Cylaw

Στυλιανού κ.α. ν. Δημοκρατίας (1992) 3 ΑΑΔ 449

(1992) 3 ΑΑΔ 449

[*449] 18 Σεπτεμβρίου, 1992

[Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π., ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΠΟΓΙΑΤΖΗΣ, ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στές]

ΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ,

Εφεσείοντες - Αιτητές,

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

Εφεσιβλήτων - Καθ' ων η Αίτηση.

(Αναθεωρητικές Εφέσεις Αρ. 1169,1170).

Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Προαγωγές — Προσωπικές συνεντεύξεις — Η διαφορετική κρίση του Διευθυντή (Δημοτικής Εκπαίδευσης) ως προς την απόδοση υποψηφίου στη συνέντευξη, δεν δεσμεύει την Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας γιατί ο ρόλος του είναι μόνο συμβουλευτικός.

Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Προαγωγές — Υψηλές ιεραρχικά θέσεις — Η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας έχει ευρεία διακριτική εξουσία — Νομολογία.

Προσφυγή βάσει του άρθρου 146 του Συντάγματος — Αρχές επί υπαλληλικών (διορισμοί, προαγωγές κ.τ.λ.) υποθέσεων — Νομολογία.

Οι εφέσεις αυτές επεζήτησαν την ανατροπή πρωτοδίκου αποφάσεως, απορριπτικής των προηγηθεισών προσφυγών, των εφεσειόντων, που προσέβαλαν την προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους στη θέση Επιθεωρητή Α (Δημοτική Εκπαίδευση), Υπουργείο Παιδείας. Λόγω συνάφειας οι εφέσεις συνεκδικάστηκαν με την αμφισβήτηση επικεντρωμένη στις προσωπικές συνεντεύξεις (αξιολόγηση, βαρύτητα) και στα προσόντα του ενδιαφερομένου μέρους.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας τις εφέσεις, αποφάσισε ότι:

1. Στην αναλυτική αξιολόγηση της απόδοσης του ενδιαφερομένου μέρους και του ενός εφεσείοντα η Επιτροπή χρησιμοποίησε περίπου τα ίδια φραστικά σχήματα, τούτο όμως δεν ισοδυναμεί με αντίφαση προς το τελικό αποτέλεσμα της αξιολόγησης.

Η κατάταξη των εφεσειόντων και του ενδιαφερομένου μέρους στη σειρά "εξαίρετος" και "εξαίρετος", αντίστοιχα, δηλώνει το [*450] βαθμό στον οποίο η επιτροπή αξιολόγησε τα χαρακτηριστικά που επεσήμανε στην απόδοση των εφεσειόντων και του ενδιαφερομένου μέρους. Πρόκειται για αξιολογική διαφοροποίηση, που δεν αναιρεί την κρίση της Επιτροπής ούτε και δημιουργεί οποιαδήποτε αντίφαση.

2. Η διαφορετική κρίση του Διευθυντή Δημοτικής Εκπαίδευσης για τον ένα Εφεσείοντα δεν δεσμεύει την Επιτροπή, γιατί ο ρόλος του είναι μόνο συμβουλευτικός.

3. Η Επιτροπή έλαβε υπόψη της την εντύπωση που αποκόμισε από τις προσωπικές συνεντεύξεις μόνο ως συμπληρωματικό στοιχείο κρίσης, όπως ο νόμος ορίζει. Αυτό είναι καθαρό από το ίδιο το πρακτικό.

4. Τα κρίσιμα προσόντα του ενδιαφερομένου μέρους είναι πολύ συναφή με τα καθήκοντα της θέσης, όπως αυτά καθορίζονται στο σχέδιο υπηρεσίας.

5. Η επίδικη θέση είναι ψηλά στην ιεραρχία της Δημοτικής εκ
παίδευσης. Η Επιτροπή έχει ευρεία διακριτική εξουσία.

Η Επιτροπή συνεκτίμησε όλα τα νομοθετημένα κριτήρια, περιλαμβανομένης και της αρχαιότητας των υποψηφίων, και κατέληξε στην προσβαλλόμενη απόφαση.

6. Η υπόθεση κρίνεται με βάση της αρχές που έχουν καθιερωθεί από τη νομολογία: -

α. Το Διοικητικό Δικαστήριο δεν ακυρώνει απόφαση διορισμού ή προαγωγής αν η απόφαση λήφθηκε σύμφωνα με το Νόμο και τα γεγονότα της συγκεκριμένης υπόθεσης και ήταν εύλογα επιτρεπτή.

β. Το Δικαστήριο δεν υποκαθιστά τη δική του κρίση, αναφορικά με την επιλογή του καταλληλότερου υποψήφιου για προαγωγή ή διορισμό, με την κρίση του αρμοδίου οργάνου.

Η Επιτροπή, με βάση τα στοιχεία που είχε ενώπιόν της, ενήργησε σύμφωνα με το νόμο, άσκησε σωστά τη διακριτική της ευχέρεια, η οποία είναι πολύ ευρεία στην παρούσα περίπτωση, και κατέληξε στην προσβαλλόμενη απόφαση, που ήταν εύλογα επιτρεπτή σ'αυτή.

Εφέσεις απορρίπτονται με έξοδα.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Andreas Frangos v. Republic (Public Service Commission) (1970) 3 CLR, 312· [*451]

Takis Chnstou v. Republic (Public Service Commission) (1977) 3 CLR, 11·

Iendes v. Republic (1980) 3 CLR, 165·

Gregonou and Others v. Republic (1985) 3 CLR, 1309·

Simillis v. Republic (1986) 3 CLR, 608·

Andreas Z. Georghiou and Others v. The Republic of Cyprus (1988) 3 ΑΑΔ. 678·

Odysseas Georghiou v. Republic (Public Service Commission) (1976) 3 CLR, 74·

Republic v. Zachariades (1986) 3 CLR, 852·

Κλέαρχος Μιλτιάδους και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας Α.Ε. 789, 791, 796ημερ. 30/5/89.

Εφέσεις.

Εφέσεις εναντίον αποφάσεων του δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου Κύπρου (Κούρρης, Δ.) που δόθηκε στις 27 Αυγούστου, 1990 (Υπόθεση αρ. 397/89) με τις οποίες απέρριψε τις προσφυγές των εφεσειόντων και επικύρωσε την απόφαση των εφεσίβλητων για προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους, στη θέση Επιθεωρητή Α' (Δημοτική Εκπαίδευση), Υπουργείο Παιδείας.

Λ.Σ. Αγγελίδης, για τους εφεσείοντες.

Ε. Λοϊζίδου (κα) Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α', για τους εφεσίβλητους.

Λ. Κληρίδης, για το ενδιαφερόμενο μέρος.

Cur. adv. vult.

Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.: Την Απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Δ.Γ. Στυλιανίδης.

ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ.: Οι εφέσεις αυτές στρέφονται εναντίον Αποφάσεων Δικαστή του Δικαστηρίου τούτου, ο [*452] οποίος, στην άσκηση πρωτοβάθμιας Αναθεωρητικής Δικαιοδοσίας, απέρριψε τις προσφυγές των εφεσειόντων και επικύρωσε την απόφαση της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, (η "Επιτροπή"), για προαγωγή του Ανδρέα Ιωαννίδη, ("ενδιαφερόμενο μέρος"), στη θέση Επιθεωρητή Α', (Δημοτική Εκπαίδευση), Υπουργείο Παιδείας.

Οι εφέσεις συνεκδικάστηκαν, γιατί αντικείμενό τους είναι η νομιμότητα της ίδιας διοικητικής πράξης και εγείρουν κοινά σημεία.

Στις 4 Απριλίου, 1989, ζητήθηκε η πλήρωση δυο κενών θέσεων Επιθεωρητή Α', (Δημοτική Εκπαίδευση).

Αφού ακολουθήθηκε η νομοθετημένη διαδικασία, ετοιμάστηκε ο τελικός κατάλογος, στον οποίο περιλήφθηκαν οι εφεσείοντες και το ενδιαφερόμενο μέρος.

Στη συνέχεια, η Επιτροπή κάλεσε τους υποψήφιους, που περιέχονταν στον τελικό κατάλογο, σε προσωπική συνέντευξη, στην οποία παρευρίσκετο και ο Διευθυντής Δημοτικής Εκπαίδευσης.

Στις 25 Μαΐου, 1989, η Επιτροπή, ύστερα από συνεκτίμηση των νομοθετημένων κριτηρίων, αποφάσισε ομόφωνα την προαγωγή του Νίκου Λεοντίου και κατά πλειοψηφία την προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους.

Οι αιτητές με προσφυγές πρόσβαλαν τη νομιμότητα της προαγωγής του ενδιαφερομένου μέρους, που απορρίφθηκαν από τον πρωτόδικο Δικαστή.

Οι λόγοι εφέσεως αναφέρονται στα πιο κάτω θέματα:-

1. Συνεντεύξεις -

(α) Η αξιολόγηση του ενδιαφερομένου μέρους "εξαίρετος" και των εφεσειόντων "εξαίρετοι -" βρίσκεται σε αντίφαση με την περιγραφική αναλυτική κρίση της Επιτροπής. [*453]

(β) Δόθηκε υπερβολική βαρύτητα στην απόδοση των υποψηφίων, που χρησιμοποιήθηκε ως ανεξάρτητο στοιχείο κρίσεως.

2. Πλάνη περί τα πράγματα αναφορικά με τα προσόντα του ενδιαφερομένου μέρους.

3. Παραγνώριση της αρχαιότητας των εφεσειόντων.

4. Η Επιτροπή απέτυχε να επιλέξει τον καλύτερο υποψήφιο.

Η Επιτροπή με αντέφεση πρόσβαλε το εύρημα του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι ο Εφεσείων Σταυρίδης ήταν κατά τριάμισυ χρόνια αρχαιότερος του ενδιαφερομένου μέρους.

Ο δικηγόρος των εφεσειόντων δέχτηκε ότι πραγματικά το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν αρχαιότερος του Σταυρίδη πάνω από τριάμισυ χρόνια.

Οι συνεντεύξεις έγιναν σύμφωνα με τις διατάξεις του Άρθρου 35Β - (9) των περί Δημοσίας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων του 1969 έως (Αρ. 3) του 1988, (Αρ. 10/69, 67/78, 53/79, 4/85, 100/85, 168/86, 65/87, 157/87, 162/87, 180/87,245/87, 76/88,107/88,234/88).

Η Επιτροπή, πριν καλέσει τους υποψήφιους σε προσωπική συνέντευξη, αποφάσισε όπως, για την αξιολόγηση της απόδοσής τους, ληφθούν υπόψη τα ακόλουθα:-

"(α) Γλωσσική επάρκεια, άνεση και ετοιμότητα στη διατύπωση απόψεων,

(β) Ενημερότητα πάνω σε σύγχρονες εξελίξεις σε παιδαγωγικά και εκπαιδευτικά θέματα,

(γ) Γνώση οργανωτικών και διοικητικών προβλημάτων της Δημοτικής Εκπαίδευσης, [*454]

(δ) Γνώση ευθυνών και καθηκόντων του Επιθεωρητή Α' (Δημοτική Εκπαίδευση),

(ε) Επιστημονική τεκμηρίωση απόψεων και

(στ) Γενική απόδοση, εμφάνιση και προσωπικότητα."

Ο Διευθυντής Δημοτικής Εκπαίδευσης, που παρευρίσκετο στις συνεντεύξεις, χαρακτήρισε το ενδιαφερόμενο μέρος και τον Εφεσείοντα Στυλιανού "εξαίρετους" και τον Εφεσείοντα Σταυρίδη "εξαίρετο -".

Η Επιτροπή, με βάση τα κριτήρια που καθόρισε, έκανε αναλυτική και γενική αξιολόγηση.

Στη γενική αξιολόγηση χαρακτήρισε το ενδιαφερόμενο μέρος "εξαίρετο" και τους εφεσείοντες "εξαίρετους -".

Οι αξιολογήσεις καταγράφτηκαν στο πρακτικό της συνεδρίας της 24ης Μαΐου, 1989.

Εξετάσαμε με προσοχή την αναλυτική αξιολόγηση και τη γενική κατάταξη.

Συμφωνούμε με το πρωτόδικο Δικαστήριο ότι στην αναλυτική αξιολόγηση της απόδοσης του ενδιαφερομένου μέρους και του εφεσείοντα Στυλιανού η Επιτροπή χρησιμοποίησε περίπου τα ίδια φραστικά σχήματα, τούτο όμως δεν ισοδυναμεί με αντίφαση προς το τελικό αποτέλεσμα της αξιολόγησης.

Η κατάταξη των εφεσειόντων και του ενδιαφερομένου μέρους στη σειρά "εξαίρετος" και "εξαίρετος", αντίστοιχα, δηλώνει το βαθμό στον οποίο η Επιτροπή αξιολόγησε τα χαρακτηριστικά που επεσήμανε στην απόδοση των εφεσειόντων και του ενδιαφερομένου μέρους. Πρόκειται για αξιολογική διαφοροποίηση, που δεν αναιρεί την κρίση της Επιτροπής και ούτε δημιουργεί οποιαδήποτε αντίφαση, σε τρόπο που να ευσταθεί ο ισχυρισμός των εφεσειόντων. [*455]

Η διαφορετική κρίση του Διευθυντή Δημοτικής Εκπαίδευσης για τον Εφεσείοντα Στυλιανού δεν δεσμεύει την Επιτροπή, γιατί ο ρόλος του είναι μόνο συμβουλευτικός.

Η Επιτροπή έλαβε υπόψη της την εντύπωση που αποκόμισε από τις προσωπικές συνεντεύξεις μόνο ως συμπληρωματικό στοιχείο κρίσης, όπως ο νόμος ορίζει. Αυτό είναι καθαρό από το ίδιο το πρακτικό.

Η αξιολόγηση της απόδοσης των υποψηφίων στις συνεντεύξεις ήταν ομόφωνη. Η διαφωνούσα μειοψηφία των μελών της Επιτροπής διέπραξε λάθος που δεν έκαμε καμιά αναφορά στην ομόφωνη αξιολόγηση της Επιτροπής, αλλά ανέφερε στο αιτιολογικό της απόφασής της: "Στην προκειμένη περίπτωση, λαμβανομένων υπόψη των ενώπιον μας δεδομένων και στοιχείων ως και των κρίσεων του εκπροσώπου της Αρμοδίας Αρχής για την απόδοση των υποψηφίων στη συνέντευξη,..."

Ο δικηγόρος των εφεσειόντων επιχειρηματολόγησε ότι η Επιτροπή ενήργησε με πλάνη περί τα πράγματα, αναφορικά με τα προσόντα του ενδιαφερομένου μέρους. Ισχυρίστηκε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος δεν είχε μετεκπαίδευση ούτε ειδικές σπουδές στην επιθεώρηση σχολείων.

Η Επιτροπή, στη διάγνωση των προσόντων, ανέφερε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος είχε ειδικές σπουδές στην επιθεώρηση σχολείων.

Το περιεχόμενο του Διοικητικού Φακέλου αντικρούει τους ισχυρισμούς του δικηγόρου των εφεσειόντων και υποστηρίζει τη διάγνωση της Επιτροπής.

Το ενδιαφερόμενο μέρος, όπως φαίνεται από το Φάκελο που ήταν ενώπιον της Επιτροπής, είχε, εκτός από το Πτυχίο του Διδασκαλικού Κολλεγίου, το προσόν του Associate (A.C.P.) College of Preceptors.

To ακαδημαϊκό έτος 1971-72, με υποτροφία, βάσει του Σχεδίου Κοινοπολιτειακών Υποτροφιών, φοίτησε στο [*456] Πανεπιστήμιο του Birmingham. Το περιεχόμενο των σπουδών ήταν "Education for Heads of Schools and Administrators with special reference to the inspection of schools" - (βλ. σχετικό τίτλο - μπλε 131 - στο Φάκελο 816Π).

Σε σχετική έκθεση από το Πανεπιστήμιο αναφέρεται, μεταξύ άλλων:-

"Mr. Ioannides' main interest was in the field of inspection and supervision of primary schools, and in school administration in general."

To 1978, με υποτροφία, φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Birmingham, από το οποίο του απονεμήθηκε, στις 9 Ιουλίου, 1980, ο τίτλος του M.Ed με specialization in Educational Administration.

Τα προσόντα αυτά είναι πολύ συναφή με τα καθήκοντα της θέσης, όπως καθορίζονται στο Σχέδιο Υπηρεσίας.

Το ενδιαφερόμενο μέρος και ο εφεσείων Στυλιανού κατείχαν τη θέση Επιθεωρητή Β' από 1η Φεβρουαρίου, 1977, και 1η Σεπτεμβρίου, 1971, αντίστοιχα.

Ο δικηγόρος των εφεσειόντων δήλωσε με ειλικρίνεια και εμφαντικά ότι οι εφεσείοντες δεν ισχυρίζονται ότι έχουν έκδηλη υπεροχή έναντι του ενδιαφερομένου μέρους.

Η θέση είναι ψηλά στην ιεραρχία της Δημοτικής Εκπαίδευσης. Η Επιτροπή έχει ευρεία διακριτική εξουσία -(βλ. Andreas Frangos v. Republic (Public Service Commission) (1970) 3 C.L.R. 312, 343· Takis Christou v. Republic (Public Service Commission) (1977) 3 C.L.R. 11, 24· Ierides v. Republic (1980) 3 C.L.R. 165· Gregoriou and Others v. Republic (1985) 3 C.L.R. 1309, 1320 Simillis v. Republic (1986) 3 C.L.R. 608· Andreas Z. Georghiou and Others v. The Republic of Cyprus, Υποθέσεις Αρ. 36/86, 123/86 και 158/86 (Απόφαση (Ολομέλειας) δόθηκε στις 30 Μαρτίου, 1988, δε δημοσιεύτηκε ακόμα)). [*457]

Η υπόθεση θα κριθεί με βάση τις πιο κάτω αρχές που έχουν καθιερωθεί από τη νομολογία:-

1. Το Διοικητικό Δικαστήριο δεν ακυρώνει απόφαση διορισμού ή προαγωγής αν η απόφαση λήφθηκε σύμφωνα με το Νόμο και τα γεγονότα της συγκεκριμένης υπόθεσης και ήταν εύλογα επιτρεπτή.

2. Το Δικαστήριο δεν υποκαθιστά τη δική του κρίση, αναφορικά με την επιλογή του καταλληλότερου υποψήφιου για προαγωγή ή διορισμό, με την κρίση του αρμοδίου οργάνου. (Βλ. Odysseas Georghiou v. Republic (Public Service Commission) (1976) 3 C.L.R. 74, 82· Republic v. Zachariades (1986) 3 C.L.R. 852· Κλέαρχος Μιλτιάδους και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Αναθεωρητικές Εφέσεις Αρ. 789, 791 και 796, (Απόφαση δόθηκε στις 30 Μαΐου, 1989, δε δημοσιεύτηκε ακόμα).)

Για όλους τους πιο πάνω λόγους, οι εφέσεις απορρίπτονται.

Οι εφεσείοντες να πληρώσουν τα έξοδα των καθ' ων η αίτηση και του ενδιαφερομένου μέρους.

Οι εφέσεις απορρίπτονται με έξοδα.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο