(2012) 2 ΑΑΔ 224
[*224]25 Απριλίου, 2012
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, ΝΑΘΑΝΑΗΛ, ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στές]
ARMAN AYVAZIAN,
Εφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 183/2011)
Ποινικός Κώδικας ― Κυκλοφορία πλαστού εγγράφου ― Άρθρα 331, 333, 336 και 339 του Ποινικού Κώδικα ― Απόσπαση εμπορευμάτων με ψευδείς παραστάσεις ― Άρθρα 297 και 298 του Ποινικού Κώδικα ― Χρήση πλαστών πιστωτικών καρτών σε εννέα περιπτώσεις και απόσπαση εμπορευμάτων αξίας €1.281,65 ― Λευκό ποινικό μητρώο ― Παραδοχή ― Μεταμέλεια ― Επικύρωση συνολικής ποινής φυλάκισης δύο χρόνων.
Ποινή ― Έκδηλα υπερβολική ποινή ― Το στοιχείο της υπερβολικότητας της ποινής πρέπει να είναι έκδηλο για να δικαιολογείται η επέμβαση του Εφετείου, και τούτο προς εξουδετέρωση της υπερβολής και αποκατάσταση της αναλογικότητας μεταξύ της σοβαρότητας του εγκλήματος, αφενός και της ποινής η οποία επιβάλλεται, αφετέρου.
Ο κατηγορούμενος-εφεσείων καταδικάστηκε κατόπιν παραδοχής σε 18 κατηγορίες εκ των οποίων οι 9 αφορούσαν στο αδίκημα της κυκλοφορίας πλαστού εγγράφου και οι υπόλοιπες 9 στο αδίκημα της απόσπασης εμπορευμάτων με ψευδείς παραστάσεις.
Ο εφεσείων χρησιμοποίησε σε εννέα περιπτώσεις, σε διάφορα καταστήματα, πιστωτικές κάρτες, που γνώριζε ότι ήταν πλαστές και απέσπασε, με ψευδείς παραστάσεις, εμπορεύματα συνολικής αξίας €1.281,65. Τα αδικήματα διαπράχθηκαν στις 19 και 20.8.11.
Το πρωτόδικο δικαστήριο αφού αναφέρθηκε σε σχετική νομολογία, στις περιστάσεις υπό τις οποίες διαπράχθηκαν τα αδικήματα και στις προσωπικές και οικογενειακές περιστάσεις του κατηγορούμενου-εφεσείοντα επέβαλε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 2 ετών σε [*225]κάθε μια από τις κατηγορίες για κυκλοφορία πλαστού εγγράφου και συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 1 έτους σε κάθε μια από τις κατηγορίες για απόσπαση εμπορευμάτων με ψευδείς παραστάσεις.
Με την έφεση υποστηρίχθηκε ότι:
α) Το είδος της ποινής που επιβλήθηκε στον εφεσείοντα ήταν ορθό αλλά το ύψος της ποινής και η απόφαση για μη αναστολή της ποινής ήταν, υπό τις περιστάσεις λανθασμένα.
β) Οι περιστάσεις υπό τις οποίες διαπράχθηκαν τα αδικήματα που παραδέχθηκε ο εφεσείων και οι προσωπικές του περιστάσεις παρείχαν ευχέρεια στο πρωτόδικο δικαστήριο να αναστείλει την ποινή φυλάκισης των δύο ετών. Όπως αναφέρθηκε ο εφεσείων έχασε τη δουλειά του, εξαιτίας της καταδίκης του.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Η ποινή που επέβαλε το πρωτόδικο δικαστήριο στον εφεσείοντα για τα αδικήματα που παραδέχθηκε ήταν απόλυτα ορθή. Απόλυτα ορθή ήταν και η απόφαση του πρωτόδικου δικαστηρίου να μην αναστείλει την ποινή άμεσης φυλάκισης 2 ετών που επέβαλε στον εφεσείοντα.
2. Είναι απόλυτα θεμιτό τα δικαστήρια να επιβάλλουν αυστηρές και αποτρεπτικές ποινές σε τέτοιου είδους αδικήματα, τα οποία βρίσκονται σε έξαρση, με σκοπό την προστασία των συναλλαγματικών ηθών και της οικονομία του τόπου.
3. Στην προκείμενη περίπτωση η ποινή δεν ήταν υπερβολική, αντίθετα ήταν καθόλα ανάλογη και πρέπουσα, λαμβανομένης υπόψη της σοβαρότητας των αδικημάτων, των συνθηκών υπό τις οποίες αυτά διαπράχθηκαν καθώς επίσης και των προσωπικών περιστάσεων του εφεσείοντα.
4. Το πρωτόδικο δικαστήριο, στην απόφαση του, έλαβε επαρκώς υπόψη τόσο τις συνθήκες υπό τις οποίες διαπράχθηκαν τα αδικήματα, όσο και τις προσωπικές και οικογενειακές περιστάσεις του εφεσείοντα και απέδωσε σ’ αυτές την ανάλογη βαρύτητα. Λήφθηκαν επίσης υπόψη η παραδοχή του, η συνεργασία του με την Αστυνομία και η επιστροφή των αντικειμένων τα οποία ο εφεσείων είχε αποκομίσει από την εγκληματική του ενέργεια.
5. Το γεγονός ότι ο εφεσείων ήρθε στην Κύπρο υπό την ιδιότητα του προπονητή και του προέδρου ποδοσφαιρικής ομάδας και όχι με [*226]σκοπό τη διάπραξη αδικημάτων, δεν διαφοροποιούσε υπέρ του εφεσείοντα, ουσιωδώς, την κατάσταση.
6. Εξαιτίας των προαναφερομένων και ειδικά των συνθηκών διάπραξης των αδικημάτων, που ήταν ότι ο εφεσείων, σε διάστημα δύο ημερών, χρησιμοποίησε πλαστές πιστωτικές κάρτες, σε εννέα περιπτώσεις, σε διάφορα καταστήματα, στην παρούσα υπόθεση δεν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις για την αναστολή της ποινής.
Η έφεση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Rares κ.ά. v. Αστυνομίας (2008) 2 Α.Α.Δ. 699,
Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Girleanu (2009) 2 Α.Α.Δ. 186,
Κουμίδου ν. Αστυνομίας (2011) 2 Α.Α.Δ. 209,
Γεωργίου ν. Αστυνομίας (1991) 2 Α.Α.Δ. 525.
Έφεση κατά της Αθωωτικής Απόφασης.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας (Γεωργίου, Ε.Δ.), (Ποινική Υπόθεση Αρ. 15124/11), ημερομηνίας 12/9/11.
Χρ. Πουτζιουρής, για τον Εφεσείοντα.
Μ. Πασιαρδή (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
Εφεσείων παρών.
Ex tempore
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Νικολάτος.
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Ο κατηγορούμενος-εφεσείων αντιμετώπιζε αρχικά 104 κατηγορίες. Με δική του παραδοχή βρέθηκε ένοχος σε 18 κατηγορίες εκ των οποίων οι 9 αφορούσαν στο αδίκημα της κυκλοφορίας πλαστού εγγράφου κατά παράβαση των Άρθρων 331, 333, 336 και 339 του Ποινικού Κώδικα και οι υπόλοιπες 9 αφορούσαν στο αδίκημα της απόσπασης εμπορευμάτων με [*227]ψευδείς παραστάσεις κατά παράβαση των Άρθρων 297 και 298 του Ποινικού Κώδικα.
Τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης είναι σε συντομία τα εξής:
Ο κατηγορούμενος-εφεσείων κατάγεται από την Αρμενία, ήταν 32 ετών όταν του επιβλήθηκε η ποινή, τον Σεπτέμβριο του 2011, και εισήλθε στην Κυπριακή Δημοκρατία στις 11.8.11 υπό την ιδιότητα του ως Πρόεδρος ποδοσφαιρικής ομάδας footsal με σκοπό την παρακολούθηση σχετικού αγώνα της ομάδας του με την Ομόνοια Λευκωσίας. Ενώ παρακολουθούσε τον αγώνα μεταξύ των δύο ομάδων, όπως ο ίδιος ο εφεσείων ανέφερε, στις 17.8.11, κάποιος άγνωστος του Γεωργιανός, του πώλησε πέντε πλαστές πιστωτικές κάρτες. Ο κατηγορούμενος-εφεσείων στο στάδιο εκείνο δεν γνώριζε ότι οι πιστωτικές κάρτες ήταν πλαστές. Όμως όταν, στις 19.8.11, κυκλοφόρησε την πρώτη πιστωτική κάρτα αντιλήφθηκε αμέσως, ότι αυτή ήταν πλαστή. Σε εννέα περιπτώσεις, από διάφορα καταστήματα, χρησιμοποιώντας πιστωτικές κάρτες, που γνώριζε ότι ήταν πλαστές, απέσπασε, με ψευδείς παραστάσεις, εμπορεύματα συνολικής αξίας €1.281,65. Τα αδικήματα διαπράχθηκαν στις 19 και 20.8.11.
Ο εφεσείων είναι λευκού ποινικού μητρώου, παραδέχθηκε ενοχή, απολογήθηκε στο δικαστήριο και εξέφρασε τη μεταμέλεια του. Οι προσωπικές και οικογενειακές του περιστάσεις εξετέθηκαν ενώπιον του πρωτόδικου δικαστηρίου από τον ευπαίδευτο συνήγορο του. Είναι νυμφευμένος, πατέρας τεσσάρων ανηλίκων παιδιών ηλικίας 2, 4, 5 και 7 ετών, το μεγαλύτερο παιδί αντιμετωπίζει ψυχολογικά προβλήματα, η σύζυγός του δεν εργάζεται, είναι ο μοναδικός προστάτης της οικογένειάς του και ήταν προπονητής και πρόεδρος ομάδας footsal στην Αρμενία.
Το πρωτόδικο δικαστήριο αφού αναφέρθηκε σε σχετική νομολογία, στις περιστάσεις υπό τις οποίες διαπράχθηκαν τα αδικήματα και στις προσωπικές και οικογενειακές περιστάσεις του κατηγορούμενου-εφεσείοντα επέβαλε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 2 ετών σε κάθε μια από τις κατηγορίες για κυκλοφορία πλαστού εγγράφου και συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 1 έτους σε κάθε μια από τις κατηγορίες για απόσπαση εμπορευμάτων με ψευδείς παραστάσεις. Το σύνολο της ποινής που επιβλήθηκε στον εφεσείοντα είναι επομένως 2 χρόνια. Οι αποφάσεις στις οποίες αναφέρθηκε το πρωτόδικο δικαστήριο είναι μεταξύ άλλων η Rares κ.ά. v. Αστυνομίας (2008) 2 Α.Α.Δ. 699 και η Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας v. Girleanu κ.ά. (2009) 2 Α.Α.Δ. 186.
[*228]Στην υπόθεση Rares (ανωτέρω) οι εφεσείοντες είχαν χρησιμοποιήσει 18 πλαστές πιστωτικές κάρτες σε αυτόματες ταμιακές μηχανές διαφόρων τραπεζών αποκομίζοντας συνολικά ποσό ύψους €2.250. Όπως παρατήρησε το δικαστήριο στην υπόθεση εκείνη, επρόκειτο για μια καλά οργανωμένη εκτός Κύπρου παράνομη δραστηριότητα, η πραγμάτωση της οποίας ήταν και ο μόνος λόγος άφιξης των εφεσειόντων στην Κύπρο. Το Εφετείο, στην απόφαση εκείνη, τόνισε ότι οι πιστωτικές κάρτες έχουν καταστεί το κατεξοχήν μέσο συναλλαγής στη σύγχρονη κοινωνία ώστε η ασφάλεια των συναλλαγών με αυτές να καταστεί πρωταρχική ανάγκη για διασφάλιση της νομιμότητας των εμπορικών ηθών. Δικαίως λοιπόν η σοβαρότητα αδικημάτων που αφορούν σε κυκλοφορία πλαστών πιστωτικών καρτών, πρέπει να συνάδει με την καθοδηγητική πρόνοια της ανώτατης προβλεπόμενης ποινής φυλάκισης των 14 ετών. Τόνισε επίσης ότι η κυκλοφορία πλαστών πιστωτικών καρτών συνιστά σοβαρότατη απειλή για την ασφάλεια του σημερινού χρηματοπιστωτικού τρόπου ζωής.
Στην υπόθεση Girleanu (ανωτέρω) το Εφετείο υιοθέτησε τα όσα αναφέρθηκαν στην υπόθεση Rares. Παραμέρισε ποινή φυλάκισης 5 μηνών που είχε επιβάλει το πρωτόδικο δικαστήριο για αδικήματα κυκλοφορίας πλαστών εγγράφων και επέβαλε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 2 ετών. Και σε εκείνη την υπόθεση η εφεσίβλητη αφίχθηκε στην Κύπρο από τη Ρουμανία στα πλαίσια καλά οργανωμένης δραστηριότητας και παραδέχθηκε ενοχή σε 76 κατηγορίες που αφορούσαν, μεταξύ άλλων, κυκλοφορία πλαστών πιστωτικών καρτών και απόσπασης συνολικού ποσού €21.410.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του εφεσείοντα στην ικανή του αγόρευση ενώπιον του Εφετείου ανέφερε ότι το είδος της ποινής που επιβλήθηκε στον εφεσείοντα είναι ορθό αλλά το ύψος της ποινής και η απόφαση για μη αναστολή της ποινής είναι λανθασμένα, υπό τις περιστάσεις. Αναφέρθηκε ιδιαίτερα στις περιστάσεις υπό τις οποίες διαπράχθηκαν τα αδικήματα που παραδέχθηκε ο εφεσείων και στις προσωπικές του περιστάσεις που, κατά τον ευπαίδευτο συνήγορο του, παρείχαν ευχέρεια στο πρωτόδικο δικαστήριο να αναστείλει την ποινή φυλάκισης των δύο ετών. Προς επίρρωση της θέσης του ο κ. Πουτζιουρής αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στην υπόθεση Κουμίδου v. Αστυνομίας (2011) 2 Α.Α.Δ. 209. Όπως ανέφερε, ο ευπαίδευτος συνήγορος, ο εφεσείων έχασε τη δουλειά του, εξαιτίας της καταδίκης του.
Από την άλλη πλευρά η ευπαίδευτη συνήγορος για τους εφεσίβλητους υποστήριξε την ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης [*229]ένεκα της σοβαρότητας των αδικημάτων που παραδέχθηκε ο εφεσείων και των υπόλοιπων περιστάσεων υπό τις οποίες διαπράχθηκαν τα αδικήματα αυτά.
Εξετάσαμε με πολλή προσοχή τα ενώπιον μας στοιχεία και καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι η ποινή που επέβαλε το πρωτόδικο δικαστήριο στον εφεσείοντα για τα αδικήματα που παραδέχθηκε είναι απόλυτα ορθή. Απόλυτα ορθή θεωρούμε και την απόφαση του πρωτόδικου δικαστηρίου να μην αναστείλει την ποινή άμεσης φυλάκισης 2 ετών που επέβαλε στον εφεσείοντα.
Συμφωνούμε απόλυτα με τα όσα αναφέρθηκαν από το Εφετείο στις υποθέσεις Rares και Gerlianu αναφορικά με τη μεγάλη σοβαρότητα της διάπραξης των αδικημάτων κυκλοφορίας πλαστων εγγράφων και ιδιαίτερα πιστωτικών καρτών και της απόσπασης χρημάτων και εμπορευμάτων με αυτό τον τρόπο. Θεωρούμε ότι είναι απόλυτα θεμιτό τα δικαστήρια να επιβάλλουν αυστηρές και αποτρεπτικές ποινές σε τέτοιου είδους αδικήματα, τα οποία βρίσκονται σε έξαρση, με σκοπό την προστασία των συναλλαγματικών ηθών και της οικονομία του τόπου. Όπως αναφέρθηκε στην υπόθεση Γεωργίου v. Αστυνομίας (1991) 2 Α.Α.Δ. 525, από τον Πική, Δ. (όπως ήταν τότε), το στοιχείο της υπερβολικότητας της ποινής πρέπει να είναι έκδηλο για να δικαιολογείται η επέμβαση του Εφετείου, και τούτο προς εξουδετέρωση της υπερβολής και αποκατάσταση της αναλογικότητας μεταξύ της σοβαρότητας του εγκλήματος, αφενός και της ποινής η οποία επιβάλλεται, αφετέρου.
Στην προκείμενη περίπτωση η ποινή δεν μας φαίνεται, με οποιοδήποτε τρόπο, υπερβολική, αντίθετα τη θεωρούμε καθόλα ανάλογη και πρέπουσα, λαμβανομένης υπόψη της σοβαρότητας των αδικημάτων, των συνθηκών υπό τις οποίες αυτά διαπράχθηκαν καθώς επίσης και των προσωπικών περιστάσεων του εφεσείοντα. Θεωρούμε ότι το πρωτόδικο δικαστήριο, στην απόφαση του, έλαβε επαρκώς υπόψη τόσο τις συνθήκες υπό τις οποίες διαπράχθηκαν τα αδικήματα, όσο και τις προσωπικές και οικογενειακές περιστάσεις του εφεσείοντα και απέδωσε σ’ αυτές την ανάλογη βαρύτητα. Λήφθηκαν επίσης υπόψη η παραδοχή του, η συνεργασία του με την Αστυνομία και η επιστροφή των αντικειμένων τα οποία ο εφεσείων είχε αποκομίσει από την εγκληματική του ενέργεια.
Κατά την κρίση μας το πρωτόδικο δικαστήριο έδωσε ανάλογη βαρύτητα σε κάθε στοιχείο ενώπιόν του. Το γεγονός ότι ο εφεσείων ήρθε στην Κύπρο υπό την ιδιότητα του προπονητή και του προέδρου ποδοσφαιρικής ομάδας και όχι με σκοπό τη διάπραξη αδικη[*230]μάτων, κατά την κρίση μας, δεν διαφοροποιεί υπέρ του εφεσειόντα, ουσιωδώς, την κατάσταση. Όσον αφορά την υπόθεση Κουμίδου, στην οποία αναφέρθηκε ο ευπαίδευτος συνήγορος του εφεσείοντα, παρατηρούμε ότι στο σύντομο κείμενο της απόφασης εκείνης αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι η εφεσείουσα, η οποία για πρώτη φορά εμφανιζόταν ενώπιον του δικαστηρίου, είχε υποστεί σοβαρές συνέπειες στη ζωή και στην καριέρα της εξαιτίας της απώλειας της εργασίας της ένεκα της εγκληματικής της δραστηριότητας. Επίσης σε εκείνη την περίπτωση υπήρχαν πολλοί προσωπικοί παράγοντες που επενέργησαν υπέρ της εφεσείουσας αλλά δεν αναφέρονται ρητά στο κείμενο της απόφασης. Θεωρούμε ότι η απόφαση εκείνη αποφασίστηκε στη βάση των δικών της γεγονότων. Το Εφετείο έκρινε ότι η ποινή φυλάκισης των 9 μηνών, που είχε επιβληθεί, θα έπρεπε να ανασταλεί.
Εξαιτίας των προαναφερομένων, και ειδικά των συνθηκών διάπραξης των αδικημάτων, που είναι ότι ο εφεσείων, σε διάστημα δύο ημερών, χρησιμοποίησε πλαστές πιστωτικές κάρτες, σε εννέα περιπτώσεις, σε διάφορα καταστήματα, κρίνουμε ότι στην παρούσα υπόθεση δεν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις για την αναστολή της ποινής.
Υπό τις περιστάσεις η πρωτόδικη απόφαση επικυρώνεται και η έφεση απορρίπτεται. Τα έξοδα της μεταφράστριας να καταβληθούν από τη Δημοκρατία.
Η έφεση απορρίπτεται.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο