Ζαπίτης ν. ΑΗΚ (1989) 3 ΑΑΔ 917

(1989) 3 ΑΑΔ 917

[*917] 21 Απριλίου, 1989

[ΣΑΒΒΙΔΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΖΑΠΠΉΣ,

Αιτητής,

 ν.

ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,

Καθ' ης η αίτηση.

(Υπόθεση Αρ. 769/87).

Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου — Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου — Προαγωγές — Αναφορά στα πρακτικά ότι λήφθηκαν υπόψη οι απόψεις του Διευθυντή και των Διευθυντών Υπηρεσιών — Παράλειψη αναφοράς στο περιεχόμενο των απόψεων — Λόγος ακυρότητας.

Ακυρωτικός έλεγχος — Ακυρωτική διαδικασία — Παραδοχή ακυρότητας επίδικης πράξεως — Δεν δεσμεύει το δικαστήριο.

Στην υπόθεση αυτή και παρά την παραδοχή ακυρότητας των επίδικων προαγωγών, το Ανώτατο Δικαστήριο, εφαρμόζοντας την δεύτερη από τις πιο πάνω αρχές, εξέτασε τον προβληθέντα λόγο ακυρότητας και εν τέλει κατ' εφαρμογή της πρώτης από τις πιο πάνω αρχές, ακύρωσε τις επίδικες προαγωγές.

Οι επίδικες προαγωγές ακυρώνονται χωρίς διαταγή για έξοδα.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Kilaniotis v. Republic (1986) 3 C.L.R. 1797,

Savva v. Republic (1986) 3 C.L.R. 445,

Republic v. Alpan (Takis) Bros. (1986) 3 C.L.R. 1820,

Georghiou v. Republic (1986) 3 C.L.R. 2645, [*918]

Christodoulides and Another v. Republic (1986) 3 C.L.R. 1637,

Ioannides and Another v. Cyprus Grain Commission (1988) 3 C.L.R. 1250,  

Χριστοφή ν. Α.Η.Κ. (Αρ. 1) (1989) 3 Α.Α.Δ. 603,

Χριστοφή ν. Α.Η.Κ. (Αρ. 2) (1989) 3 Α.Α.Δ. 796,

Προσφυγή.

Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου με την οποία προήγαγε τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα στη θέση του Επιθεωρητή Λογαριασμών Οικονομικές Υπηρεσίες, Κεντρικά Γραφεία, αντί του αιτητή.

Ε. Βραχίμη (κα.), για τον Αιτητή.

Α. Στυλιανίδου (δ/νίς), για την Καθ' ης η αίτηση.

ΣΑΒΒΙΔΗΣ, Δ: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την προσφυγή αυτή ο αιτητής προσβάλλει την απόφαση της καθ' ης η αίτηση Αρχής για την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών (1) Νίκου Χριστοδουλίδη, (2) Ευάγγελου Γεωργιάδη, και (3) Χαράλαμπου Ιωαννίδη, στη θέση Επιθεωρητή Λογαριασμών, Οικονομικές Υπηρεσίες Κεντρικά Γραφεία, αντί του αιτητή.

Ο αιτητής και τα τρία ενδιαφερόμενα μέρη ήταν υπάλληλοι της καθ' ης η αίτηση Αρχής (που στη συνέχεια θα αναφέρεται σαν "η Αρχή") και κατά τον ουσιώδη χρόνο κατείχαν τις πιο κάτω θέσεις:-

Ο αιτητής κατείχε τη θέση του Αναπληρωτή Τμηματάρχη ύστερα από προαγωγή του στη θέση αυτή από 1/12/1978. Η θέση αυτή αργότερα μετονομάσθηκε σε θέση Λογιστικού Λειτουργού.

Το ενδιαφερόμενο μέρος Νίκος Χριστοδουλίδης (που στη συνέχεια θα αναφέρεται σαν "ενδιαφερόμενο μέρος (1)") κατείχε τη θέση του Αναπληρωτή Τμηματάρχη ύστερα από προαγωγή του στη θέση αυτή από 1/12/1978. Η [*919] θέση αυτή μετονομάσθηκε σε θέση Λογιστικού Λειτουργού.

Το ενδιαφερόμενο μέρος Ευάγγελος Γεωργιάδης (που στη συνέχεια θα αναφέρεται σαν "ενδιαφερόμενο μέρος (2)") κατείχε τη θέση του Αναπληρωτή Τμηματάρχη ύστερα από προαγωγή του στη θέση αυτή από 1/12/1978. Η θέση αυτή μετονομάσθηκε σε θέση Λογιστικού Λειτουργού.

Το ενδιαφερόμενο μέρος Χαράλαμπος Ιωαννίδης (που στη συνέχεια θα αναφέρεται σαν "ενδιαφερόμενο μέρος (3)") κατείχε τη θέση Αναπληρωτή Τμηματάρχη ύστερα από προαγωγή του στη θέση αυτή από 1/6/1972. Η θέση αυτή μετονομάσθηκε αργότερα σε θέση Γραμματειακού Λειτουργού.

Στις 8 Μαΐου, 1987, η Αρχή κυκλοφόρησε Γνωστοποίηση Κενών Θέσεων Αρ. 7/87 που περιλάμβανε και τρεις θέσεις Επιθεωρητή Λογαριασμών στις Οικονομικές Υπηρεσίες, Κεντρικά γραφεία. Ο αιτητής και τα τρία ενδιαφερόμενα μέρη ήταν μεταξύ των προσώπων που υπέβαλαν αίτηση για διορισμό στις θέσεις αυτές.

Η Μεικτή Συμβουλευτική Επιτροπή Επιλογής για Προαγωγές Γραφειακού και Τεχνικού Προσωπικού αφού επιλήφθηκε των αιτήσεων που υποβλήθηκαν, σε συνεδρίες της στις 6/6/1987 και 16/6/1987, επέλεξε πέντε από τους αιτητές σαν επικρατέστερους για προαγωγή και περιέλαβε τα ονόματά τους στην εισήγησή της για προαγωγές προς την Αρχή. Ανάμεσα στα πέντε αυτά πρόσωπα που περιλήφθηκαν στην εισήγηση της Επιτροπής ήταν και τα ενδιαφερόμενα μέρη 1 και 3 καθώς και ο αιτητής. Για το ενδιαφερόμενο μέρος 2 υπήρξε διαφωνία μεταξύ των μελών της που όπως αναγράφεται στα Πρακτικά είναι:-

"Για τη θέση αυτή τα μέλη της Επιτροπής κ.κ. Παν. Καραβάς, Π. Σολομωνίδης και Χρ. Πασιουλής διαφώνησαν για την περίληψη του 8203 Α. Ιγνατίου μεταξύ των επικρατεστέρων αντί του 8440 Ε. Γεωργιάδη γιατί πιστεύουν ότι ο 8440 Ε. Γεωργιάδης υπερτερεί του 8203 Α. Ιγνατίου, ως προς την πείρα, αξία, ικανότητα, προ[*920]σόντα και επίδοση στην υπηρεσία για την υπόψη θέση."

Η εισήγηση της Μεικτής Συμβουλευτικής Επιλογής στάληκε από την Αρχή στη Συμβουλευτική Υπεπιτροπή  της για θέματα Προσωπικού η οποία κατά τη συνεδρία της στις 28/7/1987 αποφάσισε να εισηγηθεί στην Αρχή την προαγωγή των τριών ενδιαφερομένων μερών στις επίδικες θέσεις. Σαν δικαιολογητικό της συμπερίληψης του ενδιαφερομένου μέρους 3 αντί του Α. Ιγνατίου η Συμβουλευτική Υπεπιτροπή έλαβε υπόψη τις διαφωνίες των μελών της Μεικτής Συμβουλευτικής Επιτροπής Επιλογής και το γεγονός πως "παρόλο ότι ο 8203 Α. Ιγνατίου υπερέχει σε αρχαιότητα του 8440 Ευ. Γεωργιάδη δεν επιλέγηκε γιατί ο 8440 Ευ. Γεωργιάδης υπερτερεί ως προς την αξία, ικανότητα και επίδοση στην υπηρεσία σε συσχετισμό με τις υπόψη θέσεις."

Η εισήγηση της Μεικτής Συμβουλευτικής Επιτροπής και τα σχετικά πρακτικά της συνεδρίας της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής της Αρχής για θέματα Προσωπικού έχουν παρουσιασθεί ως Τεκμήρια 3 και 4.

Η Αρχή κατά τη συνεδρία της στις 31/7/1987 αποφάσισε ομόφωνα την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών στις επίδικες θέσεις. Αντίγραφο των πρακτικών της συνεδρίας αυτής παρουσιάσθηκε σαν Τεκμήριο 5.

Δεν θα επεκταθώ περισσότερο στα γεγονότα της υπόθεσης γιατί αυτά αναφέρονται λεπτομερώς στην Υπόθεση Αριθ. 843/87 - Αθανάση Χριστοφή ν. Αρχής Ηλεκτρισμού (Αρ. 2) (1989) 3 Α.Α.Δ. 796 και με την οποία προσβαλλόταν η προαγωγή των ιδίων ενδιαφερομένων μερών. Ο λόγος που οι δύο προσφυγές δεν δικάστηκαν μέχρι τέλους μαζί ήταν γιατί στην προσφυγή αυτή δεν είχαν καταχωρηθεί οι σχετικές αγορεύσεις, και οι νομικοί λόγοι που εγείρονταν ήταν διαφορετικοί.

Ένας από τους λόγους που πρόβαλε η δικηγόρος του αιτητή κατά την ακρόαση της υπόθεσης και σε ανάλυση των νομικών λόγων που αναφέρονταν στην προσφυγή ήταν πως η απόφαση έπρεπε να ακυρωθεί γιατί όπως φαίνεται στα Πρακτικά της συνεδρίας, στην οποία λήφθηκε η [*921] απόφαση, η αρμόδια Αρχή έλαβε υπόψη τη γνώμη του Διευθυντή της Αρχής καθώς και των Διευθυντών των διαφόρων τμημάτων χωρίς να καταγράψει τις απόψεις αυτές στα Πρακτικά ώστε ο έλεγχος τους να μπορεί να είναι δυνατός από το Δικαστήριο, και αναφέρθηκε σε πρόσφατες αποφάσεις του Δικαστηρίου που σχετίζονται με το αποτέλεσμα μίας τέτοιας παράλειψης.

Η δικηγόρος της Αρχής σε απάντηση έκανε την πιο κάτω δήλωση:-

"Έχοντας υπόψη τις πρόσφατες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου στις υποθέσεις 393/87, 576/87, 937/87 και 1035/87, που εξεδόθηκαν πρόσφατα και που αφορούσαν την παράλειψη καταγραφής των απόψεων που εξέφρασαν ο Διευθυντής καθώς και οι Διευθυντές των διαφόρων τμημάτων, θεώρησα πως η επίδικη απόφαση, η οποία λήφθηκε υπό παρόμοιες συνθήκες, δεν μπορεί να υποστηριχθεί εν όψει του γεγονότος ότι η καθ' ης η αίτηση είχε παραλείψει να καταγράψει στα πρακτικά τις γνώμες που εξέφρασαν ο Διευθυντής καθώς και οι Διευθυντές των διαφόρων τμημάτων. Έτσι, δεν μπορώ να υποστηρίξω την επίδικη απόφαση και αφήνω το όλο θέμα στην κρίση του Δικαστηρίου."

Ύστερα από την πιο πάνω δήλωση ο δικηγόρος του αιτητή και με βάση τις υποθέσεις στις οποίες έγινε αναφορά ζήτησε από το δικαστήριο την ακύρωση της επίδικης απόφασης.

Έχει τονισθεί σε σειρά αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου ότι σε υποθέσεις προσφυγών για ακύρωση διοικητικών πράξεων κάτω από το Άρθρο 146 του Συντάγματος το Δικαστήριο στην άσκηση της Αναθεωρητικής του Δικαιοδοσίας δε δεσμεύεται από οποιεσδήποτε δηλώσεις ή παραδοχές των διαδίκων που αφορούν την έκβαση μιας προσφυγής, αλλά η ευθύνη για την ακύρωση μίας διοικητικής απόφασης παραμένει αποκλειστικά στο Δικαστήριο. (Σχετικές είναι οι αποφάσεις Kilaniotis v. Republic (1986) 3 C.L.R. 1797, στις σελίδες 1803-4 στην οποία γίνεται εκτεταμένη αναφορά σε σειρά προγενέστερων αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου, Savva v. Republic [*922] (1986) 3 C.L.R. 445, 448, 449, Republic v. Alpan (Takis) Bros (1986) 3 C.L.R. 1820, 1831, 1832, Georghiou v. Republic (1986) 3 C.L.R. 2645,2653).

Στην παρούσα υπόθεση τόσο στα Πρακτικά της συνεδρίας της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής, που έλαβε χώρα στις 28/7/1987, όσο και στα Πρακτικά της απόφασης της Αρχής, που λήφθηκε στη συνεδρία της στις 31/7/1987, επαναλαμβάνονται τα πιο κάτω που λήφθηκαν υπόψη στο να καταλήξουν και οι δύο αυτές Επιτροπές στις σχετικές τους αποφάσεις. "Αφού άκουσε τις απόψεις του Διευθυντή και όπου κατά την κρίση της εθεώρησε αναγκαίο τις απόψεις Διευθυντών υπηρεσιών της Αρχής" προέβηκε η μεν Συμβουλευτική Υπεπιτροπή στην "επιλογή του καλύτερου διαθέσιμου υποψηφίου για προαγωγή και αποφάσισε να συστήσει στην Αρχή την προαγωγή των", η δε Αρχή με βάση τα πιο πάνω που ανέφερα, καθώς και τις συστάσεις και απόψεις της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής "αποφάσισε ομόφωνα να προάξει τα τρία ενδιαφερόμενα μέρη."

Για το αποτέλεσμα της μη καταγραφής στα πρακτικά των απόψεων που εκφράστηκαν από το Διευθυντή ή άλλα υπεύθυνα πρόσωπα υπάρχει σωρεία αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου σύμφωνα με τις οποίες μια τέτοια παράλειψη "όχι μονάχα καταστρατηγεί τις βασικές αρχές χρηστής διοίκησης αλλά την στερεί από ένα απαραίτητο μέρος της αιτιολογίας της καθιστώντας με τον τρόπο αυτό αδύνατο το δικαστικό έλεγχο" (Βλέπε Christodoulides and Another v. Republic (1986) 3 C.L.R. 1637, 1638-1639; Σχετικές επίσης είναι οι πρόσφατες αποφάσεις Ioannides and Another v. Cyprus Grain Commission (1988) 3 C.L.R. 1250, Χριστοφή v. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (Αρ. 1) (1989) 3 Α.Α.Δ. 603 και Ανδρέας Αντωνίου ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (1989) 3 Α.Α.Δ. 597 Χριστοφή ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (Αρ. 2) (1989) 3 Α.Α.Δ. 796.

Υιοθετώντας τις πιο πάνω απόψεις κατέληξα στο συμπέρασμα πως τόσο η Υπεπιτροπή Επιλογής όσο και η Αρχή όφειλαν να καταγράψουν τις απόψεις που εκφράστηκαν από το Διευθυντή και τους Διευθυντές Υπηρεσιών εφόσον οι απόψεις αυτές λήφθηκαν ουσιαστικά υπόψη και επηρέασαν την κρίση τους. Η παράλειψη να καταγραφούν [*923] οι απόψεις αυτές, υπό τα περιστατικά των πιο πάνω υποθέσεων, αποτελεί αρκετό λόγο για ακύρωση των επίδικων αποφάσεων χωρίς να παρίσταται ανάγκη να εξετάσω όλους τους άλλους λόγους που επικαλέστηκε η δικηγόρος του αιτητή για υποστήριξη της προσφυγής.

Για τον πιο πάνω λόγο η προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται. Δεν κάμνω οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα.

Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται χωρίς έξοδα.


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο