(2009) 2 ΑΑΔ 590
[*590]30 Σεπτεμβρίου, 2009
(Παραλήφθηκε στο Tμήμα Nομικών Eκδόσεων στις 5/11/09)
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στές]
1. HOSSAIN MOLLA MOHAMMAD,
2. RAHMAN MIZANUR,
Εφεσείοντες,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 137/2009)
Παράνομη εργοδότηση αλλοδαπού ― Παράνομη απασχόληση αλλοδαπού ― Έφεση εναντίον καταδίκης ― Κατά πόσο από τη μαρτυρία που υπήρχε, αποδείχθηκε το συστατικό στοιχείο της εργοδότησης και συναφώς της απασχόλησης.
Με την παρούσα έφεση αμφισβητείται η ορθότητα της καταδίκης των εφεσειόντων για παράνομη εργοδότηση από τον πρώτο εφεσείοντα του αλλοδαπού – δεύτερου εφεσείοντα και για παράνομη απασχόληση του δεύτερου στο περίπτερο του πρώτου στην Πάφο.
Οι λόγοι έφεσης αφορούν στην παράλειψη κλήσης ως μάρτυρα του μεταφραστή που χρησιμοποιήθηκε κατά τη λήψη ανακριτικής κατάθεσης και στη μη προσαγωγή της ίδιας της ανακριτικής κατάθεσης. Επίσης στη θέση των εφεσειόντων ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο επηρεάστηκε δυσμενώς εναντίον των εφεσειόντων επειδή οι τελευταίοι επέλεξαν να ασκήσουν το δικαίωμα της σιωπής κατά τη δίκη. Τέλος προσβλήθηκε ως εσφαλμένο το συμπέρασμα του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι ο πρώτος εφεσείων εργοδοτούσε το δεύτερο.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Η μη συμπερίληψη της ανακριτικής κατάθεσης στο αποδεικτικό υλικό δεν μπορούσε να διαδραματίσει ρόλο σε σχέση με την κατάληξη αναφορικά με την ενοχή των εφεσειόντων.
[*591]2. Η άσκηση του δικαιώματος της σιωπής κατά τη δίκη δεν επέδρασε στην κατάληξη του εκδικάζοντος την υπόθεση Δικαστηρίου. Η ετυμηγορία του Δικαστηρίου αιτιολογήθηκε με αναφορά στο μαρτυρικό υλικό όπως αυτό προσάχθηκε από την κατηγορούσα αρχή.
3. Η διάπραξη των αδικημάτων αποδείχθηκε με τη συντριπτική περιστατική μαρτυρία και προσάχθηκε. Υπήρχαν όμως και οι ομολογίες των εφεσειόντων. Οι ισχυρισμοί δε του συνηγόρου τους ότι αυτοί δεν αντιλαμβάνονταν τα όσα τους έλεγε στα αγγλικά ο Μ.Κ.1 – ο αστυφύλακας ο οποίος είχε επισκεφθεί το περίπτερο κατά τον ουσιώδη χρόνο και ο οποίος με τη μαρτυρία του στήριξε την υπόθεση της κατηγορούσας αρχής – είναι εντελώς αβάσιμα.
Η έφεση απορρίφθηκε.
Έφεση εναντίον Kαταδίκης.
Έφεση από τους εφεσείοντες εναντίον της απόφασης του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού (Σατολιάς, E.Δ.), (Ποινική Yπόθεση Aρ. 8358/09), ημερομηνίας 3/7/09.
Σάββας Ζαννούπας, για τους Εφεσείοντες.
Κρίστια Κυθραιώτου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
O Εφεσείων 1 είναι παρών.
Ex tempore
ΔIKAΣTHPIO: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από το Δικαστή Γ. Κωνσταντινίδη.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Η έφεση αφορά στην καταδίκη των εφεσειόντων για παράνομη εργοδότηση από τον πρώτο εφεσείοντα του αλλοδαπού - δεύτερου εφεσείοντα και για παράνομη απασχόληση του δεύτερου στο περίπτερο του πρώτου εφεσείοντα, με την ονομασία “ASIANA KIOSK“, στην Πάφο. Το ουσιαστικό ερώτημα που εγείρεται αφορά στο κατά πόσο πράγματι, από τη μαρτυρία που υπήρχε, αποδείχθηκε το συστατικό στοιχείο της εργοδότησης και, συναφώς, της απασχόλησης.
Η υπόθεση της Κατηγορούσας Αρχής στηρίχτηκε ουσιαστικά στη μαρτυρία του Αστυφύλακα Γ. Παπαγεωργίου - (Μ.Κ.1), που [*592]συνοψίζεται ως ακολούθως:-
Σε επίσκεψή του στο περίπτερο είδε το δεύτερο κατηγορούμενο να βρίσκεται πίσω από τον πάγκο του ταμείου και την ίδια στιγμή είδε πελάτη να παίρνει ψώνια από τον πάγκο και να απομακρύνεται. Πλησίασε το δεύτερο κατηγορούμενο, του επέστησε την προσοχή και, από τη συνομιλία τους στα Αγγλικά, προέκυψε πως, κατά τη δήλωση του κατηγορουμένου 2, εργοδοτείτο εκεί από τον πρώτο εφεσείοντα. Ο μάρτυρας επικοινώνησε με τον πρώτο εφεσείοντα και εκείνος του ανέφερε πως πράγματι είχε εργοδοτήσει το δεύτερο εφεσείοντα πριν από μια εβδομάδα και πως τον πλήρωνε €20.00 την ημέρα. Προσθέτουμε πως, κατά το τέλος της συνομιλίας του Παπαγεωργίου με το δεύτερο κατηγορούμενο, ο τελευταίος κλείδωσε το περίπτερο με κλειδί, πριν φύγουν.
Διατυπώθηκαν έντεκα λόγοι έφεσης. Οι λόγοι έφεσης είναι, σε μεγάλο βαθμό, επάλληλοι, αλλά θα μπορούσαν να ξεχωρίσουν, ως έχοντες κάποια αυτοτέλεια, οι αναφερόμενοι στην παράλειψη κλήσης ως μάρτυρα του μεταφραστή που χρησιμοποιήθηκε κατά τη λήψη ανακριτικής κατάθεσης και στη μη προσαγωγή της ίδιας της ανακριτικής κατάθεσης. Η ανακριτική κατάθεση, για τους λόγους που εξήγησε το πρωτόδικο Δικαστήριο και που αφορούσαν ακριβώς στις αμφισβητήσεις της Υπεράσπισης αναφορικά με τη δυνατότητα του μεταφραστή να κατανοεί επαρκώς τη γλώσσα, δεν έγινε δεκτή· δεν περιλήφθηκε στο αποδεικτικό υλικό και δε διακρίνουμε κανένα απολύτως έρεισμα στην εισήγηση των εφεσειόντων πως τα πιο πάνω μπορούν να διαδραματίσουν ρόλο σε σχέση με την κατάληξη αναφορικά με την ενοχή των εφεσειόντων.
Με το δέκατο λόγο έφεσης, καταλογίζεται στο Δικαστήριο εσφαλμένος χειρισμός σε σχέση με το δικαίωμα της σιωπής, που επέλεξαν να ασκήσουν οι εφεσείοντες κατά τη δίκη. Θεωρούν οι εφεσείοντες πως το πρωτόδικο Δικαστήριο επηρεάστηκε από την άσκηση αυτού του δικαιώματος, αλλά δεν έχουν καθόλου δίκαιο. Το πρωτόδικο Δικαστήριο τόνισε το γεγονός πως η άσκηση του δικαιώματος της σιωπής κατά τη δίκη δεν είχε οποιαδήποτε επίδραση στην κατάληξη, η οποία αιτιολογήθηκε με αναφορά στο μαρτυρικό υλικό, όπως αυτό προσάχθηκε από την Κατηγορούσα Αρχή.
Οι υπόλοιποι λόγοι έφεσης αφορούν σε επί μέρους πτυχές σε σχέση με το μαρτυρικό υλικό. Θεωρούν οι εφεσείοντες πως το πρωτόδικο Δικαστήριο στηρίχτηκε, ουσιαστικά, σε εικασίες που δεν υποστηρίζονταν από τη μαρτυρία που είχε προσαχθεί και πως ήταν αυθαίρετο το συμπέρασμά του ότι ο πρώτος εφεσείοντας ερ[*593]γοδοτούσε το δεύτερο. Σε αυτό το πλαίσιο αμφισβήτησε και τις ομολογίες στις οποίες αναφέρθηκε ο Γ. Παπαγεωργίου, με κύριο επιχείρημα τη θέση πως ο δεύτερος κατηγορούμενος δε γνώριζε πολύ καλά τα Αγγλικά.
Θεωρούμε πως η περιστατική μαρτυρία που υπήρχε, όπως την έχουμε συνοψίσει, ήταν συντριπτική και δεν άφηνε περιθώριο για οποιαδήποτε αμφιβολία αναφορικά με το ότι, πράγματι, ο δεύτερος εφεσείοντας εργοδοτείτο στο περίπτερο. Ήταν, όμως, και οι ομολογίες, όπως τις έχουμε αναφέρει, και θεωρούμε εντελώς αβάσιμα τα επιχειρήματα του ευπαιδεύτου συνηγόρου για τους εφεσείοντες σε σχέση με το ζήτημα της αγγλικής γλώσσας. Το δήλωσε και ενώπιόν μας πως ο δεύτερος κατηγορούμενος μιλούσε τα Αγγλικά αλλά όχι πολύ καλά και, εν πάση περιπτώσει, όπως εξήγησε το πρωτόδικο Δικαστήριο στην απόφασή του, ο δεύτερος κατηγορούμενος, αλλά και στη συνέχεια ο πρώτος, όπως κατέθεσε ο Παπαγεωργίου, σαφώς αντιλαμβάνονταν και ανταποκρίνονταν σε όσα τους έλεγε. Το γεγονός ότι, για τους σκοπούς της λήψης των καταθέσεων ή της διαδικασίας ενώπιον του Δικαστηρίου, χρησιμοποιήθηκαν μεταφραστές από τη μητρική γλώσσα των εφεσειόντων, δε διαφοροποιεί με οποιοδήποτε τρόπο το γεγονός πως κατανόησαν τι τους λέχθηκε και αντέδρασαν με τις δηλώσεις που αναφέραμε.
Η έφεση απορρίπτεται.
Η έφεση απορρίπτεται.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο