Iωαννίδης Aντώνης ν. Aρχής Tηλεπικοινωνιών Kύπρου (1998) 3 ΑΑΔ 275

(1998) 3 ΑΑΔ 275

[*275]30 Mαρτίου, 1998

[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΚΡΟΝΙΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στές]

ΑΝΤΩΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ,

Εφεσείων-Αιτητής,

v.

ΑΡΧΗΣ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΥΠΡΟΥ,

Εφεσίβλητης-Καθ’ ης η αίτηση.

(Aναθεωρητική Έφεση Αρ. 1862)

 

Οργανισμοί Δημοσίου Δικαίου — Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου — Υπάλληλοι — Διορισμοί/Προαγωγές — Γραπτές εξετάσεις — Διεξαγωγή των εξετάσεων στην αγγλική γλώσσα — Yποψήφιος που επιθυμεί να προσβάλει τη διεξαγωγή των εξετάσεων εξ αυτού του λόγου πρέπει να χρησιμοποιήσει το ορθό διάβημα στον κατάλληλο χρόνο — Aν αποδεχθεί το διαγωνισμό ως έχει και λάβει μέρος σε αυτόν άνευ ετέρου, δεν νομιμοποιείται εκ των υστέρων να αμφισβητήσει ττην διαδικασία που ακολουθήθηκε.

Συνταγματικό Δίκαιο — Σύνταγμα — Άρθρο 3 σε συνδυασμό με τους περί Eπισήμων Γλωσσών της Δημοκρατίας Nόμους του 1988-1990 — Tο ζήτημα κατά πόσο παραβιάζονται οι διατάξεις τους, με τη διεξαγωγή εξετάσεων στην αγγλική γλώσσα για σκοπούς επιλογής υποψηφίων για διορισμό — Tο προηγούμενο της υπόθεσης Ιοannidou v. Republic (1965) 3 C.L.R. 664 — Tο ζήτημα δεν αποφασίστηκε λόγω κωλυμμάτων στην έγερσή του από πλευράς του Eφεσείοντα.

[Πέραν των ανωτέρω τίτλων η απόφαση του Δικαστηρίου διαβάζεται ως σύνολο.]

H έφεση απορρίπτεται με έξοδα.

Aναφερόμενη υπόθεση:

Ioannidou v. Republic (1965) 3 C.L.R. 664.

Έφεση.

Έφεση εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικα[*276]στηρίου Kύπρου (Στυλιανίδης, Δ.) που δόθηκε στις 4 Nοεμβρίου, 1993 (Προσφυγή Aρ. 768/92) με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή του εφεσείοντα εναντίον της απόφασης της εφεσίβλητης για το διορισμό των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Προϊσταμένου Yπηρεσίας B΄ αντί αυτού.

Π. Αγγελίδης, για τον Eφεσείοντα-Αιτητή.

Κ. Χ”Ιωάννου, για την Eφεσίβλητη - Καθ’ ης η αίτηση.

Α. Παντελίδης, για τα Eνδιαφερόμενα μέρη.

Cur. adv. vult.

ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο δικαστής Χρ.Αρτεμίδης.

ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Ο εφεσείων-αιτητής πρόσβαλε πρωτοδίκως την απόφαση της εφεσίβλητης-καθ’ ης η αίτηση Αρχής, που ελήφθη στις 30.7.92, και με την οποία διορίστηκαν τα ενδιαφερόμενα μέρη στη θέση Προϊσταμένου Υπηρεσίας Β. Ο μοναδικός λόγος που ο συνήγορος του εφεσείοντα εισηγήθηκε στην πρωτόδικη διαδικασία και εδώ για την ακύρωση της επίδικης διοικητικής απόφασης είναι πως οι γραπτές εξετάσεις στις οποίες υποβλήθηκαν οι υποψήφιοι για να κριθεί η επιλογή των καταλληλότερων για διορισμό έγινε στην Αγγλική γλώσσα, κατά παράβαση του άρθρου 3 του Συντάγματος και των περί Επισήμων Γλωσσών της Δημοκρατίας Νόμων του 1988-90 (N.67/88, 146/89 και 154/90). Στην αίτηση ακυρώσεως, εκεί που καταγράφονται τα νομικά σημεία στα οποία βασίζεται, η μοναδική σχετική αναφορά γίνεται στην  5η παράγραφο που διατυπώνεται ως εξής:

«Οι σχετικές εξετάσεις έγιναν εις την Αγγλικήν κατά παράνομον παραγνώρισην ισότιμων Ευρωπαϊκών γλωσσών».

Επισημαίνουμε πως δε γίνεται καμιά μνεία του άρθρου 3 του Συντάγματος και των περί Επισήμων Γλωσσών της Δημοκρατίας Νόμων.

Στην έκθεση γεγονότων, που ακολουθεί τα νομικά σημεία, διαβάζουμε: «ο αιτητής εκλήθη σε εξέταση όπου εξετάστηκε με βάση την Αγγλική γλώσσα κατά σαφή και παράνομον παραγνώριση ισότιμων Ευρωπαϊκών γλωσσών», και επίσης πως «ο αιτητής είναι απόφοιτος Γερμανικού πανεπιστημίου και κατέχει άπταιστα την γερμανική.»

[*277]Το κεντρικό, και μοναδικό σημείο στην κύρια γραπτή αγόρευση του συνηγόρου του εφεσείοντα, ήταν πως υπήρξε θύμα άνισης μεταχείρισης γιατί ο γραπτός διαγωνισμός επέβαλλε τη χρήση της Αγγλικής γλώσσας, μιας των Ευρωπαϊκών, ενώ παραγνωρίστηκαν οι υπόλοιπες, όπως η Γερμανική, που κατέχει ο εφεσείων.  Ο δικηγόρος του αιτητή πρόσθεσε αργότερα τις εισηγήσεις του, για παραβίαση του άρθρου 3 του Συντάγματος και των περί Επισήμων Γλωσσών της Δημοκρατίας Νόμων, σε συμπληρωματική αγόρευση που κατέθεσε στις 29.7.93 ενώπιον του Δικαστηρίου, κατόπιν αδείας του, μολονότι δεν υπήρξε τροποποίηση της αίτησης ακυρώσεως, ώστε να συμπεριληφθούν οι νέοι νομικοί λόγοι που προσέδιδαν ολωσδιόλου διαφορετική διάσταση στην προσφυγή.           

Μετά από αυτά ο δικαστής, που επελήφθη πρωτόδικα της πρσφυγής, συζήτησε την ουσία της υπόθεσης, και αφού έκαμε αναφορά στην απόφαση Ελένη Ιωαννίδου v. Κυπριακής Δημοκρατίας (1965) 3 Α.Α.Δ. 664, την οποία και υιοθέτησε, απέρριψε την προσφυγή.  Συγκεκριμένα, ο Τριανταφυλλίδης Δ, όπως ήταν τότε, είπε τα εξής, στη σελίδα 672, στην πιο πάνω απόφαση:

«.... so long as knowledge of the Greek or Turkish language to a sufficient degree was made a requirement by the relevant scheme of service, there was nothing contrary to Article 3 in requiring knowledge of the English language to the high degree required by the nature of the post in question.»

Στην παρούσα έφεση καλούμαστε να διαφωνήσουμε με τον  Δικαστή και να δεχθούμε τις θέσεις του δικηγόρου του εφεσείοντα, ο οποίος επανέλαβε εδώ αυτά που υποστήριξε ενώπιόν του.

Όταν ο εφεσείων επελέγη ως προσοντούχος και κλήθηκε στο γραπτό διαγωνισμό με επιστολή, στην οποία διδόντουσαν πλήρεις λεπτομέρειες της εξεταστέας ύλης και καθοριζόταν η γλώσσα που θα διεξαγόταν, απάντησε πως ήθελε να χρησιμοποιήσει στο διαγωνισμό τη Γερμανική γλώσσα, κάτι βέβαια που οι εφεσίβλητοι δεν αποδέκτηκαν. Σημειώνουμε εδώ πως ο εφεσείων επελέγη ως προσοντούχος για τη θέση από προκαταρκτική επιτροπή αφού κρίθηκε πως κατείχε τα απαραίτητα προσόντα των σχεδίων υπηρεσίας. Ένα από αυτά ήταν και άριστη γνώση της Ελληνικής και Αγγλικής γλώσσας. Ο γραπτός διαγωνισμός χωριζόταν σε τρεις ενότητες, η μία ήταν δοκιμασία στην Ελληνική γλώσσα.

Ο εφεσείων έλαβε μέρος στο γραπτό διαγωνισμό και πήρε 40.60 μονάδες. Κατετάγη 61ος από τους 69 υποψήφιους. Είναι [*278]σημαντικό να αναφέρουμε πως δεν έχει παρουσιαστεί στο Δικαστήριο κανένα απολύτως στοιχείο που να δείχνει πως η πτωχή απόδοση του εφεσείοντα οφειλόταν στη μειονεξία του στη γνώση της Αγγλικής γλώσσας.

Έχουμε τη γνώμη πως ο εφεσείων δε νομιμοποιείται να αμφισβητεί τη διαδικασία των εξετάσεων και το περιεχόμενο τους, για την οποία είχε εκ των προτέρων πληροφορηθεί εγγράφως, αποδέκτηκε και έλαβε μέρος. Αν ήθελε να προσβάλει εν τη γενέσει του τη διεξαγωγή του διαγωνισμού, λόγω της γλώσσας που επιβαλλόταν σ’ αυτόν, θα έπρεπε να χηρισμοποιήσει το ορθό διάβημα στον κατάλληλο χρόνο.

Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.

H έφεση απορρίπτεται με έξοδα.


 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο