Mιχαηλίδης Γεώργιος ν. Kυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Yπουργικού Συμβουλίου (1997) 3 ΑΑΔ 12

(1997) 3 ΑΑΔ 12

[*12]16 Ιανουαρίου, 1997

[ΠΙΚΗΣ, Π., ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ,

ΑΡΤΕΜΗΣ, ΚΑΛΛΗΣ, Δ/στές]

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ,

Εφεσείων-Αιτητής,

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ,

Εφεσιβλήτων-Καθ’ων η αίτηση.

(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 1572)

 

Έφεση — Αίτηση για τροποποίηση ειδοποίησης έφεσης — Διακριτική ευχέρεια — Εφαρμοστέες αρχές.

Η αίτηση έγινε αποδεκτή από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, λόγω του ότι είχε ως επιδίωξη την περαιτέρω διευκρίνιση των λόγων της έφεσης.  Επίσης αποφασίστηκε, ότι η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου πρέπει να ασκείται με γνώμονα το συμφέρον της δικαιοσύνης, αποτιμούμενο υπό το πρίσμα των σκοπών της έφεσης και των εκατέρωθεν δικαιωμάτων ως προς το τελέσφορο της δικαστικής διαδικασίας.

Η αίτηση επιτρέπεται με έξοδα υπέρ του ενδιαφερόμενου προσώπου.

Aναφερόμενες υποθέσεις:

Panayiotis Georghiou (Catering) Ltd v. Δημοκρατίας κ.ά. (1996) 3 Α.Α.Δ. 323,

Αντωνίου v. Δημοκρατίας κ.ά. (1996) 3 Α.Α.Δ. 580.

Aίτηση.

Aίτηση ημερομηνίας 7 Oκτωβρίου, 1996 με την οποία επιζητείται από τον εφεσείοντα η τροποποίηση των λόγων έφεσης έτσι [*13]ώστε να συμπληρωθεί η αιτιολόγησή τους.

Μ. Παπαπέτρου με Μ. Ζαμπακίδου, για τον Aιτητή-εφεσείοντα.

Λ. Κουρσουμπά, Aνώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Kαθ’ ων η αίτηση-Eφεσίβλητους.

Α. Δικηγορόπουλος, για το Eνδιαφερόμενο Πρόσωπο.

Cur. adv. vult.

ΔIKAΣTHPIO: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Πικής, Π.

ΠΙΚΗΣ, Π.:  Επιζητείται με την αίτηση, που αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας διαδικασίας, η τροποποίηση των λόγων έφεσης, κυρίως για να συμπληρωθεί η αιτιολόγησή τους.  Η εφεσίβλητη (Δημοκρατία), ήρε την αρχικά προβληθείσα ένσταση στο αίτημα, καθοδηγούμενη προς τούτο από τις αρχές που προκύπτουν από την πρόσφατη απόφαση της ολομέλειας στην Georghiou (Catering) Ltd κ.ά. v. Δημοκρατίας κ.ά. Α.Ε.1539 κ.ά. - 19.7.96.  Ο εφεσίβλητος 2, έφερε ένσταση στην τροποποίηση, και για το λόγο, μεταξύ άλλων, ότι το αίτημα υποβλήθηκε μετά την παρέλευση μακρού χρόνου από την καταχώρηση της έφεσης.  Η ένσταση ως προς το καθυστερημένο του αιτήματος εγκαταλήφθηκε κατά την ακρόαση, υπό το φως της πρόσφατης απόφασης στην Αντωνίου ν. Δημοκρατίας κ.ά. Α.Ε. 1449 - 31.12.96.  Το ακόλουθο απόσπασμα στην απόφαση Αντωνίου συνοψίζει τις αρχές που διέπουν την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου στον τομέα αυτό, όπως προκύπτουν από την απόφαση Georghiou:

“Το συμφέρον της δικαιοσύνης, αποτιμούμενο υπό το πρίσμα των σκοπών της έφεσης και των εκατέρωθεν δικαιωμάτων ως προς το τελέσφορο της δικαστικής διαδικασίας, αποτελεί τη βασική αρχή η οποία διέπει την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου.”

Η άρτια στοιχειοθέτηση των λόγων έφεσης, όπως επισημαίνεται στην Αντωνίου, είναι προς το συμφέρον της δικαιοσύνης.  Αίτημα για την τροποποίηση των λόγων έφεσης προς επίτευξη αυτού του σκοπού εγκρίνεται, εφόσον δε συνεπάγεται το δυσμενή επηρεασμό των συμφερόντων του αντιδίκου.

Ο κ. Δικηγορόπουλος περιόρισε την ένστασή του στους λόγους [*14]1 και 5.  Υποστήριξε, ότι το αίτημα για την τροποποίησή τους δεν περιορίζεται μόνο στη συμπλήρωση της αιτιολογίας, αλλά τείνει παράλληλα να επεκτείνει τη βάση τους.  Ο κ. Παπαπέτρου διαφώνησε. Υπέβαλε ότι το πλαίσιο και των δύο λόγων της έφεσης παραμένει αμετάβλητο. Συμφωνούμε. Αντιπαραβολή της βάσης (ground) των δύο λόγων, όπως στοιχειοθετούνται αντίστοιχα στην ειδοποίηση έφεσης και την προτεινόμενη τροποποίηση, αποκαλύπτει ότι το αντικείμενό τους παραμένει αναλλοίωτο.  Προσβάλλεται η ίδια πτυχή της απόφασης και στις δύο περιπτώσεις.  Ό,τι επιτυγχάνεται με την τροποποίηση είναι η περαιτέρω διευκρίνιση του βάθρου των αντίστοιχων λόγων έφεσης.

Το αίτημα για την τροποποίηση των λόγων 1 και 5 της έφεσης, μπορεί βάσιμα να εγκριθεί.  Στην αίτηση για τροποποίηση, επαναδιατυπώνεται το σύνολο των λόγων έφεσης, προφανώς για τον περιεκτικό επαναπροσδιορισμό του συνόλου της έφεσης, μετά την τροποποίηση.  Το γεγονός αυτό δε μεταβάλλει το αντικείμενο της αίτησης, που περιορίζεται στην τροποποίηση όλων των λόγων, εκτός από τους λόγους 2 και 9.  Συνεπώς, η ένσταση των καθ΄ ων η αίτηση στο παραδεχτό του λόγου 9, που όντως φαίνεται να στερείται αιτιολογίας, δεν θα μας απασχολήσει, εφόσον δεν αποτελεί επίδικο θέμα της αίτησης.

Επιτρέπεται η τροποποίηση των λόγων έφεσης (1, 3, 4, 5, 6, 7, 8, και 10) ως η αίτηση.  Επιδικάζονται έξοδα υπέρ του εφεσίβλητου και του ενδιαφερομένου προσώπου.

Δικαστήριο προς κα Κουρσουμπά:  Δε διεκδικείτε έξοδα;

Κουρσουμπά:  Όχι.

ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ:  Δεν εκδίδεται διαταγή ως προς τα έξοδα μεταξύ εφεσείοντα και εφεσιβλήτων (Δημοκρατίας).

Η αίτηση επιτρέπεται με έξοδα υπέρ του ενδιαφερόμενου προσώπου.

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο