Cylaw

Mακεδόνας Aνδρέας ν. Δημοκρατίας (1998) 3 ΑΑΔ 162

(1998) 3 ΑΑΔ 162

[*162]25 Φεβρουαρίου, 1998

[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΚΡΟΝΙΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στές]

ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ,

Εφεσείων-Αιτητής,

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ

ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΕΛΩΝΕΙΩΝ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ,

Εφεσιβλήτων-Καθ’ ων η αίτηση.

(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 1796)

Tελωνειακοί Δασμοί και Φόροι Kαταναλώσεως — Άρθρο 8 του περί Tελωνειακών Δασμών και Φόρων Kαταναλώσεως Nόμου — Kατασκευή νέου αυτοκινήτου με την αλλαγή τόσο της μηχανής όσο και του αμαξώματος σε σύντομο χρόνο — H συσχέτιση των αντικειμένων και του χρόνου είναι αποφασιστικής σημασίας — Eύλογη απόφαση υπό τις περιστάσεις να θεωρηθεί πως κατασκευάστηκε νέο όχημα και να υποβληθεί σε φόρο κατανάλωσης.

Λέξεις και Φράσεις — “Κατασκευή” και “Κατασκευάζω” στο Άρθρο 8 του περί Tελωνειακών Δασμών και Φόρων Kαταναλώσεως Nόμου.

Mε την έφεση αυτή αμφισβητήθηκε η ορθότητα της απόφασης του πρωτόδικου Δικαστηρίου, βάσει της οποίας η προαγωγή κατά της απόφασης του Διευθυντή Tμήματος Tελωνείων, να επιβάλει στον εφεσείοντα φόρους καταναλώσεως ύψους £15.035,-, απορρίφθηκε και η διοικητική απόφαση επικυρώθηκε.

H Oλομέλεια του Aνωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:

1. Το πρωτόδικο Δικαστήριο ακολούθησε τη γραμματική ερμηνεία του Νόμου με το σκεπτικό ότι το λεκτικό του είναι σαφές και ερμηνεύεται με βάση τη φυσική και συνήθη έννοια των λέξεων. Η προσέγγισή του αυτή βρίσκει το Δικαστήριο σύμφωνο.

[*163] Στο Υπερλεξικό της Νεοελληνικής Γλώσσας, Εκδόσεις Παγουλάτου, το ρήμα “κατασκευάζω” έχει ως πρώτη σημασία τη δημιουργία προϊόντος με κατεργασία ή συναρμολόγηση διαφόρων υλικών, δηλαδή έχει την έννοια του “φτιάχνω” και η λέξη “κατασκευή” ως διαδικασία κατεργασίας ή συναρμολόγηση διαφόρων υλικών για την παραγωγή κάποιου πράγματος.

Στην πρωτόδικη απόφαση αναφέρονται δύο αποφάσεις από την Αγγλική νομολογία οι Prestcold Ltd. v. Minister of Labour [1969] 1 All E.R. 69 και Guildford Corporation v. Brown [1915] 1 K.B. 256.

Στην Prestcold ο Λόρδος Denning στις σελίδες 71 και 72, είπε:-

“It seems to me that when a person makes a machine, by getting component parts from elsewhere and assembling them together himself, he can properly be said to be “manufacturing” that machine.”.

Και στην Guildford (πιο πάνω), στη σελίδα 258, έχει λεχθεί:-

“I thing, however, that it is manufacturing a mattress if you take flock out of an old and put it into a new cover.”.

Το Δικαστήριο συμφώνησε με τον πρωτόδικο Δικαστή, τόσο με τη νομική όσο και την πραγματική του προσέγγιση επί του θέματος.

2. Το αντικείμενο το οποίο προέκυψε, το αυτοκίνητο, από τη συναρμολόγηση του αμαξώματος και της μηχανής, διαφέρει από τα συστατικά του στοιχεία. Η ένωσή τους συνθέτει νέο προϊόν, το οποίο διαφέρει, τόσο από τα συστατικά του στοιχεία όσο και από το αυτοκίνητο το οποίο αντικατέστησε, το ΡΖ430. Και τα δύο βασικά εξαρτήματα, η μηχανή και το αμάξωμα, έχασαν, μετά τη συναρμολόγησή τους και την ένθεσή τους στο ίδιο αντικείμενο, την ξεχωριστή ταυτότητά τους. Η ένωσή τους οδήγησε στη γένεση ενός νέου κατασκευάσματος, του αυτοκινήτου ΡΖ430.

Eίναι ορθή η προσέγγιση του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι η συσχέτιση των αντικειμένων και του χρόνου είναι αποφασιστικής σημασίας, έχοντας υπόψη τα γεγονότα και τις περιστάσεις της υπόθεσης αυτής. Γιατί αν δεν υπήρχε αυτή η συσχέτιση, δεν θα μπορούσε εύλογα να ειπωθεί ότι κατασκευάστηκε ένα νέο αυτοκίνητο.

H έφεση απορρίπτεται με έξοδα.

[*164]Aναφερόμενες υποθέσεις:

Prestcold Ltd. v. Minister of Labour [1969] 1 All E.R. 69,

Guildford Corporation v. Brown [1915] 1 K.B. 256,

Federal Commissioner of Taxation v. Jax Tyres Pty Ltd. [1984] 58 ALR 138,

Federal Commissioner of Taxation v. Nimrod Theatre Co. Ltd. [1985] 57 ALR 703,

Australian Safeway Stores Pty Ltd. v. Deputy Commissioner of Taxation (Vic) [1986] 17 ATR 714.

Έφεση.

Έφεση εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου Kύπρου (Στυλιανίδης, Δ.) που δόθηκε στις 21 Mαΐου, 1993 (Προσφυγή Aρ. 87/92) με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή του εφεσείοντα εναντίον της απόφασης για επιβολή φόρου καταναλώσεως σύμφωνα με το Άρθρο 8 του Τρίτου Πίνακα των περί Τελωνειακών Δασμών και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου.

Γ. Κακογιάννης με Κ. Χ”Αθανασίου, για τον Εφεσείοντα-Αιτητή.

Γ. Λαζάρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για τους Εφεσίβλητους-Καθ’ ων η αίτηση.

Cur. adv. vult.

ΔIKAΣTHPIO: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Μ. Κρονίδης.

ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ.: Τα βασικά γεγονότα της υπόθεσης συνοπτικά έχουν ως εξής:-

Από τη Μηχανογραφική Υπηρεσία του Κράτους διαπιστώθηκε ότι το αμάξωμα του αυτοκινήτου με αριθμούς εγγραφής ΡΖ430 αντικαταστάθηκε με αμάξωμα αυτοκινήτου Jaguar που εισήχθη από το εξωτερικό ως επίσης αντικαταστάθηκε και η μηχανή του ίδιου αυτοκινήτου που εισήχθη επίσης από το εξωτερικό. Ο Διευθυντής του Τμήματος Τελωνείων με απόφασή του ζήτησε από τον εφεσείοντα την καταβολή των φόρων καταναλώσεως ανερχομένους σε £15,035.00 με βάση το άρθρο 8 και του Τρίτου Πίνακα του περί Τελωνειακών Δασμών και Φόρων Καταναλώ[*165]σεως Νόμου.

Το σχετικό μέρος του άρθρου 8 έχει ως εξής:-

“8.-(1) Εκτός των περιπτώσεων, καθ’ άς άλλως προνοείται εν τω Τρίτω Πίνακι, και τηρουμένων των διατάξεων των εκάστοτε εν ισχύϊ τελωνειακών νόμων, επιβάλλονται, εισπράττονται και καταβάλλονται προς όφελος των γενικών προσόδων της Δημοκρατίας φόροι καταναλώσεως εφ’ απάντων των εν τω ειρημένω Τρίτω Πίνακι ειδικώς καθοριζομένων εισαγομένων εμπορευμάτων, και επί των ειδικώς καθοριζομένων εμπορευμάτων, άτινα κατασκευασθέντα ή παραχθέντα εν τη Δημοκρατία, τελωνίζονται προς εσωτερικήν κατανάλωσιν ή άλλως πως υπόκεινται εις την καταβολήν φόρου καταναλώσεως. Επί των τοιούτων δε εμπορευμάτων θα τυγχάνωσιν εφαρμογής οι διάφοροι συντελεσταί των φόρων καταναλώσεως (εν τοις εφεξής αναφερόμενοι ως ‘φόροι καταναλώσεως’) οι εμφαινόμενοι εν τω ειρημένω Πίνακι, έναντι μιας εκάστης κλάσεως αυτού:”

Το βασικό προς εξέταση ζήτημα, όπως προκύπτει από τα πιο πάνω συνοπτικά γεγονότα και την παράθεση του σχετικού άρθρου του Νόμου, συνίσταται στο αν με τη δραστική αλλαγή του αμαξώματος και της μηχανής του αυτοκινήτου, κατασκευάσθηκε νέο προϊόν, το οποίο, με βάση το άρθρο 8, υπόκειται σε φόρους κατανάλωσης.

Το πρωτόδικο Δικαστήριο αφού ανέλυσε εκτεταμένα τόσο τα γεγονότα όσο και τη νομική πτυχή του ζητήματος κατέληξε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή στο Διευθυντή. Αναφέρει δε τα εξής:-

“Στην παρούσα υπόθεση το αμάξωμα και η μηχανή συναρμολογήθηκαν σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα - (δύο - τέσσερις μήνες) - και έτσι εύλογα μπορεί να ειπωθεί ότι κατασκευάστηκε ένα νέο αυτοκίνητο, επειδή το αμάξωμα και η μηχανή αποτελούν τα βασικά στοιχεία ενός αυτοκινήτου.”.

Ο ευπαίδευτος συνήγορος του εφεσείοντα προβάλλει τρεις λόγους έφεσης οι οποίοι στην ουσία αποτελούν το βασικό ζήτημα που μας απασχολεί όπως έχει εκτεθεί πιο πάνω. Με τον πρώτο λόγο προσβάλλει το εύρημα του αδελφού Δικαστή ότι η περίπτωση εμπίπτει στο άρθρο 8 του Νόμου, με το δεύτερο λόγο ότι το θέμα δεν είναι τεχνικής φύσης αλλά ερμηνεία του άρθρου 8 του Νό[*166]μου και ιδιαίτερα την έννοια των λέξεων “κατασκευή ή παραγωγή” και με τον τρίτο προσβάλλει ως εσφαλμένο το εύρημα ότι ο χρόνος αλλαγής των εξαρτημάτων και/ή η συσχέτιση των αντικειμένων και του χρόνου ήταν αποφασιστικής σημασίας.

Οι δύο πρώτοι λόγοι μπορούν να εξετασθούν μαζί γιατί αναφέρονται σε ένα και το αυτό θέμα την ορθή ερμηνεία του Νόμου και την υπαγωγή των συγκεκριμένων γεγονότων της υπόθεσης σ’ αυτόν.

Η διαπίστωση του πρωτόδικου Δικαστή, ότι το ζήτημα που εγείρεται είναι τεχνικής φύσεως και ότι η εκτίμηση των γεγονότων ανήκει στη Διοίκηση και το Αναθεωρητικό Δικαστήριο επεμβαίνει μόνο, αν υπάρχει πλάνη περί τα πράγματα ή το Νόμο, ή η Διοίκηση υπερβαίνει τα όρια της διακριτικής τους εξουσίας, μας βρίσκει σύμφωνους. Εξάλλου το παράπονο του εφεσείοντα ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν θεώρησε το θέμα ως νομικό και/ή θέμα ερμηνείας του Νόμου και των λέξεων “κατασκευή ή παραγωγή”, απαντάται στο κείμενο της απόφασης. Ο αδελφός πρωτόδικος Δικαστής ανέλυσε εκτενώς τη νομολογία επί του θέματος και προέβη σε ερμηνεία του Νόμου.

Το πρωτόδικο Δικαστήριο ακολούθησε τη γραμματική ερμηνεία του Νόμου με το σκεπτικό ότι το λεκτικό του είναι σαφές και ερμηνεύεται με βάση τη φυσική και συνήθη έννοια των λέξεων. Η προσέγγιση του αυτή μας βρίσκει σύμφωνους.

Στο Υπερλεξικό της Νεοελληνικής Γλώσσας, Εκδόσεις Παγουλάτου, το ρήμα “κατασκευάζω” έχει ως πρώτη σημασία τη δημιουργία προϊόντος με κατεργασία ή συναρμολόγηση διαφόρων υλικών, δηλαδή έχει την έννοια του “φτιάχνω” και η λέξη “κατασκευή” ως διαδικασία κατεργασίας ή συναρμολόγηση διαφόρων υλικών για την παραγωγή κάποιου πράγματος.

Στην Prestcold ο Λόρδος Denning στις σελίδες 71 και 72, είπε:-

[*167]Και στην Guildford (πιο πάνω), στη σελίδα 258, έχει λεχθεί:-

“I thing, however, that it is manufacturing a mattress if you take flock out of an old and put it into a new cover.”.

Συμφωνούμε με τον αδελφό πρωτόδικο Δικαστή τόσο με τη νομική όσο και την πραγματική του προσέγγιση επί του θέματος.

Το αντικείμενο το οποίο προέκυψε, το αυτοκίνητο, από τη συναρμολόγηση του αμαξώματος και της μηχανής, διαφέρει από τα συστατικά του στοιχεία. Η ένωση τους συνθέτει νέο προϊόν, το οποίο διαφέρει, τόσο από τα συστατικά του στοιχεία όσο και από το αυτοκίνητο το οποίο αντικατέστησε, το ΡΖ430. Και τα δύο βασικά εξαρτήματα, η μηχανή και το αμάξωμα, έχασαν, μετά τη συναρμολόγηση τους και την ένθεσή τους στο ίδιο αντικείμενο, την ξεχωριστή ταυτότητά τους. Η ένωσή τους οδήγησε στη γένεση ενός νέου κατασκευάσματος, του αυτοκινήτου ΡΖ430.

Στο περίγραμμα της αγόρευσής του αλλά και κατά την προφορική ακρόαση ενώπιόν μας, ο ευπαίδευτος συνήγορος του εφεσείοντα επικαλέστηκε αποφάσεις των Αυστραλιανών δικαστηρίων, προς υποστήριξη της θέσης του ότι οι μεταβολές στο όχημα δεν επέφεραν νέα κατασκευή, αλλά ανταλλαγή εξαρτημάτων του παλαιού αυτοκινήτου - Federal Commissioner of Taxation v. Jax Tyres Pty Ltd. [1984] 58 ALR 138, Federal Commissioner of Taxation v. Nimrod Theatre Co. Ltd. [1985] 57 ALR 703, Australian Safeway Stores Pty Ltd. v. Deputy Commissioner of Taxation (Vic) [1986] 17 ATR 714.

Και η Αυστραλιανή νομολογία υιοθετεί αρχές ανάλογες με την Αγγλική ως προς την ερμηνεία της λέξης “κατασκευή” και “κατασκευάζω”. Θεωρείται νέο εμπόρευμα οποτεδήποτε το αντικείμενο το οποίο προκύπτει από τη διεργασία μορφοποίησής του ή συναρμολόγησής του διακρίνεται από τα συστατικά του στοιχεία.

Η κατασκευή εύλογα διακρίνεται από την επισκευή και επιδιόρθωση. Στην τελευταία περίπτωση δεν προκύπτει νέο προϊόν από την επεξεργασία.

Για τον τρίτο λόγο έφεσης επικροτούμε ως ορθή την προσέγγιση του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι η συσχέτιση των αντικειμένων και του χρόνου είναι αποφασιστικής σημασίας, έχοντας υπόψη τα γεγονότα και τις περιστάσεις της υπόθεσης αυτής. Γιατί αν δεν υπήρχε αυτή η συσχέτιση δεν θα μπορούσε εύλογα [*168]να ειπωθεί ότι κατασκευάστηκε ένα νέο αυτοκίνητο.

Αμφότεροι οι δικηγόροι μας παρέπεμψαν στην απόφαση στην προσφυγή αρ. 847/88, ημερομηνίας 12.10.89, του Κούρρη, Δ. ερμηνεύοντας την έτσι ώστε να προσαρμοστεί προς τη δική τους θέση. Κατ’ αρχήν τα γεγονότα εκείνης της υπόθεσης διαφέρουν από τα γεγονότα της παρούσας έφεσης. Εκεί είχε καταστραφεί από φωτιά η μηχανή του αυτοκινήτου το 1982 και αντικαταστάθηκε. Πέντε ολόκληρα χρόνια μετά, το 1987 κατέστη αναγκαία η αλλαγή του αμαξώματος. Το Δικαστήριο απεφάνθη ότι δεν υπήρχε συσχετισμός των αντικειμένων και του χρόνου. Συνάγεται ότι αν υπήρχε τέτοιος συσχετισμός, ως την παρούσα έφεση, διαφορετική θα ήταν η απόφασή του. Αναφέρεται στις σελίδες 5 και 6 της απόφασης:-

“Στην υπόθεση αυτή δεν υπάρχει ο συνδυασμός και η συσχέτιση των αντικειμένων και του χρόνου. Δηλαδή δεν υπάρχει στην συγκεκριμένη υπόθεση αλλαγή των διαφόρων εξαρτημάτων του αυτοκινήτου κατά τον ίδιο χρόνο ώστε να μπορεί να λεχθεί ότι συναρμολογήθηκε ένα νέο αυτοκίνητο. Από τα ως άνω γεγονότα φαίνεται ότι η αιτήτρια εταιρεία ενήργησε με καλή πίστη για την επιδιόρθωση του αυτοκινήτου της και σκοπό δεν είχε την καταδολίευση.”.

Για όλους τους πιο πάνω λόγους η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.

H έφεση απορρίπτεται με έξοδα.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο