Δημοκρατία ν. Χαραλάμπους κ.α. (1992) 3 ΑΑΔ 251

(1992) 3 ΑΑΔ 251

[*251] 30 Ιουνίου, 1992

[ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, ΠΟΓΙΑΤΖΗΣ, ΝΙΚΗΤΑΣ, ΑΡΤΕΜΗΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ,Δ/στές]

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

Εφεσείοντες - Καθ' ων η Αίτηση

ν.

ΒΑΡΝΑΒΑ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,

Εφεσιβλήτων - Αιτητών

(Αναθεωρητική Έφεση αρ. 867).

Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας — Προαγωγές δημοσίων υπαλλήλων —Διακριτική εξουσία—Πλάνη περί το δίκαιο — Χρησιμοποίηση λανθασμένου κριτηρίου επιλογής, συνιστά πλάνη περί το δίκαιο — Η χρησιμοποίηση του κριτηρίου "striking superiority" συνιστά πλάνη περί το δίκαιο και ιδιαίτερα τις αρχές που διέπουν την άσκηση της διακριτικής εξουσίας της Επιτροπής.

Προσφυγή βάσει του άρθρου 146 του Συντάγματος — Δικονομία — Κατάργηση δίκης — Η δίκη καταργείται αν με την προσφυγή προσβάλλεται πράξη η οποία ακυρώθηκε σε άλλη προσφυγή εκτός αν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 146.6 του Συντάγματος Δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 146.6 σε περιπτώσεις προαγωγής δημοσίων υπαλλήλων.

Η παρούσα έφεση στράφηκε κατά της νομιμότητας της απόφασης του πρωτόδικου Δικαστηρίου το οποίο ακύρωσε την απόφαση των εφεσειόντων για προαγωγή της Κλειώς Καζαμία στη μόνιμη θέση Ανώτερου Αποθηκάριου (Τακτικός Προϋπολογισμός) Τμήμα Κρατικών αποθηκών. Η επίδικη απόφαση των εφεσειόντων είχε ληφθεί κατά πλειοψηφία τριών ψήφων έναντι δύο. Ανάμεσα στις τρεις ψήφους που πλειοψήφισαν ήταν και η ψήφος του Μέλους της Επιτροπής Ξενόπουλου ο οποίος αιτιολογώντας την απόφασή του ανέφερε πως δεν υπήρχε άλλος υποψήφιος με "striking superiority". To πρωτόδικο Δικαστήριο αποφάσισε πως το Μέλος Ξενόπουλος είχε ενεργήσει με πλάνη περί το δίκαιο χρησιμοποιώντας για την επιλογή λανθασμένο κριτήριο.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε  [*252] ότι

(1) Η φράση "striking superiority" είναι μέτρο κρίσεως, το οποίο χρησιμοποιεί στο Δημοσιοϋπαλληλικό Δίκαιο το Ακυρωτικό Δικαστήριο για ακύρωση διορισμού ή προαγωγής. Δεν μπορούμε να αποδώσουμε στον κ. Ξενόπουλο άγνοια της ορθής σημασίας της Φράσης αυτής. Η πρόθεση ενός προσώπου εξάγεται από την ερμηνεία των λέξεων που ο ίδιος χρησιμοποιεί.

Είναι φανερό ότι η φράση "striking superiority" είναι το κριτήριο που χρησιμοποίησε ο κ. Ξενόπουλος. Ο κ. Ξενόπουλος ενήργησε πρόδηλα με πλάνη ως προς το δίκαιο, ιδιαίτερα τις αρχές που διέπουν την άσκηση της διακριτικής εξουσίας της Επιτροπής.

Σύμφωνα με το Άρθρο 11(2) των περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμων του 1967 έως 1987: "Ουδεμία απόφασις είναι έγκυρος, εκτός εάν ληφθή διά τριών ψήφων."

Η απόφαση προαγωγής της Καζαμία λήφθηκε με τρεις ψήφους, περιλαμβανομένης της ψήφου του κ. Ξενόπουλου. Η ψήφος του κ. Ξενόπουλου ήταν ουσιαστική, γιατί χωρίς αυτή δεν μπορούσε να υπάρξει απόφαση της Επιτροπής. Άσκησε, δηλαδή, ουσιώδη επιρροή στη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης.

(2) Μετά από ακυρωτική απόφαση σε μια προσφυγή, άλλη προσφυγή, με την οποία προσβάλλεται η ίδια πράξη, καθίσταται χωρίς αντικείμενο και απαράδεκτη, εκτός εάν υπάρχει λόγος έκδοσης νέας ακυρωτικής απόφασης για τους σκοπούς της παραγράφου 6 του Άρθρου 146 του Συντάγματος.

Ο δημόσιος υπάλληλος δεν έχει δικαίωμα προαγωγής, αλλά προσμονή για προαγωγή και, ως εκ τούτου, η παράγραφος 6 του Άρθρου 146 του Συντάγματος δεν έχει εφαρμογή στην παρούσα περίπτωση.

Η προσφυγή Αρ. 299/87 παρέμεινε άνευ αντικειμένου και η δίκη θα έπρεπε να καταργηθεί.

Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η ακυρωτική Απόφαση του Δικαστηρίου επικυρώνεται. Η δίκη στην Προσφυγή Αρ. 299/87 κηρύσσεται καταργημένη.

Έφεση απορρίπτεται με έξοδα.

Αναφερόμενες Υποθέσεις:

Κλέαρχος Μιλτιάδους και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας Α.Ε. 789, 791, 796 απόφαση ημερ. 30/5/1989. [*253]

Έφεση.

Έφεση κατά της απόφασης του Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου Κύπρου (Πικής, Δ) που δόθηκε στις 4 Νοεμβρίου, 1988 (προσφυγές αρ. 261/87 και 299/87) με την οποία ακυρώθηκε η απόφαση των εφεσειόντων - καθ' ων η αίτηση για προαγωγή της Κλειώς Καζαμία στη μόνιμη θέση Ανώτερου Αποθηκάριου (Τακτικός Προϋπολογισμός), Τμήμα Κρατικών Αποθηκών.

Μ. Φλωρέντζος, Ανώτερος δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους εφεσείοντες.

Μ. Χριστοφίδης, για τον εφεσίβλητο αρ. 1.

Α. Ζαχαρίου, για τον εφεσίβλητο αρ. 2.

ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Η εφεσείουσα Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, (η "Επιτροπή"), ζητά την ανατροπή Απόφασης Δικαστή του Δικαστηρίου τούτου, που, στην άσκηση πρωτοβάθμιας Αναθεωρητικής Δικαιοδοσίας, ακύρωσε την απόφαση της Επιτροπής για προαγωγή της Κλειώς Καζαμία στη μόνιμη θέση Ανώτερου Αποθηκάριου (Τακτικός Προϋπολογισμός), Τμήμα Κρατικών Αποθηκών.

Στις 9 Δεκεμβρίου, 1986, η Επιτροπή, αφού ακολούθησε τη νενομισμένη διαδικασία για την πλήρωση τριών κενών μόνιμων θέσεων προαγωγής Ανώτερου Αποθηκάριου (Τακτικός Προϋπολογισμός), Τμήμα Κρατικών Αποθηκών, αποφάσισε να προαγάγει στις θέσεις τους: Παντελή Θεοχαρίδη, Κλειώ Καζαμία και Γεώργιο Σάββα, από 15 Δεκεμβρίου, 1986.

Στη διαδικασία πλήρωσης των θέσεων έλαβαν χώραν τα πιο κάτω:-

Η Τμηματική Επιτροπή σύστησε δώδεκα υποψήφιους, μεταξύ των οποίων τα τρία ενδιαφερόμενα μέρη και τους δύο εφεσίβλητους. [*254]

Στις 9 Δεκεμβρίου, 1986, ο Διευθυντής του Τμήματος Κρατικών Αποθηκών σύστησε τους τρεις υποψήφιους, που τελικά επιλέγησαν, για τους λόγους που ανέφερε, περιλαμβανομένης της αρχαιότητάς τους.

Η Επιτροπή ομόφωνα αποφάσισε την προαγωγή των Παντελή Θεοχαρίδη και Γεώργιου Σάββα. Υπήρξε διαφωνία αναφορικά με την πλήρωση της τρίτης θέσης. Στο πρακτικό αναφέρεται:-

"Σ' ό,τι αφορά την τρίτη θέση, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, ύστερα από ιδιαίτερη σύγκριση των υπόλοιπων υποψηφίων, έκρινε ότι η επιλογή έπρεπε να γίνει ανάμεσα στους Καζαμία, Χαραλάμπους και Φράγκου, οι οποίοι με βάση τα ενώπιόν της στοιχεία παρουσιάζονταν ως οι επικρατέστεροι για προαγωγή."

Ο Πρόεδρος υιοθέτησε τη σύσταση του Διευθυντή και έδωσε σχετικά μακρά αιτιολογία, που είναι καταγραμμένη στο πρακτικό.

Μετά την αιτιολογία του Προέδρου, το πρακτικό συνεχίζει:-

"Με την άποψη του Προέδρου συμφώνησαν τα Μέλη κ.κ. Χατζηπροδρόμου και Ξενόπουλος και ο τελευταίος τόνισε ότι η Καζαμία, η οποία έχει και τη σύσταση του Διευθυντή, θα πρέπει να προτιμηθεί, γιατί δεν υπάρχει άλλος υποψήφιος με striking superiority."

Ο κ. Παπαξενοφώντος τάχτηκε υπέρ της προαγωγής του Χαραλάμπους και έδωσε τους λόγους του.

Ο κ. Χριστοδουλίδης προτίμησε τον Φράγκου και έδωσε τους δικούς του λόγους.

Τελικά λήφθηκε απόφαση για προαγωγή της Καζαμία, με πλειοψηφία τριών ψήφων - του Προέδρου, του κ. Ξενόπουλου και του κ. Χατζηπροδρόμου - έναντι δύο - των κ.κ. Παπαξενοφώντος και Χριστοδουλίδη. [*255]

Ο κ. Παπαξενοφώντος έκρινε ως καταλληλότερο τον Χαραλάμπους και ο κ. Χριστοδουλίδης τον Φράγκου.

Οι προαγωγές συμπληρώθηκαν με τη δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, ημερομηνίας 6 Φεβρουαρίου, 1987, Αρ. 2205, Αριθμός Γνωστοποίησης 365, σελ. 257.

Οι εφεσίβλητοι - προσοντούχοι υποψήφιοι - πρόσβαλαν τη νομιμότητα των πιο πάνω προαγωγών με τις Προσφυγές Αρ. 261/87 και 299/87.

Το Πρωτόδικο Δικαστήριο, επειδή προσβάλλονταν οι ίδιες συναφείς πράξεις, εξέδωσε μια Απόφαση, με την οποία επικύρωσε την προαγωγή των Παντελή Θεοχαρίδη και Γεώργιου Σάββα. Οι προσφυγές, στην έκταση που αφορούσαν την Κλειώ Καζαμία, επέτυχαν και η προαγωγή της κηρύχτηκε εξ ολοκλήρου άκυρη, με βάση τις πρόνοιες της παραγράφου 4(β) του Άρθρου 146 του Συντάγματος. Ο λόγος ακύρωσης είναι ότι το Μέλος της Επιτροπής Ξενόπουλος ενήργησε με πλάνη περί το δίκαιο - χρησιμοποίησε για την επιλογή λανθασμένο κριτήριο - (striking superiority). Το Δικαστήριο είπε ότι δεν είναι δυνατό να πιθανολογήσει ποιά θα ήταν η επιλογή του Μέλους Ξενόπουλου, εάν δεν ενεργούσε με πλάνη.

Ο δικηγόρος της Επιτροπής υπέβαλε ενώπιόν μας ότι δεν πρέπει να αποδοθεί στη φράση "striking superiority" η νομική της σημασία. Η σωστή ερμηνεία της δήλωσης Ξενόπουλου είναι ότι αυτός έκρινε την αιτήτρια καταλληλότερη των υπολοίπων. Το πρωτόδικο Δικαστήριο εσφαλμένα χαρακτήρισε τή φράση "striking superiority" ως μέτρο κρίσεως για την απόφαση του κ. Ξενόπουλου.

Ο κ. Ξενόπουλος ήταν Μέλος της Επιτροπής για μερικά χρόνια. Η φράση "striking superiority" είναι μέτρο κρίσεως, το οποίο χρησιμοποιεί στο Δημοσιοϋπαλληλικό Δίκαιο το Ακυρωτικό Δικαστήριο για ακύρωση διορισμού ή προαγωγής. Δεν μπορούμε να αποδώσουμε στον κ. Ξενόπουλο άγνοια της ορθής σημασίας της φράσης αυτής. Η [*256] πρόθεση ενός προσώπου εξάγεται από την ερμηνεία των λέξεων που ο Ιδιος χρησιμοποιεί.

Είναι φανερό ότι η φράση "striking superiority" είναι το κριτήριο που χρησιμοποίησε ο κ. Ξενόπουλος. Δήλωσε ότι, παρόλο ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη είχαν καλύτερες Εμπιστευτικές Εκθέσεις από την Καζαμία, την προτίμησε, επειδή οι άλλοι δεν είχαν striking superiority. Χρησιμοποίησε την Αγγλική καθιερωμένη έκφραση.

Ο κ. Ξενόπουλος ενήργησε πρόδηλα με πλάνη ως προς το δίκαιο, ιδιαίτερα τις αρχές που διέπουν την άσκηση της διακριτικής εξουσίας της Επιτροπής.

Σύμφωνα με το Άρθρο 11(2) των περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμων του 1967 έως 1987: "Ουδεμία απόφασις είναι έγκυρος, εκτός εάν ληφθή διά τριών ψήφων."

Η απόφαση προαγωγής της Καζαμία λήφθηκε με τρεις ψήφους, περιλαμβανομένης της ψήφου του κ. Ξενόπουλου. Η ψήφος του κ. Ξενόπουλου ήταν ουσιαστική, γιατί χωρίς αυτή δεν μπορούσε να υπάρξει απόφαση της Επιτροπής. Άσκησε, δηλαδή, ουσιώδη επιρροή στη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης.

Ο ευπαίδευτος δικηγόρος της Επιτροπής εισηγήθηκε ότι η Προσφυγή Αρ. 299/87 δεν έπρεπε να επιτύχει, αλλά να απορριφθεί, γιατί ο αιτητής στην προσφυγή αυτή δεν ήταν μεταξύ των τριών υποψηφίων στους οποίους κατέληξαν τα Μέλη της Επιτροπής για την πλήρωση της τρίτης θέσης, όπως έχει προεκτεθεί. Όλες οι προηγούμενες ενδιάμεσες πράξεις και αποφάσεις ήταν νομικά έγκυρες.

Η προσβαλλόμενη προαγωγή ακυρώθηκε με την Προσφυγή Αρ. 261/87.

Μετά από ακυρωτική απόφαση σε μια προσφυγή, άλλη προσφυγή, με την οποία προσβάλλεται η ίδια πράξη, καθίσταται χωρίς αντικείμενο και απαράδεκτη, εκτός εάν υπάρχει λόγος έκδοσης νέας ακυρωτικής απόφασης για [*257] τους σκοπούς της παραγράφου 6 του Άρθρου 146 του Συντάγματος - (βλ. Κλέαρχος Μιλτιάδους και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Αναθεωρητικές Εφέσεις Αρ. 789, 791 και 796, (Απόφαση δόθηκε στις 30 Μαΐου, 1989, δε δημοσιεύτηκε ακόμα)).

Ο δημόσιος υπάλληλος δεν έχει δικαίωμα προαγωγής, αλλά προσμονή για προαγωγή και, ως εκ τούτου, η παράγραφος 6 του Άρθρου 146 του Συντάγματος δεν έχει εφαρμογή στην παρούσα περίπτωση.

Η Προσφυγή Αρ. 299/87 παρέμεινε άνευ αντικειμένου και η δίκη θα έπρεπε να καταργηθεί.

Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η ακυρωτική Απόφαση του Δικαστηρίου επικυρώνεται. Η δίκη στην Προσφυγή Αρ. 299/87 κηρύσσεται καταργημένη.

Η εφεσείουσα να πληρώσει τα έξοδα των εφεσιβλήτων, τα οποία να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή, εκτός εάν, σε ένα μήνα από σήμερα, συμφωνηθούν μεταξύ των δικηγόρων.

Έφεση απορρίπτεται με έξοδα.

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο