ECLI:CY:AD:2019:B372
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΙΝΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 80/17
17 ΣΕΠΤΕΜΒΡΊΟΥ 2019
M. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π., Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Μ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.Δ
xxxx ΑΝΤΩΝΙΟΥ
ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΑΣ
ΚΑΙ
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ
--------------------
Δ. Παυλίδης , για τον Εφεσείοντα
Αλ. Σιαπανή (κα), για Γενικό Εισαγγελέα, για την Εφεσίβλητη
-------------------------------------
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π. Η απόφαση του Δικαστηρίου είναι ομόφωνη και θα δοθεί από τον Παρπαρίνο, Δ.
-------------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Παρπαρίνος, Δ. Ο Εφεσείων αντιμετώπισε ενώπιον του Κακουργιοδικείου Λευκωσίας, τρεις (3) κατηγορίες. Η πρώτη αφορούσε το αδίκημα της απαγωγής με σκοπό τη συνουσία κατά παράβαση του Άρθρου 148 του Ποινικού Κώδικα ΚΕΦ. 154. Οι άλλες δύο, αφορούσαν το αδίκημα του βιασμού κατά παράβαση των άρθρων 144 και 145 του ΚΕΦ. 154. Μετά από ακροαματική διαδικασία βρέθηκε ένοχος στις πρώτες δύο κατηγορίες και του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 6 ετών στη 2η κατηγορία που αφορά το αδίκημα βιασμού. Στην πρώτη κατηγορία δεν επιβλήθηκε ποινή.
Σύμφωνα με την απόφαση του Κακουργιοδικείου ο Εφεσείων/Κατηγορούμενος κρίθηκε ένοχος ότι στις 6.12.2015 με σκοπό τη συνουσία, απήγαγε και κατακράτησε την πρώην σύζυγο του ΧΧΧ, χωρίς τη θέληση της και ήλθε χωρίς την συναίνεση της σε παράνομη συνουσία μαζί της. Αθώωσε και απάλλαξε αυτόν από την τρίτη κατηγορία που αφορούσε παράνομη συνουσία της πιο πάνω παραπονούμενης, μεταξύ Απριλίου/Μαΐου 2015, στη Λάρνακα.
Ο Εφεσείων με δώδεκα λόγους προσέβαλε την πρωτόδικη απόφαση ως εσφαλμένη πλην όμως κατά την ακρόαση απέσυρε τον έννατο λόγο.
Ο Κατηγορούμενος, πρώην σύζυγος της παραπονούμενης, το βράδυ της 5.12.2015 απέστειλε πολλά μηνύματα στο κινητό της. Σε ένα από αυτά της ζήτησε να συναντηθούν προκειμένου να της μιλήσει για κάτι σημαντικό. Η παραπονούμενη, η οποία ευρίσκετο στο χρόνο εκείνο σε ένα κλαμπ, του τηλεφώνησε προκειμένου να μάθει τι συνέβαινε. Της είπε ότι θα της μιλούσε όταν αυτή θα έφευγε από το κλαμπ και της ζήτησε να του τηλεφωνήσει προς τούτο. Η παραπονούμενη παρέμεινε στο κλαμπ μέχρι τις 5 π.μ. της 6.12.15 και όταν έφευγε με τον συνοδό της, Μ.Κ.7, ο Κατηγορούμενος της ξανατηλεφώνησε. Απάντησε ο Μ.Κ.7, καθησύχασε τον Κατηγορούμενο ότι η παραπονούμενη ήταν μαζί του. Στην Λεωφ. Γρίβα Διγενή Ακρίτα, ο Μ.Κ.7 στάθμευσε το όχημα του εις πρατήριο βενζίνης. Αμέσως μετά κατέφθασε με το όχημα του ο Κατηγορούμενος ο οποίος το στάθμευσε δίπλα από του Μ.Κ.7. Για το τι ακολούθησε, παραθέτουμε αυτούσια τα ευρήματα του Κακουργιοδικείου:
"I) Όταν στάθμευσαν τα δύο οχήματα στο Πρατήριο Βενζίνης, ο Κατηγορούμενος κατέβηκε από το όχημα και αφού άνοιξε την πόρτα του συνοδηγού στο οποίο βρισκόταν η Παραπονούμενη, άρχισε να την τραβά από τα χέρια για να κατέβει. Η Παραπονούμενη προέβαλε αντίσταση, κρατώντας από το χερούλι που βρίσκεται πάνω από τη θέση του συνοδηγού. Ο Κατηγορούμενος για να την υποχρεώσει να κατέβει την χαστούκισε, την τράβηξε από τα μαλλιά και τη κτυπούσε με γροθιές στους καρπούς των χεριών της για να αφήσει το χερούλι.
II) Στο τέλος η Παραπονούμενη υπέκυψε και αποδέχθηκε να μπει στο όχημα του Κατηγορούμενου, νοουμένου ότι θα της έλεγε εκείνο που ήθελε και κατόπιν θα την έπαιρνε σπίτι, όπως της είχε υποσχεθεί και ότι καθόλη τη διαδρομή θα τους ακολουθούσε με το όχημά του ο κοινός τους φίλος (Μ.Κ.7).
III) Ο Κατηγορούμενος, όμως, που είχε άλλα κατά νου, ανέπτυξε ταχύτητα και αφού εισήλθε σε παρόδους, κατάφερε να διαφύγει από το οπτικό πεδίο του Μ.Κ.7.
IV) Όταν αντιλήφθηκε τις προθέσεις του η Παραπονούμενη τον εκλιπαρούσε να την πάρει στο σπίτι της και σε δυο περιπτώσεις προσποιήθηκε ότι ήθελε να ουρήσει, προκειμένου να του ξέφευγε.
V) Στη δεύτερη περίπτωση, έτρεξε για να ξεφύγει αλλά ο Κατηγορούμενος, αφού την πρόφτασε την έσυρε στο πίσω κάθισμα και ακολούθησαν, όσα περιέγραψε η Παραπονούμενη στη μαρτυρία της.
3. Όταν τελικά έφθασε στο σπίτι της η Παραπονούμενη, πήγε κατ' ευθείαν στο μπάνιο όπου έπλυνε το πρόσωπο και το στόμα της. Η αδελφή της (Μ.Κ.6) που ήταν ξύπνια, τη ρώτησε τι έγινε και η Παραπονούμενη της απάντησε, κλαίγοντας «ο ΧΧΧΧΧ» με τρόπο που η Μ.Κ.6 αντελήφθη τι είχε συμβεί. Λίγο αργότερα της ανέφερε ευθέως ότι ο Κατηγορούμενος την είχε βιάσει, εξιστορώντας της τα γεγονότα με κάθε λεπτομέρεια.
4. Γύρω στις 11:30 της ίδιας ημέρας, η Παραπονούμενη, με τη συνοδεία της Μ.Κ.6, πήγαν στον Αστυνομικό Σταθμό Ομορφίτας και ακολούθως στο ΤΑΕ, όπου προέβη σε καταγγελία."
Έκρινε δε το Κακουργιοδικείο ότι η Παραπονούμενη "…..υπό το κράτος φόβου και υπόσχεσης είχε συγκατατεθεί να εισέλθει στο όχημα του Κατηγορουμένου για να μιλήσουν στο δρόμο προς το σπίτι της. Συνειδητοποιώντας ότι δεν τη μετέφερε προς το σπίτι της, αφού κατευθυνόταν στη Λεωφόρο Λάρνακας στην Αγλαντζιά, είχε άρει την όποια συγκατάθεσή της. Αποτελεί εύρημα μας, ότι η Παραπονούμενη, εκδήλωσε την άρνηση της, προσπαθώντας να εξέλθει από το όχημα, όταν ο Κατηγορούμενος ελάττωνε ταχύτητα στις παρόδους που είχε εισέλθει. Του ζητούσε, επίσης, επίμονα να τη μεταφέρει στο σπίτι της. Η άρνηση του Κατηγορούμενου να της επιτρέψει να εξέλθει από το όχημα του, ισοδυναμεί με παράνομη κατακράτηση της Παραπονούμενης"
Όσον αφορά τη δεύτερη κατηγορία, του βιασμού της παραπονούμενης, αφού δέκτηκε την μαρτυρία της παραπονούμενης και αδελφής της, Μ.Κ.6, έκρινε ότι "στοιχειοθετείται το αδίκημα του βιασμού της 6.12.2015 και ότι η συνουσία του Κατηγορούμενου με την παραπονούμενη είχε επιτευχθεί υπό το κράτος σωματικής βλάβης και χωρίς την συγκατάθεση της". Περαιτέρω, προέβη σε εύρημα ότι η παραπονούμενη αντιστάθηκε κατά τη διαδρομή με το αυτοκίνητο αλλά και όταν έφθασαν στο μέρος όπου εξελίχθηκαν τα γεγονότα.
Ο Εφεσείων, με τους λόγους έφεσης 1-8, 10-11, προσβάλλει ως εσφαλμένη την κρίση του Κακουργιοδικείου αναφορικά με την αξιοπιστία των μαρτύρων κατηγορίας και ιδιαίτερα της παραπονούμενης σε συνάρτηση με αυτή του Μ.Κ.7 και ως εσφαλμένα τα ευρήματα του και εκτίμηση των γεγονότων.
Με τον τελευταίο λόγο έφεσης (12) που αφορά την ποινή, προσβάλλεται ως εσφαλμένη η κρίση του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι υπήρξε προσχεδιασμός και μάλιστα προσεκτικός προσχεδιασμός εκ μέρους του Εφεσείοντα στη διάπραξη των αδικημάτων.
ΕΦΕΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ
Εξετάσαμε με προσοχή όλα όσα αναφέρθησαν εκ μέρους του Εφεσείοντα και ιδιαίτερα τα παράπονα του σε σχέση με την αξιολόγηση της μαρτυρίας και τα ευρήματα του Κακουργιοδικείου ότι (α) αυτός άσκησε βία στην παραπονουμένη προκειμένου αυτή να εισέλθει στο αυτοκίνητο του, λαμβανομένου υπόψιν ότι η μαρτυρία του Μ.Κ.7 και DVD από κάμερες του πρατηρίου, όπου εξελίχθηκαν τα γεγονότα, δεν υποστηρίζουν κάτι τέτοιο, όπως επίσης δεν υποστηρίζεται από την επιστημονική μαρτυρία της Μ.Κ.12 και (β) "καθόλη τη διάρκεια των παράνομων ενεργειών του Εφεσείοντα απουσίαζε η ελεύθερη βούληση του θύματος το οποίο αντιστάθηκε και κατά τη διαδρομή με το αυτοκίνητο αλλά και όταν έφθασαν στο μέρος όπου εξελίχθηκαν τα γεγονότα καθότι αυτό αντιστρατεύεται την αξιόπιστη μαρτυρία του Μ.Κ.7 ο οποίος κατάθεσε ότι άκουσε από το τηλέφωνο τους δύο (Εφεσείων και παραπονούμενη) να ανταλλάσσουν φιλιά".
Όπως έχει νομολογηθεί η αξιολόγηση της μαρτυρίας ανήκει στο πρωτόδικο Δικαστήριο που έχει την ευκαιρία να ακούσει και παρακολουθήσει τους μάρτυρες κατά το χρόνο που αυτοί καταθέτουν, δυνατότητα που δεν παρέχεται στο Εφετείο. Το Εφετείο επεμβαίνει μόνο όπου διαπιστώσει ότι η αξιολόγηση της αξιοπιστίας των μαρτύρων από το πρωτόδικο Δικαστήριο είναι αυθαίρετη ή λανθασμένη με βάση σταθερά στοιχεία που οδηγούν κατά λογική συνέπεια σε αντίθετη κρίση. (βλ. Νικολαΐδης ν. Δημοκρατία (2001) 2 Α.Α.Δ. 485).
Εξετάσαμε με πολλή προσοχή όλα όσα ο Εφεσείων υπέδειξε ως αντιφάσεις μεταξύ των μαρτύρων κατηγορίας και είναι η διαπίστωση μας ότι δεν παρουσιάζονται στη μαρτυρία τους τέτοιες αντιφάσεις ή ακόμη και σοβαρές διαφορές ώστε να είναι επιτρεπτή η επέμβαση μας. Ιδιαίτερα εξετάζοντας από τα πρακτικά τις μαρτυρίες της παραπονούμενης και Μ.Κ.7 δεν παρατηρείται σχεδόν καμία διαφορά εκτός από το μέρος της μαρτυρίας της παραπονούμενης που είπε, μεταξύ άλλων, ότι ο Εφεσείων της έδωσε και μερικές μπουνιές προκειμένου να την πιέσει να εισέλθει στο αυτοκίνητο του. Ο Μ.Κ.7 ισχυρίστηκε ότι δεν παρατήρησε κάτι τέτοιο. Ανέφερε όμως σε πλήρη συμφωνία με την μαρτυρία της παραπονούμενης ότι ο Εφεσείων την τραβούσε και την κτυπούσε στα χέρια προκειμένου να κατέβη αυτή από το όχημα του Μ.Κ.7 και εισέλθει στο δικό του. Η διαφορά αυτή δεν είναι ικανή να καταστήσει την παραπονούμενη αναξιόπιστη μάρτυρα. Η σκηνή και το όλο επεισόδιο κατά το οποίο ο Εφεσείων την τραβούσε, την κτυπούσε στα χέρια και γενικά προσπαθούσε να την σύρει στο όχημα του και αυτή αντιστεκόταν διήρκησε κάποιο χρόνο και πολύ λογικά ο Μ.Κ.7 να μην αντιλήφθηκε όλα όσα ο Εφεσείων έπραξε.
Επίσης, το γεγονός ότι η κάμερα που βρισκόταν στο σταθμό βενζίνης όπου έλαβε χώρα το πιο πάνω επεισόδιο δεν κατέγραψε τα πιο πάνω στο δίσκο (DVD), τεκμ. 28, που ετοιμάστηκε από τον Μ.Κ.4, δεν σημαίνει ότι δεν έλαβαν χώρα. Απλούστατα, από το μέρος όπου ευρίσκετο εγκαταστημένη η κάμερα δεν μπορούσε να λάβει λήψη του επεισοδίου λόγω μη άμεσης ορατότητας. Επίσης, ουδέποτε κατέθεσε ο Μ.Κ.7 ότι κατά την διαδρομή με το αυτοκίνητο του Εφεσείοντα οι δύο (Εφεσείων και παραπονούμενη) αντάλλασαν φιλιά όπως προβάλλει ο Εφεσείων με τον τρίτο λόγο Έφεσης. Αντίθετα, εκείνο που είπε είναι ότι όταν τηλεφώνησε άκουσε την παραπονούμενη να φωνάζει έντονα "άφησε με, θέλω να πάω σπίτι μου". Μάλιστα δεν άντεξε ν' ακούει την παραπονούμενη/φίλη του να μιλά με αυτόν τον τρόπο και έκλεισε το τηλέφωνο.
Επίσης εξετάσαμε τη μαρτυρία της Μ.Κ.6, αδελφής της παραπονούμενης και δεν διαπιστώνουμε καμιά ιδιαίτερη διαφορά στη μαρτυρία τους. Η διαφορά στην αναφορά τους, στην ώρα που επέστρεψε η παραπονούμενη, δεν μπορεί να έχει οιανδήποτε σημασία στα περιστατικά της παρούσας υπόθεσης, αφού αμφότερες δήλωσαν ότι δεν παρατήρησαν την ώρα που η παραπονούμενη επέστρεψε και αμφότερες κατέθεσαν αναφορικά με το θέμα αυτό με εικασία.
Τέλος, αφού εξετάσαμε την μαρτυρία της Μ.Κ.12, ιατροδικαστού ΧΧΧΧ., δεν διαπιστώνουμε καθόλου ότι η μαρτυρία της παραπονούμενης αναφορικά με τη βία που άσκησε πάνω της ο Εφεσείων, αντιστρατεύεται την επιστημονική μαρτυρία της Μ.Κ.12 ή ότι δεν υποστηρίζεται από την τελευταία. Η εξέταση της παραπονούμενης, την οποία διενήργησε η μάρτυρας, έλαβε χώρα 14 περίπου ώρες μετά το συμβάν. Σύμφωνα με την μαρτυρία, ήταν αρκετό χρονικό διάστημα ώστε η ερυθρότητα στο μέρος των κτυπημάτων να μην υπάρχει ιδιαίτερα μετά από 2-4 ώρες. Επίσης η μαρτυρία της Μ.Κ.12 κατέδειξε ότι στον πρωκτό της παραπονούμενης παρατήρησε "μικρή θλαστική εκχύμωση και πρόσφατη ραγάδα ενός εκατοστού που δημιουργήθηκαν από την είσοδο σ΄αυτόν κάποιου αντικειμένου περιλαμβανομένου και του πέους". Όλα αυτά δεν αμφισβητήθηκαν κατά την αντεξέταση της Μ.Κ.12 και συνάδουν πλήρως με την μαρτυρία της παραπονούμενης
Όσον αφορά τη μαρτυρία της ότι δεν διαπίστωσε οιονδήποτε τραυματισμό στο πρόσωπο της παραπονούμενης από "μπουνιά", επίσης συνάδει πλήρως με τη μαρτυρία της παραπονούμενης. Η τελευταία ουδέποτε ισχυρίστηκε ότι ο Εφεσείων την κτύπησε με "μπουνιά στο πρόσωπο αλλά και στα χέρια και ώμο".
Έχοντας υπόψιν όλα τα πιο πάνω, κρίνουμε ότι το Κακουργιοδικείο αιτιολόγησε ορθά πλήρως και επαρκώς την αποδοχή της μαρτυρίας η οποία προέρχετο από τους μάρτυρες κατηγορίας, όπως ορθά και με πλήρη αιτολόγηση απόρριψε τους ισχυρισμούς του Εφεσείοντα. Η αξιολόγηση της μαρτυρίας ήταν πλήρης και ορθή με αποτέλεσμα να μην υπάρχει δυνατότητα επέμβασης μας. Η κατάληξη δε καταδίκης του Εφεσείοντα είναι ορθή, στηριγμένη στα ευρήματα του Κακουργιοδικείου τα οποία με την σειρά τους ήταν το αποτέλεσμα της ορθής αξιολόγησης της μαρτυρίας ενώπιον του Κακουργιοδικείου. Ιδιαίτερα για την πρώτη κατηγορία και για την οποία ο Εφεσείων με τον πρώτο λόγο έφεσης προβάλλει ότι δεν αποδείχθηκε, διαπιστώνουμε, σε συμφωνία με το πρωτόδικο Δικαστήριο, ότι στα περιστατικά της παρούσας υπόθεσης, σύμφωνα με τα ευρήματα του Κακουργιοδικείου, ο Εφεσείων συμπεριφέρθηκε "ετσιθελικά", προκειμένου να μεταφέρει την παραπονούμενη στο μέρος όπου αυτός επιθυμούσε. Αύξησε μεγάλη ταχύτητα προκειμένου να αποφύγει τoν Μ.Κ.7 ο οποίος ακολουθούσε και παρόλο που η παραπονούμενη φώναζε ότι θέλει να βγει από το αυτοκίνητο και να πάει σπίτι της αυτός συνέχισε να υλοποιεί αυτά που είχε στο μυαλό του και τα οποία φανερώνουν ότι σκοπός του δεν ήταν αυτός που διατείνετο, ότι τάχα ήθελε να της πει κάτι, αλλά να την απαγάγει με σκοπό τη συνουσία. Ακόμα και αν η παραπονούμενη μπήκε με τη θέληση της στο αυτοκίνητο του Εφεσείοντα, προκειμένου να της πει κάτι ως διατείνετο ο Εφεσείων, η κατάσταση δεν διαφοροποιείται, διότι από τη στιγμή που η παραπονούμενη αντέδρασε και επιθυμούσε να κατεβεί από το όχημα ή να την μεταφέρει στην οικία της και φώναζε έντονα προς τούτο και μάλιστα προσπάθησε να αποδράσει αλλά απέτυχε λόγω της βίας που άσκησε σ' αυτήν ο Εφεσείων, παρατηρείται και πάλι ότι ο Εφεσείων προχώρησε για να ολοκληρώσει τον σκοπό του όπως και τον ολοκλήρωσε.
Όλοι οι λόγοι (1-8, 10-11) που αφορούν την καταδίκη ως αποτέλεσμα απορρίπτονται.
ΕΦΕΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΠΟΙΝΗΣ
Στις σελ. 6-7 της πρωτόδικης απόφασης που αφορά την ποινή, το Κακουργιοδικείο ανέφερε τα ακόλουθα:
"Εντοπίζουμε επίσης στοιχεία προσχεδιασμού, αφού ο Κατηγορούμενος ανάγκασε την Παραπονούμενη να εισέλθει στο όχημά του προσποιούμενος ότι ήθελε, δήθεν, να της πει κάτι για τα προσωπικά τους θέματα. Όπως υποδείχθηκε στην αναφερθείσα υπόθεση Hamisi Selmani κ.ά. ν. Δημοκρατίας, (με αναφορά και στην Αγγλική υπόθεση Keith Billam - πιο πάνω - την οποία επικαλέστηκε ο συνήγορος του Κατηγορουμένου) το αδίκημα του βιασμού προσλαμβάνει ακόμη σοβαρότερη μορφή όταν συντρέχουν παράγοντες, όπως, μεταξύ άλλων, ο προσεκτικός σχεδιασμός του εγκλήματος και ο σεξουαλικός εξευτελισμός του θύματος."
Με τον δωδέκατο λόγο έφεσης, ο Εφεσείων ισχυρίζεται ότι τα πιο πάνω δεν υποστηρίζονται από καμία ανεξάρτητη ή άλλη μαρτυρία, δεν τέθηκε από την Κατηγορούσα Αρχή ως θέση ώστε να κληθεί να τη σχολιάσει και δεν υποστηρίζεται από κανένα από τα ευρήματα του Κακουργιοδικείου.
Παρόλο που ο άνω λόγος έφεσης είναι αλυσιτελής, εφόσον με την έφεση δεν προσβάλλεται το ύψος της ποινής, εντούτοις εξετάζοντας τον είναι η κρίση μας ότι είναι παντελώς αβάσιμος. Οι διαπιστώσεις του Κακουργιοδικείου είναι απόλυτα ορθές και στηρίζονται στα ευρήματα και στην αποδεκτή μαρτυρία ενώπιον του και συμπεριφορά του Εφεσείοντα όπως αυτή κατεδείχθη τόσο με τη μαρτυρία της παραπονούμενης αλλά και του Μ.Κ.7.
Ο 12ος λόγος έφεσης απορρίπτεται.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους η Έφεση απορρίπτεται.
Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.
Μ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.
/γκ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο