(1990) 3 ΑΑΔ 1038
[*1038]27 Μαρτίου, 1990
[Α. Ν. ΛΟΪΖΟΥ, Π., ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, ΣΑΒΒΙΔΗΣ, ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, ΝΙΚΗΤΑΣ, ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στές]
AΜΑΝΙ ΕΝΤΕΡΠΡΑΪΣΕΣ (ΧΑΟΥΣΕΣ) ΛΤΔ.,
Εφεσείοντες-Αιτητές,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ,
2. ΕΦΟΡΟΥ ΦΟΡΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ (ΑΡ. 1),
Εφεσιβλήτων-Καθ’ων η αίτηση.
(Aναθεωρητική Έφεση Αρ. 438).
Αναθεωρητική Έφεση — Λόγοι εφέσεως — Προσθήκη νέου λόγου στο στάδιο της ακρόασης της έφεσης — Οι ισχύουσες αρχές — Περιστάσεις του αιτήματος προσθήκης νέου λόγου στην κριθείσα περίπτωση — Το αίτημα απορρίφθηκε.
[Πέραν των ανωτέρω τίτλων η απόφαση του Δικαστηρίου διαβάζεται ως σύνολο.]
Η αίτηση απορρίπτεται.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Georghiades v. Republic (1972) 3 C.L.R. 594,
Linou-Flasou-Petra Co. Ltd. v. Republic (1976) 3 C.L.R. 25,
Republic v. KMC Motors Ltd. (1986) 3(B) C.L.R. 1899,
Othonos and Another v. Republic (1989) 3(A) C.L.R. 475,
Lambrakis v. Republic (1970) 3 C.L.R. 72.
Aίτηση.
Aίτηση από το δικηγόρο της εφεσείουσας εταιρείας όπως του [*1039]παραχωρηθεί άδεια να προστεθεί νέος λόγος έφεσης.
Γ. Τριανταφυλλίδης, για τους Εφεσείοντες-Αιτητές.
Α. Ευαγγέλου, Aνώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Εφεσίβλητους-Καθ’ ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
A.N. ΛΟΪΖΟΥ, Π.: Κατά τη διάρκεια της ακρόασης της εφέσεως αυτής σήμερα ενώπιον μας ο ευπαίδευτος συνήγορος της εφεσείουσας εταιρείας ζήτησε να προστεθεί νέος λόγος εφέσεως, ότι δηλαδή η απόφαση του εφεσίβλητου να θεωρήσει σαν βάση για σκοπούς υπολογισμού του κέρδους, το κόστος απόκτησης του επίδικου διαμερίσματος και όχι την αξία του κατά την ημερομηνία που η εφεσείουσα εταιρεία απόκτησε την πρόθεση να εμπορευθεί το επίδικο διαμέρισμα και να το μετατρέψει σε στοιχείο κυκλοφορούντος ενεργητικού, είναι εσφαλμένη.
Έχει υποστηριχθεί από μέρους της εφεσείουσας εταιρείας ότι ο λόγος αυτός ήταν ένας από τους νομικούς λόγους πάνω στους οποίους στηρίζετο η προσφυγή, και συγκεκριμένα ο λόγος 3, ο οποίος λέγει:
“Ο υπολογισμός του ποσού του κέρδους που υπόκειται σε έκτακτη εισφορά είναι εσφαλμένος, διότι δεν υπάρχει κέρδος που υπόκειται σε έκτακτη εισφορά.”
Στη γραπτή αγόρευση της εφεσείουσας εταιρείας δεν φαίνεται να έχει αναπτυχθεί ο λόγος αυτός. Από την άλλη μεριά έχει υποδειχθεί εκ μέρους του ευπαίδευτου συνήγορου των εφεσίβλητων ότι δεν ηγέρθηκε τέτοιος λόγος κατά την προσφυγή, δε συζητήθηκε ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστή και δεν αποτελεί σήμερα λόγο εφέσεως, και έτσι δεν μπορεί να προστεθεί τώρα στο στάδιο αυτό.
Η νομική θέση την οποία το Δικαστήριο τούτο ανέπτυξε σε αριθμό υποθέσεων, αρχίζοντας με την υπόθεση Georghiades v. Republic (1972) 3 A.A.Δ. 594 είναι ότι η εξέταση μιας εφέσεως από απόφαση Δικαστή του Δικαστηρίου τούτου σε προσφυγή κάτω από το Άρθρο 146 του Συντάγματος, αποτελεί επανεξέταση της νομιμότητας της πράξεως σε όση έκταση οι διάδικοι έχουν περιορίσει τους λόγους στο σημείωμα της έφεσης. (Βλέπε επίσης Linou-Flasou-Petra Co. Ltd. v. Republic (1976) 3 C.L.R. 25, Republic v. KMC Motors Ltd. (1986) 3 C.L.R. 1899, Othonos and Another v. Republic (1989) 3(A) C.L.R. 475.) Τούτο δεν αποκλείει βέβαια, [*1040]όπως έχει λεχθεί, την εξέταση αυτεπάγγελτα των λόγων εκείνων που το Διοικητικό Δικαστήριο δικαιούται πάντοτε να εξετάσει, ασχέτως του αν έχουν εγερθεί από τους διαδίκους ή όχι. (Lambrakis v. Republic (1970) 3 C.L.R. 72, Republic v. KMC Motors Ltd. (πιο πάνω), Othonos and Another v. Republic (πιο πάνω). Βέβαια ο λόγος που εγείρεται σήμερα δεν εμπίπτει σε αυτή την τελευταία κατηγορία.
Eπομένως πρέπει να εξεταστεί κατά πόσο, υπό τις περιστάσεις της υπόθεσης, όπως το γεγονός ότι η επίδικη απόφαση είναι συνδεδεμένη με πραγματικές διαπιστώσεις, όπως επίσης και με το γεγονός της έκδοσης της επίδικης διοικητικής απόφασης, η οποία έγινε κατόπιν της υποβολής ενστάσεως εκ μέρους της εφεσείουσας εταιρείας και στην οποία ένσταση δεν φαίνεται να είχε εγερθεί, το Δικαστήριο τούτο θα έπρεπε σε αυτό το στάδιο της διαδικασίας και τόσο αργά σε σχέση με την όλη υπόθεση, να επιτρέψει την προσθήκη νέου λόγου εφέσεως για να εξεταστεί σήμερα.
Έχουμε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι, κάτω από τις περιστάσεις, δεν είμαστε διατεθειμένοι να δώσουμε την αιτούμενη άδεια και να προστεθεί ο λόγος τον οποίο η εφεσείουσα εταιρεία ζητά.
Ως εκ τούτου, η αίτηση αυτή της εφεσείουσας εταιρείας απορρίπτεται.
H αίτηση απορρίπτεται.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο