Bασιλείου Παντελής ν. Δημοκρατίας (1990) 3 ΑΑΔ 3650

(1990) 3 ΑΑΔ 3650

[*3650]30 Οκτωβρίου, 1990

[ΠΙΚΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ,

Αιτητής,

v.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

Καθ’ ων η αίτηση.

(Υπόθεση Αρ. 563/87).

 

Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο — Κατάργηση δίκης — Δεν επέρχεται λόγω διορισμού του αιτητή στην επίδικη θέση όταν αυτή κενούται λόγω αποχώρησης του ενδιαφερόμενου μέρους για λόγους υγείας.

Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί  — Διορισμοί/Προαγωγές — Εμπιστευτικές εκθέσεις — Όταν γίνονται από διαφορετικούς λειτουργούς και για την εκτέλεση διαφορετικών καθηκόντων, αποδυναμώνεται, σε κάποιο βαθμό, η ισχύς τους, ως μέτρο σύγκρισης των υποψηφίων.

Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Διορισμοί/Προαγωγές — Αρχαιότητα — Ο παράγων αυτός δεν υπεισέρχεται άμεσα στα σημεία κρίσεως των υποψηφίων, δεδομένου ότι ο αιτητής δεν υπηρετούσε στην εκπαιδευτική υπηρεσία στην οποία υπαγόταν η επίδικη θέση.

Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Διορισμοί/Προαγωγές — Ισοτιμία προσόντων — Εφαρμοστέο κριτήριο είναι η διαπίστωση ότι τα προσόντα των υποψηφίων πληρούν τις προϋποθέσεις του σχεδίου υπηρεσίας.

Για την πλήρωση της επίδικης θέσης, αποτάθηκαν τρεις υποψήφιοι, που κατείχαν τα προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας, μεταξύ των οποίων ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο μέρος. Ο Διευθυντής Τεχνικής Εκπαίδευσης σύστησε το ενδιαφερόμενο μέρος. Ο αιτητής υπερείχε στις εμπιστευτικές εκθέσεις με βάση αξιολόγηση που είχε γίνει από διαφορετικούς λειτουργούς και για διαφορετικά καθήκοντα.

[*3651]Ο αιτητής ισχυρίστηκε στην προσφυγή του ότι το δίπλωμα του ενδιαφερόμενου μέρους δε συνιστούσε πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλο.

Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή και αποφάνθηκε ότι η Επιτροπή θα μπορούσε εύλογα να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τα προσόντα του ενδιαφερόμενου μέρους ήταν ισοδύναμα με εκείνα που αναφέρονται ενδεικτικά στη σημείωση 1 και κατά συνέπεια πληρούσε τις προϋποθέσεις του σχεδίου υπηρεσίας για προαγωγή στη θέση του Επιθεωρητή.

Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.

Aναφερόμενες υποθέσεις:

Kikas and Others v. Cyprus Broadcasting Corporation and Another (1984) 3(B) C.L.R. 852,

Payiatas v. Republic (1984) 3(B) C.L.R. 1239,

Vakis v. Public Service Commision (1985) 3(B) C.L.R. 534,

Lewis v. Δημοκρατίας (1989) 3(Γ)  Α.Α.Δ. 1253.

Προσφυγή.

Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Yπηρεσίας με την οποία διορίσθηκε το ενδιαφερόμενο μέρος  στη θέση Eπιθεωρητή A΄ (Mέση Eκπαίδευση) στην ειδικότητα των δομικών, αντί του αιτητή.

Π. Παπαγεωργίου, για τον Αιτητή.

Α. Βασιλειάδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας A΄, για τους Καθ’ ων η αίτηση.

Α. Σ. Αγγελίδης, για το Ενδιαφερόμενο μέρος.

Cur. adv. vult.

ΠΙΚΗΣ, Δ.: Ο αιτητής ήγειρε την προσφυγή αυτή την 1/7/87. Αμφισβήτησε το διορισμό του ενδιαφερόμενου μέρους Πάρη Λοΐζου στη θέση Επιθεωρητή Α (Μέση Εκπαίδευση) στην ειδικότητα των δομικών κατά προτίμηση προς αυτόν και επιδιώκει [*3652]την αναθεώρηση της απόφασης της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας της 6/5/1987 βάσει της οποίας κρίθηκε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν ο καταλληλότερος για την πλήρωση της  κενής θέσης Επιθεωρητή στον κλάδο των δομικών. Αρχικά η προσφυγή τέθηκε προς εκδίκαση ενώπιον του τέως Προέδρου του Ανωτάτου Δικαστηρίου Τριανταφυλλίδη. Μετά την αφυπηρέτησή του για να αναλάβει το αξίωμα του Γενικού Εισαγγελέα η υπόθεση τέθηκε ενώπιον του Δικαστή Μαλαχτού προς εκδίκαση.  Η υπόθεση ορίστηκε ενώπιόν μου στις 7/4/90 ενόψει της επικείμενης αφυπηρέτησης του κ. Μαλαχτού και στα πλαίσια απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου για ανακατανομή των υποθέσεων οι οποίες εκκρεμούν ενώπιόν του μεταξύ των άλλων μελών του Ανωτάτου Δικαστηρίου.

Όταν πρώτα επιλήφθηκα της υπόθεσης (7/4/1990) διαπίστωσα ότι δεν είχαν καταχωρισθεί όλες οι αγορεύσεις. Υπολοιπόταν η απαντητική αγόρευση του αιτητή.  Μετά την ανάληψη των καθηκόντων του ενδιαφερόμενου μέρους σημειώθηκαν ορισμένες εξελίξεις, οι οποίες αναφέρθηκαν στο δικαστήριο και τις οποίες πρέπει να μνημονεύσουμε.  Λόγω επιδείνωσης της κατάστασης της υγείας του, το ενδιαφερόμενο μέρος ζήτησε όπως του επιτραπεί να επιστρέψει στην προηγούμενη θέση του, Βοηθού Διευθυντή, γεγονός το οποίο οδήγησε στην κένωση της θέσης στην οποία είχε προαχθεί και η οποία από ό,τι γίνεται αντιληπτό πληρώθηκε με το διορισμό του αιτητή. Ο διορισμός του δεν εξαφανίζει το αντικείμενο της προσφυγής, δεδομένου ότι η επίδικη απόφαση του 1987 παρέμεινε σε ισχύ και είχε επιπτώσεις στα δικαιώματα του αιτητή που δεν έχουν διαγραφεί ή εξαφανιστεί με το διορισμό του στην ίδια θέση σε μεταγενέστερο στάδιο. (Βλ. Kikas and Others v. Republic (1984) 3 C.L.R. 852, Payiatas v. Republic (1984) 3 C.L.R. 1239 και Vakis v. Republic (1985) 3 C.L.R. 534.) Διατηρεί συνεπώς το δικαίωμά του να επιδιώξει την αναθεώρηση της επίδικης απόφασης, η εγκυρότητα της οποίας είναι το θέμα το οποίο θα μας απασχολήσει.

Για την πλήρωση της θέσης αποτάθηκαν τρεις υποψήφιοι, ο αιτητής, το ενδιαφερόμενο μέρος και ο Ελευθέριος Σαπαρίλλα. Οι τελευταίοι δύο ήσαν μέλη της εκπαιδευτικής υπηρεσίας και κατείχαν τη θέση του Βοηθού Διευθυντή, ενώ ο αιτητής ήταν μέλος της δημόσιας υπηρεσίας και υπηρετούσε ως Ανώτερος Λέκτορας στο Α.Τ.Ι. (Ανώτερο Τεχνολογικό Ινστιτούτο). Η θέση που θα πληρωνόταν ήταν θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής και συνεπώς δεν υπήρχε κώλυμα στη συμπερίληψη υποψηφίων που είχαν τα προσόντα εκτός της εκπαιδευτικής υπηρεσίας. Η Επιτροπή [*3653](Ε.Ε.Υ.) έκρινε ότι και οι τρεις υποψήφιοι κατείχαν τα προσόντα που προβλέπει το σχέδιο υπηρεσίας για διορισμό ή προαγωγή στη θέση.  Πριν προβούν σε αξιολόγηση των υπηρεσιακών τους φακέλων και στοιχείων κάλεσαν τους υποψηφίους σε συνέντευξη για να διαπιστώσουν τη γνωσιολογική και διοικητική τους επάρκεια (να ανταποκριθούν στα καθήκοντα του Επιθεωρητή) με ιδιαίτερη έμφαση στα δομικά καθώς και την οξύνεια και ευχέρεια των υποψηφίων να διατυπώσουν και τεκμηριώσουν τις θέσεις και απόψεις τους (βλ. πρακτικό της 11/4/1987). Η απόδοση των τριών υποψηφίων στη συνέντευξη κρίθηκε ως εξής:-

Πάρης Λοΐζου (ενδιαφερόμενο μέρος):            Εξαίρετος.

Ελευθέριος Σαπαρίλλας:                   Πολύ καλός.

Παντελής Βασιλείου:                          Καλός.

Οι λόγοι για τους οποίους κατέληξαν σ’ αυτή την αξιολόγηση εξηγούνται λεπτομερώς σε σημείωμα της Επιτροπής που περιέχεται στο πρακτικό της 13/4/1987.

Στο τελικό στάδιο της επιλογής η Επιτροπή έλαβε υπόψη της εκτός από την απόδοση στις συνεντεύξεις τα πιο κάτω στοιχεία:-

(α) Τις συστάσεις του Διευθυντή Τεχνικής Εκπαίδευσης οι οποίες διαμορφώθηκαν μετά από εκτίμηση των υπηρεσιακών στοιχειών των υποψηφίων, διαβουλεύσεις με τους Επιθεωρητές των τεχνικών ειδικοτήτων καθώς και τις εντυπώσεις του Διευθυντή, Γ. Δ. Χριστοδουλίδη, από τις συνεντεύξεις των υποψηφίων στις οποίες παρίστατο. Ο κ. Χριστοδουλίδης σύστησε κατά σειρά προτεραιότητας το ενδιαφερόμενο μέρος και τον κ. Σαπαρίλλα.

(β)  Τους υπηρεσιακούς φακέλους και εμπιστευτικές εκθέσεις των υποψηφίων. Όπως έχει επισημανθεί ο αιτητής υπηρετούσε στη δημόσια υπηρεσία και έτσι δεν μπορούσε να γίνει άμεσος παραλληλισμός της υπηρεσίας τους. Εντούτοις ορθά λήφθηκαν υπόψη οι εμπιστευτικές εκθέσεις για τον αιτητή, δεδομένου ότι εκτελούσε εκπαιδευτικά καθήκοντα σε δημόσιο ίδρυμα. Άλλωστε όταν πρόκειται για την πλήρωση θέσης πρώτου διορισμού η αρχή της ισότητας επιβάλλει όπως προγενέστερη υπηρεσία υποψηφίων έστω και έξω από τα πλαίσια της δημόσιας υπηρεσίας αξιολογείται ως μέσο για τον προσδιορισμό της αξίας του. Σύγκριση των εμπιστευτικών εκθέσεων του αιτητή και του ενδιαφερόμενου μέρους φέρει τον πρώτο να υπερέχει. Εντούτοις δεν πρέπει να παραγνωριστεί ότι η αξιολόγηση έγινε από διαφορε[*3654]τικούς λειτουργούς και σε σχέση με την εκτέλεση διαφορετικών καθηκόντων, γεγονός που αποδυναμώνει σε κάποιο βαθμό τις εμπιστευτικές εκθέσεις ως μέτρο σύγκρισης των υποψηφίων.

(γ) Τα προσόντα των υποψηφίων τα οποία επίσης μνημονεύονται στο πρακτικό της Επιτροπής. Το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν κάτοχος του (1) Diploma (Structural Engineering) του Hammersmith College of Art and Building και (2) Certificate in Education (London). Ο αιτητής ήταν κάτοχος των ακόλουθων προσόντων: (1) B.Sc. Engineering, (2) M.Sc. Civil Engineering και (3) Certificate in Education (ATI).

Διαπιστώνεται ότι ο αιτητής υπερτερούσε σε ακαδημαϊκά προσόντα του ενδιαφερόμενου μέρους. Εντούτοις ο παράγων αυτός είναι οριακής σημασίας εφόσον κρίνεται ότι και οι δύο υποψήφιοι κατείχαν τα προσόντα που προβλέπει το σχέδιο υπηρεσίας.

(δ) Αρχαιότητα. Ο παράγων αυτός δεν υπεισέρχεται άμεσα στα σημεία κρίσεως των υποψηφίων δεδομένου ότι ο αιτητής δεν υπηρετούσε στην εκπαιδευτική υπηρεσία. Η Επιτροπή δεν παρέλειψε όμως να επισημάνει ότι και ο αιτητής υπηρετούσε στο δημόσιο τομέα και να συσχετίσει την υπηρεσία του στο βαθμό που ήταν επιτρεπτό με την αντίστοιχη υπηρεσία των άλλων υποψηφίων που υπηρετούσαν στην εκπαιδευτική υπηρεσία.

Συμπεραίνω, με μια επιφύλαξη στην οποία θα αναφερθώ αμέσως, ότι η έρευνα την οποία διεξήγαγε η Επιτροπή ήταν πλήρης και ότι η διακριτική τους ευχέρεια ασκήθηκε βάσει των κριτηρίων που θέτει ο νόμος και σύμφωνα με τις αρχές της χρηστής διοίκησης. Η επιφύλαξη αφορά την κατοχή από το ενδιαφερόμενο μέρος των προσόντων που θέτει το σχέδιο υπηρεσίας για διορισμό. Σύμφωνα με τον αιτητή το ενδιαφερόμενο μέρος δεν κατείχε ένα από τα δύο προβλεπόμενα ακαδημαϊκά προσόντα, εκείνο που προσδιορίζεται από την παράγραφο 1, δηλαδή “πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος ή ισότιμο προσόν στο θέμα της ειδικότητάς του, που να δίδει σ’ αυτόν δικαίωμα κατάταξης στη θέση καθηγητή-εκπαιδευτή στις κλίμακες Α8-Α10”.

Η εισήγηση είναι ότι το δίπλωμα στη δομική μηχανολογία που είχε αποκτήσει το ενδιαφερόμενο μέρος μετά από τετραετή κύκλο σπουδών στο Hammersmith College δε συνιστά πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλο ή ισότιμο προσόν. Από τα στοιχεία που έχουν τεθεί ενώπιον του δικαστηρίου προκύπτει ότι το προσόν αυτό δε [*3655]συνιστούσε πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλο, διαπίστωση άλλωστε που δεν έχει αμφισβητηθεί. Το ερώτημα είναι αν αποτελεί ισότιμο προσόν και πιο συγκεκριμένα αν οι καθ’ ων η αίτηση εύλογα θα μπορούσαν να το κρίνουν μέσα στα πλαίσια της διακριτικής τους ευχέρειας ως ισότιμο προσόν. Η ισοτιμία, όπως προκύπτει από το κείμενο του σχεδίου υπηρεσίας (Lewis v. Δημοκρατίας (1989) 3(Γ) Α.Α.Δ. 1253), δεν προσδιόριζεται αόριστα αλλά συγκεκριμένα σε σχέση με εκείνα τα προσόντα τα οποία θα παρείχαν στον κάτοχο τους δικαίωμα για κατάταξη στην κλίμακα καθηγητή Α8-Α10. Τα απαιτούμενα προσόντα για κατάταξη σε εκείνη την κλίμακα καθηγητή προσδιορίζονται από το αντίστοιχο σχέδιο υπηρεσίας για εκπαιδευτικούς εκείνης της κατηγορίας. Αυτό προβλέπει την κατοχή τίτλου/πτυχίου πανεπιστημίου/ανώτερης σχολής στην ειδικότητα που προορίζεται να διδάξει. Σύμφωνα με τη σημείωση 1 εκπαιδευτές που υπηρετούσαν ή διορίστηκαν με σύμβαση πριν από την 5/1/1979 και είχαν κατά την ημερομηνία εκείνη προσόντα υποδεέστερα πανεπιστημιακού τίτλου όπως HNC, HND, HTI ή ισοδύναμα προσόντα εδικαιούντο να καταταχθούν στην κλίμακα Α8-Α10.

Τα προσόντα του ενδιαφερόμενου μέρους θα μπορούσε εύλογα η Επιτροπή να καταλήξει ότι ήσαν ισοδύναμα με εκείνα που αναφέρονται ενδεικτικά στη σημείωση 1 και κατά συνέπεια πληρούσε τις προϋποθέσεις του σχεδίου υπηρεσίας για προαγωγή στη θέση του Επιθεωρητή. Με τη διαπίστωση αυτή αίρεται και η επιφύλαξη που διατυπώσαμε ενωρίτερα.

Κατά συνέπεια η πράξη βεβαιώνεται στο σύνολό της σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος. Η προσφυγή απορρίπτεται. Δεν εκδίδεται διαταγή για τα έξοδα.

H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο