(1997) 3 ΑΑΔ 97
[*97]11 Μαρτίου, 1997
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ/στές]
ΠΕΤΡΟΣ ΠΑΠΑΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ,
Εφεσείων-Αιτητής,
ν.
ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, ΜΕΣΩ ΤΗΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Εφεσιβλήτων-Καθ’ ων η αίτηση.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 1732)
Εκπαιδευτικοί υπάλληλοι — Πειθαρχικά παραπτώματα — Καθυστέρηση προσέλευσης στον τόπο εργασίας χωρίς άδεια — Οι περί Λειτουργίας των Δημοσίων Σχολείων Μέσης Εκπαιδεύσεως Κανονισμοί του 1985, Κ.Δ.Π. 180/85, Καν. 24 — Εφαρμοστέες αρχές.
Διοικητικό Δίκαιο — Προσφυγή εναντίον απόφασης σε πειθαρχική διαδικασία — Εκτίμηση γεγονότων — Το ακυρωτικό Δικαστήριο δεν υποκαθιστά με τη δική του κρίση, την υποκειμενική εκτίμηση των γεγονότων από το αρμόδιο διοικητικό όργανο.
Λέξεις και Φράσεις — “Καθήκοντα και υποχρεώσεις εκπαιδευτικού λειτουργού” στον περί Δημοσίας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμο του 1969 (Ν. 10/69).
Ο εφεσείων, ο οποίος καθυστέρησε να προσέλθει στον τόπο εργασίας του δώδεκα συνολικά φορές σε περίοδο ενάμιση μηνός, κρίθηκε ένοχος από την Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (η Επιτροπή), στην κατηγορία για καθυστέρηση στην προσέλευση εργασίας του χωρίς άδεια απουσίας από το Διευθυντή, κατά παράβαση των οδηγιών του σχολείου, του Υπουργείου Παιδείας και του Καν. 24(7) της Κ.Δ.Π. 180/85 και του επιβλήθηκε η ποινή της επίπληξης. Η προσφυγή του κατά της απόφασης της Επιτροπής απορρίφθηκε.
Ο εφεσείων ισχυρίστηκε, τόσο στην πρωτόδικη διαδικασία όσο και στην έφεση, ότι η καθυστέρηση στην προσέλευσή του έγινε σύμφω[*98]να με τις υφιστάμενες διευθετήσεις που είχαν καθιερωθεί. Επίσης ότι παρεχόταν η ευχέρεια σε καθηγητή που καθυστερούσε να προσέλθει στις 8.15 π.μ., που ήταν η καθορισμένη ώρα προσέλευσης, να τηλεφωνήσει στη γραμματεία και να δηλώσει τους λόγους καθυστέρησής του.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απέρριψε την έφεση και αποφάνθηκε ότι:
Ο εφεσείων δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν απαιτείτο σχετική άδεια για τις απουσίες του, αφού η εγκύκλιος ημερ. 8.12.1989, ανέφερε σαφώς ότι η ώρα προσέλευσης στο σχολείο παρέμενε σταθερά η 8.15 π.μ. Περαιτέρω, η τόσο συχνή καταφυγή στη διά τηλεφώνου ειδοποίηση, συνιστά κατάχρηση της σχετικής διευθέτησης, ενόψει της απουσίας στοιχείων που να δείχνουν ότι κατά τις ημερομηνίες που ο εφεσείων απουσίαζε, αντιμετώπιζε οποιοδήποτε πρόβλημα.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Aναφερόμενες υποθέσεις:
Enotiadou v. Republic (1971) 3 C.L.R. 409,
Kyprianou v. Republic (1973) 3 C.L.R. 206.
Έφεση.
Έφεση εναντίον απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου Kύπρου (Παπαδόπουλος, Δ.) που δόθηκε στις 28 Iανουαρίου, 1993, (Προσφυγή αρ. 580/91) με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή του εφεσείοντα κατά της απόφασης της Eπιτροπής Eκπαιδευτικής Yπηρεσίας με την οποία κρίθηκε ένοχος στην κατηγορία της καθυστέρησης στην προσέλευση στον τόπο εργασίας του χωρίς άδεια και του επιβλήθηκε η ποινή της αυστηρής επίπληξης.
Προσωπικά, ο Eφεσείων.
Ε. Ζαχαριάδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Eφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα απαγγείλει ο Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Στις 15.5.1991 η Επιτροπή Εκπαιδευτικής [*99]Υπηρεσίας (στο εξής “η Επιτροπή”), εξέδωσε την επιφυλαχθείσα απόφασή της με την οποία βρήκε τον εφεσείοντα ένοχο της κατηγορίας της καθυστέρησης στην προσέλευση στον τόπο εργασίας του χωρίς άδεια. Ο εφεσείων συγκεκριμένα κατηγορήθηκε ότι καθυστέρησε να προσέλθει στο Γυμνάσιο Παλλουριώτισσας όπου υπηρετούσε χωρίς άδεια στις 26/9/1989, 30/9/1989, 3/10/1989, 4/10/1989, 6/10/1989, 21/10/1989, 4/11/1989, 8/11/1989, 10/11/1989 και 11/11/1989. Η Επιτροπή ύστερα από ακρόαση του επέβαλε την ελαφρότερη δυνατή ποινή, την ποινή της αυστηρής επίπληξης. Εναντίον της απόφασης της Επιτροπής ο εφεσείων καταχώρησε προσφυγή που απορρίφθηκε στις 28.1.1993. Εναντίον της απόφασης αυτής ασκήθηκε η παρούσα έφεση.
Οι λόγοι έφεσης που προβάλλονται είναι ότι το πρωτόδικο δικαστήριο εσφαλμένα αποφάσισε ότι ο εφεσείων απουσίασε από την εργασία του χωρίς την άδεια του Διευθυντή. Προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι οι απουσίες του έγιναν ύστερα από σχετική άδεια και σύμφωνα με τον Καν. 24(7) των περί Λειτουργίας των Δημοσίων Σχολείων Μέσης Εκπαιδεύσεως Κανονισμών του 1985, Κ.Δ.Π. 180/85. Περαιτέρω ο εφεσείων ισχυρίζεται ότι δεν παραβίασε τον Καν. 24, αφού η καθυστέρηση στην προσέλευση δε συνιστά απουσία χωρίς άδεια. Ο εφεσείων, που ας σημειωθεί εμφανίστηκε χωρίς να αντιπροσωπεύεται από δικηγόρο, ανέπτυξε τα επιχειρήματά του που μπορούν να συνοψιστούν στη θέση ότι δεν παρατύπησε και δεν είναι συνεπώς ένοχος πειθαρχικού αδικήματος γιατί η ρύθμιση στην οποία είχε προβεί ο συγκεκριμένος Γυμνασιάρχης ήταν, όταν καθηγητές αποχωρούσαν κατά περιόδους που είχαν κενές ώρες, να σημειώνουν σε σχετικό έντυπο την αποχώρηση και το χρόνο επιστροφής τους στο σχολείο, χωρίς να απαιτείται η εξασφάλιση προηγουμένως οποιαδήποτε άδειας. Παρεχόταν επίσης, σύμφωνα πάντα με τον εφεσείοντα, η ευχέρεια καθηγητής που καθυστερούσε να προσέλθει στο σχολείο μετά τις 8.15 π.μ. που ήταν η καθορισμένη ώρα προσέλευσης, να τηλεφωνήσει στη γραμματεία και να δηλώσει τους λόγους της καθυστέρησής του.
Στο σχετικό πρακτικό της Επιτροπής ημερ. 15.5.1991 αναφέρεται, ότι από την προσαχθείσα μαρτυρία προκύπτει ότι, κατά την έναρξη της σχολικής χρονιάς 1989-1990, είχε εκδοθεί ανακοίνωση από τη διεύθυνση του συγκεκριμένου σχολείου στην οποία μεταξύ άλλων καθοριζόταν ότι, οι καθηγητές θα πρέπει να προσέρχονται στο σχολείο τουλάχιστον δέκα λεπτά πριν αρχίσουν τα μαθήματα, να γνωστοποιούν έγκαιρα ενδεχόμενη απουσία τους από το σχολείο και να μην εγκαταλείπουν το σχολείο κατά τις κενές τους ώρες χωρίς την άδεια του Διευθυντή. Ακολούθησε άλλη ανακοίνωση της [*100]διεύθυνσης στην οποία τονιζόταν η σοβαρότητα της μη έγκαιρης προσέλευσης στο σχολείο. Επειδή η συγκεκριμένη εγκύκλιος έχει ιδιαίτερη σημασία παραθέτουμε ολόκληρο το κείμενό της:
“ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΠΑΛΛΟΥΡΙΩΤΙΣΣΑΣ ΚΑΘΗΓΗΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
Σχολική χρονιά 1989-90 Υπενθύμιση
Αγαπητοί Συνάδελφοι,
Οι κανονισμοί και οι οδηγίες για την ώρα προσέλευσης στο Σχολείο που σας δόθηκαν σε ειδικές ανακοινώσεις και που απασχόλησαν την 1η και 5η φετινή συνεδρία είναι σαφέστατες.
Ως ώρα παρουσίασης στο Σχολείο παρέμενε σταθερά η 8.15π.μ. εκτός αν κάποτε συνάδελφος είχε ένα σοβαρό πρόβλημα οπότε μπορούσε να τηλεφωνήσει στη Γραμματεία και να δηλώσει τους λόγους της καθυστέρησής του. Αυτό όμως ήταν η εξαίρεση και όχι ο κανόνας.
Το έντυπο που παρουσίασα στη συνεδρία της 5ης Οκτωβρίου 1989 αφορούσε, όπως και ο τίτλος του δηλώνει, την αποχώρηση και την επιστροφή σας στο Σχολείο και δεν είχε καμιά σχέση με την ώρα προσέλευσης που παρέμενε σταθερά η 8.15π.μ. Η ώρα προσέλευσης δε μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο συζήτησης ή διαπραγμάτευσης γιατί το θέμα αυτό το καθορίζουν οι Σχολικοί Κανονισμοί.
Λευκωσία 8.12.1989
ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ
Επισυναπτόμενα: Ανακοίνωση 24.11.88
Πρακτικά Συνεδρίας 22.9.89
Πρακτικά Συνεδρίας 5.10.89”
Ο εφεσείων δεν αμφισβήτησε ότι κατά τις συγκεκριμένες ημερομηνίες πράγματι καθυστέρησε να προσέλθει στο σχολείο. Εκείνο που ισχυρίστηκε είναι ότι, η καθυστέρηση ή αποχώρησή του έγινε σύμφωνα με τις διευθετήσεις που είχαν καθιερωθεί, θέση την οποία επανέλαβε και ενώπιόν μας. Η Επιτροπή επεσήμανε στη σχετική της απόφαση ότι, άνκαι η διευθέτηση που είχε γίνει για την καθυστερημένη προσέλευση ή την αποχώρηση των καθηγητών από το σχολείο δεν ήταν απόλυτα σαφής, από την ενώπιόν της μαρτυρία ήταν σαφές ότι στις συγκεκριμένες περιπτώσεις δεν εξασφαλί[*101]στηκε άδεια απουσίας από το Διευθυντή, ενέργεια που αναμφισβήτητα είναι αντίθετη με τις οδηγίες του σχολείου, του Υπουργείου Παιδείας και του Καν.24(7) της Κ.Δ.Π. 180/85. Ως αποτέλεσμα η Επιτροπή κήρυξε ένοχο τον εφεσείοντα στην κατηγορία για καθυστέρηση στην προσέλευση στον τόπο εργασίας του.
Το άρθρο 63(1)(β) του Περί της Δημοσίας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμου του 1969, Ν. 10/69 προβλέπει :
“63(1) Εκπαιδευτικός λειτουργός υπόκειται εις πειθαρχικήν δίωξιν
(α) .......................................................................................................
(β) Εάν ενεργήση ή παραλείψη τι κατά τρόπον ισοδυναμούντα προς παράβασιν οιουδήποτε των καθηκόντων ή υποχρεώσεων εκπαιδευτικού λειτουργού.”
Περαιτέρω το άρθρο 63(2) προβλέπει:
“Διά τους σκοπούς του παρόντος άρθρου ο όρος ‘καθήκοντα και υποχρεώσεις εκπαιδευτικού λειτουργού’ περιλαμβάνει παν καθήκον ή υποχρέωσιν επιβαλλομένων επί εκπαιδευτικού λειτουργού δυνάμει του νόμου της Δημοκρατίας ή δυνάμει του παρόντος Νόμου ή παντός άλλου εκάστοτε εν ισχύϊ νόμου ή δυνάμει οιασδήποτε διοικητικής πράξεως γενομένης δυνάμει τούτων ή δυνάμει οιασδήποτε εκδοθείσης διαταγής ή οδηγίας.”
Ο Καν.24(7) της Κ.Δ.Π. 180/85 προνοεί ρητώς, ότι καθηγητές και εκπαιδευτές παραμένουν στο σχολείο στη διάρκεια των ωρών της κανονικής λειτουργίας του. Για να απουσιάσουν απαιτείται, απαραίτητα, άδεια του Διευθυντή. Με την εγκύκλιο ημερ. 8.12.1989, η διεύθυνση του σχολείου καθόρισε ότι η ώρα προσέλευσης στο σχολείο παρέμενε σταθερά η 8.15 π.μ., εκτός αν σε περίπτωση σοβαρού προβλήματος, κατ’ εξαίρεση ο καθηγητής τηλεφωνούσε στη γραμματεία και δήλωνε τους λόγους καθυστέρησής του. Στη συνέχεια διευκρινίζεται, ότι η διευθέτηση για την αποχώρηση και επιστροφή στο σχολείο κατά τις κενές ώρες δεν είχε οποιαδήποτε σχέση με την ώρα προσέλευσης που έπρεπε να γίνεται απαρέγκλητα στις 8.15 π.μ. Ο εφεσείων καθυστέρησε να προσέλθει στον τόπο εργασίας του δώδεκα συνολικά φορές σε περίοδο ενάμιση μηνός. Μια τέτοια συχνότητα ούτε με τα πλέον ελαστικά κριτήρια μπορεί να χαρακτηρισθεί σαν κατ’ εξαίρεση χρήση του δικαιώματος ειδοποίησης της γραμματείας τηλεφωνικώς.
[*102]
Το ακυρωτικό δικαστήριο, όταν εξετάζει προσφυγή εναντίον απόφασης σε πειθαρχική διαδικασία, δεν μπορεί να υπεισέλθει στην υποκειμενική εκτίμηση των γεγονότων στην οποία προέβη το αρμόδιο όργανο (Ioanna Enotiadou v. The Republic (1971) 3 C.L.R. 409 και Kypros Kyprianou v. The Republic (1973) 3 C.L.R. 206, 222). Στην παρούσα υπόθεση, εκτός της πιο πάνω νομικής θέσης, η απόφαση της Επιτροπής ότι ο εφεσείων με το να καθυστερεί να προσέλθει στην εργασία του στις συγκεκριμένες ημερομηνίες είχε διαπράξει πειθαρχικό αδίκημα, είναι ορθή. Ο εφεσείων δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν απαιτείτο σχετική άδεια, αφού σαφώς η εγκύκλιος ημερ. 8.12.1989, η οποία ας σημειωθεί αποτελούσε υπενθύμιση προηγούμενης, ανέφερε σαφώς ότι ώρα προσέλευσης στο σχολείο παρέμενε σταθερά η 8.15 π.μ. Περαιτέρω η τόσο συχνή καταφυγή στη διά τηλεφώνου ειδοποίηση συνιστά κατάχρηση της σχετικής διευθέτησης. Εν πάση δε περιπτώσει τίποτε δεν τέθηκε ενώπιον της Επιτροπής που να δείχνει ότι κατά τις συγκεκριμένες ημερομηνίες ο εφεσείων αντιμετώπιζε οποιοδήποτε πρόβλημα, σοβαρό ή μη.
Θα πρέπει να σημειώσουμε εξ άλλου, ότι δεν ευσταθεί η θέση του εφεσείοντος ότι καθυστέρησε μόνο τρεις φορές. Στο κατηγορητήριο αναφέρεται ότι σε περίοδο ενάμιση μηνός ο εφεσείων καθυστέρησε να προσέλθει στην εργασία του δώδεκα φορές και το γεγονός αυτό δεν αμφισβητήθηκε ούτε ενώπιον της Επιτροπής, ούτε και ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Απλώς ο εφεσείων επανέλαβε ότι η καθυστέρηση στην προσέλευσή του έγινε σύμφωνα με τις υφιστάμενες διευθετήσεις που είχαν καθιερωθεί.
Πριν τελειώσουμε θα θέλαμε επίσης να συμφωνήσουμε ότι το εδάφιο 7 του Καν.24 που αναφέρεται στην παραμονή των καθηγητών και εκπαιδευτών στο σχολείο κατά τη διάρκεια των ωρών της κανονικής λειτουργίας του, σίγουρα αναφέρεται και στο χρόνο προσέλευσης. Είναι φυσικό, ώρες κανονικής λειτουργίας του σχολείου να θεωρούνται οι ώρες μεταξύ της ώρας που οι καθηγητές υποχρεούνται να προσέλθουν στο σχολείο, στη συγκεκριμένη περίπτωση στις 8.15 π.μ., μέχρι της ώρας που τερματίζεται η λειτουργία του σχολείου.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους βρίσκουμε ότι οι προβληθέντες λόγοι έφεσης δεν ευσταθούν και κατά συνέπεια η έφεση θα πρέπει να απορριφθεί. Η έφεση απορρίπτεται. Τόσο η πρωτόδικη απόφαση, όσο και η προσβαλλόμενη απόφαση της Επιτροπής επικυρούνται, με έξοδα εναντίον του εφεσείοντος, όπως θα υπολογι[*103]στούν από τον Πρωτοκολλητή.
H έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο