(1998) 3 ΑΑΔ 92
[*92]12 Φεβρουαρίου, 1998
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΝΙΚΗΤΑΣ, ΚΑΛΛΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ ΕΦΟΡΟΥ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ,
Εφεσείουσα,
v.
ΜΕΣΑΡΙΤΗ - ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ - ΠΕΛΕΚΑΝΟΥ
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ-ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ,
Εφεσιβλήτων.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 2106)
Συνεταιρισμοί — Eγγραφή δυνάμει του περί Oμορρύθμων και Eτερορρύθμων Eταιρειών και Eμπορικών Eπωνυμιών Nόμου, Kεφ. 116 — Περιεχόμενο ρύθμισης —Eιδικά το Άρθρο 51(2) του Nόμου για εγγραφή συνεταιρισμού — Eρμηνεία — Ερμηνεία της διάταξης από τον Έφορο Eταιρειών κρίθηκε εσφαλμένη και κατ’ έφεσιν.
H Δημοκρατία επεδίωξε την ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης που ακύρωσε τον τρόπο με τον οποίο εφαρμόσθηκε στην περίπτωση των εφεσιβλήτων το Άρθρο 51(2) του Kεφ. 116.
H Oλομέλεια του Aνωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
Οι συνεταιρισμοί, εμπορικές επωνυμίες κλπ. πρέπει να εγγράφονται (Βλ. Άρθρα 50-63 του Νόμου). Ο τρόπος εγγραφής ενός συνεταιρισμού διέπεται από το Άρθρο 51 του Νόμου. Η παραγρ. 6 του πιο πάνω εντύπου έχει εισαχθεί στο έντυπο κατ’ εφαρμογή του Εδαφίου (2) του Άρθρου 51. Η εγγραφή εμπορικής επωνυμίας διέπεται από το Άρθρο 52 του Νόμου. Το Άρθρο 55 του Νόμου παρέχει εξουσία στον Έφορο να μη εγγράψει συνεταιρισμό ή όνομα το οποίο κατά τη γνώμη του είναι ανεπιθύμητο.
Στο πιο πάνω έντυπο, το οποίο προβλέπεται από το Άρθρο 51(1) του Νόμου και τον Καν. 4 των περί Ομορρύθμων και Ετερορρύθμων Εταιρειών και Εμπορικών Επωνυμιών Κανονισμών, πρέπει να δηλωθεί ανάμεσα σ’ άλλα, το “όνομα του οίκου” - παραγρ. 1 - και στην παραγρ. 6 “οιονδήποτε άλλον όνομα υπό το οποίον ή ονόματα υπό τα οποία διεξάγεται η εργασία της εταιρείας”.
[*93]Με την υποβολή του πιο πάνω εντύπου οι εφεσίβλητοι είχαν επιδιώξει μόνο την εγγραφή του συνεταιρισμού. Εφόσον το έντυπο είχε δεόντως συμπληρωθεί οι εφεσίβλητοι είχαν δώσει στην εφεσείουσα όλα τα στοιχεία που απαιτούνται από το Άρθρο 51 του Νόμου περιλαμβανομένου και του στοιχείου που απαιτείται από το Εδάφιο (2). Είχαν επομένως τηρηθεί οι διατάξεις του Νόμου και έπρεπε η εφεσείουσα να εγγράψει το συνεταιρισμό (Βλ. Άρθρο 56(1) του Νόμου).
Η πράξη συμπλήρωσης της πιο πάνω παραγρ. 6 του σχετικού εντύπου αποτελούσε πράξη συμμόρφωσης με τις επιταγές του Άρθρου 51(2) του Νόμου. Αν το όνομα που δίνεται από τον αιτητή-οίκο όταν συμπληρώνει την παραγ. 6 του εντύπου δεν είναι εγκεκριμένο ή εγγεγραμμένο αυτό δεν αποτελεί κώλυμα για την έγκριση της αίτησης για εγγραφή του οίκου. Εναπόκειται στον Έφορο να λάβει τα μέτρα που προβλέπονται από το Νόμο αν ο συγκεκριμένος οίκος διεξάγει εργασία και υπό το όνομα της παραγρ. 6, χωρίς αυτό να είναι εγγεγραμμένο. Οι εφεσίβλητοι δεν είχαν υποχρέωση δυνάμει του Νόμου να προχωρήσουν πρώτα στην εγγραφή του ονόματος της παραγρ. 6 πριν προβούν στην αναφορά του στην παραγρ. 6. Η προηγούμενη έγκριση και εγγραφή του ονόματος της παραγρ. 6, δεν αποτελεί προϋπόθεση για την εξέταση της αίτησης που είχε υποβληθεί. Η περί του αντιθέτου προσέγγιση της εφεσείουσας κρίνεται εσφαλμένη.
H έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου Kύπρου (Παπαδόπουλος, Δ.) που δόθηκε στις 31 Mαΐου, 1995 (Προσφυγή Αρ. 702/93) με την οποία αποδέχθηκε την προσφυγή των εφεσιβλήτων κατά της απορριπτικής απόφασης των εφεσειόντων στο αίτημά τους για εγγραφή του συνεταιρισμού τους.
Στ. Ιωαννίδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για την Εφεσείουσα.
Μ. Σπανού, για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Π. Καλλής.
ΚΑΛΛΗΣ, Δ.: Στις 29.6.93 οι εφεσίβλητοι υπέβαλαν αίτηση στην εφεσείουσα, δυνάμει του περί Ομορρύθμων και Ετερορρύθμων Εταιρειών και Εμπορικών Επωνυμιών Νόμου, Κεφ. 116 (“ο Νόμος”), για εγγραφή του συνεταιρισμού “Μεσαρίτης - Αναστασίου - Πελεκάνος, Αρχιτέκτονες-Μηχανικοί”. Χρησιμοποίησαν το καθορισμένο για το σκοπό έντυπο Ο/Ε.1..
Μετά τον έλεγχο του εντύπου Ο/Ε.1 από το αρμόδιο τμήμα της εφεσείουσας διαπιστώθηκε ότι η παράγραφος 6, η οποία προνοεί ότι θα πρέπει να συμπληρωθεί τυχόν άλλο όνομα ή ονόματα με τα οποία διεξάγεται η εργασία της εταιρείας, ήταν συμπληρωμένη*. Διαπιστώθηκε, επίσης, ότι το όνομα “Κ. Παπαλεοντίου Σύμβουλοι Εσωτερικών Χώρων”, το οποίο συμπληρώθηκε στην παράγραφο 6 του εντύπου Ο/Ε.1, είχε εγκριθεί από το αρμόδιο τμήμα της εφεσείουσας για την εγγραφή επωνυμίας, δεν είχε όμως προχωρήσει ακόμα η εγγραφή του.
Η αρμόδια υπάλληλος του τμήματος επικοινώνησε με τη δικηγόρο των αιτητών και της ανέφερε ότι η παράγραφος 6 θα μπορούσε να συμπληρωθεί μόνο διά της τουλάχιστον ταυτόχρονης εγγραφής δεύτερου συνεταιρισμού από τους ίδιους συνεταίρους, εφ’ όσον μέχρι τότε δεν ήταν εγγεγραμμένος ο συνεταιρισμός “Κ. Παπαλεοντίου Σύμβουλοι Εσωτερικών Χώρων”. Διά τούτο ο μη εγγεγραμμένος συνεταιρισμός θα έπρεπε να απαλειφθεί από την παράγραφο 6 του εντύπου Ο/Ε.1 που καταχωρήθηκε στις 29.6.1993 για να προχωρήσει η εγγραφή του συνεταιρισμού “Μεσαρίτης - Αναστασίου - Πελεκάνος, Αρχιτέκτονες-Μηχανικοί”.
Αφού ενημερώθηκε για τα πιο πάνω η δικηγόρος των αιτητών παρακάλεσε όπως προχωρήσει η εγγραφή του συνεταιρισμού, αφού διαγραφεί η παράγραφος 6 του εντύπου Ο/Ε.1 με επιφύλαξη των δικαιωμάτων των πελατών της αναφορικά με το δικαίωμα εγγραφής δεύτερου συνεταιρισμού.
Μετά τη διόρθωση του εντύπου Ο/Ε.1 με την απάλειψη της συμπληρώσεως της παραγράφου 6 από τη δικηγόρο των αιτητών η εγγραφή του πιο πάνω συνεταιρισμού προχώρησε και το σχετικό πιστοποιητικό εγγραφής εκδόθηκε στις 29.6.1993.
Με προσφυγή τους που άσκησαν στις 9.9.1993 οι εφεσίβλητοι αμφισβήτησαν την νομιμότητα της απόφασης της εφεσείουσας με την οποία πληροφορήθηκαν ότι δεν μπορούσαν “να εγγράψουν διά της συμπληρώσεως της παραγ. 6 του εντύπου Ο/Ε.1 το όνομα ‘Κ. Παπαλεοντίου Σύμβουλοι Εσωτερικών Χώρων’”.
Το πρωτόδικο δικαστήριο αποδέχθηκε την προσφυγή. Έκρινε ότι ένας συνεταιρισμός “που εγγράφεται μπορεί να δηλώσει και οποιαδήποτε άλλα ονόματα με τα οποία διεξάγεται η εργασία της εταιρείας αυτής, ανεξάρτητα από το εάν αυτά τα ονόματα είναι εγγεγραμμένα, εγκεκριμένα ή μη. Πουθενά στο Νόμο δεν αναφέρεται ή δεν επιβάλλεται η εκ των προτέρων έγκριση ή εγγραφή τοιούτου ονόματος ή ονομάτων. Εάν ο νομοθέτης ήθελε να περιορίσει αυτό το δικαίωμα, ήταν ευκολότατο να προσθέσει μια ή δύο λέξεις ώστε να επιβάλει περιορισμούς ή όρους στη χρησιμοποίηση άλλων ονομάτων”.
Η έφεση.
Η έφεση στρέφεται εναντίον της πιο πάνω κατάληξης του πρωτόδικου δικαστηρίου. Η εφεσείουσα διατείνεται ότι είναι εσφαλμένη “ενόψει - όπως το έθεσε - των ρητών διατάξεων του Κεφ. 116 και ιδιαίτερα των άρθρων 5, 50, 51, 55, 56, 58, 59, 60, 61 και 65 και του όλου πνεύματος αυτού και των περί Ομορρύθμων και Ετερορρύθμων Εταιρειών Κανονισμών”. Από τις διατάξεις αυτές - συνέχισε η ευπαίδευτη συνήγορος της εφεσείουσας - προκύπτει ότι κάθε όνομα συνεταιρισμού θα πρέπει οπωσδήποτε να είναι εγκεκριμένο και στη συνέχεια εγγεγραμμένο. Σύμφωνα με την ορθή ερμηνεία του Νόμου ένας συνεταιρισμός που εγγράφεται δεν μπορεί απλώς να δηλώνει οποιαδήποτε άλλα ονόματα υπό τα οποία διεξάγει εργασίες χωρίς τα ονόματα αυτά να είχαν προηγουμένως εγκριθεί και στη συνέχεια εγγραφεί.
Οι συνεταιρισμοί, εμπορικές επωνυμίες κλπ. πρέπει να εγγράφονται (Βλ. άρθρα 50-63 του Νόμου). Ο τρόπος εγγραφής ενός συνεταιρισμού διέπεται από το άρθρο 51* του Νόμου. Η παραγ. 6 του πιο πάνω εντύπου έχει εισαχθεί στο έντυπο κατ’ εφαρμογή [*96]του Εδαφίου (2) του άρθρου 51. Η εγγραφή εμπορικής επωνυμίας διέπεται από το άρθρο 52 του Νόμου. Το άρθρο 55 του Νόμου παρέχει εξουσία στον Έφορο να μη εγγράψει συνεταιρισμό ή όνομα το οποίο κατά τη γνώμη του είναι ανεπιθύμητο.
Στο πιο πάνω έντυπο, το οποίο προβλέπεται από το άρθρο 51(1) του Νόμου και τον Καν. 4 των περί Ομορρύθμων και Ετερορρύθμων Εταιρειών και Εμπορικών Επωνυμιών Κανονισμών, πρέπει να δηλωθεί ανάμεσα σ’ άλλα, το “όνομα του οίκου” - παραγ. 1 - και στην παραγ. 6 “οιονδήποτε άλλον όνομα υπό το οποίον ή ονόματα υπό τα οποία διεξάγεται η εργασία της εταιρείας”.
Με την υποβολή του πιο πάνω εντύπου οι εφεσίβλητοι είχαν επιδιώξει μόνο την εγγραφή του συνεταιρισμού. Εφόσον το έντυπο είχε δεόντως συμπληρωθεί οι εφεσίβλητοι είχαν δώσει στην εφεσείουσα όλα τα στοιχεία που απαιτούνται από το άρθρο 51 του Νόμου περιλαμβανομένου και του στοιχείου που απαιτείται από το Εδάφιο (2). Είχαν επομένως τηρηθεί οι διατάξεις του Νόμου και έπρεπε η εφεσείουσα να εγγράψει το συνεταιρισμό (Βλ. άρθρο 56(1) του Νόμου).
Η πράξη συμπλήρωσης της πιο πάνω παραγ. 6 του σχετικού εντύπου αποτελούσε πράξη συμμόρφωσης με τις επιταγές του άρθρου 51(2) του Νόμου. Αν το όνομα που δίνεται από τον αιτητή-οίκο όταν συμπληρώνει την παραγ. 6 του εντύπου δεν είναι εγκεκριμένο ή εγγεγραμμένο αυτό δεν αποτελεί κώλυμα για την έγκριση της αίτησης για εγγραφή του οίκου. Εναπόκειται στον Έφορο να λάβει τα μέτρα που προβλέπονται από το Νόμο αν ο συγκεκριμένος οίκος διεξάγει εργασία και υπό το όνομα της παραγ. 6 χωρίς αυτό να είναι εγγεγραμμένο. Οι εφεσίβλητοι δεν είχαν υποχρέωση δυνάμει του Νόμου να προχωρήσουν πρώτα στην εγγραφή του ονόματος της παραγ. 6 πριν προβούν στην αναφορά του στην παραγ. 6. Η προηγούμενη έγκριση και εγγραφή του ονόματος της παραγ. 6 δεν αποτελεί προϋπόθεση για την εξέταση της αίτησης που είχε υποβληθεί. Η περί του αντιθέτου προσέγγιση της εφεσείουσας κρίνεται εσφαλμένη. Η προσέγγιση του πρωτόδικου δικαστηρίου ήταν ορθή και η έφεση πρέπει να απορριφθεί.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα. Η πρωτόδικη απόφαση επικυρώνεται. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται στην ολότητά της.
H έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο