(1996) 3 ΑΑΔ 149
[*149]18 Mαρτίου, 1996
[ΚΟΥΡΡΗΣ, ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, ΝΙΚΗΤΑΣ, ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ/στές]
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΑΛΛH,
Eφεσείοντες-Aιτητές,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΑΡΧΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ KAI AΛΛOY,
Εφεσιβλήτων-Καθ’ ων η αίτηση,
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 1313).
Πολιτική Δικονομία — Παρατυπία — Τι θεωρείται παρατυπία — Παράτυπη διαδικασία — Δυνατότητα διάσωσής της στην κατάλληλη περίπτωση — Διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου — Ο περί Πολιτικής Δικονομίας (Τροποποιητικός) Διαδικαστικός Κανονισμός του 1995, Δ.64 — Εφαρμοστέες αρχές.
Έφεση — Οι λόγοι της έφεσης πρέπει να είναι αιτιολογημένοι — Οι περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικοί Κανονισμοί Δ.35 θ.4.
Ο δικηγόρος των εφεσιβλήτων στην παρούσα έφεση, ήγειρε προδικαστική ένσταση αναφορικά με την εγκυρότητά της, λόγω έλλειψης αιτιολογίας στους λόγους της έφεσης. Ο δικηγόρος των εφεσειόντων, υποστήριξε την άποψη ότι οι λόγοι της έφεσης ήταν αιτιολογημένοι και ζήτησε την απόρριψη της προδικαστικής ένστασης.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου απέρριψε την έφεση και αποφάνθηκε ότι:
Η διάκριση μεταξύ άκυρης και παράτυπης διαδικασίας καταργήθηκε με την κατάργηση της Δ.64 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών και την αντικατάστασή της με τη Δ.64 του περί Πολιτικής Δικονομίας (Τροποποιητικού) Διαδικαστικού Κανονισμού του 1995. Με βάση τον νέο Διαδικαστικό Κανονισμό η μη συμμόρφωση προς τις πρόνοιες των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών αναφορικά με χρόνο, τόπο, τρόπο, τύπο, περιεχόμενο ή οτιδήποτε άλλο, κατά την έναρξη ή σ’ οποιοδήποτε στάδιο της διαδικα[*150]σίας, θα θεωρείται παρατυπία. Επιπρόσθετα, με τη νέα Δ.64 παρέχεται η διακριτική ευχέρεια στο Δικαστήριο διάσωσης της παράτυπης διαδικασίας, η οποία πρέπει να ασκείται με φειδώ. Η οποιαδήποτε παρέκκλιση από τους Θεσμούς θα πρέπει να αντιμετωπίζεται έγκαιρα.
Η παρούσα διαδικασία είναι παράτυπη λόγω έλλειψης αιτιολογίας στους λόγους της έφεσης. Οι εφεσείοντες δεν έλαβαν έγκαιρα κανένα μέτρο για θεραπεία της παρατυπίας έτσι που να υπάρχει συμμόρφωση με τη Δ.35 θ.4. Για τον λόγο αυτό, μέσα στα πλαίσια των εξουσιών της νέας Δ.64, η έφεση παραμερίζεται εξ ολοκλήρου.
Η έφεση απορρίπτεται. Δεν επιδικάζονται έξοδα.
Υποθέσεις που αναφέρθηκαν:
Κυπριακή Δημοκρατία v. Lion Insurance Agency Ltd. (1995) 3 A.A.Δ. 338,
Λοΐζου v. Χαραλάμπους και Άλλοι, Π.Ε. 8946, ημερ. 15.2.96,
Γιάννη v. Aναπληρωτή Eφόρου Mηχανοκινήτων Oχημάτων και Άλλων (1995) 3 A.A.Δ. 334,
Θαλασσινός v. Κυπριακής Δημοκρατίας (Aρ. 1) (1995) 3 A.A.Δ. 255.
Έφεση.
Έφεση εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Δημητριάδη, Δ.) που δόθηκε στις 11 Φεβρουαρίου, 1991 (Αριθμός Προσφυγής 621/85) με την οποία η προσφυγή των εφεσειόντων, εναντίον της απόφασης των εφεσιβλήτων ότι η ιδιοκτησία τους δεν επηρεαζόταν δυσμενώς από την οικοδόμηση γκαράζ από το ενδιαφερόμενο μέρος, απερρίφθη.
Λ. Κληρίδης, για τους Εφεσείοντες.
Α. Παπασάββας, Εισαγγελέας της Δημοκρατίας, για τους Εφεσίβλητους.
Κλ. Χ”Πίττας για Ε. Χ”Ευτυχίου, για το Ενδιαφερόμενο μέρος.
Cur. adv. vult.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ.: Με την παρούσα έφεση οι εφεσείοντες [*151]προσβάλλουν την απόφαση πρωτόδικου Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου, με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή τους με το δικαιολογητικό ότι εστερείτο εννόμου συμφέροντος, γιατί η ιδιοκτησία τους δεν επηρεαζόταν δυσμενώς από την οικοδόμηση γκαράζ από το ενδιαφερόμενο μέρος σε παρακείμενη περιουσία.
Οι λόγoι της έφεσης είναι οι ακόλουθοι:
“(α) Εσφαλμένως το Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγήν των αιτητών με το δικαιολογητικόν ότι η ιδιοκτησία των δεν επηρεάζεται δυσμενώς από την οικοδόμηση του γκαράζ από το ενδιαφερόμενο μέρος ενώ βάσει των γεγονότων και στοιχείων ενώπιον του Δικαστηρίου η ιδιοκτησία των αιτητών επηρεάζεται κατά τρόπον ουσιαστικόν και δυσμενέστατον από την οικοδομήν του γκαράζ.
(β) Εσφαλμένως το Δικαστήριον απέρριψε την προσφυγή των αιτητών διότι εστερούντο εννόμου συμφέροντος ενώ εφ’ όσον η περιουσία των επηρεάζετο δυσμενώς από την οικοδομήν του ενδιαφερομένου μέρους συνέβαινε το αντίθετον.
(γ) Εσφαλμένως το Δικαστήριον κατεδίκασε τους αιτητάς να καταβάλουν τα έξοδα τόσον του αιτητού όσον και του ενδιαφ. μέρους.”
Κατά την έναρξη της διαδικασίας της έφεσης ενώπιόν μας, ο δικηγόρος των εφεσιβλήτων ήγειρε προδικαστική ένσταση και εισηγήθηκε ότι η έφεση δεν είναι έγκυρη επειδή οι λόγοι της δεν είναι αιτιολογημένοι. Προς τεκμηρίωση της εισήγησής του αυτής αναφέρθηκε στην απόφαση της Ολομέλειας, Α.Ε. 1432, Κυπριακή Δημοκρατία ν. Lion Insurance Agency Ltd, ημερ. 11.9.95. Με τη θέση αυτή συμφώνησε και ο δικηγόρος του ενδιαφερόμενου μέρους.
Ο δικηγόρος των εφεσειόντων, αντίθετα, υποστήριξε την άποψη ότι οι λόγοι της έφεσης ήταν αιτιολογημένοι και ζήτησε την απόρριψη της προδικαστικής ένστασης.
Με την κατάργηση της Δ.64 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών και την αντικατάστασή της με τη Δ.64 του περί Πολιτικής Δικονομίας (Τροποποιητικού) Διαδικαστικού Κανονισμού του 1995, που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 24.2.95, η διάκριση μεταξύ άκυρης και παράτυπης διαδικασίας καταργήθηκε και η μη συμμόρφωση, λόγω οποιασδήποτε πράξεως ή παραλείψεως, με τα προβλεπόμενα από [*152]τους περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικούς Κανονισμούς, αναφορικά με χρόνο, τόπο, τρόπο, τύπο, περιεχόμενο ή οτιδήποτε άλλο κατά την έναρξη ή την φερόμενη έναρξη οποιασδήποτε διαδικασίας, ή σε οποιοδήποτε στάδιο οποιασδήποτε διαδικασίας, ή σε σχέση με αυτή, θα θεωρείται παρατυπία. Πέραν αυτού, με τη νέα Δ.64, παρέχεται η διακριτική ευχέρεια στο Δικαστήριο διάσωσης της παράτυπης διαδικασίας στην κατάλληλη περίπτωση. Κατά συνέπεια θέση ότι μια έφεση είναι θνησιγενής όταν κανένας από τους λόγους της δεν είναι αιτιολογημένος και επομένως δεν είναι έγκυρη, καταργήθηκε με την τροποποίηση του Καν. 64, αλλά η οποιαδήποτε παρατυπία θα πρέπει να θεραπεύεται.
Η θεραπεία αυτή επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου η οποία θα πρέπει να ασκείται με φειδώ και η οποιαδήποτε παρέκκλιση από τους Θεσμούς θα πρέπει να αντιμετωπίζεται έγκαιρα. Όσο μεγαλύτερη είναι η καθυστέρηση στη λήψη διορθωτικών μέτρων, τόσο μεγαλύτερο είναι το βάρος που αναλαμβάνει ο αιτητής να πείσει το Δικαστήριο να ασκήσει τη διακριτική του ευχέρεια προς όφελός του. (Βλ., μεταξύ άλλων, Πολ. Έφεση αρ. 8946, Νίκος Λοΐζου ν. Γεώργιος Χαραλάμπους και Άλλοι, ημερ. 15.2.96, A.Ε. αρ. 1432, Κυπριακή Δημοκρατία ν. Lion Insurance Agency Ltd (ανωτέρω), Α.Ε. 1359, Σπύρου Γιάννη ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, ημερ. 21.7.95 και Α.Ε. 1166, Γρηγόρης Θαλασσινός ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, ημερ. 30.5.95).
Εξετάσαμε με προσοχή τους λόγους της έφεσης και βρίσκουμε ότι αυτοί δεν είναι αιτιολογημένοι και κατά συνέπεια η ενώπιόν μας διαδικασία είναι παράτυπη.
Η έφεση καταχωρήθηκε στις 12.3.91 και έκτοτε δε λήφθηκε κανένα μέτρο θεραπείας της παρατυπίας. Τουναντίον η θέση των εφεσειόντων είναι ότι οι λόγοι της έφεσης είναι αιτιολογημένοι και συνεπώς δεν υπάρχει παρατυπία.
Υπό τις περιστάσεις και ενόψει της παρατυπίας για την οποία δε λήφθηκε έγκαιρα κανένα μέτρο θεραπείας της έτσι που να υπάρχει συμμόρφωση με τη Δ.35 θ.4, καταλήγουμε στην απόφαση, ασκώντας τις εξουσίες που μας παρέχει η νέα Δ.64, να παραμερίσουμε εξ ολοκλήρου την ενώπιόν μας έφεση.
Η έφεση απορρίπτεται. Δεν επιδικάζονται έξοδα.
Η έφεση απορρίπτεται. Δεν επιδικάζονται έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο