ECLI:CY:AD:2014:B939
(2014) 2 ΑΑΔ 866
[*866]8 Δεκεμβρίου, 2014
[ΝΑΘΑΝΑΗΛ, ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ/στές]
ΝΙΚΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ,
Εφεσείων,
ν.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 78/2013)
Ποινή ― Ναρκωτικά ― Εισαγωγή στη Δημοκρατία 1,979,1 κιλών κοκαΐνης, και 27,059,78 κιλών κάνναβης, και κατοχή των εν λόγω ναρκωτικών με σκοπό την προμήθεια ― Επιβλήθηκαν πρωτοδίκως κατόπιν παραδοχής, συντρέχουσες ποινές φυλάκισης δώδεκα, δεκαπέντε, δέκα και δεκαπέντε χρόνων ― Μειώθηκαν κατ’ έφεση σε δέκα, δώδεκα, οκτώ και δώδεκα χρόνια, ως επίσης υπήρξε εφετειακή επέμβαση και σε άλλες μικρότερες επιβληθείσες ποινές ― Περίπτωση εσφαλμένης καθοδήγησης του πρωτόδικου Δικαστηρίου αναφορικά με τα γεγονότα, εκ λανθασμένης αναφοράς στην πρωτόδικη απόφαση για την ποσότητα της ανευρεθείσας κάνναβης.
Ποινή ― Ναρκωτικά ― Η νομολογία σταθερά επιβεβαιώνει την αναγκαιότητα επιβολής αυστηρών και αποτρεπτικών ποινών, σε υποθέσεις που αφορούν ναρκωτικές ουσίες και ιδιαίτερα όταν πρόκειται για την εισαγωγή τους με πρόθεση προμήθειας σε τρίτα πρόσωπα ― Νομολογιακή επισκόπηση.
Ποινή ― Οι λόγοι για τους οποίους μπορεί το Εφετείο να επέμβει ― Όταν υπάρχει εσφαλμένη καθοδήγηση του δικαστηρίου, αναφορικά με τα γεγονότα, ή το νόμο, ή/και τα δύο, πρόσδοση σημασίας σε εξωγενείς παράγοντες στον καθορισμό της ποινής, και όπου είναι έκδηλα υπερβολική ή ανεπαρκής.
Ίση μεταχείριση παραβατών ― Ο όρος δεν σημαίνει και την ακριβή αριθμητική εξίσωση της ποινής δυο παραβατών ― Διασφαλίζει μόνο την ισότητα έναντι αυθαιρέτων διακρίσεων και καθόλου δεν αποκλείει εύλογες διακρίσεις ― Για να έχει επίδραση η ανισότητα [*867]στην έφεση, πρέπει να προκαλούνται αισθήματα αδικίας και να δίδεται η αίσθηση ότι δεν απονέμεται δικαιοσύνη.
Ο εφεσείων βρέθηκε πρωτοδίκως ένοχος ύστερα από δική του παραδοχή, σε 23 κατηγορίες οι οποίες αφορούσαν στην πλειοψηφία τους αδικήματα σχετικά με ναρκωτικές ουσίες και του επιβλήθηκαν οι εξής ποινές:
«1. Στην 2η κατηγορία, αναφορικά με εισαγωγή στην Κυπριακή Δημοκρατία 1,979,1 κιλών κοκαΐνης, ποινή φυλακίσεως 12 χρόνων.
2. Στην 3η κατηγορία, αναφορικά με εισαγωγή στην Κυπριακή Δημοκρατία 27,059,78 κιλών κάνναβης, ποινή φυλακίσεως 15 χρόνων.
3. Στην 5η κατηγορία, αναφορικά με κατοχή με σκοπό την προμήθεια άλλων προσώπων 810,1 γρ. κοκαΐνης, ποινή φυλακίσεως 10 χρόνων.
4. Στην 7η κατηγορία, αναφορικά με κατοχή με σκοπό την προμήθεια άλλων προσώπων 27.059,78 κιλών κάνναβης, ποινή φυλακίσεως 15 χρόνων.
5. Στην κατηγορία 8, αναφορικά με παράνομη κατοχή αθλητικού πιστολιού Norica, ποινή φυλακίσεως 3 χρόνων και στην κατηγορία 9 που αφορούσε στην κατοχή 30 φυσιγγίων, ποινή φυλακίσεως 1 χρόνου.
6. Στην κατηγορία 13, αναφορικά με κατοχή 117,3 γρ. κοκαΐνης με σκοπό την προμήθεια άλλων προσώπων, ποινή φυλακίσεως 7 χρόνων.
7. Στην κατηγορία 15, αναφορικά με 160,7 γρ. κάνναβης με σκοπό την προμήθεια άλλων προσώπων, ποινή φυλακίσεως 2 χρόνων.
8. Στην κατηγορία 18, αναφορικά με παράνομη κατοχή πιστολιού STAR, ποινή φυλακίσεως 3 χρόνων.
9. Στην κατηγορία 19, αναφορικά με κατοχή 1.051,7 κιλών κοκαΐνης με σκοπό την προμήθεια άλλων προσώπων, ποινή φυλακίσεως 10 χρόνων.
10. Στην κατηγορία 21, αναφορικά με κατοχή 187,87 γρ. κάνναβης με σκοπό την προμήθεια άλλων προσώπων, ποινή φυλακίσεως 2 χρόνων.
11. Στην κατηγορία 22 αναφορικά με κατοχή 8.770,3 κιλών κάνναβης [*868]ποινή φυλακίσεως 8 χρόνων.
12. Στην κατηγορία 23, αναφορικά με παράνομη κατοχή 30 φυσιγγίων, ποινή φυλάκισης 1 χρόνου.
Σε άλλες κατηγορίες δεν επιβλήθηκαν ποινές, μεταξύ άλλων και επειδή, τα γεγονότα είτε περιέχονταν σε άλλες κατηγορίες.
Η έφεση στράφηκε εναντίον της ποινής και στηρίχθηκε στους κάτωθι λόγους:
α) Το ύψος της ποινής ήταν υπό τις περιστάσεις εσφαλμένο ως θέμα αρχής. Λανθασμένα το Κακουργιοδικείο τον θεώρησε ως τον ιθύνοντα νου στην υπόθεση, αφού με το υλικό που τέθηκε στο Δικαστήριο, αυτό δεν ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα. Συνακόλουθα η ποινή που επιβλήθηκε στον εφεσείοντα ήταν υπερβολική λόγω λανθασμένης εκτίμησης από το Κακουργιοδικείο της ιδιότητας του εφεσείοντα.
β) Λανθασμένα το Κακουργιοδικείο συσχέτισε την Παναγιώτου ν. Δημοκρατίας (2008) 2 Α.Α.Δ. 478, με την υπόθεση του εφεσείοντα.
γ) Ορισμένες αναφορές του Κακουργιοδικείου στην απόφαση του, ήταν μη ορθές και άδικες για τον ίδιο.
δ) Ήταν εσφαλμένη η αναφορά του Κακουργιοδικείου στην απόφαση του σε «36.177,76 (συνολικά) κιλά κάνναβης», ενώ στην πραγματικότητα η συνολική ποσότητα κάνναβης ήταν 27.407,77 κιλά και εσφαλμένα επέβαλε ποινή έχοντας υπόψη την λανθασμένη ποσότητα ναρκωτικών.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Προείχε η εξέταση των λόγων με τους οποίους αποδόθηκε στο Κακουργιοδικείο αριθμός αναφορών και συμπεράσματα τα οποία, σύμφωνα με τον εφεσείοντα ήταν λανθασμένα, ή δεν ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα ή δεν τέθηκαν ενώπιον του.
2. Προέκυπτε από τα πρακτικά και την απόφαση του Κακουργιοδικείου ότι κανένα από τα παράπονα του εφεσείοντα δεν ήταν βάσιμα. Το Κακουργιοδικείο ουδέποτε χαρακτήρισε τον εφεσείοντα στην απόφαση του ως «ιθύνοντα νου».
3. Απεναντίας, παρόλη τη διαπίστωση του ότι υπήρξε «οργανωμένο [*869]δίκτυο εμπορίας ναρκωτικών» και παρόλο που ο εφεσείων παραδέχτηκε την εισαγωγή, διακίνηση και εμπορία αρκετά μεγάλης ποσότητας ναρκωτικών εντούτοις πολύ επιεικώς τον χαρακτήρισε ως «ουσιαστικό κρίκο» του δικτύου.
4. Επίσης η αναφορά του Κακουργιοδικείου σε ετοιμότητα χρήσης των ανευρεθέντων όπλων, ως εκ των όσων η συνήγορος του προέβαλε, ήταν εξίσου ορθή. Από τα όσα ελέχθησαν από τη συνήγορο του αναφορικά με απειλές που δέχθηκε και ότι τα προμηθεύτηκε για την προστασία του, προέκυπτε αβίαστα το συμπέρασμα που εξέφρασε το Κακουργιοδικείο για ετοιμότητα χρήσης των όπλων.
5. Δεν ήταν επίσης ορθό το παράπονο του εφεσείοντα ότι το Κακουργιοδικείο εσφαλμένα ανέφερε ότι συνελήφθη επ’ αυτοφώρω μειώνοντας έτσι τη σημασία της συνεργασίας του με τις διωκτικές αρχές. Ο εφεσείων λανθασμένα διασύνδεσε την άνω αναφορά του Κακουργιοδικείου με τη συνεργασία του για τη σύλληψη και άλλων εγκληματιών όπως και την εξιχνίαση άλλων υποθέσεων. Εκείνο που ήθελε να πει το Κακουργιοδικείο, και ασφαλώς είπε, ήταν τα όσα αφορούσαν κατά την αυτόφωρο σύλληψη του και συνεργασία του στο στάδιο εκείνο. Η συνεργασία για σύλληψη άλλων και εξιχνίαση άλλων υποθέσεων αναφέρεται στην υποπαράγραφο (β) των μετριαστικών παραγόντων που λήφθησαν υπόψη.
6. Από τα όσα δηλώθηκαν στο Κακουργιοδικείο και εμφαίνονταν στα πρακτικά, ήταν ορθή και η αναφορά του Κακουργιοδικείου ότι ο εφεσείων «έχοντας στο μυαλό του το οικονομικό όφελος, δέχθηκε (...) και έφερε τα ναρκωτικά στην Κύπρο».
7. Αναφορικά με το λόγο έφεσης ότι κακώς το Κακουργιοδικείο συσχέτισε την υπόθεση Παναγιώτου ν. Δημοκρατίας (2008) 2 Α.Α.Δ. 478 με την υπόθεση του εφεσείοντα, το πρωτόδικο Δικαστήριο αναφέρθηκε στην απόφαση του σε τρεις περιπτώσεις στην πιο πάνω υπόθεση. Φαινόταν ξεκάθαρα ότι η καθοδήγηση που άντλησε το Κακουργιοδικείο από την εν λόγω απόφαση, δεν είχε καμιά σχέση με εκείνα για τα οποία παραπονείτο ο εφεσείων. Αντίθετα ρητά αναφέρει στην σελ. 19 της απόφασης του ότι για σκοπούς μετριασμού έλαβε υπόψη του «την αποκάλυψη προς την αστυνομία πληροφοριών για πρόσωπα που είχαν εμπλοκή με την υπόθεση και γενικά με την εμπορία ναρκωτικών».
8. Ήταν εμφανές ότι το Κακουργιοδικείο ορθά καθοδηγήθηκε από την υπόθεση Παναγιώτου, στα σημεία που αυτή προσέφερε καθοδήγηση για σκοπούς επιβολής ποινής στην παρούσα υπόθεση και [*870]δεν έλαβε υπόψη άλλα που δεν αφορούσαν την υπόθεση του εφεσείοντα. Ο λόγος έφεσης δεν ευσταθούσε.
9. Αναφορικά με το λάθος του Κακουργιοδικείου σχετικά με την ποσότητα των ναρκωτικών, αυτό δεν επέδρασε μόνο κατά την έκταση της ποινής που επιβλήθηκε στην 22η κατηγορία. Προχώρησε το πρωτόδικο Δικαστήριο, έχοντας υπόψη την λανθασμένη ποσότητα, να θεωρήσει την όλη υπόθεση ως κατατασσόμενη στις πλέον σοβαρές υποθέσεις εμπορίας ναρκωτικών, υπολογίζοντας την συνολική ποσότητα της ανευρεθείσας κάνναβης λανθασμένα σε 36.177,76 κιλά, ενώ στην πραγματικότητα ήταν 27.406,6 κιλά. Όλα τα πιο πάνω ήταν παραδεκτά από την Κατηγορούσα Αρχή.
10. Η υπόθεση αφορούσε εσφαλμένη καθοδήγηση του πρωτόδικου Δικαστηρίου αναφορικά με τα γεγονότα και οι ποινές που αφορούσαν στα ναρκωτικά, θα έπρεπε να μειωθούν.
11. Δεν γνωρίζουμε ασφαλώς ποια θα ήταν η διανοητική διεργασία και κρίση του πρωτόδικου Δικαστηρίου στο έργο της επιβολής ποινής εάν είχε υπόψη του την ορθή ποσότητα κάνναβης που ανευρέθηκε και αφορούσε τον εφεσείοντα. Αυτό το έργο θα επιτελείτο από το Εφετείο.
12. Σε σχέση με την ισότητα μεταχείρισης των παραβατών που εθίγη με λόγο έφεσης, ο όρος δεν σημαίνει και την ακριβή αριθμητική εξίσωση της ποινής δυο παραβατών, αλλά διασφαλίζει μόνο την ισότητα έναντι αυθαιρέτων διακρίσεων και καθόλου δεν αποκλείει εύλογες διακρίσεις.
13. Σύμφωνα με τη νομολογία «για να έχει επίδραση η ανισότητα στην έφεση η διαφορά ανάμεσα στις ποινές που επιβλήθηκαν πρέπει να είναι ουσιαστική και τέτοια που να προκαλεί λόγω της μεγάλης ομοιότητας της θέσης των κατηγορουμένων, αισθήματα αδικίας και να δίδει την αίσθηση ότι δεν απονέμεται δικαιοσύνη. Πρέπει να είναι δυσμενής και να μη στηρίζεται σε λογικά, νομικά κριτήρια και να είναι τόσο συνταρακτική που το Εφετείο να αισθανθεί ότι ήταν υπόχρεο να μειώσει την ποινή.
14. Ενόψει όλων των πιο πάνω, κρίθηκε ορθότερη υπό τις περιστάσεις επέμβαση στις ακόλουθες ποινές:
Στη δεύτερη κατηγορία ποινή φυλάκισης 10 ετών.
Στην τρίτη κατηγορία ποινή φυλάκισης 12 ετών.
[*871]Στην πέμπτη κατηγορία ποινή φυλάκισης 8 ετών.
Στην έβδομη κατηγορία ποινή φυλάκισης 12 ετών.
Στην δέκατη τρίτη κατηγορία ποινή φυλάκισης 5 ετών.
Στην δέκατη πέμπτη κατηγορία ποινή φυλάκισης 18 μηνών.
Στην δέκατη ένατη κατηγορία ποινή φυλάκισης 8 ετών.
Στην εικοστή πρώτη κατηγορία ποινή φυλάκισης 18 μηνών.
Στην εικοστή δεύτερη κατηγορία ποινή φυλάκισης 2 ετών.
Οι ποινές θα συνέτρεχαν.
Η έφεση επιτράπηκε μερικώς.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Παναγιώτου ν. Δημοκρατίας (2008) 2 Α.Α.Δ. 478,
Σιδερένου ν. Δημοκρατίας (2010) 2 Α.Α.Δ. 190,
Νικήτα ν. Δημοκρατίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 156,
Πισκόπου ν. Δημοκρατίας (1999) 2 Α.Α.Δ. 342,
Soleiman v. Αστυνομίας (2006) 2 Α.Α.Δ. 476,
Μαυρικίου ν. Αστυνομίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 359,
Ιωάννου ν. Δημοκρατίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 484,
Αριστείδου ν. Δημοκρατίας (2011) 2 Α.Α.Δ. 32,
Ιωάννου ν. Αστυνομίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 251,
Ευαγόρου ν. Αστυνομίας (1991) 2 Α.Α.Δ. 593,
Λοΐζου ν. Δημοκρατίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 546,
Κoukos v. Police (1986) 2 C.L.R. 1,
[*872]Μπαλής ν. Δημοκρατίας (1993) 2 Α.Α.Δ. 273.
Έφεση εναντίον Ποινής.
Έφεση από τον Κατηγορούμενο εναντίον της απόφασης του Κακουργιοδικείου Λευκωσίας (Χριστοδουλου, Π.Ε.Δ., Παναγιώτου, Α.Ε.Δ., Σταύρου, Ε.Δ.), (Ποινική Υπόθεση Αρ. 36943/12), ημερομηνίας 10/4/13.
Γ. Μιλτιάδου (κα), για τον Εφεσείοντα.
Ο. Σοφοκλέους (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Παρπαρίνος.
ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.: Ο εφεσείων-κατηγορούμενος μετά από δική του παραδοχή βρέθηκε ένοχος σε 23 κατηγορίες ως ακολούθως:
«1. Συνωμοσία με άλλα πρόσωπα προς διάπραξη του αδικήματος της κατοχής ελεγχόμενων φαρμάκων, αδίκημα που σύμφωνα με το κατηγορητήριο διαπράχθηκε σε άγνωστη ημερομηνία μέσα στο 2012 (1η κατηγορία).
2. Εισαγωγή στην Κυπριακή Δημοκρατία 1.979,1 κιλών κοκαΐνης (2η κατηγορία) και 27.059,78 κιλών κάνναβης (3η κατηγορία), αδικήματα που σύμφωνα με το κατηγορητήριο διαπράχθηκαν σε άγνωστη ημερομηνία μέσα στο 2012,
3. Κατοχή και κατοχή με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα 810,1 γρ. κοκαΐνης (5η και 4η κατηγορία) και των 27,059,78 κιλών κάνναβης (7η και 6η κατηγορία), τα οποία εντοπίσθηκαν στο αυτοκίνητο με αρ. εγγραφής ΗΑΡ 267, καθώς επίσης και της παράνομης κατοχής του αθλητικού πιστολιού Norica και των 30 φυσιγγίων (8η και 9η κατηγορία, αντίστοιχα) που εντοπίσθηκαν στο ίδιο αυτοκίνητο).
4. Κατοχή και κατοχή με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα των 117,3 γρ. κοκαΐνης (12η και 13η κατηγορία) και των 160,7 γρ. κάνναβης (14η και 15η κατηγορία) που εντοπίσθηκαν στο αυτοκίνητο ΗΡΒ 479,καθώς επίσης και της παράνομης κα[*873]τοχής του πιστολιού STAR (16η κατηγορία) και των 8 φυσιγγίων που εντοπίσθηκαν στο ίδιο αυτοκίνητο (17η κατηγορία),
5. Κατοχή και κατοχή με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα των 1.051,7 κιλών κοκαΐνης (18η και 19η κατηγορία) και των 187,88 γρ. κάνναβης (20η και 21η κατηγορία) που εντοπίσθηκαν στην οικία του στο χωριό Αγία Βαρβάρα,
6. Της κατοχής των 8.770,3 κιλών κάνναβης, που εντοπίσθηκαν στην οικία του στα Λατσιά (22η κατηγορία) καθώς επίσης και της παράνομης κατοχής των 50 φυσιγγίων που περιείχαν εκρηκτική ύλη που εντοπίσθηκαν στην ίδια οικία (23η κατηγορία) και
7. Της κατοχής των ιχνών κάνναβης και κοκαΐνης (24η και 25η κατηγορία, αντίστοιχα), που εντοπίσθηκαν σε ταξιδιωτική τσάντα και κουτάλι στο γυμναστήριο που λειτουργούσε ο κατηγορούμενος στα Λατσιά.»
Οι υπόλοιπες κατηγορίες στο κατηγορητήριο αφορούσαν τους άλλους δυο συγκατηγορούμενους του εφεσείοντα.
Τα γεγονότα που συνθέτουν όλη την εγκληματική δραστηριότητα του εφεσείοντα, όπως αυτά καταγράφονται στην πρωτόδικη απόφαση, είναι τ’ ακόλουθα:
Μετά από πληροφόρηση και παρακολούθηση, άνδρες της ΥΚΑΝ ανέκοψαν στον παλαιό δρόμο Λευκωσίας-Λεμεσού παρά το Πέρα Χωρίο Νήσου το όχημα υπ’ αρ. εγγραφής ΗΑΡ 267 που οδηγείτο από τον κατηγορούμενο 2. Έρευνα εντός αυτού που ακολούθησε είχε ως αποτέλεσμα τον εντοπισμό σε παγωνιέρες, πακέτα και πλαστικές σακούλες 27.051,78 κιλών κάνναβης και 801,1 γρ. κοκαΐνης. Επίσης ανευρέθησαν 1 ζυγαριά, ένα αθλητικό πιστόλι μάρκας Norica και 44 φυσίγγια. Η σύλληψη του κατηγορούμενου 2 δεν σηματοδότησε και τη λήξη της επιχείρησης καθ’ ότι σύμφωνα με την πληροφόρηση των ανδρών της ΥΚΑΝ και ο κατηγορούμενος 1/εφεσείων είχε στην κατοχή του ναρκωτικά. Ως εκ τούτου άλλη ομάδα αστυνομικών μετέβη στην οικία του τελευταίου στην Αγ. Βαρβάρα όπου τον αντιλήφθηκαν να ευρίσκεται στην αυλή και να ρίχνει αθλητική τσάντα στη βεράντα του ορόφου και ακολούθως να μπαίνει στο όχημα υπ’ αρ. εγγραφής ΗΡΒ 479 και να απομακρύνεται. Ακολούθησε παρακολούθηση του που εξελίχθηκε σε καταδίωξη του και που είχε ως αποτέλεσμα την ανακοπή του στο δρόμο Αλάμπρας-Μο[*874]σφιλωτής αφού προηγήθηκε σύγκρουση με το αστυνομικό όχημα. Έρευνα στο όχημα του κατηγορούμενου 1 απεκάλυψε 117,3 γρ. κοκαΐνης, 160,7 γρ. κάνναβης και ένα πιστολι STAR με φυσιγγιοθήκη και 8 φυσίγγια. Ο εφεσείων συνελήφθη για αυτόφωρο αδίκημα και όταν του επιστήθη η προσοχή του στο νόμο απάντησε ότι ήταν δικά του. Στην άλλη οικία του στην Αγία Βαρβάρα όπου έγινε έρευνα με την συγκατάθεση του εντοπίστηκαν σε αθλητική τσάντα 1.051,7 κιλά κοκαΐνης και 187,88 γρ. κάνναβης για τα οποία παραδέχτηκε ότι του ανήκαν. Περαιτέρω έρευνα στην οικία του στα Λατσιά απεκάλυψε 8.770,3 κιλά κάνναβης και 50 φυσίγγια και σε έρευνα στο γυμναστήριο του εντοπίστηκαν ίχνη κάνναβης σε ταξιδιωτική τσάντα και ίχνη κοκαΐνης σε κουτάλι.
Αμφότεροι οι κατηγορούμενοι σε θεληματική τους κατάθεση παραδέχθηκαν ενοχή διάπραξης των αδικημάτων που τους κατελόγισαν. Ο κατηγορούμενος 1/εφεσείων παραδέχτηκε ότι τ’ ανευρεθέντα ναρκωτικά ήταν μέρος μεγαλύτερης ποσότητας ναρκωτικών που εισήγαγε πριν 6 μήνες από μεγαλέμπορο από την Ελλάδα με την χρηματοδότηση τρίτου προσώπου. Τα διοχέτευε από αποθήκες άλλων προσώπων όπου τα φύλαγε. Τα ναρκωτικά που ανευρέθηκαν από την αστυνομία, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του, θα τα επέστρεφε στην Ελλάδα διότι δεν ήταν καλής ποιότητας. Όσον αφορά τον κατηγορούμενο 2 προβλήθηκε ο ισχυρισμός ότι αυτός αποδέχθηκε την χρήση του οχήματος του από τον κατηγορούμενο 1/εφεσείοντα ως τόπου απόκρυψης ναρκωτικών για λίγες ημέρες και ότι στις 19/12/12 ότε συνελήφθη επέστρεφε αυτά στον κατηγορούμενο 3.
Το Κακουργιοδικείο αφού συνεκτίμησε όλα τα στοιχεία, όπως το ίδιο αναφέρει στην απόφαση του επέβαλε στον εφεσείοντα τις ακόλουθες ποινές:
«1. Στην 2η κατηγορία, που αφορά εισαγωγή στην Κυπριακή Δημοκρατία 1,979,1 κιλών κοκαΐνης, ποινή φυλακίσεως 12 χρόνων.
2. Στην 3η κατηγορία, που αφορά εισαγωγή στην Κυπριακή Δημοκρατία 27, 059,78 κιλών κάνναβης, ποινή φυλακίσεως 15 χρόνων.
3. Στην 5η κατηγορία, που αφορά κατοχή με σκοπό την προμήθεια άλλων προσώπων 810,1 γρ. κοκαΐνης, ποινή φυλακίσεως 10 χρόνων, ενώ στην 4η κατηγορία δεν επιβάλλεται ποινή κα[*875]θότι τα γεγονότα που την στοιχειοθετούν εμπεριέχονται στην 5η κατηγορία.
4. Στην 7η κατηγορία, που αφορά την κατοχή με σκοπό την προμήθεια άλλων προσώπων 27.059,78 κιλών κάνναβης, ποινή φυλακίσεως 15 χρόνων, ενώ στην 6η κατηγορία δεν επιβάλλεται ποινή καθότι τα γεγονότα που την στοιχειοθετούν εμπεριέχονται στην 7η κατηγορία.
5. Στην κατηγορία 8, που αφορά την παράνομη κατοχή του αθλητικού πιστολιού Norica, ποινή φυλακίσεως 3 χρόνων και στην κατηγορία 9 που αφορά την κατοχή των 30 φυσιγγίων, ποινή φυλακίσεως 1 χρόνου.
6. Στην κατηγορία 13, που αφορά την κατοχή 117,3 γρ. κοκαΐνης με σκοπό την προμήθεια άλλων προσώπων, ποινή φυλακίσεως 7 χρόνων, ενώ στην κατηγορία 12 δεν επιβάλλεται ποινή καθότι τα γεγονότα που την στοιχειοθετούν εμπεριέχονται στην 13η κατηγορία.
7. Στην κατηγορία 15, που αφορά κατοχή 160,7 γρ. κάνναβης με σκοπό την προμήθεια άλλων προσώπων, ποινή φυλακίσεως 2 χρόνων, ενώ στην κατηγορία 14 δεν επιβάλλεται ποινή καθότι τα γεγονότα που την στοιχειοθετούν εμπεριέχονται στην 15η κατηγορία.
8. Στην κατηγορία 18, που αφορά την παράνομη κατοχή του πιστολιού STAR, ποινή φυλακίσεως 3 χρόνων και στην κατηγορία 17, που αφορά, την κατοχή των 8 φυσιγγίων, ποινή φυλακίσεως 6 μηνών.
9. Στην κατηγορία 19, που αφορά κατοχή 1.051,7 κιλών κοκαΐνης με σκοπό την προμήθεια άλλων προσώπων, ποινή φυλακίσεως 10 χρόνων, ενώ στην κατηγορία 18 δεν επιβάλλεται ποινή καθότι τα γεγονότα που την στοιχειοθετούν εμπεριέχονται στην κατηγορία στην κατηγορία 19.
10. Στην κατηγορία 21, που αφορά κατοχή 187,87 γρ. κάνναβης με σκοπό την προμήθεια άλλων προσώπων, ποινή φυλακίσεως 2 χρόνων, ενώ στην κατηγορία 20 δεν επιβάλλεται ποινή καθότι τα γεγονότα που την στοιχειοθετούν εμπεριέχονται στην κατηγορία 21.
11. Στην κατηγορία 22 που αφορά κατοχή 8.770,3 κιλών κάν[*876]ναβης ποινή φυλακίσεως 8 χρόνων.
12. Στην κατηγορία 23, που αφορά την παράνομη κατοχή των 30 φυσιγγίων, ποινή φυλάκισης 1 χρόνου.
Στις κατηγορίες 24 και 25 δεν επέβαλε ποινή καθ’ ότι έκρινε ότι η επιβολή ποινή σ’ αυτές θα ήταν άνευ σημασίας. Επίσης δεν επέβαλε ποινή και την 1η κατηγορία καθ’ ότι όπως αναφέρεται στην απόφαση τα γεγονότα της εμπεριέχονται στις κατηγορίες της κατοχής με σκοπό την προμήθεια των ελεγχόμενων φαρμάκων σε πρόσωπα στις οποίες επιβλήθηκε ποινή.
Ο εφεσείων με εννέα λόγους έφεσης προσβάλει τις πιο πάνω ποινές. Οι λόγοι έφεσης ένα (1), δύο (2) και τρία (3) συνδέονται και αφορούν το ύψος της ποινής που σύμφωνα με τον εφεσείοντα είναι υπερβολικές, λανθασμένες ως θέμα αρχής υπό τις περιστάσεις. Με τον τέταρτο λόγο παραπονείται ο εφεσείων ότι το Κακουργιοδικείο τον θεώρησε ως τον ιθύνοντα νου στην υπόθεση ενώ με το υλικό που τέθηκε στο Δικαστήριο δεν ανταποκρίνεται αυτό στην πραγματικότητα.
Με τον πέμπτο (5ο) λόγο παραπονείται ότι κακώς το Κακουργιοδικείο συσχέτισε την Παναγιώτου ν. Δημοκρατίας (2008) 2 Α.Α.Δ. 478, με την υπόθεση του.
Με τον έβδομο (7ο), όγδοο (8ο) και ένατο (9ο) λόγο προσβάλλει ορισμένες αναφορές του Κακουγιοδικείου την απόφαση του ως μη ορθές και άδικες για τον ίδιο.
Ο έκτος (6ος) λόγος έφεσης αφορά την αναφορά του Κακουργιοδικείου στην απόφαση του σε «36.177,76 (συνολικά) κιλά κάνναβης», ενώ στην πραγματικότητα η συνολική ποσότητα κάνναβης ήταν 27.407,77 κιλά. Το Κακουργιοδικείο, σύμφωνα με τον εφεσείοντα, επέβαλε ποινή έχοντας υπόψη την λανθασμένη ποσότητα ναρκωτικών. Να σημειωθεί εξ’ αρχής ότι αυτό είναι παραδεκτό από τη συνήγορο της Δημοκρατίας, η οποία με δήλωση της ενώπιον μας δέχτηκε το λανθασμένο της ποσότητας που αναφέρει το Κακουργιοδικείο στην απόφαση του. Περαιτέρω δέχτηκε ότι ως αποτέλεσμα η ποινή θα πρέπει να διαφοροποιηθεί προς τα κάτω κατά την κρίση του Εφετείου.
Η ευπαίδευτη συνήγορος για τον εφεσείοντα ανέπτυξε ενώπιον μας ότι η ποινή που επιβλήθηκε στον εφεσείοντα είναι υπερβολική λόγω λανθασμένης εκτίμησης του Κακουργιοδικείου της [*877]ιδιότητας του ως μεσολαβητή και όχι του ιθύνοντα νου και με αναφορά σε νομολογία (Σιδερένου ν. Δημοκρατίας (2010) 2 Α.Α.Δ. 190, Νικήτας ν. Δημοκρατίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 156) υπέβαλε ότι παρατηρείται ανισότητα στην τιμωρία του εφεσείοντα σε σχέση με τους κατηγορουμένους, μεταξύ άλλων, στις πιο πάνω υποθέσεις. Επίσης ήταν η θέση της ότι το Κακουργιοδικείο δεν προσέγγισε την υπόθεση, σύμφωνα με τα γεγονότα της και δεν λήφθηκαν υπόψη οι προσωπικές συνθήκες του εφεσείοντα.
Η κα Σοφοκλέους, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, πλην της περίπτωσης που αφορά τον έκτο λόγο έφεσης, υπέβαλε ότι οι ποινές που επιβλήθηκαν είναι ορθές, υπεστήριξε ότι η απόφαση του Κακουργιοδικείου δεν περιέχει σφάλμα και ότι αυτό συνεκτίμησε κατά το χρόνο επιβολής της ποινής κάθε μετριαστικό παράγοντα αποτιμώντας τον στο σωστό πλαίσιο.
Εξετάσαμε με προσοχή όλα όσα τέθηκαν ενώπιον μας. Κρίνουμε σκόπιμο να εξετάσουμε πρώτα τους λόγους έφεσης 7, 8 και 9 με τους οποίους αποδίδεται στο Κακουργιοδικείο αριθμός αναφορών και συμπεράσματα τα οποία, σύμφωνα με τον εφεσείοντα είναι λανθασμένα, δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα ή δεν τέθηκαν ενώπιον του. Συγκεκριμένα αποδίδεται στο Κακουργιοδικείο ότι έκρινε τον εφεσείοντα ως τον ιθύνοντα νου στην υπόθεση (4ος λόγος), απέδωσε στη δικηγόρο του ότι πρόβαλε κατά την αγόρευση της «την ετοιμότητα του χρήσης των ανευρεθέντων όπλων» (7ος λόγος), ότι συνελήφθη επ’ αυτοφώρω, με αποτέλεσμα να μειώσει τη σημασία της συνεργασίας του με την αστυνομία (8ος λόγος) και τέλος ότι ουδέποτε λέχθηκε από τον εφεσείοντα ως μετριαστικός παράγοντας η εμπλοκή του στην εμπορία ναρκωτικών ένεκα οικονομικών προβλημάτων (9ος λόγος).
Ανατρέξαμε στα πρακτικά και απόφαση του Κακουργιοδικείου και είναι η διαπίστωση μας ότι κανένα από τα παράπονα του εφεσείοντα δεν είναι βάσιμα. Το Κακουργιοδικείο ουδέποτε χαρακτήρισε τον εφεσείοντα στην απόφαση του ως «ιθύνων νουν». Απεναντίας, παρόλη τη διαπίστωση του ότι υπήρξε «οργανωμένο δίκτυο εμπορίας ναρκωτικών» και παρόλο που ο εφεσείων παραδέχτηκε την εισαγωγή, διακίνηση και εμπορία αρκετά μεγάλης ποσότητας ναρκωτικών εντούτοις πολύ επιεικώς μπορούμε να πούμε τον χαρακτήρισε ως «ουσιαστικό κρίκο» του δικτύου. Επίσης η αναφορά του Κακουργιοδικείου σε ετοιμότητα χρήσης των ανευρεθέντων όπλων ως η συνήγορος του πρόβαλε, είναι εξίσου ορθή. Στην αγόρευση της, ενώπιον του Κακουργιοδικείου, η συνήγορος ανέφερε ότι ο εφεσείων απειλείτο και από τις δυο πλευρές εννοώ[*878]ντας τον μεγαλέμπορα στην Ελλάδα που ήθελε τα χρήματα του για τα πωληθέντα ναρκωτικά στον εφεσείοντα και τους χρήστες οι οποίοι παραπονούντο για την κακή ποιότητα των ναρκωτικών. Επίσης ως δήλωσε απειλείτο και το παιδί του. Λόγω αυτών δε των απειλών ο εφεσείων φοβήθηκε και τα πήρε για προστασία του.
Απ’ όλα τα πιο πάνω αβίαστα συνάγεται το συμπέρασμα που εξέφρασε το Κακουργιοδικείο γι’ ετοιμότητα χρήσης των όπλων, με βάση όσων λέχθηκαν από τη συνήγορο του.
Δεν μας βρίσκει επίσης σύμφωνους το παράπονο του εφεσείοντα ότι το Κακουργιοδικείο εσφαλμένα ανέφερε ότι συνελήφθη επ’ αυτοφώρω μειώνοντας έτσι τη σημασία της συνεργασίας του με τις διωκτικές αρχές. Ο εφεσείων λανθασμένα διασύνδεσε την άνω αναφορά του Κακουργιοδικείου με τη συνεργασία του για τη σύλληψη και άλλων εγκληματιών όπως και την εξιχνίαση άλλων υποθέσεων. Εκείνο που ήθελε να πει το Κακουργιοδικείο, και ασφαλώς είπε, είναι τα όσα αφορούσαν κατά την αυτόφωρο σύλληψη του και συνεργασία του στο στάδιο εκείνο. Η συνεργασία για σύλληψη άλλων και εξιχνίαση άλλων υποθέσεων αναφέρεται στην υποπαράγραφο (β) των μετριαστικών παραγόντων που λήφθησαν υπόψη και συγκεκριμένα τ’ ακόλουθα:
«……(β) την αποκάλυψη προς την αστυνομία πληροφοριών για πρόσωπα που είχαν εμπλοκή με την υπόθεση και γενικά με την εμπορία ναρκωτικών….»
Το παράπονο του ουδέν έρεισμα έχει.
Το ίδιο ισχύει και για τον ένατο λόγο. Όλα όσα σχετικά ανέφερε το Κακουργιοδικείο στηρίζονται εξ ολοκλήρου σ’ αυτά που αναφέρθηκαν ενώπιον του Κακουργιοδικείου από τη συνήγορο του. Ενδεικτική είναι η αναφορά της, ότι ο εφεσείων δεν μπορούσε λόγω βαρών ν’ ανταποκριθεί οικονομικά με αποτέλεσμα ν’ αναζητήσει δεύτερη εργασία το βράδυ. Ακολούθησε η υπό του εφεσείοντα χρήση ναρκωτικών και εκμυστηρίευση σε «φίλο» του «των προβλημάτων που αντιμετώπιζε. Αυτός τον έβλεπε που πιεζόταν οικονομικά και του είπα «τζι εν φέρνεις, καμιά δόση για να φύγεις που τούτο ούλλο το πρόβλημα». Στη συνέχεια ως δηλώθηκε στο Κακουργιοδικείο, αφού ανευρέθηκαν και τα χρήματα ο εφεσείων «έχοντας στο μυαλό του το οικονομικό όφελος, δέχθηκε ….. και έφερε τα ναρκωτικά στην Κύπρο».
Με όλα τα πιο πάνω υπόψη το Κακουργιοδικείο ορθά αντιλή[*879]φθηκε την ουσία του πράγματος και ορθά αποτύπωσε στην απόφαση του τ’ ακόλουθα:
«Το εισόδημα του πελάτη της από τη λειτουργία του γυμναστηρίου, ανάφερε η κα Μιλτιάδους, δεν ήταν αρκετό για να ανταπεξέλθει στα τόσα βάρη που είχε και τα οποία ήδη έχουν σημειωθεί πιο πάνω. Για το λόγο αυτό, συνέχισε, αναγκάστηκε πριν 1½ περίπου χρόνο να εργοδοτηθεί ως φρουρός ασφαλείας σε νυχτερινά κέντρα, κατάσταση που τον έφερε σε επαφή με ανθρώπους της νύχτας οι οποίοι τον παράσυραν στη χρήση ναρκωτικών. Στη συνέχεια, όμως, κάποιος απ’ αυτούς, στον οποίο είχε εκμυστηρευτεί τα οικονομικά του προβλήματα, τον πληροφόρησε ότι είχε φίλους μεγαλέμπορους ναρκωτικών στην Ελλάδα και προσφέρθηκε να τον φέρει σε επαφή μαζί τους ώστε να λύσει και τα οικονομικά του προβλήματα. Την προσφορά αυτή, τόνισε, ο κατηγορούμενος την απέρριψε, αντιτείνοντας πως δεν είχε χρήματα και δεν μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο. Ωστόσο, μετά από μερικές εβδομάδες, ανάφερε τα καθέκαστα σε φιλικό του πρόσωπο, το οποίο προσφέρθηκε να τον χρηματοδοτήσει και τον χρηματοδότησε ώστε μαζί με άλλα πρόσωπα να εισάξουν τα ναρκωτικά. Όταν λοιπόν τα ναρκωτικά έφτασαν στην Κύπρο, αποθηκεύτηκαν σε αποθήκες απ’ όπου τόσο αυτός όσο και άλλα πρόσωπα έπαιρναν την εκάστοτε ποσότητα που ήθελαν και την διοχέτευαν στην αγορά….»
Οι λόγοι έφεσης 4, 7, 8 και 9 ως αποτέλεσμα απορρίπτονται.
Με τον πέμπτο λόγο ως έχει αναφερθεί, ο εφεσείοντας παραπονείτει ότι κακώς το Κακουργιοδικείο συσχέτισε την υπόθεση Παναγιώτου ν. Δημοκρατίας (2008) 2 Α.Α.Δ. 478 με την υπόθεση του εφεσείοντα.
Σύμφωνα με την εισήγηση της κας Μιλτιάδους στην παρούσα υπόθεση, ο εφεσείων συνεργάστηκε με την Αστυνομία με αποτέλεσμα, την διαλεύκανση όλης της υπόθεσης όπως και άλλων υποθέσεων και την σύλληψη προσώπων που ενέχοντο με αποτέλεσμα αυτός ο παράγοντας να προσμετρήσει υπέρ του εφεσείοντα. Αντίθετα στην Παναγιώτου (άνω) ο εφεσείων δεν έδωσε στοιχεία για τους συνεργάτες του και έτσι δεν λήφθηκε υπόψη ο παράγοντας αυτός ως μετριαστικός. Επίσης σ’ εκείνη την υπόθεση ο εφεσείων βαρύνετο με μια προηγούμενη καταδίκη. Παρ’ όλα ταύτα η κα Μιλτιάδους δεν αμφισβήτησε τη σοβαρότητα των αδικημάτων που αντιμετώπιζε ο εφεσείων στην υπόθεση εκείνη.
[*880]Το πρωτόδικο Δικαστήριο αναφέρθηκε στην απόφαση του σε τρεις περιπτώσεις (σελ. 14, 16 και 20) στην πιο πάνω υπόθεση προκειμένου, στην πρώτη περίπτωση να καταδείξει την αυστηρότητα που αντιμετωπίζονται υποθέσεις της φύσεως αυτής δια μέσου σχετικής νομολογίας που γίνεται «ανασκόπιση» στην υπόθεση και μάλιστα προς τούτο παραθέτει αυτούσιο σχετικό μέρος της απόφασης στην υπόθεση Παναγιώτου. Στην δεύτερη περίπτωση αναφέρθηκε στην ποινή που επιβλήθηκε πρωτόδικα και την μείωση της από το Εφετείο λόγω των προσωπικών περιστάσεων του κατηγορουμένου, παραθέτοντας και πάλι το σχετικό απόσπασμα. Στην τρίτη περίπτωση το Κακουργιοδικείο προβαίνει σε αναφορά της πιο πάνω υπόθεσης προκειμένου να καταδείξει ακριβώς ότι την ακολουθεί σχετικά και μόνο, με τη βαρύτητα που δίδεται στις προσωπικές συνθήκες κατηγορουμένου σε υποθέσεις ναρκωτικών.
Από τα πιο πάνω φαίνεται ξεκάθαρα ότι η καθοδήγηση που άντλησε το Κακουργιοδικείο από την Παναγιώτου δεν έχει καμιά σχέση με αυτά που παραπονείται τώρα ο εφεσείων. Αντίθετα ρητά αναφέρει στην σελ. 19 της απόφασης του ότι για σκοπούς μετριασμού λαμβάνει υπόψη του «την αποκάλυψη προς την αστυνομία πληροφοριών για πρόσωπα που είχαν εμπλοκή με την υπόθεση και γενικά με την εμπορία ναρκωτικών».
Είναι εμφανές ότι το Κακουργιοδικείο ορθά καθοδηγήθηκε από την υπόθεση Παναγιώτου, στα σημεία που αυτή προσέφερε καθοδήγηση για σκοπούς επιβολής ποινής στην παρούσα υπόθεση και δεν έλαβε υπόψη άλλα που δεν αφορούσαν την υπόθεση του εφεσείοντα. Ο λόγος έφεσης δεν ευσταθεί.
Οι λόγοι έφεσης 1-3 και 6 είναι αλληλένδετοι και αφορούν τη διάρκεια των ποινών. Όπως ήδη έχει αναφερθεί αντικείμενο του έκτου λόγου έφεσης είναι η λανθασμένη θεώρηση από το Κακουργιοδικείο στην 22η κατηγορία ότι το αδίκημα αφορούσε 8.770,3 κιλά κάνναβης αντί 8.7703 γραμμάρια κάνναβης. Το λάθος του Κακουργιοδικείου δεν επέδρασε μόνο κατά την έκταση της ποινής που επιβλήθηκε στην 22η κατηγορία, αλλά αυτό προχώρησε, έχοντας υπόψη την λανθασμένη ποσότητα, να θεωρήσει την όλη υπόθεση ως κατατασσόμενη στις πλέον σοβαρές υποθέσεις εμπορίας ναρκωτικών, υπολογίζοντας την συνολική ποσότητα της ανευρεθείσας κάνναβης λανθασμένα σε 36.177,76 κιλά, ενώ στην πραγματικότητα ήταν 27.406,6 κιλά.
Όλα τα πιο πάνω είναι παραδεκτά από την Κατηγορούσα Αρχή.
[*881]Όπως λέχθηκε στην Πισκόπου ν. Δημοκρατίας (1999) 2 Α.Α.Δ. 342, 353:
«Οι λόγοι, για τους οποίους το εφετείο μπορεί να επέμβει στην ποινή η οποία έχει επιβληθεί, όπως διαγράφονται από τη νομολογία και προσδιορίζονται στη Philippou v. Republic (1983) 2 C.L.R. 245, είναι οι ακόλουθοι:
(α) Εσφαλμένη καθοδήγηση του δικαστηρίου, αναφορικά με τα γεγονότα, ή το νόμο, ή/και τα δύο.
(β) Πρόσδοση σημασίας σε εξωγενείς παράγοντες στον καθορισμό της ποινής, και
(γ) Όπου είναι έκδηλα υπερβολική ή ανεπαρκής.
Το στοιχείο της υπερβολής ή ανεπάρκειας, ως η περίπτωση, πρέπει να έχει αντικειμενικό έρεισμα – (βλ. επίσης, Γεωργίου ν. Αστυνομίας (1991) 2 Α.Α.Δ. 525.»
Η υπόθεση αφορά εσφαλμένη καθοδήγηση του πρωτόδικου Δικαστηρίου αναφορικά με τα γεγονότα και οι ποινές που αφορούν τα ναρκωτικά, ως αποτέλεσμα θα πρέπει να μειωθούν.
Δεν γνωρίζουμε ασφαλώς ποια θα ήταν η διανοητική διεργασία και κρίση του πρωτόδικου Δικαστηρίου στο έργο της επιβολής ποινής εάν είχε υπόψη του την ορθή ποσότητα κάνναβης που ανευρέθηκε και αφορά τον εφεσείοντα. Αυτό το έργο θα το επιτελέσουμε εμείς.
Η νομολογία σταθερά επιβεβαιώνει την αναγκαιότητα επιβολής αυστηρών και αποτρεπτικών ποινών, σε υποθέσεις που αφορούν ναρκωτικές ουσίες και ιδιαίτερα όταν πρόκειται για την εισαγωγή τους με πρόθεση προμήθειας σε τρίτα πρόσωπα. Στη Soleiman v. Αστυνομίας (2006) 2 Α.Α.Δ. 476, επικυρώθηκε ποινή φυλακίσεως 8 ετών σε παραδοχή για κατοχή ενός κιλού ρητίνης κάνναβης σε 26χρονο αλλοδαπό. Στη Μαυρικίου ν. Αστυνομίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 359, 12ετής φυλάκιση σε 33χρονο, έγγαμο και πατέρα ενός παιδιού με λευκό ποινικό μητρώο, επικυρώθηκε. Η κατηγορία αφορούσε κατοχή με σκοπό την προμήθεια 6341.3376 γραμμάρια κάνναβης. Στην Ιωάννου ν. Δημοκρατίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 484 επικυρώθηκε 16ετής ποινή φυλάκισης σε 43χρονο λευκού ποινικού μητρώου για κατοχή 24 σχεδόν κιλών κάνναβης με σκοπό την προμήθεια. Στην Αριστείδου ν. Δημοκρα[*882]τίας (2011) 2 Α.Α.Δ. 32, επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 12 ετών για κατοχή με σκοπό την προμήθεια 14 κιλών και 985,80 γραμμάρια κάνναβης παρά το λευκό μητρώο και τις προσωπικές και οικογενειακές του περιστάσεις.
Σε σχέση με την ισότητα μεταχείρισης των παραβατών που έθιξε η ευπαίδευτος συνήγορος για τον εφεσείοντα, παρατηρούμε ότι είναι η υποχρέωση του Δικαστηρίου να μεταχειρίζεται ομοιόμορφα όλους όσους ευρίσκονται στην ίδια θέση (βλ. Ιωάννου ν. Αστυνομίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 251). Εξ’ άλλου αυτό διασφαλίζεται από το Άρθρο 28.1 του Συντάγματος σύμφωνα με το οποίο όλοι οι πολίτες ενώπιον του νόμου και δικαιοσύνης είναι ίσοι. Ο όρος δεν σημαίνει και την ακριβή αριθμητική εξίσωση της ποινής δυο παραβατών, αλλά διασφαλίζει μόνο την ισότητα έναντι αυθαιρέτων διακρίσεων και καθόλου δεν αποκλείει εύλογες διακρίσεις (βλ. Ευαγόρου ν. Αστυνομίας (1991) 2 Α.Α.Δ. 593, Λοΐζου ν. Δημοκρατίας (2001) 2 Α.Α.Δ. 546). Στην Κoukos v. Police (1986) 2 C.L.R. 1, αναφέρεται πότε μια ποινή μπορεί να θεωρηθεί άνιση κατ’ έφεση. Σύμφωνα με την απόφαση «για να έχει επίδραση η ανισότητα στην έφεση η διαφορά ανάμεσα στις ποινές που επιβλήθηκαν πρέπει να είναι ουσιαστική και τέτοια που να προκαλεί λόγω της μεγάλης ομοιότητας της θέσης των κατηγορουμένων, αισθήματα αδικίας και να δίδει την αίσθηση ότι δεν απονέμεται δικαιοσύνη. Στην Μπαλής ν. Δημοκρατίας (1993) 2 Α.Α.Δ. 273 λέχθηκε ότι «η ανισότητα μεταχείρισης σαν λόγος έφεσης σπάνια είναι αποτελεσματική ως ένα ανεξάρτητο επιχείρημα. Είναι αδύνατο να καθοριστεί με ακρίβεια ο βαθμός της διαφοροποίησης που να δικαιολογεί μείωση κατά τα άλλα κατάλληλης ποινής. Δηλαδή πρέπει αυτή να προκαλεί στον εφεσείοντα βάσιμο αίσθημα παραπόνου ή να είναι έκδηλη η άρνηση φυσικής δικαιοσύνης. Όπως αναφέρεται στο Principles of Sentencing, 2nd edition, D.A. Thomas, σελ. 71, η ανισότητα μεταχείρισης πρέπει να είναι δυσμενής και να μη στηρίζεται σε λογικά, νομικά κριτήρια και να είναι τόσο συνταρακτική που το Εφετείο να αισθανθεί ότι ήταν υπόχρεο να μειώσει την ποινή και να αποτελεί άρνηση δικαιοσύνης που να αφήνει τον εφεσείοντα να υποφέρει από ένα μεγάλο πραγματικά αίσθημα παραπόνου.
Ενόψει όλων των πιο πάνω κρίνονται ως ορθότερες υπό τις περιστάσεις οι ακόλουθες ποινές:
Στη δεύτερη κατηγορία ποινή φυλάκισης 10 ετών.
Στην τρίτη κατηγορία ποινή φυλάκισης 12 ετών.
[*883]Στην πέμπτη κατηγορία ποινή φυλάκισης 8 ετών.
Στην έβδομη κατηγορία ποινή φυλάκισης 12 ετών.
Στην δέκατη τρίτη κατηγορία ποινή φυλάκισης 5 ετών.
Στην δέκατη πέμπτη κατηγορία ποινή φυλάκισης 18 μηνών.
Στην δέκατη ένατη κατηγορία ποινή φυλάκισης 8 ετών.
Στην εικοστή πρώτη κατηγορία ποινή φυλάκισης 18 μηνών.
Στην εικοστή δεύτερη κατηγορία ποινή φυλάκισης 2 ετών.
Όλες οι άλλες ποινές και παρατηρήσεις του Κακουργιοδικείου παραμένουν ως έχουν. Οι ποινές να συντρέχουν.
Η έφεση επιτρέπεται κατά το μέρος που καλύπτουν οι πιο πάνω κατηγορίες και ποινές που μειώθηκαν. (κατηγορίες 2, 3, 5, 7, 13, 15, 19, 21, 22) και απορρίπτεται κατά το υπόλοιπο μέρος της.
Η έφεση επιτρέπεται μερικώς.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο