(2010) 2 ΑΑΔ 32
[*32]5 Φεβρουαρίου, 2010
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στές]
ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΙΧΑΗΛ ΤΣΕΚΚΟΥΡΑ,
Εφεσείων,
v.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 247/2009)
Ποινική Δικονομία ― Διαταγή για κράτηση υποδίκου μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσής του από το Κακουργιοδικείο ― Διακριτική ευχέρεια ― Κίνδυνος μη προσέλευσης του υποδίκου στη δίκη ― Έφεση εναντίον σχετικής διαταγής ― Αξιολόγηση όλων των σχετικών παραγόντων ― Δεν τεκμηριώθηκε λόγος επέμβασης του Εφετείου στη διακριτική ευχέρεια του Κακουργιοδικείου.
Ποινική Δικονομία ― Διαταγή για κράτηση υποδίκου μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσής του από το Κακουργιοδικείο ― Διαδικασία για έκδοση σχετικής διαταγής ― Δεν τίθεται σε αυτή ζήτημα τελικής διαπίστωσης γεγονότων ή εξαγωγής συμπερασμάτων.
Ο εφεσείων, ο οποίος είναι αγγλοκύπριος που παλινόστησε, αντιμετωπίζει κατηγορίες για απόπειρα φόνου, πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης, κατοχή και μεταφορά πιστολιού, κατοχή και χρήση εκρηκτικών υλών, κλοπή αυτοκινήτου και εμπρησμό του. Το Κακουργιοδικείο διέταξε την κράτησή του, επειδή, όπως έκρινε, θα υπήρχε κίνδυνος διαφυγής του αν αφηνόταν ελεύθερος.
Ενώπιον του Κακουργιοδικείου συζητήθηκαν βασικές πτυχές της υπόθεσης οι οποίες αφορούσαν και στην πιθανότητα καταδίκης. Το Κακουργιοδικείο έλαβε υπόψη σε σχέση με το θέμα αυτό ότι ο εφεσείων ήταν κατά τον κρίσιμο χρόνο μαζί με τον παραπονούμενο, αλλά ότι ήταν εκείνος που αποπειράθηκε να τον σκοτώσει και πως ο τραυματισμός του ήταν αποτέλεσμα πάλης όταν ο εφεσείων, αμυνόμενος, προσπάθησε να του αποσπάσει το πιστόλι. Λήφθηκε επίσης υπόψη η θέση της Κατηγορούσας Αρχής ότι ο εφεσείων κατέστρεψε ή εξαφάνισε στο μεταξύ τεκμήρια.
[*33]Ο εφεσείων εφεσίβαλε την απόφαση υποστηρίζοντας ότι υπάρχει εύλογη προσδοκία αθώωσής του. Ο εφεσείων επικαλέσθηκε συναφώς την Savva a.o. (No.2) v. The Police (1977) 2 C.L.R. 292. Επίσης υπέβαλε ότι δεν θα έπρεπε να είχε κριθεί πως, ενόψει των δεσμών του με την Αγγλία, υπήρχε κίνδυνος να μη εμφανιστεί, εάν αφηνόταν ελεύθερος. Πολύ λιγότερο αφού δεν είχε εξαφανιστεί κατά τις τρεις μέρες που μεσολάβησαν από τον τραυματισμό του παραπονουμένου μέχρι τη σύλληψή του.
Αποφασίστηκε ότι:
Δεν έχει θεμελιωθεί λόγος για τον οποίο θα δικαιολογείτο η παρέμβαση του Εφετείου σε σχέση με την αποτίμηση για κίνδυνο διαφυγής και, συναφώς, τον τρόπο με τον οποίο το Κακουργιοδικείο άσκησε τη διακριτική του εξουσία.
Η έφεση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενη Υπόθεση:
Savva a.o. (Νο. 2) v. The Police (1977) 2 C.L.R. 292.
Έφεση εναντίον Διατάγματος Κράτησης.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Κακουργιοδικείου Λάρνακας (Οικονόμου, Π.Ε.Δ., Παρασκευαΐδου-Καρακάννα, Α.Ε.Δ., Γερολέμου, Ε.Δ.), (Ποινική Υπόθεση Αρ. 10863/09), ημερομηνίας 14/12/09.
Ε. Ευσταθίου με Α. Χατζησέργη, για τον Εφεσείοντα.
Α. Κάρνου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Γ. Κωνσταντινίδης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Ο εφεσείων παραπέμφθηκε σε δίκη ενώπιον του Κακουργιοδικείου σε σχέση με αριθμό σοβαρών κατηγοριών: Για απόπειρα φόνου, πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης, κατοχή και μεταφορά πιστολιού, κατοχή και χρήση εκρηκτικών υλών, κλοπή αυτοκινήτου και εμπρησμό του. Η έφεση αφορά στην απόφαση του Κακουργιοδικείου για κράτηση του [*34]εφεσείοντα επειδή, όπως έκρινε, θα υπήρχε κίνδυνος διαφυγής του αν αφηνόταν ελεύθερος.
Τα πρώτα που συζητήθηκαν αφορούν στη βαρύτητα της μαρτυρίας της Κατηγορούσας Αρχής και στην πιθανότητα καταδίκης. Σ’ αυτό το πλαίσιο τονίστηκαν βασικές πτυχές της υπόθεσης: Ο αδιαμφισβήτητος τραυματισμός του παραπονουμένου στις 10.6.09 από αριθμό σφαιρών πιστολιού, η καταγγελία του πως δράστης ήταν ο εφεσείων, η άρνηση του εφεσείοντα αλλά και η τήρηση σιωπής κατά τα άλλα μέχρι τις 22.10.09 όταν πρόβαλε δικό του ισχυρισμό: Πως πράγματι ήταν, κατά το κρίσιμο χρόνο, μαζί με τον παραπονούμενο, αλλά ότι ήταν εκείνος που αποπειράθηκε να τον σκοτώσει και πως ο τραυματισμός του ήταν αποτέλεσμα πάλης όταν ο εφεσείων, αμυνόμενος, προσπάθησε να του αποσπάσει το πιστόλι.
Ο εφεσείων σχολίασε ενώπιόν μας σειρά λεπτομερειών της μαρτυρίας της Κατηγορούσας Αρχής και υποστήριξε πως, στη βάση των διαπιστώσεων που προκύπτουν, ενόψει και των συμπερασμάτων που θεωρεί ότι εξάγονται από επιστημονική μαρτυρία, υπάρχει εύλογη προσδοκία αθώωσης του εφεσείοντα. Στα επιχειρήματα ενέταξε και την, κατά την εισήγηση του, παράλειψη του Γενικού Εισαγγελέα να διερευνήσει τη δική του εκδοχή, χωρίς όμως αυτό και να μπορεί να διασυνδεθεί προς το ζήτημα της ορθότητας της απόφασής του Κακουργιοδικείου που αποτελεί το αντικείμενο της έφεσης. Για τους πιο πάνω λόγους αλλά ενόψει και των δεσμών του με τη Κύπρο, και επ’ αυτού ο εφεσείων υποστήριξε πως ήταν χωρίς έρεισμα η εκτίμηση του Κακουργιοδικείου για δεσμούς του με την Αγγλία, δεν θα έπρεπε να είχε κριθεί πως υπήρχε κίνδυνος να μη εμφανιστεί, εφόσον αφηνόταν ελεύθερος. Πολύ λιγότερο αφού δεν είχε εξαφανιστεί κατά τις τρεις μέρες που μεσολάβησαν από τον τραυματισμό του παραπονομένου μέχρι τη σύλληψή του.
Ο εφεσείων επικαλέστηκε την Loizos Savva and Another (Νο. 2) v. The Police (1977) 2 C.L.R. 292 αναφορικά με την εύλογη προσδοκία αθώωσης που κατά τα δεδομένα εκείνης της υπόθεσης υπήρχε και που δεν δικαιολογούσε την απόδοση από το πρωτόδικο Δικαστήριο της μεγάλης βαρύτητας που προσδόθηκε στη δύναμη της μαρτυρίας της Κατηγορούσας Αρχής. Δεν μπορεί να αποδοθεί τέτοιο σφάλμα στο Κακουργιοδικείο στην παρούσα υπόθεση και σημειώνουμε πως, κατά την εκτεταμένη αναφορά του στη Νομολογία αναφορικά με τις αρχές που διέπουν το θέμα, ιδιαίτερα σε σχέση με την κατηγορία για απόπει[*35]ρα φόνου στην οποία αφορούσαν τα επιχειρήματα του εφεσείοντα, περιλαμβάνεται και αναφορά ακριβώς στην υπόθεση Savva. Και αυτό, παρά το ότι η θέση του εφεσείοντα πρωτοδίκως, όπως τη σημειώνει το Κακουργιοδικείο αλλά όπως υποδηλώνει και ο πρώτος λόγος έφεσης ο οποίος βεβαίως στην πορεία διαφοροποιήθηκε, ήταν πως, στη βάση της μαρτυρίας, δεν υπήρχε πιθανότητα καταδίκης. Περαιτέρω, σημειώνουμε πως στη Savva, παρά την παρατήρηση του Ανωτάτου Δικαστηρίου αναφορικά με το σφάλμα του πρωτόδικου Δικαστηρίου, τελικά, με δοσμένη την εύλογη προσδοκία αθώωσης, η έφεση απορρίφθηκε αφού κρίθηκε πως, στη βάση του συνόλου των παραγόντων, που περιλάμβαναν, βεβαίως, την πιθανότητα καταδίκης για τη σοβαρή κατηγορία της ανθρωποκτονίας, δεν δικαιολογείτο ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης για κράτηση.
Όπως και το Κακουργιοδικείο, δεν θα επεκταθούμε σε εξέταση της ουσίας των επιχειρημάτων που αναπτύχθηκαν αναφορικά με την πράγματι δύναμη της μαρτυρίας της Κατηγορούσας Αρχής. Έναντι των οποίων η εφεσίβλητη αντέταξε τις δικές της αντίθετες θέσεις και ερμηνείες. Είναι στοιχειώδες πως δεν τίθεται τώρα ζήτημα τελικής διαπίστωσης γεγονότων ή εξαγωγής συμπερασμάτων, όπως ορθά επισήμανε και το Κακουργιοδικείο. Και πως δεν θα πρέπει με τωρινές ατελέσφορες παρατηρήσεις να επηρεάσουμε οτιδήποτε που θα ανήκει στη δίκη. Έχουμε εξετάσει τα δεδομένα και δεν θεωρούμε ότι έχει καταδειχθεί σφάλμα σε σχέση με την αποτίμηση του Κακουργιοδικείου αναφορικά με την πιθανότητα καταδίκης «για ένα από τα πλέον σοβαρά εγκλήματα του Ποινικού Κώδικα, για την οποία προβλέπεται ποινή φυλάκισης διά βίου».
Επίσης δεν έχουμε ικανοποιηθεί ότι συντρέχει λόγος για παρέμβασή μας σε σχέση με το ζήτημα των δεσμών του εφεσείοντα με την Αγγλία. Ο εφεσείων, όπως σημείωσε το Κακουργιοδικείο, είναι αγγλοκύπριος που παλιννόστησε. Μας εξηγήθηκε πως αυτό έγινε πριν 14 χρόνια και πως, στο μεταξύ, νυμφεύθηκε εδώ και απέκτησε δυο δίδυμα παιδιά, τώρα ηλικίας πέντε ετών. Παράλληλα, όμως, πως έχει άλλα τρία παιδιά στην Αγγλία από προηγούμενο γάμο. Τα δυο είναι φοιτητές και ο τρίτος, ηλικίας 33 ετών, είναι μόνιμα εγκατεστημένος εκεί. Περαιτέρω, η σύζυγός του είναι Αγγλίδα και η υπόλοιπη οικογένειά της διαμένει μόνιμα στην Αγγλία.
Μελετήσαμε όλα τα δεδομένα, μεταξύ τους και το επιχείρημα πως αν ήθελε ο εφεσείων να διαφύγει θα το έκαμνε στις τρεις μέ[*36]ρες που μεσολάβησαν μέχρι τη σύλληψη, ενώ είναι μέρος της υπόθεσης της Κατηγορούσας Αρχής πως κατέστρεψε ή εξαφάνισε στο μεταξύ τεκμήρια. Καταλήγουμε πως δεν έχει θεμελιωθεί λόγος για τον οποίο θα δικαιολογείτο να παρέμβουμε σε σχέση με την αποτίμηση για κίνδυνο διαφυγής και, συναφώς, τον τρόπο με τον οποίο το Κακουργιοδικείο άσκησε τη διακριτική του εξουσία.
Η έφεση απορρίπτεται.
Η έφεση απορρίπτεται.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο