ECLI:CY:AD:2022:B287
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
[ΠΟΙΝΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ.: 171/2020]
8 Ιουλίου 2022
[Τ. Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, ΣΤ. ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ, Δ/ΣΤΕΣ]
ΒΑΣΟΣ ΓΛΥΚΕΡΙΟΥ
Εφεσείων
v.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Εφεσίβλητης
***************************
Δ. Τσολακίδης, για Δημήτρης Τσολακίδης Δ.Ε.Π.Ε., για τον Εφεσείοντα
A. Παπανικολάου, Ανώτερος Δημόσιος Κατήγορος εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη
****************************
ΟΙΚΟΝΟΜΟY, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει η Δικαστής Στ. Χατζηγιάννη.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ, Δ.: O Εφεσείων παραδέχθηκε ενώπιον του Μόνιμου Κακουργιοδικείου Λάρνακας, την κατηγορία της κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου Τάξεως Β, της κατοχής του με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα, της προμήθειας του από άλλο πρόσωπο, της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και της αντίστασης κατά οργάνου τήρησης της τάξης. Επρόκειτο για κάνναβη 996,8 γραμμαρίων. Του επιβλήθηκαν συντρέχουσες ποινές φυλάκισης, με μεγαλύτερη αυτή των 8 ετών, η οποία ήταν διαδοχική της εναπομείνασας φυλάκισης των 773 ημερών που ενεργοποιήθηκε, συνεπεία παραβίασης εκ μέρους του Εφεσείοντα της προεδρικής χάρης που του είχε παραχωρηθεί υπό όρους.
Τα ουσιώδη γεγονότα της υπόθεσης, όπως εκτέθηκαν από το Κακουργιοδικείο έχουν ως ακολούθως:
«Στις 24/07/20 είχε ληφθεί πληροφορία ότι 3 πρόσωπα, τα οποία διαμένουν στην περιοχή του συνοικισμού XXXXX στη Λάρνακα, θα παραλάμβαναν μεγάλη ποσότητα ναρκωτικών.
Η περιοχή τέθηκε υπό παρακολούθηση. Κατά την παρακολούθηση και περί ώρα 11:30, εντοπίστηκε να προσεγγίζει την περιοχή μοτοσυκλέτα μεγάλου κυβισμού, χωρίς αριθμούς εγγραφής και ο οδηγός αυτής, φορούσε κράνος και έφερε στην πλάτη του αθλητική τσάντα. Η ως άνω μοτοσυκλέτα, οδηγούμενη με ιλιγγιώδη ταχύτητα, εισήλθε στην πίσω πλευρά της πολυκατοικίας όπου εκεί βρισκόντουσαν δύο από τα τρία πρόσωπα, όπου σύμφωνα με την πληροφορία, θα παραλάμβαναν την ποσότητα ναρκωτικών. Κατά την έφοδο την Αστυνομίας για ανακοπή του οδηγού της μοτοσυκλέτας, καθώς και των δύο προσώπων που ανέμεναν στο χώρο για παραλαβή της ποσότητας, τράπηκαν όλοι σε φυγή. Ο κατηγορούμενος κρατώντας την αθλητική τσάντα ώμου στα χέρια και αφού διένυσε απόσταση, καταδιωκόμενος, σε κάποια στιγμή έχασε την ισορροπία του και έπεσε στο έδαφος, με αποτέλεσμα να τον προσεγγίσει ο πρώτος αστυφύλακας που τον καταδίωκε (ΜΚ2). Ο ΜΚ2 εφίστησε την προσοχή του κατηγορούμενου στο νόμο και χωρίς αυτός να δώσει οποιαδήποτε απάντηση, προσπάθησε να σηκωθεί με σκοπό να διαφύγει, φωνάζοντας ταυτόχρονα «Εννά χάσω τη γεναίκα μου τζαι το μωρό μου». Τότε ο ΜΚ2 προσπάθησε να τον ακινητοποιήσει με αποτέλεσμα να πέσουν και οι δύο στο έδαφος, όπου και πάλι ο κατηγορούμενος, τόσο με τα χέρια του όσο και με τα πόδια του, κλωτσώντας, έκανε προσπάθειες να απωθήσει τον αστυφύλακα. Συνελήφθηκε με τη βοήθεια άλλου αστυφύλακα που κατέφθασε στο σημείο (ΜΚ1), για το αυτόφωρο αδίκημα της αντίστασης κατά τη νόμιμης σύλληψης. Όταν του εφιστήθηκε και πάλι η προσοχή στο νόμο απάντησε «Εννά τα χάσω ούλλα ρε κουμπάρε, άισμε».
Στη συνέχεια, ρωτήθηκε ο κατηγορούμενος για το περιεχόμενο της αθλητικής τσάντας ώμου που κρατούσε και όταν του εφιστήθηκε η προσοχή στο νόμο απάντησε «Εν χόρτο, ιντα μπου νά σιει μέσα». Διαπιστώθηκε ότι περιείχε 996,8 γρ. κάνναβης.
Σε έρευνα που επακολούθησε στον κατηγορούμενο, σε τσαντάκι μέσης που έφερε, εντοπίστηκε ένα κινητό τηλέφωνο μάρκας Samsung, ένα κινητό τηλέφωνο μάρκας Nokia, που περιείχαν 2 κάρτες sim, το χρηματικό ποσό των 520 ευρώ σε διάφορα χαρτονομίσματα, το χρηματικό ποσό των 405 ευρώ σε διάφορα χαρτονομίσματα, τα οποία ήταν δεμένα με λάστιχο και όταν του εφιστήθηκε η προσοχή στο νόμο απάντησε «Εννά πάω φυλακή μεν μου πιάσεις τα λεφτά μου, τα τηλέφωνα μου ότι θέλεις κάμε τα». Επίσης, παραλήφθηκε το κράνος που φορούσε, τα γάντια του, καθώς και η μοτοσυκλέτα που οδηγούσε χωρίς αριθμούς εγγραφής, η οποία όμως είναι εγγεγραμμένη με αριθμούς εγγραφής XXXXX75. Όταν πληροφορήθηκε ότι θα κατασχεθούν απάντησε «Εννά μου τα πιάετε ούλλα;»
Ο κατηγορούμενος προέβηκε σε κατάθεση - ομολογία ενοχής, παραδεχόμενος τη διάπραξη των αδικημάτων αναφέροντας ότι την κάνναβη που είχε στην κατοχή του, την παρέλαβε από την Λευκωσία, από πρόσωπο, το οποίο αρνείτο να κατονομάσει και τη μετέφερε στη Λάρνακα με σκοπό να την παραδώσει σε άλλο πρόσωπο, το οποίο επίσης αρνήθηκε να κατονομάσει. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του, προέβηκε σε αυτές τις ενέργειες για να εξοφλήσει οικονομικό χρέος, που οφείλει σε κάποιο άτομο, το οποίο επίσης δεν κατονόμασε.
Αναφορικά με τα ανευρεθέντα χρήματα, αυτά αφορούν την αμοιβή του για την πράξη του.»
Ο Εφεσείων βαρύνεται με δύο προηγούμενες καταδίκες στις υποθέσεις:
Α) 17816/2015 στην οποία του επιβλήθηκαν στις 5.2.2016 συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 3 ετών για το αδίκημα της συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος, 9 ετών για την κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β, 7 ετών για προμήθεια ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β, 3 ετών για κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β και 1 έτους για την κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β. Τα αδικήματα διαπράχθηκαν στην 1.8.2014.
Β) 8616/2017 στην οποία του επιβλήθηκαν στις 2.2.2018 - ενώ ο Εφεσείων ήταν υπόδικος στις Κεντρικές Φυλακές για την υπόθεση 17816/2015 (ανωτέρω) – συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 3 μηνών για κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β και 6 μηνών για κατοχή του με σκοπό την προμήθεια. Τα αδικήματα διαπράχθηκαν την 1.11.2015.
Ενώπιον του Κακουργιοδικείου, δηλώθηκαν επίσης εκ μέρους του εκπρόσωπου της Κατηγορούσας Αρχής τα ακόλουθα:
«Την 01/03/18 ο κατηγορούμενος ευεργετήθηκε με αναστολή της ποινής κατά 1/4 , ήτοι όφειλε να εκτίσει 6 χρόνια και 9 μήνες από 11/09/15 και ημερομηνία αποφυλάκισης του είχε οριστεί η 13/05/22, αποφυλακίστηκε όμως στις 31/03/20, αφού ευεργετήθηκε με αναστολή ποινής για περίοδο 3 ετών από την ημέρα αποφυλάκισης του, με τον όρο εάν οποτεδήποτε πριν την πάροδο της περιόδου αναστολής, διαπράξει νέο αδίκημα και καταδικαστεί γι' αυτό, σε ποινή φυλάκισης, η ανασταλείσα ποινή θα ενεργοποιηθεί αυτόματα και θα εκτίσει το υπόλοιπο αυτής. Ως εκ τούτου, εάν του επιβληθεί ποινή φυλάκισης στην παρούσα υπόθεση, θα του ενεργοποιηθεί ποινή φυλάκισης 773 ημερών».
Ο Εφεσείων προσβάλλει τις επιβληθείσες σ’ αυτόν ποινές με τρεις λόγους έφεσης.
Με τον 1ο λόγο Έφεσης παραπονείται ότι το Κακουργιοδικείο απέδωσε υπέρμετρη βαρύτητα στις προηγούμενες καταδίκες του, με αποτέλεσμα η συνολική ποινή που του επιβλήθηκε δηλαδή η ποινή των 8 ετών, λαμβανομένης υπόψη και της αυτόματα ενεργοποιηθείσας ποινής φυλάκισης των 773 ημερών, να δημιουργεί την εντύπωση ότι τιμωρήθηκε για δεύτερη φορά. Με τον 2ο λόγο έφεσης διατείνεται ότι οι ποινές που του επιβλήθηκαν παραβιάζουν την αρχή της ισότητας των παραβατών και του δημιουργούν αίσθημα αδικίας και τέλος, με τον 3ο λόγο έφεσης ισχυρίζεται ότι αυτές, υπό τα περιστατικά της υπόθεσης και τους μετριαστικούς παράγοντες που τέθηκαν ενώπιον του Κακουργιοδικείου, είναι έκδηλα υπερβολικές και/ή υπέρμετρα αυστηρές.
Σε ό,τι αφορά την εξουσία επέμβασης του Εφετείου σε ποινές που επέβαλε πρωτόδικο Δικαστήριο, είναι πάγια νομολογημένο ότι το Εφετείο δεν κρίνει πρωτογενώς το ύψος της ποινής, καθότι ο καθορισμός της ποινής αποτελεί ευθύνη του πρωτόδικου Δικαστηρίου. Σε δεύτερο βαθμό, εξετάζεται αν η ποινή εντάσσεται στα πλαίσια τα οποία καθορίζονται από τη νομολογία και τα οποία αρμόζουν προς τα ιδιαίτερα περιστατικά της κάθε υπόθεσης. Η έφεση δεν αποσκοπεί στον επανακαθορισμό της ποινής, αλλά στον έλεγχο της ορθότητάς της. Η επάρκεια της τιμωρίας καταδικασθέντος κρίνεται υπό το φως του συνόλου των γεγονότων που άπτονται της ποινής. Το Εφετείο έχει εξουσία επέμβασης μόνο όπου η επιβληθείσα ποινή, αντικειμενικά κρινόμενη, είναι είτε έκδηλα ανεπαρκής, είτε έκδηλα υπερβολική. Στις περιπτώσεις αυτές εναπόκειται στο Εφετείο ο καθορισμός της αρμόζουσας ποινής. Επέμβαση του Εφετείου χωρεί επίσης όπου διαπιστώνεται σφάλμα αρχής (Γεωργίου ν. Αστυνομίας (1991) 2 ΑΑΔ 525, Γενικός Εισαγγελέας ν. Αβρααμίδου (1993) 2 ΑΑΔ 355, Γενικός Εισαγγελέας ν. Λάμπρου (2009) 2 ΑΑΔ 686, Χρίστου Μιχαήλ ν. Αστυνομίας, (2014) 2 (Α) ΑΑΔ 329, ECLI:CY:AD:2014:B327 και Αναστάσιος Φραγκίσκου ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 222/2014, ημερ. 25/11/2015). Η επιτυχία ισχυρισμού περί έκδηλα ανεπαρκούς ή υπερβολικής ποινής, προϋποθέτει τεκμηρίωση πασιφανούς αναντιστοιχίας μεταξύ σοβαρότητας του εγκλήματος και επιβληθείσας ποινής ή/και ουσιώδη απόκλιση της ποινής από το πλαίσιο που οριοθετεί η νομολογία σε παρόμοιες περιπτώσεις (Γεωργίου ν. Αστυνομίας (1991) 2 ΑΑΔ 525).
Η νομολογία υπαγορεύει την αναγκαιότητα επιβολής αποτρεπτικών ποινών σε υποθέσεις που αφορούν ναρκωτικές ουσίες. Όπως έχει λεχθεί στην υπόθεση Ναζίπ ν. Αστυνομίας, (2014) 2(Β) ΑΑΔ 808, ECLI:CY:AD:2014:B880, η ενασχόληση με τα ναρκωτικά, είτε για ιδία χρήση ή κατά μείζονα λόγο με την εισαγωγή και διάθεση ή προμήθεια σε τρίτους, αποτελεί μέγιστο κίνδυνο στην κοινωνική συνοχή ενόψει των προβλημάτων που επιφέρει η εξάρτηση. Όπως έχει τονισθεί στην υπόθεση Bora ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 79/2017, ημερ. 13/3/2018:
«Μπορεί να αποτυπωθεί, ως απαύγασμα της εν λόγω νομολογίας, η ανάγκη για επιβολή αυστηρών ποινών, αποτρεπτικού χαρακτήρα, ακριβώς λόγω των ολέθριων αποτελεσμάτων που ενέχει η εγκληματική αυτή συμπεριφορά. Η αυστηρή μεταχείριση των παραβατών προβάλλει ως επιτακτική, δεδομένης της συχνότητας των υποθέσεων αυτής της μορφής που τίθενται ενώπιον των Δικαστηρίων και της ραγδαίας επιδείνωσης του φαινομένου της κατοχής και διακίνησης ναρκωτικών ουσιών. Η εξαθλίωση των θυμάτων, αλλά και η απώλεια ζωών, κυρίως νέων ανθρώπων, επιβάλλει τη δραστική παρέμβαση και συμμετοχή της δικαιοσύνης στην καθολική προσπάθεια αναχαίτισης της σύγχρονης μάστιγας των ναρκωτικών».
Σχετικό είναι και το ακόλουθο απόσπασμα από την υπόθεση Κλεομένης ν. Δημοκρατίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 350:
«Αν και πιστεύουμε ότι επαναλαμβάνουμε εαυτούς και τα τετριμμένα, κρίνουμε σκόπιμο να υπενθυμίσουμε την κατ' επανάληψη επισήμανση της νομολογίας μας «πως τα ναρκωτικά έχουν εξελιχθεί σε μάστιγα και καρκίνωμα της κοινωνίας μας, πληγές οι οποίες δυστυχώς, όπως διαπιστώνουμε από τη συχνότητα των υποθέσεων που έρχονται ενώπιον των δικαστηρίων, όχι μόνο δεν φαίνεται να υποχωρούν, αλλά επιδεινώνονται ραγδαία. Και στη συντριπτική πλειοψηφία τους οι παραβάτες είναι πρόσωπα νεαρής ηλικίας. Είναι πραγματικά λυπηρό, οδυνηρό και τραγικό να διαπιστώνουμε πως η απώλεια ζωών, νέων κυρίως ανθρώπων, έχει γίνει μέρος της καθημερινής μας πραγματικότητας και πως η λίστα των νέων που έχουν εθιστεί στα ναρκωτικά μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Η σκληρή αυτή πραγματικότητα επιτάσσει την επιβολή αποτρεπτικών ποινών και καθιστά την αυστηρή μεταχείριση των παραβατών επιτακτική».
Το Κακουργιοδικείο κατά την επιμέτρηση της ποινής έλαβε υπόψη του την σοβαρότητα των αδικημάτων στα οποία κρίθηκε ένοχος ο Εφεσείων, όπως αυτή προκύπτει από τις προβλεπόμενες από το Νόμο ποινές, ως και τις σοβαρές κοινωνικές συνέπειες που επιφέρουν στον κοινωνικό ιστό, σε συνάρτηση με την πολύ μεγάλη συχνότητα διάπραξης τους και την κοινωνική απαξίωση που τα χαρακτηρίζει, η οποία, όπως ορθώς επεσήμανε, επιτάσσει την ανάγκη επιβολής αυστηρών και αποτρεπτικών ποινών.
Στο πλαίσιο αυτό επεσήμανε ότι ο Εφεσείων δεν ήταν ο ιθύνων νους πίσω από τα αδικήματα που διέπραξε, αλλά εκτελούσε χρέη διανομέα των ναρκωτικών ουσιών που δεν ανήκαν στον ίδιο αλλά σε τρίτο πρόσωπο το οποίο είχε γνωρίσει ενόσω βρισκόταν στις Κεντρικές Φυλακές και με οδηγίες του ανέλαβε να παραλάβει τα ναρκωτικά και να τα μεταφέρει έναντι αμοιβής €925 (ως ήταν και το ποσό που εντοπίστηκε στην κατοχή του). Ωστόσο, ορθώς υπογράμμισε το Κακουργιοδικείο ότι ο Εφεσείων είχε εκτελέσει τον δικό του σημαντικό ρόλο στη διασπορά των ναρκωτικών στην κοινωνία και μάλιστα έναντι πληρωμής, αφού είχε σταθμίσει όλους τους παράγοντες προτού προχωρήσει στην εγκληματική του συμπεριφορά. Εγκλημάτισε συνειδητά, παρά το γεγονός ότι είχε ευεργετηθεί με αναστολή της ποινής φυλάκισης που εξέτιε κατά τον ουσιώδη χρόνο, παραβιάζοντας τους σχετικούς όρους που του είχε θέσει η Πολιτεία.
Συναφώς το Κακουργιοδικείο έλαβε υπόψη του τις δύο προηγούμενες καταδίκες του που σχετίζονται επίσης με ναρκωτικά, και ορθώς επεσήμανε ότι αυτές αποτελούν ένδειξη της ευρύτερης στάσης και σεβασμού του προς τους Νόμους της Πολιτείας και μειώνουν οπωσδήποτε το εύρος της επιείκειας που θα μπορούσε να του είχε επιδειχθεί, τις οποίες και αποτίμησε κατά τρόπο ώστε αντικειμενικώς να μην δημιουργείται η εντύπωση ότι ο Εφεσείων τιμωρείται για τα ίδια αδικήματα για δεύτερη φορά. (βλ. Γεωργίου άλλως Καμμούγιαρος ν. Αστυνομίας (2003) 2 ΑΑΔ 565 και Iordache v. Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας Ποινική Έφεση 430/2019, ημερομηνίας 7.4.2020).
Παρά τη διαπιστωθείσα ανάγκη για επιβολή αυστηρής και αποτρεπτικής ποινής, στο πλαίσιο εξατομίκευσης της ποινής, το Κακουργιοδικείο έλαβε υπόψη του όλα τα ελαφρυντικά στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον του και με αναφορά στην σχετική νομολογία, τόνισε ότι ακόμη και στα σοβαρά αδικήματα, το καθήκον του Δικαστηρίου για εξατομίκευση της ποινής δεν ατονεί και καθηκόντως πραγματεύεται την κάθε περίπτωση στη βάση των γεγονότων της και τον κάθε κατηγορούμενο αναλόγως των περιστάσεων του (βλ. Παναγιώτου ν. Δημοκρατίας (2008) 2 Α.Α.Δ. 478 και Χριστοδούλου ν. Δημοκρατίας (2008) 2 ΑΑΔ 124).
Στο πλαίσιο αυτό προσμέτρησε προς όφελος του Εφεσείοντος, ως η ευνοϊκότερη γι’ αυτόν εκδοχή, το γεγονός ότι δεν είχε αναφερθεί οτιδήποτε για την ποιότητα της κάνναβης και ιδιαίτερα για την περιεκτικότητα της σε τετραϋδροκανναβινόλη (βλ. Χατζηπαναγή ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση 175/2013 ημερομηνίας 18.2.2016), τις οικογενειακές και προσωπικές περιστάσεις του, όπως αυτές προέκυψαν μέσα από την Έκθεση του Γραφείου Ευημερίας, την άμεση ομολογία και παραδοχή του στην Αστυνομία, τη συνεργασία του με τις αστυνομικές και ανακριτικές αρχές και την άμεση παραδοχή του στο Δικαστήριο, η οποία όπως επεσήμανε, δικαιολογούσε έκπτωση στην ποινή του αφού «ενθαρρύνει τους αδικοπραγούντες να παραδέχονται ενοχή, με συνέπεια να μην σπαταλάται πολύτιμος χρόνος στην εκδίκαση των υποθέσεων (βλ. Χαρτούπαλλος ν. Δημοκρατίας (2002) 2 ΑΑΔ 28).
Λήφθηκαν επίσης υπόψη προς όφελος του Εφεσείοντος, οι επιπτώσεις της καταδίκης και ποινής στον ίδιο και στην οικογένεια του (ιδίως στο ανήλικο παιδί του), η ηλικία του (30 ετών), τα οικονομικά του προβλήματα και η πρόθεση και αποφασιστικότητα του να αναμορφωθεί, αφού έχει πλέον απαλλαγεί από την χρήση κάνναβης και σκληρότερων ναρκωτικών, ενόσω βρισκόταν κατάδικος στις Κεντρικές Φυλακές, εκτίοντας την ποινή φυλάκισης που του επιβλήθηκε στην Ποινική Υπόθεση 17816/2015 (ανωτέρω).
Έχουμε εξετάσει με προσοχή τους τρεις λόγους έφεσης με τους οποίους ο Εφεσείοντας προσβάλλει τις επιβληθείσες σ’ αυτόν ποινές, ως υπερβολικές. Το Κακουργιοδικείο δεν παρέλειψε να αναφερθεί σε προηγούμενες αποφάσεις, οι οποίες, όπως επεσήμανε, δίδουν το στίγμα των ευρύτερων παραμέτρων επιμέτρησης της ποινής σε παρόμοιες περιπτώσεις, αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα ότι, σύμφωνα με την νομολογία, «ουδέποτε κατά την επιμέτρηση της ποινής είναι δυνατόν να αντληθεί άμεση βοήθεια από προηγούμενες αποφάσεις, λόγω των ιδιαίτερων γεγονότων της κάθε υπόθεσης» (βλ. LCA DOMIKI LTD v. RKA KIKKOS DEVELOPERS LTD κ.ά., (2015) 2 (Α) ΑΑΔ 91 και Πολυδώρου ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση 141/2017 ημερομηνίας 31.5.2019). Συγκεκριμένα, το Κακουργιοδικείο παρέθεσε τις ακόλουθες αποφάσεις οι οποίες είναι ενδεικτικές του μέτρου τιμωρίας του Εφεσείοντος:
Στην υπόθεση Κυριάκου ν Δημοκρατίας (2013) 2 ΑΑΔ 746, το Εφετείο αντικατέστησε με ποινή φυλάκισης πέντε (5) ετών την πρωτοδίκως επιβληθείσα ποινή φυλάκισης έξι (6) ετών σε κατηγορούμενο, μετά από παραδοχή, για την κατοχή 688,2684 γραμμαρίων ξηρής φυτικής ύλης κάνναβης με σκοπό την προμήθεια, διότι το Κακουργιοδικείο δεν προσέδωσε σημασία στη συνεργασία του κατηγορουμένου με τις ανακριτικές αρχές.
Στην υπόθεση Ahmed και Άλλων ν Δημοκρατίας (2012) 2 ΑΑΔ 801, επικυρώθηκαν ποινές φυλάκισης με ανώτατη ποινή έξι (6) ετών για προμήθεια ρητίνης καννάβεως συνολικού βάρους «. περίπου 947γρ. .», σε νεαρούς κατηγορουμένους, με λευκό ποινικό μητρώο, μετά από παραδοχή και με τον ιθύνοντα νου να είναι άλλο πρόσωπο που δεν συνελήφθη. Η ποινή χαρακτηρίστηκε από το Εφετείο, ως «αρμόζουσα υπό τις περιστάσεις και οπωσδήποτε όχι έκδηλα υπερβολική».
Στην υπόθεση Soleimani ν Αστυνομίας (2006) 2 ΑΑΔ 476, επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης οκτώ (8) ετών μετά από παραδοχή, για κατοχή 977.7691 γραμμαρίων ρητίνης κάνναβης με σκοπό την προμήθεια σε τρίτο πρόσωπο. Ο κατηγορούμενος ήταν ηλικίας 26 ετών. Δεν ήταν ο ιθύνων νους, συνεργάστηκε με την Αστυνομία και ήταν λευκού ποινικού μητρώου. Ο ρόλος του ως μεταφορέα των ναρκωτικών, χαρακτηρίστηκε ως «. ιδιαιτέρως σημαντικός, θα προσθέταμε απαραίτητος, πράγμα που δικαιολογεί και την περαιτέρω παρατήρηση του Κακουργιοδικείου πως η δράση του δεν διέφερε από τη δράση οποιουδήποτε προσώπου που ενεργεί ως έμπορος ναρκωτικών».
Περαιτέρω, στην υπόθεση Πολυδώρου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2007) 2 ΑΑΔ 492, επικυρώθηκε η επιβολή ποινής φυλάκισης 8 ετών στον Εφεσείοντα για κατοχή 733 γραμμαρίων κάνναβης με σκοπό την προμήθεια σε τρίτο πρόσωπο.
Στην πρόσφατη υπόθεση χχχχ Ελενοδώρου Κυριάκου ν. Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση 68/2020 ημερομηνίας 11.5.2022 επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 8 ετών στην κατηγορία της κατοχής με σκοπό την προμήθεια 810,44 γραμμάρια κάνναβης και 6 ετών για 100,35 γραμμάρια κοκαΐνης. Ο κατηγορούμενος βαρύνετο με δύο προηγούμενες καταδίκες για ιδίας φύσεως αδικήματα.
Είναι η κρίση μας ότι το Κακουργιοδικείο στάθμισε προσεκτικά κάθε σχετικό παράγοντα και έλαβε υπόψη του κάθε στοιχείο το οποίο ήταν προς όφελος του Εφεσείοντα. Σ’ ό,τι αφορά τις δύο προηγούμενες καταδίκες του Εφεσείοντα, το Κακουργιοδικείο κινήθηκε εντός του πλαισίου που η νομολογία καθορίζει και δεν διαπιστώνουμε να δόθηκε σ’ αυτές υπέρμετρη βαρύτητα, ως ήταν η εισήγηση του ευπαίδευτου συνηγόρου του Εφεσείοντα. Το Κακουργιοδικείο έλαβε υπόψη του ότι ο Εφεσείοντας, αν και είχε ευεργετηθεί της αναστολής της ποινής φυλάκισης που εξέτιε κατά τους ουσιώδεις χρόνους (και πάλι για υποθέσεις ναρκωτικών) με όρους που του είχε θέσει η Πολιτεία και αποφυλακίστηκε στις 31.3.2020, εν τούτοις στις 24.7.2020 δηλαδή μόλις μετά παρέλευση 4 μηνών διέπραξε τα υπό κρίση αδικήματα. Με αυτά τα δεδομένα, εξέτασε με μέγιστη προσοχή κατά πόσο το σύνολο της ποινής που θα προέκυπτε μετά την αυτόματη ενεργοποίηση του υπόλοιπου της φυλάκισης του Εφεσείοντος δηλαδή των 773 ημερών, θα παραβίαζε την αρχή της συνολικότητας, καθιστώντας έτσι την ποινή υπερβολική. Με αναφορά σε σχετική νομολογία (βλ. Παπαχρίστου ν. Αστυνομίας (2007) 2 ΑΑΔ 62 και Τζιάμα ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση 17/2017 ημερομηνίας 18.12.2017) κατέληξε ότι οι συντρέχουσες ποινές που επιβλήθηκαν στον Εφεσείοντα με μεγαλύτερη αυτή των 8 ετών, θα ήταν διαδοχική της εναπομείνασας φυλάκισης των 773 ημερών που ενεργοποιήθηκε αυτόματα. Κρίνουμε ότι το Κακουργιοδικείο ορθώς κατέληξε ότι οι διαδοχικές ποινές ως ανωτέρω, υπό τα περιστατικά της υπόθεσης, στο σύνολο τους δεν ήταν υπερβολικές. Και αυτό, λαμβανομένου σοβαρά υπόψη του γεγονότος ότι ο Εφεσείων επέδειξε πλήρη αδιαφορία στο ευεργέτημα που έτυχε από την Πολιτεία, με επακόλουθο το παράπονο του για την διαδοχικότητα της ποινής – εξ ου και η κατ’ ισχυρισμό υπερβολική ποινή – να αφορά αποκλειστικά και μόνο την δική του εγκληματική συμπεριφορά.
Συνεπώς δεν εντοπίζουμε οποιοδήποτε σφάλμα αρχής ούτε και έχει καταδειχθεί ότι η υπό κρίση ποινή είναι έκδηλα υπερβολική, δεδομένης της σοβαρότητας των κατηγοριών αλλά και των γεγονότων που τις περιβάλλουν.
Η Έφεση απορρίπτεται, οι επιβληθείσες ποινές επικυρώνονται.
Τ. Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.
Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.
ΣΤ. ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ, Δ.
/Α.Λ.Ο.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο