Η σωρεία των υποθέσεων και το είδος των αδικημάτων, κατέληξε, καταδεικνύουν τη σύσταση σπείρας, που δρούσε αδιακρίτως σε ολόκληρη την Πάφο και τα χωριά της. Στα πλαίσια εξατομίκευσης της ποινής, έλαβε υπόψη του ως ελαφρυντικά στοιχεία για τον εφεσείοντα την άμεση παραδοχή του, τη συνεργασία του με την Αστυνομία και, ειδικότερα, το γεγονός ότι τα περισσότερα αδικήματα εξιχνιάστηκαν κατόπιν δικής του παραδοχής, μορφή κι αυτή της μεταμέλειάς του. Δεν παρέβλεψε τα δύσκολα παιδικά χρόνια που αυτός είχε, σημείωσε, όμως, ότι, όπως αναφέρθηκε στη Φραντζίδης ν. Αστυνομίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 77, (σελ. 79):-
«Η δυστυχία που πλήττει ένα άνθρωπο στην παιδική του ηλικία δεν αποτελεί, ..., μόνιμη ασπίδα κατά της συνέχισης της παρανομίας με ατιμωρησία.»
Το Δικαστήριο, απέρριψε εισήγηση της τότε συνηγόρου του εφεσείοντα για αναστολή της ποινής φυλάκισης, γιατί, καθώς έκρινε, κατά το στάδιο επιμέτρησής της, είχε ήδη λάβει υπόψη του τόσο τα περιστατικά της υπόθεσης όσο και τις προσωπικές συνθήκες του εφεσείοντα. Η σοβαρότητα, όμως, των αδικημάτων ήταν τέτοια, που δε δικαιολογούσε αναστολή της ποινής φυλάκισης.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του εφεσείοντα, ενώπιόν μας, κατά τη συζήτηση της έφεσης, δεν αμφισβήτησε ότι η φύση των αδικημάτων, ενόψει και της έξαρσης που παρατηρείται στη διάπραξή τους, δικαιολογεί την επιβολή αποτρεπτικής ποινής, εισηγήθηκε, όμως, χωρίς να υποστηρίζει ότι η επιβληθείσα ποινή φυλάκισης είναι έκδηλα υπερβολική, ότι οι περιστάσεις του εφεσείοντα, όπως αυτές διαμορφώθηκαν εκ των υστέρων, με τη γέννηση του πρώτου παιδιού του στις 17/10/2007, δηλαδή, λίγες μέρες μετά τη διάπραξη του τελευταίου αδικήματος, δικαιολογούν αναστολή της. Με αναφορά στον περί της Υφ’ Όρον Αναστολής της Εκτελέσεως Ποινής Φυλακίσεως εις Ωρισμένας Περιπτώσεις Νόμον του 1972, (Ν. 95/72), (όπως έχει τροποποιηθεί με το Ν. 186(Ι)/2003), (ο «Νόμος»), υπέβαλε ότι η εξουσία του δικαστηρίου για αναστολή της ποινής φυλάκισης έχει διευρυνθεί, έτσι ώστε να λαμβάνεται υπόψη το σύνολο των περιστάσεων της υπόθεσης και τα προσωπικά πε[*588]ριστατικά του κατηγορουμένου. Στην περίπτωση του εφεσείοντα, κατέληξε, παρά τη σοβαρότητα των αδικημάτων, δικαιολογείται αναστολή της. Στα πλαίσια δε ακριβοδίκαιου της ποινής, ενόψει του γεγονότος ότι ο εφεσείων έχει εκτίσει μέρος της ποινής του, αυτή μπορεί να μειωθεί ανάλογα.
Η κ. Κυθραιώτου, για τη Δημοκρατία, στάθηκε ιδιαίτερα στη σωρεία των αδικημάτων που διέπραξε ο εφεσείων και τη σοβαρότητά τους, υποδεικνύοντας ότι, μεταξύ των δεκαεννιά υποθέσεων που λήφθηκαν υπόψη, υπήρχαν κλοπές τριών επιταγών επιδομάτων.
Με την τροποποίηση η οποία έγινε με το Ν. 186(Ι)/2003 στο Άρθρο 3, εδάφιο (2) του Νόμου, έχει διευρυνθεί η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου για αναστολή της ποινής φυλάκισης. Αυτή αποφασίζεται, εάν δικαιολογείται στη βάση του συνόλου των περιστάσεων της υπόθεσης και των προσωπικών περιστατικών του κατηγορουμένου.
Δε διατηρούμε αμφιβολία ότι η ποινή φυλάκισης είναι η μόνη αρμόζουσα, υπό τις περιστάσεις της υπόθεσης. Η μέθοδος με την οποία ο εφεσείων επέλεξε να δράσει - οργανώθηκε με άλλα πρόσωπα - περιορίζει τα περιθώρια αντίκρισής του κατ’ άλλο τρόπο και τούτο στα πλαίσια προστασίας του αισθήματος ασφάλειας, που θα πρέπει κάθε πολίτης να έχει για την περιουσία του, οπουδήποτε κι αν αυτή βρίσκεται. Δεν έχουμε, όμως, την ίδια βεβαιότητα σε σχέση με το κατά πόσο η ποινή ήταν δίκαιο να μην ανασταλεί, ενόψει των ιδιαίτερων προσωπικών συνθηκών του εφεσείοντα αλλά και αυτών που διαμορφώθηκαν με τη γέννηση των παιδιών του και των επιπτώσεων που η φυλάκισή του έχει γι’ αυτά. Υπενθυμίζουμε εδώ ότι λίγες μέρες μετά τη διάπραξη του τελευταίου αδικήματος ο εφεσείων έγινε πατέρας, στη συνέχεια τέλεσε γάμο με τη μητέρα του παιδιού του και απέκτησαν δεύτερο παιδί. Πρέπει να πούμε ότι δεν είναι χωρίς δυσκολία που καταλήξαμε πως, υπό τις περιστάσεις, θεωρούμε δίκαιο να δοθεί στον εφεσείοντα η ευκαιρία, μέσα από μια επιεικέστερη ποινή, να αναλογιστεί, ενόψει και των υποχρεώσεων που αυτός έχει ως πατέρας, το καθήκον του να μείνει μακριά από την παρανομία. ΄Εχοντας υπόψη την Οδηγία Πρακτικής που ακολουθείται στην Αγγλία - (Practice Direction), η οποία υιοθετήθηκε στη N. Mavros and Others v. The Police (1975) 2 C.L.R. 171 - δηλαδή ότι, στις περιπτώσεις επιβολής ποινής φυλάκισης με αναστολή από το Εφετείο, εάν αυτό κρίνει ότι θα ήταν δίκαιο, υπό τις περιστάσεις, να λάβει υπόψη του την περίοδο φυλάκισης που έχει ήδη εκτίσει ο κατηγορούμενος εκκρε[*589]μούσης της έφεσής του, αυτό θα μπορούσε να γίνει με κάποια ανάλογη αναπροσαρμογή στην επιβαλλόμενη ποινή - καταλήγουμε, δεδομένου ότι ο εφεσείων έχει ήδη εκτίσει ένα μέρος της ποινής του - πέντε μήνες - να παραμερίσουμε την ποινή φυλάκισης των 22 μηνών στις κατηγορίες 2, 8, 10, 12, 14, 16, 18, 20, 22, 24 και 28 και να την αντικαταστήσουμε με ποινή φυλάκισης 15 μηνών, η οποία, όμως, αναστέλλεται, όπως αναστέλλονται και οι ποινές φυλάκισης που επιβλήθηκαν στις υπόλοιπες κατηγορίες, για περίοδο τριών χρόνων. Η περίοδος της αναστολής αρχίζει από σήμερα.
Η έφεση επιτυγχάνει στην έκταση ως πιο πάνω.
Η έφεση επιτρέπεται ως ανωτέρω.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο