Mυλωνάς Xαράλαμπος ν. Kυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Tμήματος Πολεοδομίας και Oικήσεως (Aρ. 1) (1997) 3 ΑΑΔ 66

(1997) 3 ΑΑΔ 66

[*66]20 Φεβρουαρίου, 1997

[ΠΙΚΗΣ, Π., ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ,

ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ/στές]

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΜΥΛΩΝΑΣ,

Εφεσείων-Αιτητής,

ν.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΜΗΜΑΤΟΣ

ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΗΣΕΩΣ (AΡ. 1),

Εφεσιβλήτων-Καθ’ ων η Αίτηση.

(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 1957)

 

Πρακτική — Έφεση — Προδικασία — Tροποποίηση λόγων έφεσης για προσθήκη αιτιολογίας, χωρίς την υποβολή αίτησης — Παρέκκλιση από τα δικονομικά θέσμια — Η εξουσία του Δικαστηρίου διέπεται από τον περί Εφέσεων (Προδικασία) Διαδικαστικό Κανονισμό του 1996, Κ.10(ii) — Eφαρμοστέες αρχές.

Λέξεις και Φράσεις — “Πρέπουσα”, στον Κ.10(ii) του περί Εφέσεων (Προδικασία) Διαδικαστικού Κανονισμού του 1996.

Το μόνο ερώτημα, που εγείρεται στην παρούσα υπόθεση, είναι κατά πόσο ο Κ.10(ii) του περί Εφέσεων (Προδικασία) Διαδικαστικού Κανονισμού του 1966 (ο Κανονισμός) παρέχει τη δυνατότητα τροποποίησης λόγου έφεσης, στο πλαίσιο της προδικασίας, χωρίς να προηγηθεί η υποβολή γραπτής αίτησης.

Η απάντηση στο ερώτημα είναι καταφατική.  Τόσο ο Κανονισμός όσο και η Δ.30 των Θεσμών της Πολιτικής Δικονομίας στοχεύουν στην απόδοση περιεκτικής εξουσίας στο Δικαστήριο για την αντιμετώπιση, στο πλαίσιο της προδικασίας, παρεκκλίσεων από τους δικονομικούς θεσμούς που παρουσιάζει η έφεση.  Με την καθιέρωση ενιαίας διαδικασίας, για την αντιμετώπιση προδικαστικών προβλημάτων, αποτρέπεται και η πολλαπλότητα προδικαστικών διαδικαστικών μέτρων.

Η εξουσία του Δικαστηρίου, βάσει του Κανονισμού, δεν περιορί[*67]ζεται στην έκδοση διαταγής, αλλά εκτείνεται και στην έκδοση οδηγιών, οι οποίες μπορεί να προσλάβουν τον χαρακτήρα υποβολής συγκεκριμένης αίτησης για την εξέταση αιτήματος, εφόσο τούτο κρίνεται πρέπον στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Με βάση τις αρχές που αναφέρονται πιο πάνω, η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου αποφάσισε να εγκρίνει την τροποποίηση των λόγων 5 και 7 της έφεσης με την προσθήκη της αιτιολογίας, σύμφωνα με το κείμενο που τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου και διέταξε όπως η τροποποιημένη ειδοποίηση έφεσης κατατεθεί μέσα σε 15 μέρες.

Εξέδωσε επίσης διαταγή για την υποβολή περιγραμμάτων αγορεύσεων, σύμφωνα και μέσα στα χρονικά πλαίσια που καθορίζει ο Κανονισμός και διέταξε τον ορισμό της έφεσης, μετά την υποβολή περιγραμμάτων αγορεύσεων, για προφορική ακρόαση απ΄το Πρωτοκολλητείο.

Eγκρίνεται η προφορική αίτηση για τροποποίηση των λόγων έφεσης.

Aναφερόμενη υπόθεση:

Eleftheriades and Another v. Mavrellis and Another (1985) 1 C.L.R. 436.

Aίτηση.

Προφορική αίτηση για τροποποίηση λόγων έφεσης κατά την προδικασία, όταν διαπιστώθηκε ότι δε συνάδουν με τα θέσμια ως προς τη στοιχειοθέτησή τους.

Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Eφεσείοντα.

Γ. Γεωργαλλής, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Eφεσίβλητους.

Cur. adv. vult.

ΔIKAΣTHPIO: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Γ.Μ. Πικής, Π.

ΠΙΚΗΣ, Π.:  Κατά την προδικασία, αναγνωρίστηκε από τον εφεσείοντα και διαπιστώθηκε από το Δικαστήριο ότι οι λόγοι 5 και 7 δε συνάδουν με τα θέσμια, ως προς τη στοιχειοθέτησή τους.  Δεν παρέχουν την απαιτούμενη αιτιολογία, συστατικό στοιχείο έγκυ[*68]ρου λόγου έφεσης.  Ο εφεσείων εξαιτείται την τροποποίηση των λόγων 5 και 7, βάσει του Κ.10(ii) του περί Εφέσεων Διαδικαστικού Κανονισμού του 1996 (ο “Κανονισμός”), με την έκδοση αρμόζουσας διαταγής, σύμφωνα με γραπτό κείμενο το οποίο έχει θέσει υπόψη μας. 

Είναι η θέση του εφεσείοντα ότι ο προαναφερθείς Κανονισμός παρέχει αυτή τη δυνατότητα, χωρίς την υποβολή αίτησης για τροποποίηση.  Με τη θέση αυτή συμφωνούν και οι εφεσίβλητοι, οι οποίοι συγκατατίθενται στην τροποποίηση.

Ερωτάται κατά πόσο ο Κανονισμός και ειδικά, ο Κ.10(ii), παρέχει τη δυνατότητα έκδοσης διαταγής, στο πλαίσιο της προδικασίας, για την τροποποίηση λόγου έφεσης, χωρίς την υποβολή γραπτής αίτησης για το σκοπό αυτό.

Η προδικασία, η οποία θεσμοθετείται με τον Κανονισμό, έχει ως αντικείμενο τη διερεύνηση και επίλυση όλων των προδικαστικών θεμάτων, ώστε να επιστρωθεί το έδαφος για την ακρόαση της έφεσης. Ο Κ.10 εξειδικεύει τα θέματα, τα οποία εξετάζονται στο στάδιο της προδικασίας και διαγράφει τις εξουσίες του δικαστηρίου για την αντιμετώπισή τους. 

Ο Κ.10(ii) προβλέπει:-

“(ii) Εξετάζει αν η έφεση ή η αντέφεση συνάδει προς τους θεσμούς, επιλαμβάνεται κάθε συναφούς θέματος και εκδίδει την πρέπουσα διαταγή ή οδηγία σε σχέση προς οποιαδήποτε παρατυπία και την τυχόν θεραπεία της.”

Η ευρύτητα της εξουσίας, με την οποία περιβάλλεται το δικαστήριο για τη θεραπεία παρεκκλίσεων από τους Θεσμούς, υποδηλώνεται από τον όρο “πρέπουσα”. Σκοπείται, όπως και στην περίπτωση της Δ.30 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, η απόδοση περιεκτικής εξουσίας στο δικαστήριο, για την αντιμετώπιση, στο πλαίσιο της προδικασίας, παρεκκλίσεων από τα δικονομικά θέσμια, που παρουσιάζει η έφεση. Με την καθιέρωση ενιαίας διαδικασίας, για την αντιμετώπιση προδικαστικών προβλημάτων, αποτρέπεται και η πολλαπλότητα προδικαστικών διαδικαστικών μέτρων.

Η απόφαση στην Eleftheriades and Another v. Mavrellis and Another (1985) 1 C.L.R. 436 είναι διαφωτιστική ως προς τους σκοπούς και τη φύση της προδικασίας και τη σημασία της στο δικαστικό μας σύστημα.  Σ’ εκείνη την περίπτωση, το Δικαστήριο είχε κλη[*69]θεί να ερμηνεύσει τη Δ.30 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας και ειδικά, κατά πόσο παρέχει εξουσία για την επίλυση προδικαστικών θεμάτων, ανεξάρτητα από την υποβολή αίτησης για την παροχή της συγκεκριμένης θεραπείας.  Η απάντηση, η οποία δόθηκε, ήταν καταφατική.  Εξηγείται ότι βασικός σκοπός της προδικασίας, η οποία εισάγεται με τη Δ.30, είναι η καθιέρωση περιεκτικού πλαισίου για την επίλυση όλων των προδικαστικών θεμάτων. 

Τον ίδιο σκοπό αποβλέπει να εξυπηρετήσει και η προδικασία στην έφεση.  Υπογραμμίζουμε ότι η εξουσία του δικαστηρίου, βάσει του Κ.10(ii), δεν περιορίζεται στην έκδοση διαταγής, αλλά εκτείνεται και στην έκδοση οδηγιών, οι οποίες μπορεί να προσλάβουν το χαρακτήρα υποβολής συγκεκριμένης αίτησης για την εξέταση αιτήματος, εφόσο τούτο κρίνεται πρέπον στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Το κυρίαρχο στοιχείο είναι το “πρέπον”, για τη θεραπεία δικονομικών ατελειών ή παρεκκλίσεων, ώστε να επιστρωθεί το έδαφος για την ακρόαση της έφεσης.

Εγκρίνεται η τροποποίηση των λόγων 5 και 7 της έφεσης, με την προσθήκη της αιτιολογίας, σύμφωνα με το τεθέν ενώπιόν μας κείμενο. 

Τροποποιημένη Ειδοποίηση Έφεσης θα κατατεθεί μέσα σε 15 μέρες.

Εφόσο το περιεχόμενο της έφεσης έχει, με την έγκριση της τροποποίησης, διασαφηνιστεί, δεν παρεμβάλλεται κώλυμα στην έκδοση διαταγής, η οποία και εκδίδεται, για την υποβολή περιγραμμάτων αγορεύσεων, σύμφωνα και μέσα στα χρονικά πλαίσια που καθορίζει ο Κανονισμός. Επισύρεται η προσοχή του εφεσείοντα στις πρόνοιες του Κ.13(β).

Μετά την υποβολή των περιγραμμάτων αγορεύσεων, η έφεση θα οριστεί για προφορική ακρόαση από το Πρωτοκολλητείο.

Eγκρίνεται η προφορική αίτηση για τροποποίηση των λόγων έφεσης.

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο