Δημοκρατία ν. Aργυρούλλας Bασιλείου (1990) 3 ΑΑΔ 226

(1990) 3 ΑΑΔ 226

[*226]30 Ιανουαρίου, 1990

[Α.Ν. ΛΟΪΖΟΥ, Π., ΜΑΛΑΧΤΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, ΝΙΚΗΤΑΣ, ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στές]

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

Εφεσείοντες-Καθ’ ων η αίτηση,

v.

ΑΡΓΥΡΟΥΛΛΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ,

Εφεσίβλητης-Αιτήτριας.

(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 859).

 

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Συστάσεις προϊσταμένου — Πρέπει να ανταποκρίνονται στα στοιχεία των φακέλων — Στοιχεία των φακέλων δεν αποτελούν μόνο οι εμπιστευτικές εκθέσεις, αλλά κάθε στοιχείο αναφορικά με τους υποψηφίους που περιέχεται στους διοικητικούς φακέλους των υποψηφίων — Υπό τις περιστάσεις της υπόθεσης το εύρημα του πρωτόδικου Δικαστηρίου πως οι συστάσεις δεν συμφωνούν με τα στοιχεία των φακέλων, κρίνεται εσφαλμένο.

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Δέουσα έρευνα — Εξέταση όλων των στοιχείων που θα έπρεπε να είχαν ληφθεί υπόψη από την Ε.Δ.Υ. φανερώνει ενδελεχή έρευνα.

Με την αναθεωρητική αυτή έφεση, η Δημοκρατία προσέβαλε την πρωτόδικη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, με την οποία είχε αποφασιστεί η ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, με την οποία είχαν προαχθεί τα ενδιαφερόμενα μέρη στη θέση Αδελφής Ιατρικών Υπηρεσιών και Δημόσιας Υγείας.

Οι λόγοι ακυρώσεως που έγιναν δεκτοί από το πρωτόδικο Δικαστήριο και επέφεραν την ακύρωση της ρηθείσας διοικητικής απόφασης, ήταν η πλάνη της Ε.Δ.Υ. περί τα πράγματα, επειδή η σύσταση του Διευθυντή δεν ανταποκρίνετο στα στοιχεία των φακέλων καθώς και η έλλειψη δέουσας έρευνας.

[*227]Το Ανώτατο Δικαστήριο επιτρέποντας την έφεση, αποφάσισε ότι:

1.  To oυσιώδες θέμα που τίθεται είναι κατά πόσο οι συστάσεις του οικείου τμηματάρχη ανταποκρίνοντο στα στοιχεία του φακέλου.  Όταν μιλούμε για τα στοιχεία του φακέλου δεν περιορίζεται η νομολογία μας στην εικόνα που παρουσιάζουν οι εμπιστευτικές εκθέσεις όπως φαίνονται στην υπό έφεση απόφαση αλλά σε όλα τα στοιχεία τα οποία αναφέρονται στους υποψηφίους και μπορεί να υπάρχουν και στους προσωπικούς φακέλους, όπως η αρχαιότητα και τα προσόντα, επιπρόσθετα προς την αξία.

     Στην προκείμενη περίπτωση το Δικαστήριο εξέτασε τα στοιχεία του φακέλου και από την εκτεταμένη σύγκριση την οποία έκανε και η ίδια η Επιτροπή στο σχετικό πρακτικό της, φαίνεται ότι η αιτήτρια και τα ενδιαφερόμενα μέρη είχαν τα τελευταία τέσσερα χρόνια προ της λήψεως της επιδίκου αποφάσεως εμπιστευτικές εκθέσεις στις οποίες χαρακτηρίζοντο στο σύνολό τους ως εξαίρετοι. Διαφέρουν οι εμπιστευτικές εκθέσεις των τριών προηγούμενων ετών προς όφελος της αιτήτριας. Ταυτόχρονα τα προσόντα όλων είναι περίπου τα ίδια. Υπερέχουν όμως τα ενδιαφερόμενα μέρη σε αρχαιότητα η οποία κυμαίνεται μεταξύ τριών και επτά ετών. Επομένως στο στοιχείο της συστάσεως του Διευθυντή μπορούσε και πρέπει να θεωρηθεί ότι έχει υπεισέλθη και το στοιχείο της αρχαιότητας το οποίο όπως λέχθηκε και σε απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, μπορεί να ισοζυγίσει ελαφρώς καλύτερες εμπιστευτικές εκθέσεις ή στη δεδομένη περίπτωση και καλύτερα προσόντα και εν πάση περιπτώσει τα τέσσερα τελευταία χρόνια είχαν τις ίδιες εμπιστευτικές εκθέσεις.  Ως εκ τούτου το Δικαστήριο κρίνει ότι δεν υπήρξε πλάνη περί τα πράγματα διότι εν πάση περιπτώσει όλα τα στοιχεία ήσαν ενώπιον της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας και υπήρχε σαφής δήλωση της Επιτροπής ότι εξετάζοντο οι σχετικοί φάκελοι και ότι ενδεικτικά έγινε αναφορά στις εκθέσεις που είχαν συνταχθεί με βάση το νέο σύστημα που εισήχθηκε το 1979.  Επομένως ήτο θέμα αξιολογήσεως των στοιχείων αυτών και όχι πλάνης περί τα πράγματα.

2.  Ως προς το λόγο ακυρώσεως ότι η Επιτροπή δεν έκαμε τη δέουσα έρευνα, κρίθηκε ότι δε θα μπορούσε να γίνει αναφορά σε τίποτε περισσότερο παρά ότι η όλη διαδικασία όπως φαίνεται στα σχετικά πρακτικά της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας φανερώνει μία ενδελεχή έρευνα μέσα στην οποία έχουν εξεταστεί όλα τα σχετικά στοιχεία που έπρεπε να είχαν εξεταστεί για να ληφθεί η [*228]επίδικη απόφαση μετά από δέουσα έρευνα.

3.  Έχοντας καταλήξει στο συμπέρασμα αυτό ότι οι δύο λόγοι ακυρώσεως δεν μπορούν να ευσταθήσουν, το Δικαστήριο εξέτασε κατά πόσο, υπό τις περιστάσεις, η αιτήτρια απέδειξε έκδηλη υπεροχή έναντι των ενδιαφερομένων μερών ώστε να επιτύχει για το λόγο αυτό.

     Με βάση τα στοιχεία τα οποία υπήρχαν ενώπιον της Επιτροπής που τέθηκαν ενώπιόν του Δικαστηρίου, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός ο ισχυρισμός ότι έχει αποδειχθεί έκδηλη υπεροχή εκ μέρους της αιτήτριας.

Η έφεση επιτυγχάνει χωρίς έξοδα.

Αναφερόμενη υπόθεση:

Christodoulides and Another v. Educational Service Commission (1986) 3(B) C.L.R. 1637.

Έφεση.

Έφεση εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου Kύπρου (Kούρρης, Δ.), που δόθηκε στις 31 Oκτωβρίου, 1988 (Προσφυγή Aρ. 394/86) με την οποία ακυρώθηκε απόφαση της Eπιτροπής Δημόσιας Yπηρεσίας να προαγάγει τα ενδιαφερόμενα μέρη στη θέση Aδελφής Iατρικών Yπηρεσιών και Δημόσιας Yγείας αντί της αιτήτριας.

Λ. Κουρσουμπά, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Eφεσείοντες.

Α. Σ. Αγγελίδης, για την Eφεσίβλητη.

Χ. Παναγίδης, για το Eνδιαφερόμενο μέρος Μ. Κυριάκου.

Cur. adv. vult.

A. N. ΛΟΪΖΟΥ, Π.: Με την έφεση αυτή η Δημοκρατία προσβάλλει την απόφαση Δικαστή του Δικαστηρίου τούτου με την οποία ακύρωσε την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποίαν είχαν προαχθεί τα ενδιαφερόμενα μέρη στη θέση Αδελφής Ιατρικών Υπηρεσιών και Δημόσιας Υγείας αντί της αιτήτριας.

[*229]Οι λόγοι ακυρώσεως τους οποίους δίδει ο ευπαίδευτος Δικαστής στην απόφαση του είναι ότι η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας ενήργησε υπό πλάνη περί τα πράγματα υπό την έννοια ότι οι συστάσεις του οικείου Διευθυντή του Τμήματος δεν ανταποκρίνονταν στη γενική εικόνα που παρουσίαζαν οι εμπιστευτικές εκθέσεις των αιτητών και των ενδιαφερομένων μερών, και δεύτερο ότι η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας δεν έκαμε τη δέουσα έρευνα.

Αρχικά η προσφυγή στρεφόταν εναντίον της προαγωγής εικοσιτεσσάρων ενδιαφερομένων μερών αλλά αργότερα και πολύ ορθά, περιορίστηκε εναντίον των παρόντων πέντε υποψηφίων, Νεοφύτου Ευτυχία, Νικολαΐδου Μαρία, Νησσιώτου Ανδριανή, Κυριάκου Μαρία, Αναστασία Χαραλάμπους, που θα αναφέρονται στη συνέχεια ως τα ενδιαφερόμενα μέρη.

Το ουσιώδες θέμα που τίθεται ενώπιόν μας είναι κατά πόσο οι συστάσεις του οικείου τμηματάρχη ανταποκρίνοντο στα στοιχεία του φακέλου.  Και θα πρέπει στο σημείο αυτό να παρατηρήσουμε ότι όταν μιλούμε για τα στοιχεία του φακέλου δεν περιορίζεται η νομολογία μας στην εικόνα που παρουσιάζουν οι εμπιστευτικές εκθέσεις όπως φαίνεται στην υπό έφεση απόφαση αλλά σε όλα τα στοιχεία τα οποία αναφέρονται στους υποψήφιους και μπορεί να υπάρχουν και στους προσωπικούς φακέλους, όπως η αρχαιότης και τα προσόντα, επιπρόσθετα προς την αξία.

Μια παρατήρηση στο σημείο αυτό που πρέπει να γίνει είναι ότι οι συστάσεις του τμηματάρχη αποτελούν ξεχωριστό στοιχείο κρίσεως. Το σχετικό απόσπασμα που αναφέρεται στη σύσταση του Διευθυντή είναι στο πρακτικό της Επιτροπής ημερομηνίας 10 Μαρτίου 1986, στην οποία συνεδρία η Επιτροπή ασχολήθηκε με την πλήρωση τριαντα-τριών κενών μονίμων θέσεων Αδελφής/ Ανώτερου Νοσοκόμου στις Ιατρικές Υπηρεσίες και αναφέρεται ότι ο Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας κ. Μαρκίδης

“αφού κλήθηκε να λάβει υπόψη, επιπρόσθετα με τους υποψηφίους που συστήθηκαν από την Τμηματική Επιτροπή και τις Αλεξάνδρα Τρύφωνος, Ευτυχία Α. Νεοφύτου, Κατερίνα Γεωργιάδου, Μαρία Παπαβασιλείου, Γεωργούλα Ιωάννου, Ευθυμία Χριστοδούλου και Αδούλα Μιχαηλίδου, ανάφερε τα εξής:

Με βάση τα τρία κριτήρια στο σύνολο τους και αφού έλαβε υπόψη τις απόψεις των προϊσταμένων αδελφών, συστήνει τους εξής:”

[*230]Είναι φανερό ότι η σύσταση αυτή δεν περιορίζεται μόνο στις τρεις γραμμές της διατύπωσης της μέσα στο πρακτικό που παραθέσαμε αλλά φέρει πίσω της και το περιεχόμενο των εμπιστευτικών εκθέσεων και των προσωπικών φακέλλων, όπως επίσης και στοιχεία προσωπικών απόψεων τις οποίες ο ίδιος είχε διαμορφώσει κατόπιν ενημερώσεως του από πρόσωπα που είχαν άμεση γνώση περί των υποψηφίων. Αυτή είναι μια ορθή προσέγγιση και δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι αποτελεί παρέκκληση ή αντίθεση προς το τί λέχθηκε στην υπόθεση Ανδρέας Χριστοδουλίδης και Άλλος ν. Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (1986) 3 Α.Α.Δ. 1637, η οποία διαφοροποιείται διότι εκεί επρόκειτο περί απόψεων και συστάσεων τις οποίες το ίδιο το διοικητικό όργανο πήρε από διάφορους τμηματάρχες, αλλά ουδέποτε κατέγραψε το περιεχόμενο τους.

Εν πάση περιπτώσει στην προκειμένη περίπτωση έχουμε εξετάσει τα στοιχεία του φακέλου και έχουμε δει από την εκτεταμένη σύγκριση την οποία έκανε και η ίδια η Επιτροπή στο σχετικό πρακτικό της ότι η αιτήτρια και τα ενδιαφερόμενα μέρη είχαν τα τελευταία τέσσερα χρόνια προ της λήψεως της επιδίκου αποφάσεως εμπιστευτικές εκθέσεις στις οποίες χαρακτηρίζοντο στο σύνολο τους ως εξαίρετοι. Διαφέρουν οι εμπιστευτικές εκθέσεις των τριών προηγούμενων ετών προς όφελος της αιτήτριας. Ταυτόχρονα τα προσόντα όλων είναι περίπου τα ίδια.  Υπερέχουν όμως τα ενδιαφερόμενα μέρη σε αρχαιότητα η οποία κυμαίνεται μεταξύ τριών και επτά ετών. Επομένως στο στοιχείο της συστάσεως του Διευθυντή μπορούσε και πρέπει να θεωρηθεί ότι έχει υπεισέλθη και το στοιχείο της αρχαιότητας το οποίο όπως λέχθηκε και σε απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, μπορεί να ισοζυγίσει ελαφρώς καλύτερες εμπιστευτικές εκθέσεις ή στη δεδομένη περίπτωση και καλύτερα προσόντα και εν πάση περιπτώσει τα τέσσερα τελευταία χρόνια είχαν τις ίδιες εμπιστευτικές εκθέσεις.  Ως εκ τούτου έχομε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι δεν υπήρξε πλάνη περί τα πράγματα διότι εν πάση περιπτώσει όλα τα στοιχεία ήσαν ενώπιον της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας και υπήρχε σαφής δήλωση της Επιτροπής ότι εξετάζοντο οι σχετικοί φάκελοι και ότι ενδεικτικά έγινε αναφορά στις εκθέσεις που είχαν συνταχθεί με βάση το νέο σύστημα που εισήχθηκε το 1979.  Επομένως ήτο θέμα αξιολογήσεως των στοιχείων αυτών και όχι πλάνης περί τα πράγματα.

Ως προς το λόγο ακυρώσεως ότι η Επιτροπή δεν έκαμε τη δέουσα έρευνα δεν νομίζομε ότι θα έπρεπε να αναφέρουμε τίποτε περισσότερα παρά ότι η όλη διαδικασία όπως φαίνεται στα σχετικά πρακτικά της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας φανερώνει [*231]μια ενδελεχή έρευνα μέσα στην οποία έχουν εξεταστεί όλα τα σχετικά στοιχεία που έπρεπε να είχαν εξεταστεί για να ληφθεί η επίδικη απόφαση μετά από δέουσα έρευνα.

Έχοντας καταλήξει στο συμπέρασμα αυτό ότι οι δύο λόγοι ακυρώσεως δεν μπορούν να ευσταθήσουν, το Δικαστήριο τούτο εξετάζει κατά πόσο υπό τας περιστάσεις η αιτήτρια απέδειξε έκδηλη υπεροχή έναντι των ενδιαφερομένων μερών ώστε να επιτύχει για το λόγο αυτό.

 Με βάση τα στοιχεία τα οποία υπήρχαν ενώπιον της Επιτροπής που τέθηκαν ενώπιον μας δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι έχει αποδειχθεί έκδηλη υπεροχή εκ μέρους της αιτήτριας.

Ως εκ τούτου η έφεση επιτρέπεται και επικυρώνεται η επίδικη απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας.

Υπό τας περιστάσεις όμως δεν γίνεται οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα.

H έφεση επιτυγχάνει χωρίς έξοδα.


 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο