(1997) 3 ΑΑΔ 265
[*265]2 Ιουλίου, 1997
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΧATZHΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ,
ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στές]
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ,
Εφεσείων-Αιτητής,
ν.
1. ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
2. ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσιβλήτων-Καθ’ ων η αίτηση.
(Αναθεωρητική Έφεση Aρ. 1532)
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί/Προαγωγές — Θέση Ανώτερου Λειτουργού στο Ινστιτούτο Εκπαίδευσης Προσωπικού Ξενοδοχείων και Επισιτιστικής Βιομηχανίας — Σύσταση Τμηματικής Επιτροπής — Αξιολόγηση υποψηφίων — Διάσταση απόψεων μεταξύ Τμηματικής Επιτροπής και Ε.Δ.Υ., αναφορικά με την καταλληλότητα των υποψηφίων — Αποφασιστική η αρμοδιότητα της Ε.Δ.Υ., ως το κατ’ εξοχή διορίζον όργανο, να επιλαμβάνεται όλων των θεμάτων σε σχέση με την πλήρωση θέσης στο Δημόσιο, χωρίς άλλη αναφορά στην Τμηματική Επιτροπή.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί/Προαγωγές — Συστάσεις του Διευθυντή — Υποβολή συστάσεων εκ μέρους του Διευθυντή του τμήματος ο οποίος μετέχει σύννομα στην Τμηματική Επιτροπή — Ο περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμος του 1967, Ν. 33/67, Άρθρο 44(3) — Εφαρμοστέες αρχές.
Η Ε.Δ.Υ. αποδέκτηκε αρχικά τις διαπιστώσεις της Τμηματικής Επιτροπής ότι: (α) ο εφεσείων δεν είχε τα απαραίτητα προσόντα για διορισμό και (β) κανένας από τους υποψηφίους δεν ήταν κατάλληλος για διορισμό στην επίδικη θέση. Στη συνέχεια, μετά από τη διεξαγωγή έρευνας, διαφώνησε με τη διαπίστωση (β) της Τμηματικής Επιτροπής και ενεργοποίησε τη διαδικασία για την αξιολόγηση των υποψηφίων, καλώντας τους σε συνεντεύξεις στην παρουσία του Γενικού Διευθυντή του αρμόδιου Υπουργείου, ο οποίος έκρινε ως επικρατέστερο το ενδιαφερόμενο πρόσωπο. Η Ε.Δ.Υ. διαπίστωσε ότι, τόσο το ενδιαφε[*266]ρόμενο πρόσωπο όσο και ο εφεσείων είχαν τα απαιτούμενα καθώς και το πρόσθετο προσόν.
Ο διορισμός του ενδιαφερόμενου προσώπου επικυρώθηκε απο το πρωτόδικο Δικαστήριο το οποίο αποφάνθηκε ότι ακολουθήθηκε η ορθή διαδικασία.
Με την έφεση επιδιώκεται ακύρωση της πρωτόδικης απόφασης, λόγω παράλειψης της Ε.Δ.Υ. να επαναπέμψει την αξιολόγηση της υποψηφιότητας του αιτητή στην Τμηματική Επιτροπή, μετά την απόφασή της, ότι κατείχε τα απαιτούμενα προσόντα.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου απέρριψε την έφεση και αποφάνθηκε ότι:
1. H Τμηματική Επιτροπή είναι συμβουλευτικό όργανο το οποίο περατώνει το έργο του με την υποβολή των εκτιμήσεών του. Δεν αποτελεί υποχρέωση της Ε.Δ.Υ. η επαναπομπή οποιουδήποτε θέματος, σε σχέση με το οποίο διαφωνεί, στην Τμηματική Επιτροπή για εξέταση ή επανεξέταση.
2. Η ιδιότητα του προέδρου της Τμηματικής Επιτροπής και εκείνη του προϊσταμένου του τμήματος, ο οποίος μπορεί να υποβάλει συστάσεις βάσει του Άρθρου 44(3) του Ν. 33/67, δεν είναι ασυμβίβαστες.
3. Η διπλή ιδιότητα του προϊσταμένου του τμήματος θα μπορούσε να δημιουργήσει προβληματισμό, στην περίπτωση διατύπωσης συγκρουόμενων απόψεων επί του ιδίου θέματος κατά την εκτέλεση των αντίστοιχων καθηκόντων, πράγμα που δε διαπιστώθηκε στην προκείμενη περίπτωση.
4. Η απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι η απόφαση της Ε.Δ.Υ. ήταν λογικά εφικτή είναι ορθή.
Η έφεση απορρίπτεται. Δεν εκδίδεται διαταγή για έξοδα.
Η έφεση απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Aναφερόμενες υποθέσεις:
Elia v. Republic (1975) 3 C.L.R. 38,
Papaioannou v. Republic (1987) 3(C) C.L.R. 1444.
[*267]Έφεση.
Έφεση εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου Kύπρου (Στυλιανίδης, Δ.) που δόθηκε στις 2 Iουλίου, 1997 (Προσφυγή Aρ. 561/91) με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή του εφεσείοντα εναντίον του διορισμού του ενδιαφερόμενου προσώπου στη θέση Aνώτερου Λειτουργού στο Iνστιτούτο Eκπαίδευσης Προσωπικού Ξενοδοχείων και Eπισιτιστικής Bιομηχανίας (Προϋπολογισμού Aνάπτυξης).
Π. Αγγελίδης, για τον Eφεσείοντα.
Λ. Κουρσουμπά, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Eφεσίβλητους.
Κ. Λοΐζου, για το Eνδιαφερόμενο πρόσωπο.
Cur. adv. vult.
ΔIKAΣTHPIO: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Γ. Μ. Πικής, Π.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Η έφεση στρέφεται κατά της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή του αιτητή και επικυρώθηκε ο διορισμός του ενδιαφερομένου προσώπου στη θέση Ανώτερου Λειτουργού στο Ινστιτούτο Εκπαίδευσης Προσωπικού Ξενοδοχείων και Επισιτιστικής Βιομηχανίας (Προϋπολογισμός Ανάπτυξης). Ο αιτητής αμφισβητεί την ορθότητα της επίδικης απόφασης την οποία και εφεσίβαλε.
Σύντομη αναφορά στα γεγονότα της υπόθεσης θα καταστήσει ευκολότερη την κατανόηση των επιδίκων θεμάτων και θα προλειάνει το έδαφος για την επίλυσή τους.
Επρόκειτο για μη εξειδικευμένη θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής. Οι υποψήφιοι και τα προσόντα τους αξιολογήθηκαν, σε πρώτο στάδιο, από την Τμηματική Επιτροπή που συστάθηκε για τον σκοπό αυτό, βάσει του άρθρου 36 του τότε ισχύοντος περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου, Ν.33/67. Η Τμηματική Επιτροπή έκρινε ότι: (α) ο εφεσείων εστερείτο ενός από τα απαραίτητα προσόντα για διορισμό. Κρίθηκε ότι το δίπλωμα που κατείχε από το “Institute International de Glion”, δε συνιστούσε πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλο ή ισότιμο προσόν και (β) κανένας από τους προσοντούχους υποψηφίους, περιλαμβανομένου και του ενδιαφερομένου μέρους δεν ήταν κατάλλη[*268]λος για διορισμό ή προαγωγή στην υπό πλήρωση θέση.
Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας αποδέχτηκε, κατ’ αρχή, τις διαπιστώσεις της Τμηματικής Επιτροπής και στα δύο θέματα. Τις αναθεώρησε όμως μετά από παραστάσεις του ενδιαφερομένου προσώπου και του εφεσείοντα. Αποφάσισε, μετά από περαιτέρω έρευνα, ότι το δίπλωμα του εφεσείοντα συνιστούσε πανεπιστημιακό τίτλο ή δίπλωμα ή ισότιμο προσόν. Διαφώνησε, με τις διαπιστώσεις της Τμηματικής Επιτροπής ότι οι προσοντούχοι υποψήφιοι, μεταξύ των οποίων και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο, ήταν ακατάλληλοι για την πλήρωση της θέσης. Κατά συνέπεια, ενεργοποίησε τη διαδικασία για την αξιολόγηση των προσοντούχων υποψηφίων, καλώντας τους σε συνέντευξη, στην παρουσία του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ο οποίος ενεργούσε ως προϊστάμενος του Ινστιτούτου Εκπαιδεύσεως Προσωπικού Ξενοδοχείων και Επισιτιστικής Βιομηχανίας, λόγω χηρείας της θέσης.
Υπό το φως των αποτελεσμάτων των συνεντεύξεων των υποψηφίων και αφού η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας έλαβε υπόψη τις εκτιμήσεις του Γενικού Διευθυντή, επέλεξε το ενδιαφερόμενο πρόσωπο ως τον καλύτερο για προαγωγή. Στην αξιολόγησή του ο Γενικός Διευθυντής είχε ουσιαστικά περιορίσει την επιλογή μεταξύ του εφεσείοντα και του ενδιαφερομένου προσώπου, κρίνοντας ως επικρατέστερο το ενδιαφερόμενο πρόσωπο. Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας διαπίστωσε, ότι τόσο το ενδιαφερόμενο πρόσωπο όσο και ο εφεσείων είχαν τα απαιτούμενα καθώς και το πρόσθετο προσόν.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε ότι η διαδικασία η οποία ακολουθήθηκε δεν ήταν μεμπτή σε οποιοδήποτε σημείο και ότι η απόφαση η οποία λήφθηκε ήταν εύλογα επιτρεπτή και μέσα στα όρια της διακριτικής ευχέρειας της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας.
Ο βασικός λόγος για τον οποίο προσβάλλεται η πρωτόδικη απόφαση και κατ’ επέκταση επιδιώκεται η ακύρωση της επίδικης διοικητικής απόφασης, εντοπίζεται στην παράλειψη της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας να επαναπέμψει την αξιολόγηση της υποψηφιότητας του αιτητή στην Τμηματική Επιτροπή μετά την απόφασή της, ότι κατείχε τα απαιτούμενα προσόντα. Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας δεν είχε τέτοια υποχρέωση. Η Τμηματική Επιτροπή, όπως είναι θεμελιωμένο, είναι συμβουλευτικό όργανο το οποίο περατώνει το έργο του με την υποβολή των εκτιμήσεών του. Δεν αποτελεί υποχρέωση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρε[*269]σίας η επαναπομπή οποιουδήποτε θέματος, σε σχέση με το οποίο διαφωνεί και τα παρεπόμενά του, στην Τμηματική Επιτροπή προς εξέταση ή επανεξέταση. Η Τμηματική Επιτροπή προέβη στις εκτιμήσεις της, εναπόκειτο στην Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, στην οποία παρέχεται η αποφασιστική αρμοδιότητα να επιληφθεί κάθε θέματος που σχετιζόταν με την πλήρωση της θέσης, χωρίς άλλη αναφορά στην Τμηματική Επιτροπή. Ασκώντας την κυριαρχική της εξουσία για την αξιολόγηση των υποψηφίων, έκρινε τον εφεσείοντα προσοντούχο και τον περιέλαβε μεταξύ των υποψηφίων οι οποίοι κρίθηκαν κατάλληλοι για την πλήρωση της θέσης. Η απόφαση, ήταν εν πάση περιπτώσει, ευνοϊκή για το διοικούμενο, (τον εφεσείοντα) για την οποία δεν μπορεί εύλογα να παραπονείται. Κρίθηκε τόσο προσοντούχος όσο και άξιος για διορισμό, που ήταν εξ αντικειμένου, το καλύτερο το οποίο μπορούσε να προσμένει από την Τμηματική Επιτροπή.
Η νομολογία αναγνωρίζει ότι η ιδιότητα του προέδρου της Τμηματικής Επιτροπής και εκείνη του προϊσταμένου του τμήματος, ο οποίος μπορεί να υποβάλει συστάσεις βάσει του άρθρου 44(3) του Ν. 33/67, δεν είναι ασυμβίβαστες. Μπορεί ο προϊστάμενος σύννομα να μετέχει στην Τμηματική Επιτροπή και παράλληλα να υποβάλει σύσταση βάσει των προνοιών του Άρθρου 44(3). (Βλ. Elia v. Republic (1975) 3 C.L.R. 38. Papaioannou v. Republic (1987) 3 C.L.R. 1444.)
Το μόνο θέμα, το οποίο θα μπορούσε να δημιουργήσει προβληματισμό, ως προς τη διπλή ιδιότητα του προϊσταμένου του τμήματος, είναι η διατύπωση συγκρουόμενων απόψεων επί του ιδίου θέματος κατά την εκτέλεση των αντίστοιχων καθηκόντων. Προϋπόθεση βέβαια, για την εξέταση τέτοιου θέματος, είναι η διαπίστωση της ύπαρξης σύγκρουσης μεταξύ των απόψεων του προϊσταμένου. Στην προκείμενη περίπτωση δεν εγείρεται τέτοιο θέμα στην έφεση και επομένως δε θα μας απασχολήσει.
Το τελικό ζήτημα το οποίο εγείρεται είναι το ίδιο με εκείνο το οποίο εξετάστηκε από το πρωτόδικο Δικαστήριο. Απολήγει στο κατά πόσο ήταν λογικά εφικτό, για την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, να αχθεί στην επίδικη διοικητική απόφαση. Η απάντησή μας στο θέμα είναι ίδια με εκείνη του πρωτοδίκου Δικαστηρίου.
Η έφεση απορρίπτεται. Εφόσον δε διεκδικούνται έξοδα, δεν εκδίδεται διαταγή ως προς τα έξοδα.
Η έφεση απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο