Σοφρωνίου ν. Δήμου Έγκωμης (1989) 3 ΑΑΔ 1977

(1989) 3 ΑΑΔ 1977

[*1977] 31 Αυγούστου, 1989

[Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΟΦΡΩΝΙΟΥ,

Αιτητής.

ν.

ΔΗΜΟΥ ΕΓΚΩΜΗΣ,

Καθ' ων η αίτηση.

(Υπόθεση Αρ. 815/86)

Κατάργηση δίκης — Ανάκληση επιδίκου πράξεως.

Έννομο Συμφέρον — Ανάκληση επιδίκου πράξεως — Υπό ης περιστάσεις εστέρησε Αιτούντα του εννόμου συμφέροντος να προχωρήσει.

Πράξεις ή αποφάσεις εν τη εννοία του Άρθρου 146.1 Συντάγματος — Εσωτερικό μέτρο διοικήσεως — Προσωρινή ανάθεση καθηκόντων θέσεως σε υπάλληλο χωρίς αλλαγή στο status του —Δεν προσβάλλεται με Αίτηση Ακυρώσεως.

Παράλειψη — Αίτηση Ακυρώσεως στρεφόμενη κατά παραλείψεως λήψεως αποφάσεως σε ένσταση και με ταυτόχρονη άσκηση Αιτήσεως Ακυρώσεως κατά της αποφάσεως κατά της οποίας είχεν υποβληθή η ένσταση — Το Αίτημα για χωριστή απόφαση του Δικαστηρίου επί του τελευταίου θέματος δεν ευσταθεί.

Η επίδικη πράξη αναθέσεως καθηκόντων Δημοτικού Γραμματέα στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο ανεκλήθη και κατά συνέπειαν, εφόσον η πράξη δεν είχε επιφέρει πλεονεκτήματα στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο έναντι του Αιτούντος η δίκη καταργείται.

Η επίδικη πράξη να ανατεθούν στον ίδιο τον Αιτούντα προσωρινά καθήκοντα Διοικητικού Λειτουργού Τεχνικών Υπηρεσιών θεωρήθηκε [*1978] ότι εκφεύγει της δικαιοδοσίας του Άρθρου 146 του Συντάγματος διότι αποτελούσε εσωτερικό μέτρο της διοικήσεως, εφόσον δεν είχε επιφέρει μεταβολήν στο status του Αιτούντος και ήταν προσωρινής ισχύος.

Τέλος και εφόσον ασκήθηκε Αίτηση Ακυρώσεως κατά της αποφάσεως αναθέσεως στον Αιτούντα καθηκόντων Διοικητικού Λειτουργού Τεχνικών Υπηρεσιών, αποφασίστηκε ότι δεν μπορούσε, ενόψει της νομολογίας, να εκδοθή χωριστή απόφαση για παράλειψη απαντήσεως στην ένσταση, που είχε υποβάλει σχετικά με την εν λόγω ανάθεση καθηκόντων.

Η Αίτηση Ακυρώσεως απορρίπτεται. Ουδεμία διαταγή για έξοδα.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Παπαδόπουλος ν. Δήμου Λευκωσίας (1974) 3 Α.Α.Δ. 352,

Λυόνας ν. Δημοκρατίας (1975) 3 Α.Α.Δ. 536,

Γιάλλουρου ν. Δημοκρατίας (1976) 3 Α.Α.Δ. 214,

Κυριακίδου ν. Δημοκρατίας 1 ΑΛ.Σ.Δ. 66,

Σοφοκλέους ν. Δημοκρατίας (1974) 3 Α.Α.Δ. 63.

Προσφυγή.

Προσφυγή εναντίον της απόφασης του Δήμου Έγκωμης να ανάθεση προσωρινά τα καθήκοντα Δημοτικού Γραμματέα του Δήμου στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο και στον αιτητή τα καθήκοντα του Διοικητικού Λειτουργού Τεχνικών Υπηρεσιών.

Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.

Χρ. Τριανταφυλλίδης, για τους Καθ'ων η αίτηση.

Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Ο αιτητής με την προσφυγή του αυτή ζητά από το Δικαστήριο την πιο κάτω θεραπεία: [*1979]

"(α) Όπως κηρύξει την απόφαση του Δήμου να αναθέσει προσωρινά τα καθήκοντα του Δημοτικού Γραμματέως του Δήμου στον Μόδεστο Πηλαβά σαν άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε αποτελέσματος.

(β) Όπως κηρύξει την απόφαση του Δήμου να αναθέσει στον αιτητή τα καθήκοντα του Διοικητικού Λειτουργού Τεχνικών Υπηρεσιών σαν άκυρη και εστερημένη οποιουδήποτε αποτελέσματος.

(γ) Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η παράλειψη ή άρνηση του καθ' ου η αίτηση να εξετάσει και να ικανοποιήσει την ένσταση/αίτημα του αιτητή που υπέβαλε στες 20.10.86 και 17.12.86 σαν άκυρη και ότι παραλείφθηκε ότι θα πρέπει να διενεργηθεί".

Ο αιτητής υπηρετούσε στο Γραφείο Επαρχου Λευκωσίας στην κοινή υπηρεσία των περιοχών Συμβουλίων Βελτιώσεων, μέχρι της ημερομηνίας της αναθέσεως σε αυτόν των καθηκόντων που αναφέρονται στην επιστολή του Δήμου Έγκωμης της 17 Οκτωβρίου του 1986. (Παράρτημα "Α"). Υπηρετούσε σαν δημοτικός υπάλληλος του Δήμου από 1 Ιουνίου 1986, ύστερα από μεταφορά του από την Επαρχιακή Διοίκηση Λευκωσίας (Παράρτημα "Δ"). Η μεταφορά του αυτή έγινε από τον καθ' ου η αίτηση Δήμο, που θα αναφέρεται πιο κάτω σαν ο Δήμος, σαν αποτέλεσμα άσκησης των εξουσιών που παρέχονται σε αυτόν από το Άρθρο 61Α του Περί Δήμων Νόμου του 1985, (Αρ. 111 του 1985), ο οποίος τέθηκε σε ισχύ στις 18 Οκτωβρίου 1985, και ο οποίος στις 18 Μαρτίου 1986, τροποποιήθηκε από το Νόμο Αρ. 25 του 1986 που πρόσθεσε το Άρθρο 61Α και που σε όση έκταση σχετίζονται με την υπόθεση μας προβλέπουν τα πιο κάτω:

"61Α. - (1) Πας υπάλληλος ή εργάτης όστις, αμέσως προ της ημερομηνίας κηρύξεως οιασδήποτε πόλεως ή περιοχής βελτιώσεως ή χωρίου ή συμπλέγματος πόλεων, περιοχών βελτιώσεως ή χωρίων ως δήμου υπηρετεί εις την αρχήν τοπικής διοικήσεως της τοιαύτης πόλεως ή περιοχής βελτιώσεως ή χωρίου, ή συμπλέγματος πόλεων, περιοχών βελτιώσεως ή χωρίων, μεταφέρεται, από της ημερομηνίας της δημοσιεύσεως του διατάγματος του Υπουργικού Συμβουλίου του προβλεπομένου εις την παράγραφο (β) του εδαφίου (1) του [*1980] άρθρου 4 του παρόντος Νόμου, εις την υπηρεσίαν του οικείου δήμου και τοποθετείται υπό του Συμβουλίου του τοιούτου δήμου, εφόσον τούτο είναι πρακτικώς δυνατόν εις θέσιν αι λειτουργίαι της οποίας είναι ανάλογοι προς τας λειτουργίας της υπ' αυτού κατεχόμενης θέσεως εν τη αρχή τοπικής διοικήσεως της πόλεως ή περιοχής βελτιώσεως ή χωρίου, ή συμπλέγματος πόλεων ή περιοχών βελτιώσεως ή χωρίων, κηρυττομένης ως δήμου:

Νοείται ότι ο υπάλληλος ή ο εργάτης ούτος δύναται, είτε εντός μηνός από της ημερομηνίας της τοιαύτης μεταφοράς ή μετά την τοιαύτην μεταφοράν εντός ενός μηνός από της κοινοποιήσεως εις αυτόν των όρων υπηρεσίας της οικείας θέσεως και της αρχικής διαρθρώσεως των υπηρεσιών του οικείου δήμου, να δήλωση δι' εγγράφου γνωστοποιήσεως προς τον τοιούτον δήμον ότι δεν επιθυμεί την τοιαύτην παρά τω δήμω υπηρεσίαν, οπότε παύει να τελή εις την υπηρεσίαν του δήμου μετά πάροδον έξ μηνών από της ημερομηνίας της υπ' αυτού γνωστοποιήσεως περί τούτου και, εν τοιαύτη περιπτώσει, δικαιούται εις τοιαύτα ωφελήματα αποχωρήσεως εις τα οποία θα εδικαιούτο εάν απεχώρει εκ της υπηρεσίας της αρχής τοπικής διοικήσεως δυνάμει των εις αυτό εφαρμοζομένων διατάξεων

………………………………………………………………………………………..

(4) Αι διατάξεις των εδαφίων (1) έως (3) του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται και επί υπαλλήλων περιοχών βελτιώσεως οι οποίοι, αμέσως προ της ημερομηνίας κηρύξεως οιασδήποτε περιοχής βελτιώσεως ως δήμου, υπηρετούν εις τα κατά τόπους Γραφεία Επαρχων ως κοινή υπηρεσία των περιοχών βελτιώσεως εκάστης Επαρχίας, εφόσον τούτο είναι πρακτικώς δυνατόν".

Το Εδάφιο 4, τροποποιήθηκε από το Νόμο Αρ. 114 του 1986, της 11 Ιουλίου 1986, και αργότερα τροποποιήθηκε και αντικαταστάθηκε και πάλιν από το Νόμο 121 του 1986 της 25 Ιουλίου 1986, και τώρα είναι όπως πιο κάτω:

"Αι διατάξεις των εδαφίων (1) έως (3) του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται και επί υπαλλήλων περιοχών βελτιώσεως, οι οποίοι αμέσως προ της ημερομηνίας κηρύξεως οιασδήποτε περιοχής βελτιώσεως ως δήμου, υπηρετούν εις [*1981] τα κατά τόπους Γραφεία Επαρχων ως κοινή υπηρεσία των περιοχών βελτιώσεως εκάστης Επαρχίας και οι οποίοι μεταφέρονται εις την υπηρεσίαν των ανακηρυσσομένων νέων δήμων όπου ο Υπουργός ήθελε καθορίσει, εφόσον υπάρχουν κατάλληλαι κεναί θέσεις, εν εναντία δε περιπτώσει ούτοι παραμένουν εις την κοινήν υπηρεσίαν των υπολοίπων Συμβουλίων Βελτιώσεως".

Το Συμβούλιο Βελτιώσεως Έγκωμης κηρύχθηκε σε Δήμο με διάταγμα του Υπουργικού Συμβουλίου μετά από δημοψήφισμα που έγινε σύμφωνα με το Άρθρο 4 του Νόμου. Όταν κοινοποιήθηκε η απόφαση του Δήμου να του αναθέσει καθήκοντα Διοικητικού Λειτουργού Τεχνικών Υπηρεσιών, ο αιτητής υπέβαλε μέσω του δικηγόρου του ένσταση με επιστολή ημερομηνίας 20 Οκτωβρίου 1986, και στη συνέχεια στις 17 Δεκεμβρίου 1986, έκαμε επίκληση του Άρθρου 29 του Συντάγματος και ζητούσε όπως τύχει απάντησης η πιο πάνω επιστολή του.

Στις 3 Ιανουαρίου 1989, και στις 3 Φεβρουαρίου 1989, δηλαδή σε χρόνο μεταγενέστερο της λήψης της προσβαλλόμενης απόφασης, το Συμβούλιο του Δήμου με απόφαση του ανακάλεσε την άσκηση καθηκόντων της θέσεως του Αναπληρωτή Δημοτικού Γραμματέως από το ενδιαφερόμενο μέρος Πηλαβά, που είναι το αντικείμενο της προσφυγής σε ότι αφορά την θεραπεία (α), και προχώρησε στη μόνιμη πλήρωση της θέσης του Δημοτικού Γραμματέα, και έτσι υπάρχει πλέον νέα εκτελεστή απόφαση η οποία μπορούσε να είναι το αντικείμενο νέας προσφυγής κάτω από το Άρθρο 146 του Συντάγματος.

Εν όψει της ανάκλησης της επίδικης διοικητικής πράξης που αναφέρεται στη θεραπεία (α) κρίνω ότι η προσφυγή έχει καταργηθεί (abated) λόγω εξαφανίσεως του αντικειμένου της. Για τον ίδιο λόγο κρίνω ότι ο αιτητής στερείται εννόμου συμφέροντος μέσα στην έννοια του Άρθρου 146.2 του Συντάγματος γιατί το έννομο συμφέρον πρέπει να υφίσταται και κατά το χρόνο εκδίκασης της προσφυγής (Δημήτριος Παπαδόπουλος ν. Δήμος Λευκωσίας (1974) 3 Α.Α.Δ. 352). Τα πράγματα θα ήταν ίσως διαφορετικά αν με την επίδικη προσωρινή ανάθεση των πιο πάνω καθηκόντων το ενδιαφερόμενο μέρος είχε τεθεί σε πλεονεκτική θέση έναντι του αιτητή, όμως τέτοιος ισχυρισμός δεν έχει τεθεί ενώπιον μου (Λυόνας ν. Δημοκρατίας (1975) 3 Α.Α.Δ. 536). [*1982]

Επομένως για τους πιο πάνω λόγους η θεραπεία (α) δεν μπορεί αν πετύχει και απορρίπτεται.

Επίσης αξίζει να σημειωθεί ότι από την 3 Ιανουαρίου 1989, ο διορισμός του αιτητή στη θέση του Διευθυντή Τεχνικών Υπηρεσιών τερματίστηκε γιατί από την ίδια μέρα διορίστηκε στη θέση Βοηθού Δημοτικού Γραμματέα. Επίσης όπως φαίνεται από τα σχετικά πρακτικά, Τεκμήριο "Χ", ο αιτητής βρισκόταν και παρέμεινε στη μισθολογική κλίμακα 11, ενώ το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Πηλαβάς, με κλίμακα 7, στην οποία μισθολογική κλίμακα παρέμεινε διοριζόμενος προσωρινά στη θέση του Αναπληρωτή Δημοτικού Γραμματέα.

Ο Δήμος ήγειρε αριθμόν προδικαστικών ενστάσεων. Μια από αυτές είναι ότι οι προσβαλλόμενες αποφάσεις δεν αποτελούν εκτελεστές διοικητικές πράξεις και/ή αποφάσεις που μπορεί να προσβληθούν κάτω από το Άρθρο 146 του Συντάγματος, αλλά αποτελεί εσωτερική πράξη της διοικήσεως μια και δεν επέφεραν οποιαδήποτε τροποποίηση στην υπόσταση του αιτητή (no change in his status). Ο αιτητής πληροφορήθηκε την τοποθέτηση του σαν Δημοτικού Υπαλλήλου στις 31 Μαΐου 1986, και καμιά ένσταση δεν έκαμε όπως θα μπορούσε σύμφωνα με την επιφύλαξη του Άρθρου 61Α.

Με την προσβαλλόμενη απόφαση τους που είναι το αντικείμενο της θεραπείας (β) της προσφυγής, ο Δήμος καμιά τροποποίηση δεν επέφερε στους όρους υπηρεσίας του αιτητή, όπως η μισθολόγια, ο χώρος εργασίας, ο χώρος διαμονής, το ωράριο οι προοπτικές εργασίας κλπ. Απλώς ανάθεσαν στον αιτητή καθήκοντα μιας συγκεκριμένης θέσης κάτω από την ιδιότητα του ως υπαλλήλου του Δήμου. Πρέπει δε να τονισθεί σε σχέση με αυτό το θέμα ότι στο στάδιο εκείνο της αναθέσεως καθηκόντων στους διαφόρους υπαλλήλους δεν υπήρχαν τα σχετικά σχέδια υπηρεσίας για τις διάφορες θέσεις όπως φαίνεται και στη σελίδα 2 του πρακτικού, Τεκμήριο "Χ".

Στην υπόθεση Χρυστάλλα Γιάλλουρου ν. Της Δημοκρατίας (1976) 3 Α.Α.Δ. 214, με παρόμοια γεγονότα κρίθηκε ότι η πράξη των καθ' ων η αίτηση στην υπόθεση εκείνη δεν μπορούσε να αποτελέσει το αντικείμενο προσφυγής καθ' ότι αποτελούσε εσωτερική πράξη της διοικήσεως και επομένως δεν είχε εκτελεστό χαρακτήρα. Στην προκειμένη περίπτωση είναι φανερό ότι [*1983] επρόκειτο περί προσωρινών διευθετήσεων που έπρεπε να γίνουν για να ανατεθούν καθήκοντα στους διαφόρους υπαλλήλους που κάτω από το Άρθρο 61Α βρέθηκαν στην υπηρεσία του Δήμου και έτσι δεν θα μπορούσε να είναι η επίδικη πράξη αντικείμενο προσφυγής μια και δεν είναι εκτελεστή πράξη αλλά θέμα καθαρώς εσωτερικής διοίκησης. Για το λόγο αυτό η θεραπεία (β) απορρίπτεται.

Η προσωρινότητα δε των καθηκόντων του είναι παραδεχτή και στην αγόρευση του αιτητή σε απάντηση, στην παράγραφο 5. Το δε ενδιαφερόμενο μέρος Μόδεστος Πηλαβάς ο οποίος μέχρι την ανακήρυξη του Δήμου Έγκωμης σε Δήμο κατείχε τη θέση του Επιθεωρητή του πρώην Συμβουλίου, που θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι τα καθήκοντα της προσομοίαζαν με εκείνα ενός Δημοτικού Γραμματέα.

Σχετικά με τη θεραπεία (γ) εφόσον ο αιτητής έχει καταχωρήσει προσφυγή (βλέπε θεραπεία (β)), η οποία στρέφεται κατά της ουσίας των παραπόνων του που αναφέρονται στη θεραπεία (γ) το αίτημα του για ξεχωριστή απόφαση του Δικαστηρίου πάνω στο ζήτημα της παράλειψης του Δήμου να επιληφθεί των ενστάσεων του δεν ευσταθεί. (Κυριακίδου ν. Δημοκρατίας 1 Α.Α.Σ.Δ. 66· Σοφοκλέους ν. Δημοκρατίας (1974) 3 Α.ΑΔ. 63). Για το λόγο αυτό και η θεραπεία (γ) δεν μπορεί να πετύχει και απορρίπτεται.

Για όλους τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.

Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο