(1990) 3 ΑΑΔ 2484
[*2484]12 Iουλίου, 1990
[A. N. ΛΟΪΖΟΥ, Π., ΜΑΛΑΧΤΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, ΠΟΓΙΑΤΖΗΣ, ΝΙΚΗΤΑΣ, ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στές]
ANAΦOPIKA ME TO ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
MERIDIAN TRADING CO. LTD,
Eφεσείοντες,
ν.
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ,
Eφεσιβλήτου.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 825).
Αναθεωρητική Δικαιοδοσία — Δικαστικός Έλεγχος — Επέμβαση Δικαστηρίου — Διακριτική εξουσία της διοίκησης — Προστασία της ντόπιας βιομηχανίας με την έκδοση υπουργικού διατάγματος για περιορισμό και ρύθμιση της εισαγωγής των καθοριζομένων εις το διάταγμα εμπορευμάτων — Η κρίση του Υπουργού δεν υπόκειται σε δικαστικό έλεγχο αναφορικά με θέματα πολύ εξειδικευμένων γνώσεων εκτός όπου υπάρχει παρανομία ή υπέρβαση των ακραίων ορίων της διακριτικής του ευχέρειας.
Αίτηση Ακυρώσεως — Λόγοι ακυρώσεως — Δυσμενής διάκριση — Ισχυρισμός για δυσμενή διάκριση εις βάρος εταιρείας της οποίας συγκεκριμένη αίτηση για εισαγωγή σπίρτων απορρίφθηκε — Το γεγονός ότι δόθηκε σε άλλη εταιρεία και κάτω από άγνωστες συνθήκες για το Δικαστήριο παρόμοια άδεια, δεν τεκμηρίωνε τον ισχυρισμό για δυσμενή διάκριση.
Τα γεγονότα και οι νομικές αρχές που εφαρμόστηκαν από το Ανώτατο Δικαστήριο το οποίο απέρριψε την έφεση, εξάγονται από τις πιο πάνω περιληπτικές σημειώσεις.
Η έφεση απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Έφεση.
Έφεση εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου Kύπρου (Σαββίδη, Δ.), που δόθηκε στις 27 Mαΐου, 1988 [*2485](Aριθμός Προσφυγής 398/86) με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή των εφεσειόντων εναντίον της απόφασης του Yπουργού Eμπορίου και Bιομηχανίας να μην τους επιτρέψει να εισάξουν στην Kύπρο 2.000 κιβώτια σπίρτα από τη Bουλγαρία.
Α. Σκορδής, για τους Εφεσείοντες.
Α. Παπασάββας, Aνώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον Eφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
A.N. ΛΟΪΖΟΥ, Π.: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα εκδώσει ο δικαστής κ. Χρ. Αρτεμίδης.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια εταιρεία ασχολείται με το γενικό εμπόριο. Στις 4.12.85 υπέβαλε αίτηση στον Υπουργό Εμπορίου και Βιομηχανίας να της επιτραπεί να εισάξει στην Κύπρο 2,000 κιβώτια σπίρτα από τη Βουλγαρία. Η εισαγωγή, αν επιτρεπόταν, θα γινόταν τον Δεκέμβρη 1985 ή Ιανουάριο 1986. Τα σπίρτα (πυρεία) περιλήφθηκαν στο διάταγμα του Υπουργού Εμπορίου και Βιομηχανίας, που εδημοσιεύθη στις 20.1.83 στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, στο οποίο καθορίζονται εμπορεύματα των οποίων περιορίζεται και ρυθμίζεται η εισαγωγή. Το διάταγμα εκδόθηκε βάσει του άρθρου 3(1) του περί Κανονισμού Εισαγωγών Νόμου του 1962 (49/62), όπως τροποποιήθηκε από το Νόμο 7/67. Ο Υπουργός απέρριψε την αίτηση στις 9.4.86, σημειώνεται δε σ’ αυτή από λειτουργό του Υπουργείου Εμπορίου και Βιομηχανίας, εκ μέρους του Υπουργού, το αιτιολογικό της μη έγκρισής της, που έχει ως εξής:
“η αίτηση δεν εγκρίνεται για σκοπούς προστασίας της ντόπιας βιομηχανίας.”
Η αιτήτρια εταιρεία καταχώρισε προσφυγή εναντίον της πιο πάνω αρνητικής απόφασης η οποία και απορρίφθηκε. Ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου είχαν εγερθεί διάφορα νομικά ζητήματα για να υποστηριχθεί το αίτημα της προσφυγής, στην ειδοποίηση δε εφέσεως αναγράφονται 6 λόγοι προς υποστήριξή της. Στην ενώπιόν μας διαδικασία ο συνήγορος της αιτήτριας περιόρισε σε ένα μόνο λόγο την έφεση, ότι δηλαδή η αρνητική απόφαση απολήγει σε δυσμενή διάκριση εις βάρος της, γιατί σε μια άλλη εταιρεία, που υπέβαλε αίτηση μεταγενέστερα, δόθηκε άδεια εισαγωγής σπίρτων, παρόλο που η τελευταία δεν περιλαμβανόταν στους “παραδοσιακούς εισαγωγείς”.
[*2486]Κατά την ακρόαση της έφεσης έγινε αναφορά στην πολιτική του αρμόδιου υπουργείου να δίδει άδεια εισαγωγής ελεγχόμενων εμπορευμάτων στους “παραδοσιακούς”, όπως αποκαλούνται οι εισαγωγείς και σε ποσοστιαίες αναλογίες. Αυτό το ζήτημα όμως εθίγη εν παρόδω και δεν αφορά την παρούσα έφεση, όπου η απόρριψη της αίτησης, όπως αναφέρεται στην προσβαλλόμενη απόφαση, έγινε για την προστασία της εγχώριας βιομηχανίας. Η αιτιολογία δηλαδή της απόφασης συνάδει με τις πρόνοιες του άρθρου 3(1) του σχετικού Νόμου που προβλέπει τα εξής:
“Ο Υπουργός δύναται, οσάκις καθίσταται αναγκαίον εν τω δημοσίω συμφέροντι όπως περιορισθή και ρυθμισθή η εισαγωγή εμπορευμάτων ίνα ενθαρρυνθή η τοπική παραγωγή και βιομηχανία, βελτιωθή το εμπορικόν ισοζύγιον, τηρηθώσιν αι διεθνείς υποχρεώσεις ή αναπτυχθή η οικονομία της Δημοκρατίας, δια Διατάγματος δημοσιευομένου εν τη επισήμω εφημερίδι της Δημοκρατίας, να περιορίζη και ρυθμίζη την εισαγωγήν των εν τω Διατάγματι καθοριζομένων εμπορευμάτων.”
Η κρίση του Yπουργού αναφορικά με τον τρόπο προστασίας της εγχώριας βιομηχανίας και για πόσο χρονικό διάστημα, που ασφαλώς ποικίλλει ανάλογα με τη διακύμανση της ζήτησης και προσφοράς στην αγορά, δεν ελέγχεται από το Δικαστήριο, γιατί ανάγεται σε ζητήματα πολύ εξειδικευμένων γνώσεων, εκτός βέβαια στην περίπτωση όπου υπάρχει παρανομία και η διοίκηση έχει υπερβεί τα ακραία όρια της διακριτικής της ευχέρειας. Το γεγονός δε ότι δόθηκε σε μια άλλη εταιρεία και κάτω από συνθήκες άγνωστες στο Δικαστήριο, άδεια εισαγωγής σπίρτων, δε σημαίνει ότι αποτελεί δυσμενή διάκριση εις βάρος της αιτήτριας εταιρείας, της οποίας η συγκεκριμμένη αίτηση της 4.12.85 δεν εγκρίθηκε.
Η έφεση επομένως απορρίπτεται δίχως οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα.
H έφεση απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο