Kυπριακή Δημοκρατία ν. Aνδρέα Xριστοδούλου και Άλλων (1997) 3 ΑΑΔ 241

(1997) 3 ΑΑΔ 241

[*241]20 Iουνίου, 1997

[ΠIKHΣ, Π., XATZHTΣAΓΓAPHΣ, NIKOΛAΪΔHΣ,

NIKOΛAOY, HΛIAΔHΣ, Δ/στές]

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ,

Εφεσείουσα- Kαθ’ ης η Aίτηση,

ν.

ΑΝΔΡΕΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ,

(Προσφυγή 948/93 - A.E. 2207 και Προσφυγή 901/92 - A.E. 2208)

ANTΩNH KOYTAΛIANOY,

(Προσφυγή 106/94-A.E. 2207 και Προσφυγή 871/92 - A.E. 2208)

XPIΣTOY AΛEΞANΔPOY,

(Προσφυγή 226/94 - A.E. 2207 και Προσφυγή 823/92 - A.E. 2208)

Εφεσιβλήτων-Aιτητών.

(Αναθεωρητικές Εφέσεις Αρ. 2207, 2208)

 

Πρακτική — Έφεση — Αίτηση για παράταση χρόνου για υποβολή περιγράμματος αγόρευσης — Ο περί Εφέσεων Διαδικαστικός Κανονισμός του 1996, Κ. 12 και Κ. 13 — Εφαρμοστέες αρχές.

Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, υιοθετώντας την ερμηνεία και εφαρμογή του περί Eφέσεων Διαδικαστικού Kανονισμού του 1996, K.12 και K.13 στην υπόθεση Δήμος Στροβόλου v. Γιασεμίδου και Άλλων, αποφάνθηκε ότι παρέχεται η δυνατότητα παράτασης του χρόνου για την υποβολή περιγραμμάτων αγορεύσεων και μετά την εκπνοή της ορισθείσας προθεσμίας.  Επίσης αποφάνθηκε ότι η αίτηση πρέπει να επιτραπεί αφού (α) από το σύνολο των σχετικών προς την παρούσα υπόθεση γεγονότων, είναι φανερό ότι οι εφεσείοντες δεν επέδειξαν ουσιαστική αδιαφορία για την προώθηση των εφέσεων και (β) τα συμφέροντα των εφεσίβλητων δε θα επηρεαστούν πέραν του σημείου που οποιαδήποτε ζημία δεν μπορεί να επανορθωθεί με την πρέπουσα διαταγή ως προς τα έξοδα.

Παρατείνεται ο χρόνος για την υποβολή του περιγράμματος αγόρευσης των εφεσειόντων για επτά μέρες από σήμερα.

Εκδίδεται διαταγή για καταβολή των εξόδων του Χρίστου Αλε[*242]ξάνδρου από τους εφεσείοντες.

H αίτηση εγκρίνεται με έξοδα υπέρ του εφεσίβλητου Xρίστου Aλεξάνδρου.

Aναφερόμενες υποθέσεις:

Δήμος Στροβόλου v. Γιασεμίδου και Άλλων (1997) 3 A.A.Δ. 104,

Μαυρογένης v. Βουλής των Αντιπροσώπων κ.ά. (Aρ.3), (1996) 1(A) A.A.Δ. 315.

Aίτηση.

Aίτηση από την εφεσείουσα για παράταση του χρόνου καταχώρησης του περιγράμματος αγόρευσης σε αναθεωρητικές εφέσεις.

Δ. Παπαδοπούλου, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Eφεσείουσα.

Ε. Φλουρέντζος, για τον Eφεσίβλητο Aνδρέα Xριστοδούλου (Προσφυγή 948/93 - A.E. 2207 και Προσφυγή 901/92 - A.E. 2208).

Π. Mιχαήλ, για τον Eφεσίβλητο Αντώνη Κουταλιανού, (Προσφυγή 106/94 - A.E. 2207 και Προσφυγή 871/92 - A.E. 2208).

Σ. Δράκος για Xρ. Πουργουρίδη, για τον Eφεσίβλητο Xρίστο Aλεξάνδρου (Προσφυγή 226/94 - A.E. 2207 και Προσφυγή 823/92 - A.E. 2208).

Α. Σ. Αγγελίδης, για το Eνδιαφερόμενο πρόσωπο X. Φουρνίδη (Προσφυγή 226/94).

Cur. adv. vult.

ΠΙΚΗΣ, Π.:  Στην κάθε μια από τις δύο εφέσεις, οι εφεσείοντες παρέλειψαν να υποβάλουν περίγραμμα αγόρευσης μέσα στην ταχθείσα προθεσμία των 20 ημερών.  Η διαταγή εκδόθηκε στις 12 Φεβρουαρίου, 1997, και η προθεσμία έληξε στις 4 Μαρτίου, 1997. Στις 28 Μαρτίου, 1997, αποτάθηκαν με παράλληλες αιτήσεις, θεμελιούμενες στα ίδια γεγονότα, για την παράταση του χρόνου που ορίστηκε για την υποβολή των περιγραμμάτων.  Ως δικαιολογητικά προβάλλονται, αφενός ο φόρτος εργασίας που είχε να αντιμετωπίσει η δικηγόρος της Δημοκρατίας, η οποία χειρίζεται τις εφέσεις, μετά την επιστροφή στα καθήκοντά [*243]της από άδεια ασθένειας και αφετέρου η αβεβαιότητα αναφορικά με τα απαιτούμενα για τη στοιχειοθέτηση του περιγράμματος αγόρευσης. Στην πραγματικότητα, μας πληροφόρησε η κ. Παπαδοπούλου ότι ετοίμασε γραπτή αγόρευση, την οποία, όμως, δεν υπέβαλε όταν συνειδητοποίησε ότι δεν ήταν διαρθρωμένη σύμφωνα με τις προδιαγραφές του περί Εφέσεων Διαδικαστικού Κανονισμού του 1996. 

Το ενδιαφερόμενο πρόσωπο, το οποίο ταυτίζεται με την έφεση και συναινεί στις επιδιώξεις της, μας πληροφόρησε ότι η αγόρευση των εφεσειόντων περιήλθε σε γνώση του και ήταν σύμφωνος με αυτή. 

Οι εφεσείοντες υποστήριξαν ότι παράταση της προθεσμίας δε θα επηρεάσει δυσμενώς τα δικαιώματα των εφεσιβλήτων, που αποτελεί παράγοντα μείζονος σημασίας για την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου.  Ταυτόχρονα, θα καταστήσει δυνατή την ακρόαση των εφέσεων, στις οποίες εγείρονται ζητήματα καίριας σημασίας για τους εφεσείοντες και για το δημοσιοϋπαλληλικό δίκαιο.  Προς υποστήριξη του αιτήματος, επικαλέστηκαν την πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας στη Δήμος Στροβόλου ν. Γιασεμίδου και Άλλων - (Α.Ε. 1481 - 12/3/97), στην οποία αποφασίστηκε, για τους λόγους που εξηγούνται εκτενώς στο κείμενό της, ότι παρέχεται δυνατότητα παράτασης του χρόνου για την υποβολή περιγραμμάτων αγορεύσεων και μετά την εκπνοή της ορισθείσας προθεσμίας.

Οι καθ’ ων η αίτηση - εφεσίβλητοι Ανδρέας Χριστοδούλου και Αντώνης Κουταλιανού - δεν ενίστανται στο αίτημα. Αντίθετα, ο καθ’ ου η αίτηση - εφεσίβλητος Χρίστος Αλεξάνδρου - ενίσταται, επικαλούμενος τις διατάξεις του περί Εφέσεων Διαδικαστικού Κανονισμού του 1996, που διέπουν την καταχώριση των περιγραμμάτων αγορεύσεων και καθορίζουν τις επιπτώσεις που προκύπτουν από τη μη συμμόρφωση με διαταγή που εκδίδεται προς τούτο. 

Θέση του κ. Δράκου, ο οποίος ανέπτυξε την επιχειρηματολογία υπέρ της ένστασης, είναι ότι δεν παρέχεται η δυνατότητα παράτασης του χρόνου για την υποβολή περιγραμμάτων αγορεύσεων, μετά την εκπνοή του χρόνου που ορίζεται για το σκοπό αυτό.  Προς τούτο, κάλεσε το Δικαστήριο να αποστεί από την απόφαση στη Δήμος Στροβόλου, με το αιτιολογικό ότι είναι εσφαλμένη.

[*244]Οι κρίσιμες για τους σκοπούς του αιτήματος πρόνοιες του περί Εφέσεων Διαδικαστικού Κανονισμού του 1996 - οι Κ.12 και Κ.13 - εξετάστηκαν, ερμηνεύτηκαν και έτυχαν εφαρμογής στη Δήμος Στροβόλου.  Αναπόσπαστο μέρος του λόγου της απόφασης είναι ότι παρέχεται η δυνατότητα παράτασης της προθεσμίας και μετά την εκπνοή του ορισθέντος χρόνου, για την υποβολή περιγραμμάτων αγορεύσεων. Οι λόγοι εξηγούνται στο σκεπτικό της απόφασης. Δε θα τους επαναλάβουμε. Τους υιοθετούμε. 

Δεν έχει προβληθεί, ούτε διαπιστώνεται λόγος, ο οποίος να δικαιολογεί απόκλιση από την απόφαση εκείνη - (βλ. Μαυρογένης ν. Βουλής των Αντιπροσώπων - (Αίτηση Αρ. 1/95 - 26/3/96).

Η ύπαρξη εξουσίας για την παράταση του χρόνου και μετά την εκπνοή της προθεσμίας, δεν προεξοφλεί και την άσκησή της υπέρ του αιτητή, σε κάθε περίπτωση.  Συνεκτιμάται και αποτιμάται το σύνολο των γεγονότων, υπό το πρίσμα των συμφερόντων της δικαιοσύνης. 

Όπως και στη Δήμος Στροβόλου, διαπιστώνουμε ότι οι εφεσείοντες δεν επέδειξαν ουσιαστική αδιαφορία για την προώθηση των εφέσεων. Προσπάθησαν, σε σύντομο χρόνο μετά την εκπνοή της προθεσμίας, να ομαλοποιήσουν την κατάσταση.  Ούτε μπορεί να παραγνωριστεί ότι οι υποθέσεις είχαν αρχικά οριστεί για ακρόαση στις 14 Φεβρουαρίου, 1997 και ότι οι εφεσείοντες, στο βαθμό που μπορεί να συμπεράνουμε, ήταν έτοιμοι για την ακρόαση πλην, δεν κατέστη δυνατή η διεξαγωγή της, για τους λόγους που φαίνονται στο πρακτικό του Δικαστηρίου της 12ης Φεβρουαρίου, 1997. Λόγω σφάλματος, γνωστοποιήθηκε η 12η αντί η 14η Φεβρουαρίου, ως ημερομηνία ακροάσεως, γεγονός που κατέστησε, εκ των πραγμάτων - (βλ. πρακτικό ημερομηνίας 12/2/97) - αδύνατη την ακρόαση των υποθέσεων κατά την ορισθείσα ημερομηνία.  Είναι υπό το πρίσμα αυτής της πραγματικότητας που δόθηκαν οδηγίες για την υποβολή περιγραμμάτων αγορεύσεων.

 

Συνεκτιμώντας το σύνολο των γεγονότων που άπτονται του αιτήματος και λαμβάνοντας υπόψη ότι τα συμφέροντα των εφεσίβλητων δε θα επηρεαστούν πέραν του σημείου που οποιαδήποτε ζημία δεν μπορεί να επανορθωθεί με την πρέπουσα διαταγή ως προς τα έξοδα, οι αιτήσεις εγκρίνονται.

Παρατείνεται ο χρόνος για την υποβολή του περιγράμματος αγόρευσης των εφεσειόντων για επτά μέρες από σήμερα.

[*245]Θα επακολουθήσει το περίγραμμα αγόρευσης των εφεσιβλήτων μέσα στην καθορισθείσα προθεσμία.

Οι εφεσείοντες θα υποστούν τα έξοδα του Χρίστου Αλεξάνδρου στην παρούσα διαδικασία και εκδίδεται ανάλογη διαταγή. 

Οι υποθέσεις ορίζονται για προφορική ακρόαση στις 17 Σεπτεμβρίου, 1997.

H αίτηση εγκρίνεται με έξοδα υπέρ του εφεσίβλητου Xρίστου Aλεξάνδρου.

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο