Kυβερνήτου Xαρίκλεια και Άλλοι ν. Kυπριακής Δημοκρατίας μέσω του Yπουργικού Συμβουλίου και Άλλου (1996) 3 ΑΑΔ 539

(1996) 3 ΑΑΔ 539

[*539]3 Δεκεμβρίου, 1996

[ΠΙΚΗΣ, Π., ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ,

ΚΑΛΛΗΣ, Δ/στές]

ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΤΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,

Εφεσείοντες-Αιτητές,

v.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,

Εφεσιβλήτων-Καθ’ ων η αίτηση.

(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 1404).

 

Εκτελεστή Διοικητική πράξη — Πράξη πληροφοριακού και συμβουλευτικού χαρακτήρα — Δεν είναι εκτελεστή — Η εκτελεστότητα διοικητικής πράξης ή απόφασης, αποτελεί προϋπόθεση για την ανάληψη και άσκηση δικαιοδοσίας δυνάμει του Άρθρου 146.1 του Συντάγματος — Ποία τα ουσιώδη συστατικά εκτελεστής διοικητικής πράξης.

Αναθεωρητική δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου δυνάμει του Άρθρου 146.1 του Συντάγματος — Θέματα που άπτονται του θεμελίου της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου μπορούν να εξεταστούν σ’ οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας, περιλαμβανομένης και της έφεσης.

Το Υπουργείο Εμπορίου και Βιομηχανίας απέρριψε αίτημα των εφεσειόντων, υπαλλήλων του “ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ”, για αναγνώρισή τους ως υπαλλήλων του δημοσίου και απόδοση σ’ αυτούς του εργασιακού καθεστώτος που ισχύει στους ημικρατικούς και άλλους οργανισμούς του δημοσίου.

Το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή των εφεσειόντων για ακύρωση της πιο πάνω απόφασης για το λόγο ότι το αντικείμενό της, δηλαδή η ρύθμιση των όρων εργασίας των εφεσειόντων αναγόταν στο πεδίο του ιδιωτικού δικαίου.

Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου αφού εφάρμοσε τις νομικές αρχές που αναφέρονται στις πιο πάνω εισαγωγικές σημειώσεις, απέρριψε την έφεση και αποφάνθηκε, ότι η απόφαση η οποία [*540]προσβάλλεται στερείται εκτελεστότητας, λόγω του ότι έχει όλα τα γνωρίσματα πληροφοριακού και συμβουλευτικού χαρακτήρα χωρίς την παραγωγή εννόμων δικαιωμάτων και υποχρεώσεων.  Μόνο ο οργανισμός στον οποίο υπηρετούν οι εφεσείοντες θα μπορούσε να εκδώσει καθοριστική απόφαση για το καθεστώς ή τους όρους εργασίας κάτω από τους οποίους υπηρετούν.

Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.

Έφεση.

Έφεση εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Χατζητσαγγάρης, Δ.) που δόθηκε στις 19 Ιουλίου, 1991 (Προσφυγή αρ. 112/90 με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή των εφεσειόντων σχετικά με τη ρύθμιση των όρων εργασίας τους στο πλαίσιο της εργοδότησης τους στο ξενοδοχείο “ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ”.

Κ. Ευσταθίου, για τους Εφεσείοντες.

Α. Παπασάββας, Εισαγγελέας της Δημοκρατίας, για τους Εφεσίβλητους.

Cur. adv. vult.

ΔIKAΣTHPIO: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Γ. Μ. Πικής, Π.

ΠΙΚΗΣ, Π.: Το “ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ” είναι ξενοδοχείο το οποίο ιδρύθηκε με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, για τη δημιουργία πρότυπης ξενοδοχειακής μονάδας, στο πλαίσιο λειτουργίας της οποίας θα εκπαιδεύονταν οι φοιτητές του Ινστιτούτου Ξενοδοχειακών και Επισιτιστικών Τεχνών. Το Διοικητικό Συμβούλιο, απαρτίζεται από δημοσίους υπαλλήλους οι οποίοι διορίζονται από το Υπουργικό Συμβούλιο. Tο ξενοδοχείο λειτουργεί ανεξάρτητα από οποιαδήποτε κρατική υπηρεσία και έχει το δικό του προϋπολογισμό.

Το ξενοδοχείο δημιουργήθηκε στο πλαίσιο συμφωνίας μεταξύ της Κυπριακής Κυβέρνησης και του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας για την προαγωγή του τουρισμού. Η πρόσληψη και οι όροι υπηρεσίας του προσωπικού διέπονται από συμβάσεις εργασίας, οι όροι των οποίων είναι προσαρμοσμένοι στη Συλλογική Σύμβαση, η οποία ισχύει στην τουριστική βιομηχανία.

[*541]Οι υπάλληλοι του “ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ”, οι εφεσείοντες,  αποτάθηκαν μέσω του δικηγόρου τους στο Υπουργικό Συμβούλιο, με αίτημα την αναγνώρισή τους ως υπαλλήλων του δημοσίου και την απόδοση σ’ αυτούς του ιδίου εργασιακού καθεστώτος που ισχύει στους ημικρατικούς και άλλους οργανισμούς του δημοσίου.  Στο αίτημά τους δόθηκε απάντηση από το Υπουργείο Εμπορίου και Βιομηχανίας, στο οποίο προφανώς παραπέμφθηκε το θέμα.  Γνωστοποιήθηκε στους αιτητές, ότι μετά από Γνωμάτευση του Γενικού Εισαγγελέα, το αίτημά τους δεν μπορούσε να ικανοποιηθεί γιατί εστερείτο, όπως αναφέρεται, ουσιαστικού και νομικού υπόβαθρου. Οι εφεσείοντες προσέφυγαν στο Ανώτατο Δικαστήριο με τα ακόλουθα αιτήματα: (α) την ακύρωση της πιο πάνω απόφασης του Υπουργείου Εμπορίου και Βιομηχανίας, και (β) την αποκήρυξη της παράλειψης του Υπουργικού Συμβουλίου και του Υπουργείου Εμπορίου και Βιομηχανίας να κατατάξουν τους αιτητές ως δημοσίους υπαλλήλους. Προς υποστήριξη του παραδεχτού των αιτημάτων τους, οι αιτητές επικαλέστηκαν και τις διατάξεις του Άρθρου 122 του Συντάγματος, το οποίο οριοθετεί το πλαίσιο της Δημόσιας Υπηρεσίας.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, στην άσκηση της πρωτογενούς αναθεωρητικής του δικαιοδοσίας, έκρινε την προσφυγή απαράδεχτη, για το λόγο ότι το αντικείμενό της, δηλαδή η ρύθμιση των όρων εργασίας των αιτητών στο πλαίσιο της εργοδότησής τους στο ξενοδοχείο “ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ”, αναγόταν στο πεδίο του ιδιωτικού δικαίου.  Με την έφεση επιδιώκεται ο παραμερισμός της πρωτόδικης απόφασης και η ανάληψη δικαιοδοσίας για την αναθεώρηση της εγκυρότητας της προσβαλλόμενης απόφασης, αφενός, και συναφώς προς αυτή, την αποκήρυξη της παράλειψης των καθ’ ων η αίτηση να εντάξουν το προσωπικό του ξενοδοχείου στη Δημόσια Υπηρεσία.

Στην αγόρευσή του, ο κ. Ευσταθίου υποστήριξε ότι η σύσταση του ξενοδοχείου και οι όροι υπηρεσίας του το εξομοιώνουν με οργανισμό δημοσίου δικαίου, οπόταν, η απόφαση η οποία προσβάλλεται μπορεί να αποτελέσει το αντικείμενο αναθεώρησης βάσει του Άρθρου 146.1. Ζητήσαμε από τον κ. Ευσταθίου να επιχειρηματολογήσει ως προς το παραδεχτό της προσφυγής σε σχέση με την εκτελεστότητα της απόφασης η οποία προσβάλλεται.

Η εκτελεστότητα διοικητικής απόφασης, αποτελεί προϋπόθεση για την ανάληψη και άσκηση δικαιοδοσίας κάτω από το Άρθρο 146.1.  Ως θέμα δημόσιας τάξης δεν μπορεί να αναληφθεί δικαιοδοσία για την αναθεώρηση πράξης, απόφασης ή παράλειψης η οποία δεν υπάγεται στην αναθεωρητική δικαιοδοσία του [*542]Ανωτάτου Δικαστηρίου. Συνεπώς, το δικαιοδοτικό βάθρο της προσφυγής μπορεί να εξεταστεί σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας, περιλαμβανομένης και της έφεσης. Άλλωστε, η ακύρωση μή εκτελεστής διοικητικής πράξης ή απόφασης θα άφηνε το νομικό καθεστώς, προς το οποίο συσχετίζεται, αμετάβλητο.

Η απόφαση η οποία προσβάλλεται δεν είναι, ούτε θα μπορούσε να είναι, καθοριστική για την υπόσταση των εφεσειόντων (status) ή το καθεστώς εργασίας το οποίο διέπει τις σχέσεις τους με τον εργοδότη τους, το ξενοδοχείο “ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ”.  Μόνο ο οργανισμός στον οποίον υπηρετούν θα μπορούσε να εκδώσει απόφαση, καθοριστική, για το καθεστώς ή τους όρους εργασίας κάτω από τους οποίους υπηρετούν.

Η απόφαση η οποία αποτελεί το αντικείμενο της προσφυγής έχει όλα τα γνωρίσματα πράξης πληροφοριακού και συμβουλευτικού χαρακτήρα.  Δεν είχε νομικές συνέπειες, ούτε ήταν παράγωγος δικαιωμάτων και υποχρεώσεων.

Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.  Η προσφυγή των εφεσειόντων κρίνεται απαράδεχτη και απορρίπτεται.

H έφεση απορρίπτεται με έξοδα.


 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο