(2013) 2 ΑΑΔ 278
[*278]28 Μαρτίου, 2013
[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ/στές]
GLODAN ANDRIAN PETRICA,
Εφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 159/2012)
Ποινή ― Διάρρηξη κτιρίου και κλοπή, κατοχή διαρρηκτικών οργάνων ― Επέμβαση Εφετείου όχι χωρίς δισταγμό ― Μείωση ποινής φυλάκισης από δύο χρόνια σε δεκαπέντε μήνες, επί τω ότι, ο εφεσείων ενδεχόμενα να αντιμετωπιζόταν με μεγαλύτερη επιείκεια εάν η υπόθεση στην υπό κρίση έφεση, λαμβανόταν υπόψη σε εκδίκαση προηγούμενης ποινικής υπόθεσης από Επαρχιακό Δικαστήριο.
[Πέραν των ως άνω αναφερομένων τίτλων η απόφαση διαβάζεται στο σύνολο της.]
Η έφεση επιτράπηκε.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Παναγίδης ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 104,
Φραντζίδης ν. Αστυνομίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 77,
Mixayhlov κ.ά. v. Αστυνομίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 175.
Έφεσης εναντίον Καταδίκης.
Έφεση από τον Καταδικασθέντα εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Παπαϊωάννου, Ε.Δ.), (Ποινική Υπόθεση Αρ. 624/12), ημερομηνίας 16/7/12.
Λ. Κυριακίδης, για τον Εφεσείοντα.
Μ. Κουτσόφτας, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
Εφεσείων παρών.
Εx tempore
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου, θα δοθεί από τη Δικαστή Ε. Παπαδοπούλου.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Ο εφεσείων, μετά από δική του παραδοχή, βρέθηκε ένοχος από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας σε δύο κατηγορίες, μια για το αδίκημα της διάρρηξης κτιρίου και κλοπής και μια για το αδίκημα της κατοχής διαρρηκτικών οργάνων κατά τη διάρκεια της νύκτας, κατά παράβαση των σχετικών άρθρων του Ποινικού Κώδικα.
Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες του κατηγορητηρίου, ο εφεσείων, μαζί με τους κατηγορούμενους 1 και 2, την 1/2/2012, διέρρηξαν και εισήλθαν σε χρυσοχοείο από το οποίο έκλεψαν κοσμήματα συνολικής αξίας €500 κατά τη διάρκεια της νύκτας (1η κατηγορία), ενώ το βράδυ της 4/2/2012 βρέθηκαν στην κατοχή τους διαρρηκτικά εργαλεία.
Ενώπιον του πρωτόδικου δικαστηρίου ο συνήγορος του εφεσείοντα, για μετριασμό της ποινής, υιοθέτησε όσα αναφέρονται στην έκθεση του Γραφείου Ευημερίας, η οποία εμφανίζει τον εφεσείοντα ηλικίας 18 χρόνων, να ήλθε στην Κύπρο από τη χώρα καταγωγής του, τη Ρουμανία, επειδή δεν είχε τόπο διαμονής, με σκοπό να εξεύρει εργασία. Μετά που απολύθηκε από τις κεντρικές φυλακές, όπου είχε εκτίσει ποινή φυλάκισης, η οποία όμως δεν αποτελούσε προηγούμενη καταδίκη, σύμφωνα με τη δήλωση του εκπροσώπου της Κατηγορούσας Αρχής, συνελήφθηκε και αντιμετώπισε τα αδικήματα που αφορούν την παρούσα έφεση.
Το πρωτόδικο δικαστήριο, αφού διαπίστωσε τη σοβαρότητα των αδικημάτων μέσα από την προβλεπόμενη ποινή, της 7ετούς φυλάκισης για το αδίκημα της διάρρηξης εν καιρώ νυκτός και της 5ετούς φυλάκισης για το αδίκημα της κλοπής και αφού καθοδηγήθηκε από τη νομολογία*, χωρίς να παραγνωρίζει την έξαρση που παρουσιάζουν τα αδικήματα αυτής της φύσης, τις προσωπικές περιστάσεις του εφεσείοντα, όπως και όλα τα ελαφρυντικά που αναφέρθηκαν και που ήταν το λευκό ποινικό μητρώο του εφεσείοντα, η παραδοχή του στο Δικαστήριο, η ηλικία [*280]του, επέβαλε ποινή φυλάκισης δύο χρόνων για το αδίκημα της διάρρηξης εν καιρώ νυκτός και ενός χρόνου για το αδίκημα της κατοχής διαρρηκτικών εργαλείων.
Ο συνήγορος του εφεσείοντα ενώπιον μας υπέβαλε ότι, καίτοι το πρωτόδικο δικαστήριο κατέγραψε τους ελαφρυντικούς παράγοντες, δεν έδωσε σε αυτούς τη σημασία η οποία θα έπρεπε να δοθεί, με αποτέλεσμα η επιβληθείσα ποινή να είναι έκδηλα υπερβολική. Αναφέρθηκε επίσης στο γεγονός ότι ο εφεσείων, ο οποίος αντιμετώπιζε μαζί με τον τότε πρώτο κατηγορούμενο κατηγορίες παρόμοιας φύσης αδικημάτων στην Ποινική Υπόθεση 3470/12 ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, δεν ζήτησε, αφού δεν εκπροσωπείτο από συνήγορο, να ληφθεί και η παρούσα υπόθεση υπόψη, η οποία εάν ελαμβάνετο, ενδεχόμενα η ποινή που θα του επιβάλλετο να ήταν διαφορετική. Στον τότε πρώτο κατηγορούμενο, ο οποίος αντιμετώπιζε την ίδια κατηγορία ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας με τον εφεσείοντα, για τον οποίο λήφθηκε υπόψη η παρούσα υπόθεση και ακόμα τέσσερις υποθέσεις τις οποίες αντιμετώπιζε, επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 2 ετών. Ο συνήγορος του εφεσείοντα δεν αμφισβήτησε ότι τα αδικήματα τα οποία παραδέχθηκε ο εφεσείων είναι από τα πλέον σοβαρά, παρουσιάζουν έξαρση και συνεπώς οι ποινές που επιβάλλονται από τα δικαστήρια θα πρέπει να είναι σοβαρές, έτσι ώστε να περιορίζεται η διάπραξη τους.
Έχουμε εξετάσει στο σύνολο τους τα όσα έχουν τεθεί ενώπιον μας και χωρίς να παραγνωρίζουμε ότι ο καθορισμός της ποινής είναι έργο του πρωτόδικου δικαστηρίου και το Εφετείο επεμβαίνει μόνο εκεί όπου η επιβληθείσα ποινή είναι το αποτέλεσμα σφάλματος αρχής, είτε είναι έκδηλα υπερβολική, θεωρούμε ότι ο εφεσείων ενδεχόμενα να αντιμετωπιζόταν με μεγαλύτερη επιείκεια εάν η παρούσα υπόθεση λαμβανόταν υπόψη στην Υπόθεση 3470/12 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα πιο πάνω και θα πούμε ότι δεν είναι χωρίς δισταγμό που καταλήξαμε υπό τις περιστάσεις να μειώσουμε την ποινή η οποία έχει επιβληθεί, έτσι ώστε η ποινή στην 4η κατηγορία από 2 χρόνια μειώνεται σε 15 μήνες. Η ποινή στην 7η κατηγορία παραμένει ως έχει, ως και οι υπόλοιπες διαταγές του Δικαστηρίου.
Τα έξοδα της διερμηνέως να καταβληθούν από το Δημόσιο Ταμείο.
Η έφεση επιτρέπεται.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο