(1990) 3 ΑΑΔ 1426
[*1426]25 Απριλίου, 1990
[ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΠΑΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ (AΡ. 1),
Καθ’ης η αίτηση.
(Yπόθεση Aρ. 780/88).
Aίτηση Aκυρώσεως — Yπάλληλοι — Έννομο συμφέρον — Έννομο συμφέρον αποκλεισθέντος υποψηφίου για προαγωγή, παρόλο που δεν προσήλθε στη σχετική συνέντευξη — Περιστάσεις.
Eκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Διορισμοί/Προαγωγές — Σχέδια Yπηρεσίας — Eρμηνεία και εφαρμογή — Eπιπρόσθετα προσόντα — Mεταπτυχιακό σε αντίθεση προς πρώτο πτυχίο.
O αιτητής προσέβαλε την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών σε Bοηθούς Διευθυντές Tεχνικών Σχολών Mέσης Eκπαίδευσης, αντί του ιδίου.
Tο Aνώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Στην υπό εκδίκαση υπόθεση ο αιτητής έχει έννομο συμφέρον να προσβάλει την απόφαση, εφόσον είχε τα προσόντα και συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο των υποψηφίων που πρότεινε η Συμβουλευτική Eπιτροπή για προαγωγή. Tο γεγονός ότι ο αιτητής για οποιοδήποτε λόγο δεν προσήλθε στη συνέντευξη δεν εξουδετερώνει το έννομό του συμφέρον το οποίο προκύπτει από την απόφαση της E.E.Y. να προάξει άλλους υποψηφίους αντ’ αυτού.
2. H ερμηνεία και εφαρμογή των Σχεδίων Yπηρεσίας και η απόφαση κατά πόσο ένας αιτητής κατέχει τα απαιτούμενα προσόντα είναι έργο του διορίζοντος οργάνου.
[*1427] Στην υπό εκδίκαση υπόθεση ο αιτητής απόκτησε τον τίτλο MSc μετά από πενταετή κύκλο σπουδών και ήταν το πρώτο πτυχίο που του απενεμήθη στην ειδικότητα. Aυτό δε θεωρήθηκε από τη Συμβουλευτική Eπιτροπή σαν επιπρόσθετο προσόν. Aπόλυτα δικαιολογημένα, εφόσον δεν επρόκειτο για μεταπτυχιακό τίτλο αλλά απλά για το πρώτο πτυχίο του αιτητή. H απόφαση αυτή είναι εύλογα επιτρεπτή και μέσα στα όρια της διακριτικής ευχέρειας της Eπιτροπής και δεν υπάρχει περιθώριο δικαστικής επέμβασης.
3. Όσον αφορά τις συνεντεύξεις, είναι κοινά αποδεκτό ότι ο αιτητής δεν προσήλθε σ’ αυτές. Όπως φαίνεται από τα πρακτικά της συνεδρίασης της Eπιτροπής ημερομηνίας 5.7.88, η Eπιτροπή σημείωσε ότι ο αιτητής δεν προσήλθε, και συνέχισε με τις συνεντεύξεις των υποψηφίων που προσήλθαν.
Aπ’ ό,τι φαίνεται από τη βαθμολογία, και αν ακόμη ο αιτητής προσήρχετο στη συνέντευξη και έπαιρνε το ανώτατο όριο που θα μπορούσε η Eπιτροπή να του δώσει δυνάμει του Άρθρου 35B(10)(β) δηλαδή 5 μονάδες, θα συγκέντρωνε μόνο 198 μονάδες. Tα δύο ενδιαφερόμενα πρόσωπα συγκέντρωσαν τελικά περισσότερες μονάδες από τις μονάδες που θα συγκέντρωνε ο αιτητής, έστω και αν παρουσιάζετο στη συνέντευξη. Στην υπό εκδίκαση υπόθεση ο αιτητής κλήθηκε για συνέντευξη στη διεύθυνσή του στην Kύπρο. Aκόμα και αν γίνει δεκτό ότι η Eπιτροπή έπρεπε να στείλει ειδοποίηση και στη διεύθυνση του αιτητή στο εξωτερικό ώστε να μπορέσει να παρουσιαστεί στη συνέντευξη, πάλιν η Eπιτροπή δε θα μπορούσε να τον προάξει για τους λόγους που αναφέρονται διεξοδικότερα πιο πάνω. Kατά συνέπεια η παρουσία του αιτητή στην συνέντευξη δε θα επενεργούσε δραστικά στην τελική απόφαση και δε θα είχε οποιαδήποτε ουσιαστική σημασία.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Aναφερόμενες υποθέσεις:
Frangoulides v. Republic (No. 1) (1966) 3 C.L.R. 20,
Παντελή ν. Δημοκρατίας (1989) 3(Γ) A.A.Δ. 1927.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Eπιτροπής Eκπαιδευτικής Yπηρεσίας, με την οποία τα ενδιαφερόμενα μέρη προήχθηκαν στη θέση Bοηθού Διευθυντή Tεχνικών Σχολών Mέσης [*1428]Eκπαίδευσης αντί του αιτητή.
Μ. Παπαπέτρου, για τον Αιτητή.
Σ. Μάτσας, Δικηγόρος της Δημοκρατίας A΄, για την Καθ’ ης η αίτηση.
Ι. Τυπογράφος, για το Ενδιαφερόμενο μέρος Λουκά Ιατρού.
Cur. adv. vult.
XATZHTΣAΓΓAPHΣ, Δ.: Με την προσφυγή αυτή ο αιτητής προσβάλλει την απόφαση της καθ’ ης η αίτηση Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας που στη συνέχεια θα αναφέρεται σαν η Επιτροπή (Ε.Ε.Υ.), με την οποία προάχθηκαν τα ενδιαφερόμενα μέρη Λουκάς Ιατρού και Χριστοφής Αδάμου στη θέση του Βοηθού Διευθυντή Τεχνικών Σχολών Μέσης Εκπαίδευσης.
Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Παιδείας με έγγραφό του με Αρ. 359/68/4 και ημερομηνία 18.2.1988 διαβίβασε στην Επιτροπή έγκριση για πλήρωση δύο θέσεων Βοηθού Διευθυντή Σχολείων Μέσης Τεχνικής Εκπαίδευσης. Οι θέσεις αυτές είναι θέσεις πρώτου διορισμού και προαγωγής. Στις 19.2.88 η Επιτροπή αποφάσισε την προκήρυξη των εν λόγω θέσεων στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας.
Με βάση το άρθρο 35Β(1) του περί Δημοσίας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (Τροποποιητικός) Νόμος του 1987 (Ν. 65/87), κατάλογος των αιτητών μαζί με τις αιτήσεις τους και τους φακέλους των υπηρεσιακών εκθέσεων διαβιβάστηκαν στο Γενικό Επιθεωρητή Τεχνικής Εκπαίδευσης που είναι σύμφωνα με το Νόμο, Πρόεδρος της οικείας Συμβουλευτικής Επιτροπής.
Η Συμβουλευτική Επιτροπή η οποία ορίστηκε σύμφωνα με τις πρόνοιες του Νόμου 65/87, αφού έκαμε πρώτα την αποτίμηση σε μονάδες της αρχαιότητας, της αξίας και των προσόντων κατάρτισε κατάλογο προτεινομένων για προαγωγή τον οποίο διαβίβασε στην Ε.Ε.Υ. μαζί με την έκθεση της. Στον κατάλογο αυτό συμπεριλαμβανόταν τόσο ο αιτητής όσο και τα ενδιαφερόμενα μέρη. Η Συμβουλευτική Επιτροπή μελέτησε τα προσόντα των υποψηφίων και αποφάσισε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος Λουκάς Ιατρού είχε επιπρόσθετο προσόν και του απένειμε δύο μονάδες. Ο αιτητής, ο οποίος συγκέντρωσε συνολικά 193 μονάδες κατέλαβε την 6η θέση στον κατάλογο προτεινομένων για προαγωγή σε σύγκριση με το [*1429]ενδιαφερόμενο μέρος Λουκά Ιατρού που συγκέντρωσε 200 μονάδες και το ενδιαφερόμενο μέρος Χριστοφή Αδάμου που συγκέντρωσε 195 μονάδες.
Στη συνέχεια, η Ε.Ε.Υ. με βάση το άρθρο 35β(7) και (8) του Νόμου 65/87, εξέτασε τις ενστάσεις που υποβλήθηκαν από μέρους επηρεαζομένων εκπαιδευτικών αναφορικά με κατάλογο υποψηφίων που σύστησε η Συμβουλευτική Επιτροπή. Ο αιτητής δεν υπέβαλε οποιαδήποτε ένσταση.
Μετά την εξέταση των ενστάσεων, η Επιτροπή κατάρτισε τον τελικό κατάλογο και αποφάσισε να καλέσει τους υποψηφίους που περιλήφθηκαν σ’ αυτό σε προσωπική συνέντευξη που θα πραγματοποιείτο στις 5.7.88.
Ο αιτητής κατά τον ουσιώδη χρόνο απουσίαζε στην Ομόσπονδη Δημοκρατία της Γερμανίας με υποτροφία που του παραχωρήθηκε διάρκειας εννέα περίπου μηνών από 1.12.87 - 30.9.88. Η Επιτροπή κάλεσε τον αιτητή σε συνέντευξη με επιστολή ημερομηνίας 30.6.1988, η οποία στάληκε στη διεύθυνσή του στην Κύπρο.
Όπως φαίνεται από τα πρακτικά της Επιτροπής ημερομηνίας 5.7.88, η Επιτροπή σημείωσε ότι ο αιτητής αν και κλήθηκε δεν προσήλθε στη συνέντευξη και συνέχισε με τις συνεντεύξεις των υπόλοιπων υποψηφίων. Η διαδικασία κατέληξε στο διορισμό των δύο ενδιαφερομένων μερών.
Σαν αποτέλεσμα ο αιτητής καταχώρησε την παρούσα προσφυγή βασιζόμενος στα πιο κάτω νομικά σημεία:
“1. Η προσβαλλόμενη πράξη ή και απόφαση λήφθηκε σε πλάνη περί τα πράγματα διότι οι καθ’ ων η αίτηση:
α. Παραγνώρισαν ή και δεν αξιολόγησαν σωστά ή καθόλου το γεγονός ότι ο Αιτητής υπερτερεί των Ενδιαφερομένων Μερών σε προσόντα, αξία και πείρα.
β. Παραγνώρισαν ή και δεν αξιολόγησαν σωστά ή καθόλου το γεγονός ότι ο Αιτητής υπερτερεί σε βαθμολογία και προτεραιότητα για προαγωγή έναντι των Ενδιαφερομένων Μερών.
γ. Παραγνώρισαν ή και δεν αξιολόγησαν σωστά ή καθόλου τις σπουδές ή και τα μεταπτυχιακά προσόντα του [*1430]Αιτητή ή και έλαβαν υπ’ όψιν προσόντα των Ενδιαφερομένων Μερών που δεν είχαν.
δ. Παραγνώρισαν ή και δεν αξιολόγησαν σωστά ή καθόλου τις εμπιστευτικές εκθέσεις σχετικά με τον Αιτητή.
2. Οι καθ’ ων η Αίτηση ενέργησαν με υπέρβαση εξουσίας ή και κατάχρηση εξουσίας γιατί κατά την άσκηση της διακριτικής τους εξουσίας δεν έκαναν επιλογή του καλύτερου από τους υποψηφίους.
3. Η προσβαλλόμενη πράξη δεν είναι αιτιολογημένη κανονικά ή και καθόλου.
4. Οι καθ’ ων η αίτηση ενέργησαν με καθεστώς δυσμενούς διάκρισης σε βάρος του Αιτητή.”
Εκ μέρους του δικηγόρου της Επιτροπής εγέρθηκε προδικαστική ένσταση ότι ο αιτητής στερείται εννόμου συμφέροντος να προσβάλει την πράξη επειδή αν και κλήθηκε, δεν προσήλθε στη συνέντευξη. Συγκεκριμένα εισηγήθηκε ότι η Επιτροπή δεν είχε καμιά υποχρέωση να αποστείλει την επιστολή στο εξωτερικό, εφόσον ο αιτητής έδωσε σαν διεύθυνση για αλληλογραφία τη διεύθυνση στην Κύπρο.
Αντίθετα, ο δικηγόρος του αιτητή αντέκρουσε την ανωτέρω επιχειρηματολογία και εισηγήθηκε ότι ο αιτητής δεν προσήλθε στη συνέντευξη, όχι λόγω δικής του επιλογής, αλλά επειδή η Επιτροπή δε μερίμνησε για την ειδοποίησή του στο εξωτερικό αν και γνώριζε η Επιτροπή ότι βρισκόταν στο εξωτερικό για μετεκπαίδευση και έδωσε και τη διεύθυνση του εκτός Κύπρου. Επομένως, κατά τους ισχυρισμούς του, δε στερείται του εννόμου συμφέροντος να προσβάλει την πράξη.
Προς υποστήριξη των εισηγήσεων του, αναφέρθηκε στην απόφαση Χαρίλαος Φραγκουλίδης ν. Δημοκρατίας (1966) 3 Α.Α.Δ. 20, όπου το ενδιαφερόμενο μέρος που προάχθηκε δεν κλήθηκε από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας για συνέντευξη επειδή απουσίαζε στο εξωτερικό. Κρίθηκε ότι η μη προσέλευσή του στη συνέντευξη δεν επηρέαζε την προαγωγή του από την Ε.Δ.Υ. και ούτε την καθιστούσε αποτέλεσμα κακής χρήσης της διακριτικής ευχέρειας της Επιτροπής, που είχε ενώπιόν της όλα τα αναγκαία στοιχεία. Με βάση την απόφαση αυτή η απουσία στο εξωτερικό αποτελούσε εύλογη αιτία για τη μη προσέλευση του υποψηφίου στη συνέντευξη και δεν ήταν παράλογο να αποφευχθεί η επιβάρυνση είτε [*1431]του ίδιου του υποψηφίου είτε του δημοσίου ταμείου με τις δαπάνες του ταξιδιού του για το σκοπό της συνέντευξης.
Κρίνω ότι στην υπό εκδίκαση υπόθεση ο αιτητής έχει έννομο συμφέρον να προσβάλει την απόφαση, εφόσον είχε τα προσόντα και συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο των υποψηφίων που πρότεινε η Συμβουλευτική Επιτροπή για προαγωγή. Το γεγονός ότι ο αιτητής για οποιοδήποτε λόγο δεν προσήλθε στη συνέντευξη δεν εξουδετερώνει το έννομο του συμφέρον το οποίο προκύπτει από την απόφαση της Ε.Ε.Υ., να προαγάγει άλλους υποψηφίους αντ’ αυτού.
Θα προχωρήσω τώρα στην ουσία της υπόθεσης. Ο αιτητής κατείχε τον τίτλο Diplom - Ingenieur (MSc) μετά από πενταετή σπουδή στο Τεχνικό Πανεπιστήμιου της Δρέσδης, Λ.Δ, της Γερμανίας. Η Συμβουλευτική Επιτροπή, όπως φαίνεται από την έκθεση της, αποφάσισε ότι ο αιτητής δεν είχε πρόσθετα προσόντα. Όπως ρητά προβλέπεται στο Άρθρο 35Β(4)(β) του Ν. 65/87, η Συμβουλευτική Επιτροπή μπορεί να δώσει μέχρι και 5 μονάδες για πρόσθετο προσόν το οποίο είναι συναφές με την εκπαίδευση ή την ειδικότητα υποψηφίου ή τα καθήκοντα της θέσης.
Αναφορικά με τα προσόντα ο δικηγόρος του αιτητή ισχυρίζεται ότι η Συμβουλευτική Επιτροπή λανθασμένα δεν προσέδωσε στον αιτητή πρόσθετες μονάδες σύμφωνα με το άρθρο 35Β(4) (β) του Ν. 65/87 αν και κατείχε πρόσθετο προσόν, το MSc Mechanical Engineer από τη Λ.Δ. της Γερμανίας.
Η ερμηνεία και εφαρμογή των Σχεδίων Υπηρεσίας και η απόφαση κατά πόσο ένας αιτητής κατέχει τα απαιτούμενα προσόντα είναι έργο του διορίζοντος οργάνου. Ο Δικαστής κ. Πικής, στην υπόθεση Ευανθία Παντελή ν. Δημοκρατίας (1989) 3(Γ) Α.Α.Δ. 1927, τόνισε τα ακόλουθα:
“Η ερμηνεία του σχεδίου υπηρεσίας ανάγεται, όπως έχει κατ’ επανάληψη διακηρυχθεί, στη διακριτική ευχέρεια του διορίζοντος σώματος. Η αναθεωρητική δικαιοδοσία περιορίζεται στον έλεγχο της νομιμότητας και της τήρησης από τη Διοίκηση των ακραίων ορίων της διακριτικής της ευχέρειας.”
Στην υπό εκδίκαση υπόθεση ο αιτητής απόκτησε τον τίτλο MSc μετά από πενταετή κύκλο σπουδών και ήταν το πρώτο πτυχίο που του απενεμήθη στην ειδικότητα. Αυτό δε θεωρήθηκε από τη Συμβουλευτική Επιτροπή σαν επιπρόσθετο προσό. Απόλυτα δικαιολογημένα κατά τη γνώμη μου εφόσον δεν επρόκειτο για μεταπτυχια[*1432]κό τίτλο αλλά απλά για το πρώτο πτυχίο του αιτητή. Κρίνω ότι η απόφαση αυτή είναι εύλογα επιτρεπτή και μέσα στα όρια της διακριτικής ευχέρειας της Επιτροπής και δεν υπάρχει περιθώριο δικαστικής επέμβασης.
Όσον αφορά τις συνεντεύξεις, είναι κοινά αποδεκτό ότι ο αιτητής δεν προσήλθε σ’ αυτές. Όπως φαίνεται από τα πρακτικά της συνεδρίασης της Επιτροπής ημερομηνίας 5.7.88, η Επιτροπή σημείωσε ότι ο αιτητής δεν προσήλθε, και συνέχισε με τις συνεντεύξεις των υποψηφίων που προσήλθαν αξιολογώντας τα ενδιαφερόμενα μέρη σαν εξαίρετα. Στη συνέχεια η Επιτροπή, σύμφωνα με το άρθρο 35Β(10)(β) δυνάμει του οποίου μπορεί να αυξήσει μέχρι και 5 μονάδες τις μονάδες των υποψηφίων στηρίζοντας την απόφασή της στην εντύπωση που αποκόμισε από τις προσωπικές συνεντεύξεις και στο περιεχόμενο των προσωπικών φακέλων και των φακέλων των υπηρεσιακών εκθέσεων, αύξησε τις μονάδες των ενδιαφερομένων μερών. Τόσο το ενδιαφερόμενο μέρος Λουκάς Ιατρού όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος Χριστοφής Αδάμου είχαν αύξηση 4.5 μονάδες συγκεντρώνοντας συνολικά, ο μεν πρώτος 204.5 μονάδες, ο δε δεύτερος 199.5 μονάδες. Ο αιτητής δεν πήρε καμιά αύξηση έχοντας όπως ανάφερα προηγουμένως 193 μονάδες.
Θα ήθελα να παρατηρήσω ότι απ’ ότι φαίνεται από τη βαθμολογία, και αν ακόμη ο αιτητής προσήρχετο στη συνέντευξη και έπαιρνε το ανώτατο όριο που θα μπορούσε η Επιτροπή να του δώσει δυνάμει του άρθρου 35Β(10)(β) δηλαδή 5 μονάδες, θα συγκέντρωνε μόνο 198 μονάδες. Τα δύο ενδιαφερόμενα πρόσωπα συγκέντρωσαν τελικά περισσότερες μονάδες από τις μονάδες που θα συγκέντρωνε ο αιτητής, έστω και αν παρουσιάζετο στη συνέντευξη. Στην υπό εκδίκαση υπόθεση ο αιτητής κλήθηκε για συνέντευξη στη διεύθυνσή του στην Κύπρο. Ακόμα και αν γίνει δεκτό ότι η Επιτροπή έπρεπε να στείλει ειδοποίηση και στη διεύθυνση του αιτητή στο εξωτερικό, ώστε να μπορέσει να παρουσιαστεί στη συνέντευξη, πάλιν η Επιτροπή δε θα μπορούσε να τον προάξει για τους λόγους που αναφέρονται διεξοδικότερα πιο πάνω. Κατά συνέπεια η παρουσία του αιτητή στη συνέντευξη δε θα επενεργούσε δραστικά στην τελική απόφαση και δε θα είχε οποιαδήποτε ουσιαστική σημασία.
Σαν αποτέλεσμα των όσων ανάφερα πιο πάνω η προσφυγή απορρίπτεται.
Δεν εκδίδεται οποιαδήποτε διαταγή για τα έξοδα.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο