ECLI:CY:AD:2021:B56
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Ποινική Έφεση Αρ. 105/20)
25 Φεβρουαρίου, 2021
[Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Τ.Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ/ΣΤΕΣ]
XXX ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Εφεσείων
ΚΑΙ
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ
Εφεσίβλητη
---------------
Χρ. Σκουλιά (κα), για τoν εφεσείοντα.
Α. Δημοσθένους, για την εφεσίβλητη.
---------
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Τ.Θ. Οικονόμου, Δ.
---------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Τ.Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.: Ο εφεσείων καταδικάστηκε μετά από παραδοχή σε μεγάλο αριθμό κατηγοριών αναφορικά με διαρρήξεις καταστημάτων και κλοπές (15 κατηγορίες), σε μια κατηγορία για απόπειρα διάρρηξης και σε μια κατηγορία για κλοπή. Στην επιβολή ποινής λήφθηκε υπόψιν και εκκρεμής υπόθεση για μια περαιτέρω διάρρηξη και κλοπή. Σχεδόν όλες οι διαρρήξεις και κλοπές έλαβαν χώρα τον Αύγουστο του 2018 στην ελεύθερη περιοχή Αμμοχώστου. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατ’ εκείνη την περίοδο θα διαρκούσε κανονικά ποινή φυλάκισης 12 μηνών η οποία είχε επιβληθεί τον Νοέμβριο του 2017 στον εφεσείοντα για κλοπή και άλλα αδικήματα. Προφανώς ο εφεσείοντας απολύθηκε νωρίτερα από την ποινή που είχε επιμετρήσει το δικαστήριο με βάση άλλους παράγοντες που ακολουθούνται και όταν απολύθηκε συνέχισε την παράνομη του δράση με τέτοιους ρυθμούς ώστε να μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μια καλοκαιρινή μάστιγα για την περιοχή.
Το πρωτόδικο δικαστήριο επέβαλε συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 3 ½ χρόνων για τα αδικήματα για τα οποία η μέγιστη προβλεπόμενη ποινή ήταν 7 χρόνια, 2 ½ χρόνων για το αδίκημα για το οποίο η μέγιστη προβλεπόμενη ποινή ήταν 5 χρόνια και 12 μήνες για το αδίκημα για το οποίο η μέγιστη προβλεπόμενη ποινή ήταν 2 χρόνια. Στην πράξη συνεπώς επέβαλε ποινή 3 ½ χρόνων.
Η ποινή αυτή προσβάλλεται ως έκδηλα υπερβολική. Το πρωτόδικο δικαστήριο αναφέρθηκε στη σοβαρότητα των αδικημάτων αυτής της φύσεως και στο γεγονός ότι τελούν σε έξαρση όπως επανειλημμένα έχει αναγνωριστεί από τη νομολογία. Οι διαπιστώσεις αυτές οδηγούν σε επιβολή αποτρεπτικών ποινών. Έλαβε περαιτέρω υπόψιν την επαναλαμβανόμενη τα τελευταία χρόνια συμπεριφορά του εφεσείοντα όπως προκύπτει τόσο από τη συστηματική παρανομία του στα πλαίσια της παρούσας υπόθεσης, όσο και από την άλλη εκκρεμούσα υπόθεση που λήφθηκε υπόψιν αλλά και από την προηγούμενη καταδίκη. Ως προς την προηγούμενη καταδίκη ορθά διευκρίνισε το δικαστήριο ότι έχει την έννοια πως μειώνεται η επιείκεια αφού αποτελεί ένδειξη της στάσης του κατηγορούμενου έναντι του νόμου και ασφαλώς δεν λαμβάνεται υπόψιν για να τιμωρηθεί ξανά. Από την άλλη το δικαστήριο αναφέρθηκε στην άμεση παραδοχή, τη μεταμέλεια και τις προσωπικές περιστάσεις του εφεσείοντα, υποδεικνύοντας όμως παράλληλα ότι οι ελαφρυντικοί αυτοί παράγοντες δεν μπορούν να υπερφαλαγγίσουν την ανάγκη για επιβολή αποτρεπτικής υπό τις περιστάσεις ποινής.
Έχουμε παρακολουθήσει με προσοχή τις εισηγήσεις της ευπαίδευτης δικηγόρου του εφεσείοντα για το υπερβολικό, όπως το έθεσε, της ποινής, ή για την ύπαρξη σφάλματος αρχής. Ειδικότερα εισηγήθηκε πως το πρωτόδικο δικαστήριο θα έπρεπε να λάβει υπόψιν ότι ο εφεσείοντας έχει περιορισμένη νοητική στέρηση ώστε να μπορούσε να ανασταλεί η ποινή φυλάκισης.
Όπως έχουμε ήδη αναφέρει η παράνομη συμπεριφορά του κατηγορούμενου ήταν συστηματική. Το πρωτόδικο δικαστήριο, ως το αρμόδιο να καθορίσει την ποινή, έλαβε υπόψιν όλους τους παράγοντες, περιλαμβανομένων των οικογενειακών και προσωπικών συνθηκών και των προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζει ο εφεσείοντας. Δεν διαπιστώνεται υπερβολική ποινή ή σφάλμα αρχής. Τα οποιαδήποτε προβλήματα του εφεσείοντα μπορεί να αντιμετωπιστούν με την κατάλληλη βοήθεια από τις αρμόδιες αρχές των φυλακών, στα πλαίσια μιας συνολικής προσπάθειας για αναμόρφωση του.
Η έφεση απορρίπτεται.
Λ. Παρπαρίνος, Δ.
Τ.Θ. Οικονόμου, Δ.
Ι. Ιωαννίδης, Δ.
/φκ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο