(1996) 3 ΑΑΔ 547
[*547]5 Δεκεμβρίου, 1996.
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, ΑΡΤΕΜΗΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ,
ΚΑΛΛΗΣ, Δ/στές]
ΓΕΩΡΓΙΑ ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ,
Εφεσείοντες-Αιτητές,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ (AΡ. 2),
Εφεσιβλήτων-Καθ’ ων η αίτηση.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 1678).
Αναθεωρητική έφεση — Λόγοι έφεσης — Πρέπει να αιτιολογούνται — Η αιτιολογία συναρτάται με το σφάλμα στο οποίο θεμελιώνεται ο συγκεκριμένος λόγος έφεσης — Η αναφορά στην αγόρευση που υποβάλλεται στο πρωτόδικο δικαστήριο, δεν μπορεί να συμπληρώσει τα κενά στην αιτιολογία, ούτε να στοιχειοθετήσει την αιτιολογία λόγου έφεσης.
Οι νομικές αρχές που εφάρμοσε το Ανώτατο Δικαστήριο κρίνοντας ότι ο λόγος 2 της πιο πάνω έφεσης είναι ατελής και συνεπώς μη έγκυρος, αναφέρονται στις πιο πάνω εισαγωγικές σημειώσεις.
H έφεση περιορίζεται στην εξέταση του 1ου λόγου έφεσης.
Έφεση.
Οι εφεσίβλητοι και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο αμφισβητούν την εγκυρότητα των λόγων εφέσεως 2 και 3 λόγω έλλειψης αιτιολογίας.
Παρουσιάζεται προσωπικά ο Eφεσείων 1.
Παρουσιάζεται προσωπικά η Eφεσείουσα 2.
A. Bασιλειάδης, Aνώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Eφεσίβλητη.
[*548]Xρ. Kληρίδης, για το Ενδιαφερόμενο πρόσωπο Kάτια Πιριλλίδου.
ΔIKAΣTHPIO: Την ενδιάμεση απόφαση θα δώσει ο Πικής, Π.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Οι ακόλουθοι είναι οι λόγοι έφεσης όπως προσδιορίζονται στην ειδοποίηση έφεσης.
“1. Το εύρημα του Πρωτοδίκου Δικαστηρίου ότι το σχέδιο υπηρεσίας “προνοεί για υπηρεσία στη θέση Αρχιφοροθέτη γενικά” (προτελευταία παράγραφος σελίς 5) είναι εσφαλμένο γιατί δεν λήφθηκε υπ’ όψιν η αλλαγή των τίτλων των θέσεων Αρχιφοροθέτης ή/και ως Λειτουργός Διευρευνήσεως Φορολογικών Υποθέσεων (εις τον Κρατικόν Προϋπολογισμό) σε Αρχιφοροθέτη 1ης και 2ας τάξεως ενώ το σχέδιο υπηρεσίας δεν άλλαξε ως όφειλε. Και το γεγονός ότι για προαγωγή λαμβάνεται πάντοτε υπ’ όψιν η τελευταία ημερομηνία προαγωγής ήτοι εκείνη της θέσεως Αρχιφοροθέτη 1ης τάξεως. (παρακαλούμε ίδετε ΔΕΥΤΕΡΗ ΓΡΑΠΤΗ ΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΤΩΝ ημερ. 27.3.92 Παράγρ. Α).
2. Το εύρημα του Πρωτοδίκου Δικαστηρίου ότι εξέλιπε η τεκμηρίωση των ισχυρισμών των Αιτητών - Εφεσειόντων εν σχέσει προς την ΑΞΙΑ, ΠΡΟΣΟΝΤΑ και ΠΛΑΝΗ ΠΕΡΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΟΥ είναι εσφαλμένο (Παρακαλούμε ίδετε ΠΡΩΤΗ και ΔΕΥΤΕΡΗ ΓΡΑΜΜΗ ΑΓΟΡΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΑΙΤΗΤΩΝ).
3. Το εύρημα του Πρωτοδίκου Δικαστηρίου ότι “η γενική αξιολόγηση του αιτητή δεν επηρεάζεται καθόλου” (Δεύτερη Παράγραφος Σελίς 12) είναι εσφαλμένο.”
Οι εφεσίβλητοι και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο αμφισβητούν την εγκυρότητα των λόγων 2 και 3. Υπέβαλαν ότι στερούνται αιτιολογίας. Αναλογιζόμενοι την ατέλεια του λόγου 3, οι εφεσείοντες απέσυραν το λόγο αυτό. Υποστήριξαν όμως, ότι ο λόγος 2 αιτιολογείται με την παραπομπή η οποία γίνεται στην αγόρευσή τους κατά την εκδίκαση της προσφυγής.
Με όση ελαστικότητα και αν κριθεί ο λόγος 2, περιλαμβανομένου και του γεγονότος ότι διατυπώθηκε χωρίς τη βοήθεια δικηγόρου, δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί - ως προς το αντικείμενο το οποίο θέτει προς εξέταση - αόριστος και ατελής, σε σχέση με την στοιχειοθέτησή του.
[*549]Ο εφεσείων 2, ο οποίος επιχειρηματολόγησε εκ μέρους και των δύο εφεσειόντων, προσπάθησε να μας εξηγήσει εκείνο το οποίο ήθελε να εγείρει με τη διατύπωση του λόγου 2 της έφεσης, παραπέμποντάς μας, σε αποσπάσματα της πρωτόδικης απόφασης τα οποία κατά την εισήγησή του θίγονται με το λόγο 2. Και μετά τις εξηγήσεις που δόθηκαν, το κενό στον προσδιορισμό του σφάλματος για το οποίο επιδιώκεται ο παραμερισμός της απόφασης, παραμένει αγεφύρωτο.
Η αιτιολογία συναρτάται με το σφάλμα στο οποίο θεμελιώνεται ο συγκεκριμένος λόγος έφεσης. Ο λόγος 2, στερείται αιτιολογίας. H αναφορά στην αγόρευση που υποβλήθηκε στο πρωτόδικο δικαστήριο, δεν μπορεί να πληρώσει το κενό που υφίσταται. Ούτε γενική αναφορά, σε αγόρευση που υποβάλλεται στο πρωτόδικο δικαστήριο, θα μπορούσε να στοιχειοθετήσει την αιτιολογία λόγου έφεσης. Η ύπαρξη τέτοιας δυνατότητας θα άφηνε, σε μεγάλο βαθμό, τον καθορισμό της αιτιολογίας στο ίδιο το δικαστήριο, πράγμα ανεπίτρεπτο.
Ο λόγος 2 της έφεσης είναι ατελής και συνεπώς μή έγκυρος. Η έφεση περιορίζεται στο μόνο έγκυρο λόγο έφεσης, τον πρώτο, ως προς τον οποίο θα ακούσουμε τους διαδίκους.
H έφεση περιορίζεται στην εξέταση του λόγου (1) της έφεσης.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο