ECLI:CY:AD:2021:D39
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Ποινική ΄Εφεση Αρ. 214/2019)
10 Φεβρουαρίου, 2021
[ΠΑΝΑΓΗ, Πρόεδρος]
[ΓΙΑΣΕΜΗΣ, ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ/στές]
xxx ΖΑΧΑΡΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ,
Εφεσείων,
ν.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
________________________
΄Αλεξ Θέμης, για Γιώργος Ζ. Γεωργίου & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε., για τον Εφεσείοντα.
Φρόσω Κακούρη, Δημόσιος Κατήγορος, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
Εφεσείων παρών.
________________________
ΠΑΝΑΓΗ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα
δώσει ο Δικαστής Γ.Ν. Γιασεμής.
_________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.: Ο εφεσείων, στις 5.9.2018, οδηγούσε το όχημά του, με αρ. εγγραφής MxT xxx, στο δρόμο Λευκωσίας - Τροόδους, παρά το χωριό Ακάκι, όταν καταγγέλθηκε για υπέρβαση του ορίου ταχύτητας. Σύμφωνα με την καταγγελία και την κατηγορία η οποία, στη συνέχεια, τού απαγγέλθηκε, οδηγούσε το εν λόγω όχημά του με ταχύτητα 76 χ.α.ώ., αντί 50 χ.α.ώ., που είναι το ανώτατο όριο ταχύτητας στο συγκεκριμένο μέρος του προαναφερθέντος δρόμου. Κατηγορηθείς για το πιο πάνω αδίκημα, δήλωσε μη παραδοχή. Διεξήχθη δίκη, κατά την οποία αυτός κρίθηκε ένοχος, ως η απαγγελθείσα εναντίον του κατηγορία. Τού επιβλήθηκε δε πρόστιμο €250,00 και δύο βαθμοί ποινής επί της αδείας οδήγησής του. Με την παρούσα έφεση, προσβάλλεται μόνο η καταδίκη.
Με τους λόγους έφεσης, τρεις τον αριθμό, ο εφεσείων αμφισβητεί την ορθότητα των ευρημάτων του εκδικάσαντος Δικαστηρίου. Για την ακρίβεια, αμφισβητεί την αξιολόγηση της μαρτυρίας που αυτό διενήργησε σε δύο, βασικά, σημεία της, τα οποία συζητούνται στη συνέχεια. Προφανώς, πρόκειται για δύσκολο εγχείρημα, δεδομένων των αντικειμενικών κριτηρίων που η νομολογία αναγνωρίζει σε σχέση με την εξέταση τέτοιων εισηγήσεων, (βλ. Σολωμού ν. Vineyard View Tourist Ent. Ltd (1998) 1 A.A.Δ. 300, σελίδες 320 έως 321. Εν προκειμένω, η εισήγηση του εφεσείοντος είναι όπως η μαρτυρία της αστυνομικού που έκανε την καταγγελία αναφορικά με την ταχύτητά του αντικατασταθεί με τη δική του εκδοχή. Δε βασίζεται όμως, γι’ αυτή, σε οποιαδήποτε αντικειμενικά δεδομένα, ούτε εξηγεί, μέσα από την αιτιολογία των λόγων έφεσης, σε τι συνίσταται το σφάλμα του Δικαστηρίου να αποδεχθεί τη μαρτυρία της κατηγορούσας αρχής.
Κατ’ αρχάς, τίθεται θέμα μη ορθού προκαταρκτικού ελέγχου του ταχυμέτρου πριν από τη χρήση του. Δεν αναφέρεται, όμως, στην αιτιολογία του συγκεκριμένου λόγου έφεσης, από ποια άποψη ο έλεγχος, ο οποίος είναι αποδεκτό ότι έγινε, ήταν ελλιπής. Αντί τούτου, γίνεται εισήγηση ότι το Δικαστήριο λανθασμένα απέρριψε τον ισχυρισμό του εφεσείοντος ότι η ταχύτητα του οχήματός του ήταν ίδια με αυτήν προπορευόμενου οχήματος, ο οδηγός του οποίου, όμως, δεν ανακόπηκε για έλεγχο, όπως ο ίδιος. Εμφανώς, με την εισήγηση, ανωτέρω, ο εφεσείων παίρνει ως δεδομένο ότι του οχήματός του προπορευόταν άλλο όχημα και ότι αυτό οδηγείτο εντός του επιτρεπομένου ορίου ταχύτητας. Το Δικαστήριο, όμως, δε διαπίστωσε κάτι τέτοιο. Αντίθετα, αποδεχόμενο τη μαρτυρία της αστυνομικού, διαπίστωσε ότι η ταχύτητα του οχήματος του εφεσείοντος ήταν 76 χ.α.ώ.
Ο εφεσείων, επιχειρώντας να καταρρίψει το πιο πάνω εύρημα του Δικαστηρίου, εισηγήθηκε, επιπρόσθετα, πως η αστυνομικός, από το σημείο που βρισκόταν για το σκοπό του ελέγχου που η ίδια διενεργούσε, δεν ήταν δυνατό να στοχεύσει το όχημά του σε απόσταση 400 μέτρων. Προς επαλήθευση της θέσης του, παρέπεμψε σε φωτογραφίες του δρόμου, στο συγκεκριμένο σημείο, τις οποίες είχε λάβει ο ίδιος, καθώς και σε ένα τοπογραφικό σχέδιο του Κτηματολογίου, όπου, προφανώς, φαίνεται ο συγκεκριμένος δρόμος, αν και δε σημειώνεται από πού, ακριβώς, αυτός περνά. Το Δικαστήριο δεν πείστηκε. Από τη μια, είχε ενώπιόν του τη μαρτυρία της αστυνομικού, η οποία αναφέρθηκε σε στόχευση του ταχυμέτρου επί του οχήματος του εφεσείοντος από απόσταση 400 μέτρων. Με άλλα λόγια, η αστυνομικός, όταν διενεργούσε το συγκεκριμένο έλεγχο, ήταν σε θέση να βλέπει το όχημα του εφεσείοντος από την προαναφερθείσα απόσταση. Από την άλλη, είχε ενώπιόν του την εκδοχή του εφεσείοντος, υποστηριζόμενη από πραγματική μαρτυρία, την οποία, όμως, ως αυτή είχε, δεν ήταν δυνατό να αξιολογήσει. ΄Οπως ορθά υπέδειξε, το εν λόγω μαρτυρικό υλικό, δηλαδή οι φωτογραφίες και το τοπογραφικό σχέδιο, δεν ήταν ικανό, χωρίς επεξήγηση από κάποιο ειδικό, να αποτελέσει μαρτυρία, την οποία το ίδιο να ήταν σε θέση να εκτιμήσει ως προς τη σημασία της.
Τέλος, δε διέφυγε της προσοχής του Δικαστηρίου και μια σημαντική αντίφαση στην εκδοχή του εφεσείοντος, η οποία διατρέχει τις προαναφερθείσες εισηγήσεις του, καταδεικνύουσα τον υπερβάλλοντα ζήλο, που αυτός επέδειξε στην αμφισβήτηση της μαρτυρίας της κατηγορούσας αρχής. Συγκεκριμένα, ενώ, κατά την αντεξέταση της αστυνομικού, της υποβλήθηκε πως ήταν το προπορευόμενο όχημα που οδηγείτο με ταχύτητα 76 χ.α.ώ. και πως ήταν την ταχύτητα αυτού του οχήματος που κατέγραψε το ταχύμετρο, εντούτοις, ο εφεσείων, όταν έδινε μαρτυρία ο ίδιος, ισχυρίστηκε ότι του οχήματός του προπορεύονταν δύο οχήματα, η ταχύτητα των οποίων ήταν ίδια με τη δική του, δηλαδή 50 χ.α.ώ. Με δεδομένη και την πιο πάνω αντίφαση, διαπιστώνεται ότι η εκδοχή επί της οποίας ο εφεσείων βάσισε, ουσιαστικά, την υπεράσπισή του, δε δικαιολογεί, σε καμία περίπτωση, την ανατροπή των ευρημάτων και της κατάληξης, σχετικά, του Δικαστηρίου για την ενοχή του.
Για τους πιο πάνω λόγους, η έφεση απορρίπτεται.
Π. Παναγή, Π.
Γ.Ν. Γιασεμής, Δ.
Χ. Μαλαχτός, Δ.
/ΜΠ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο