(1999) 3 ΑΑΔ 154
[*154]26 Μαρτίου, 1999
[ΝΙΚΗΤΑΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΚΑΛΛΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στές]
ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΑΒΒΑ,
Εφεσείων,
ν.
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΚΥΠΡΟΥ, ΜΕΣΩ
ΠΡΟΣΩΡΙΝΗΣ ΔΙΟΙΚΟΥΣΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ,
Εφεσιβλήτων.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 2322)
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Προθεσμία — Κοινοποίηση απόφασης του Πανεπιστημίου από τον Προϊστάμενο του Κέντρου Ηλεκτρονικών Υπολογιστών — Η προθεσμία είχε αρχίσει να τρέχει από την κοινοποίηση αυτή — Ακόμα και αν είχε εκδοθεί αναρμοδίως, ήταν και πάλιν εκτελεστή αφού απέκτησε οντότητα μέσα στο διοικητικό χώρο.
Αναθεωρητική Δικαιοδοσία — Έξοδα — Η διαταγή για έξοδα ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου — Ο κανόνας είναι ότι τα έξοδα ακολουθούν το αποτέλεσμα.
Με την έφεσή του, ο εφεσείων επεδίωξε τον παραμερισμό της πρωτόδικης απόφασης, με την οποία η προσφυγή του είχε απορριφθεί ως εκπρόθεσμη.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
1. Mε το έγγραφο ημερ. 2 Νοεμβρίου, 1994, κοινοποιήθηκε στον εφεσείοντα ό,τι εμφανιζόταν ως η επί του θέματος απόφασης του Πανεπιστημίου αρμοδίως ληφθείσα. Επρόκειτο για έγγραφο του Πανεπιστημίου το οποίο περιείχε πλήρη στοιχεία του θέματος και εξέθετε την επ’ αυτού απόφαση. Το ότι αποστολέας ήταν ο Προϊστάμενος του Κέντρου Ηλεκτρονικών Υπολογιστών, δε σήμαινε ότι αποτελούσε δικό του έγγραφο ή ότι εξέφραζε δική του άποψη ή ότι διατυπωνόταν σε αυτό δική του απόφαση. Και το ότι σε εκείνο το στάδιο δεν είχε ληφθεί απόφαση από την Προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή, [*155]δεν έχει εδώ σημασία. Εάν εκληφθεί ως δεδομένο ότι η απόφαση που κοινοποιήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 1994 δε λήφθηκε αρμοδίως όπως εισηγήθηκε ο εφεσείων - η απόφαση ήταν και πάλι εκτελεστή, αφού ενόψει της προέλευσης και της φύσης της, απέκτησε οπωσδήποτε «οντότητα μέσα στο διοικητικό χώρο». Η μεταγενέστερη ληφθείσα απόφαση της Προσωρινής Διοικούσας Επιτροπής, με βάση ακριβώς τα ίδια στοιχεία, δε μετέβαλε την κατάσταση. Η προβλεπόμενη προθεσμία των εβδομήντα πέντε ημερών είχε αρχίσει να τρέχει με την κοινοποίηση ημερομηνίας 2 Νοεμβρίου 1994. Η προσφυγή ήταν λοιπόν εκπρόθεσμη.
2. Ως προς τα έξοδα, δε διακρίνεται λόγος για επέμβαση. Στην πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας στη Χατζηγεωργίου ν. Δημοκρατίας (1999) 3 A.A.Δ. 23, την οποία ακολούθησε η Χ”Γεωργίου κ.ά. ν. ΡΙΚ (1999) 3 Α.Α.Δ. 42, ο κανόνας όπως προκύπτει από τη νομολογία στην οποία έγινε εκτενής αναφορά, διατυπώθηκε από τον Πική, Π., ως εξής:
“…. O κανόνας παραμένει ότι τα έξοδα της αναθεωρητικής δίκης αφίενται στη διακριτική ευχέρεια του δικαστηρίου. Όπως προκύπτει, στην άσκηση της διακριτικής εξουσίας του δικαστηρίου ως προς τα έξοδα, το αποτέλεσμα ασκεί σήμερα, σε αντίθεση με το παρελθόν (για τους λόγους που έχουμε εξηγήσει) μεγαλύτερη επίδραση και, στις πλείστες των περιπτώσεων, αποφασιστική.”
H έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Aναφερόμενες υποθέσεις:
Δημοκρατία ν. Μελέτη (1991) 3 Α.Α.Δ. 433,
Phivos Chr. Motors Agency Ltd v. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 363,
Χατζηγεωργίου ν. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 23,
Χατζηγεωργίου κ.ά. ν. ΡΙΚ (1999) 3 Α.Α.Δ. 42.
Έφεση.
Έφεση εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου Κύπρου (Παπαδόπουλος, Δ.) που δόθηκε στις 25 Ιουλίου, 1996 (Προσφυγή Αρ. 382/95) με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή του εφεσείοντα - αιτητή εναντίον των αποφάσεων των εφεσιβλήτων - καθ’ ων η αίτηση που γνωστοποιήθηκαν με [*156]επιστολές ημερ. 30.1.95 και 15.3.95, με τις οποίες έκριναν ότι το δίπλωμα του εφεσείοντα-αιτητή δεν είναι ισοδύναμο με το δίπλωμα του Ανώτερου Τεχνολογικού Ινστιτούτου.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον Εφεσείοντα.
Γ. Τριανταφυλλίδης, για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ.: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Νικολάου, Δ.
ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.: Ο εφεσείων διορίστηκε την 1 Ιανουαρίου 1994 στη θέση Τεχνικού Ηλεκτρονικών Υπολογιστών, Πανεπιστήμιο Κύπρου, βάσει σχεδίου υπηρεσίας το οποίο είχε εγκριθεί το Δεκέμβριο του 1991. Η θέση ήταν στην κλίμακα Α2. Λίγο μετά το διορισμό, εγκρίθηκε νέο σχέδιο υπηρεσίας για τη θέση Τεχνικού, με κλίμακα Α2-Α5, συνδυασμένη με τη θέση Τεχνικού Α΄ στην κλίμακα Α7. Διαλαμβανόταν στο νέο σχέδιο ότι όσοι κατείχαν ή αποκτούσαν μετά το διορισμό τους δίπλωμα του Ανώτερου Τεχνολογικού Ινστιτούτου ή ισότιμο προσόν σε κατάλληλο αντικείμενο, θα τοποθετούνταν στη 2η βαθμίδα της κλίμακας Α5: βλ. τη σημείωση αρ. 3 του σχεδίου.
Ο εφεσείων κατείχε δίπλωμα (associate diploma) της Σχολής Pennco Tech, Bristol, Pennsylvania των Ηνωμένων Πολιτειών, στην Ηλεκτρονική Μηχανολογική Τεχνολογία, το οποίο είχε αποκτήσει την 21 Μαΐου 1993 και το οποίο ο ίδιος παρουσίασε ως ισότιμο με δίπλωμα του Ανώτερου Τεχνολογικού Ινστιτούτου. Με επιστολή του ημερ. 25 Απριλίου 1994 προς τον Προϊστάμενο του Κέντρου Ηλεκτρονικών Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Κύπρου, ο εφεσείων ζήτησε όπως το εν λόγω δίπλωμα “ληφθεί υπόψη για σκοπούς προαγωγής ή μισθοδοσίας”. Συνόδευε την επιστολή μια βεβαίωση του Cyprus Fulbright Commission, με ημερ. 6 Απριλίου 1994, ότι το δίπλωμα ήταν διετούς προγράμματος φοίτησης σε αναγνωρισμένη Σχολή.
Το Πανεπιστήμιο διεξήγαγε έρευνα αναφορικά με το κατά πόσο το εν λόγω δίπλωμα ήταν πράγματι ισότιμο με δίπλωμα του Ανώτερου Τεχνολογικού Ινστιτούτου. Η έρευνα διεξήχθη αρχικά μέσω της Προϊσταμένης των Οικονομικών Υπηρεσιών και Προσωπικού του Πανεπιστημίου και έπειτα μέσω του Διευθυντή Διοίκησης και Οικονομικών. Ζητήθηκε πρώτα βοήθεια από τη Διεύ[*157]θυνση Ανωτέρας και Ανωτάτης Εκπαίδευσης της Υπηρεσίας Φοιτητικών Θεμάτων του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού. Η οποία απάντησε ότι δεν ήταν σε θέση να εκφέρει απόψεις αλλά επεσήμανε ότι το υπό αναφορά δίπλωμα είναι διετούς φοίτησης ενώ το δίπλωμα του Ανώτερου Τεχνολογικού Ινστιτούτου είναι τριετούς και, εν τέλει, εισηγήθηκε όπως ερωτηθεί επί του θέματος και το Ανώτερο Τεχνολογικό Ινστιτούτο. Το οποίο με τη σειρά του, αφού υπογράμμισε ότι ο ρόλος του ήταν καθαρά συμβουλευτικός και η ευθύνη για το θέμα παρέμενε στο Πανεπιστήμιο, κατέληξε ότι με βάση και μόνο τη διάρκεια των σπουδών, “τα Associate Diplomas δεν θα πρέπει να θεωρούνται σαν ισοδύναμα με τα αντίστοιχα προγράμματα σπουδών του ΑΤΙ.”
Κατ’ ακολουθίαν, δόθηκε στον εφεσείοντα στις 2 Νοεμβρίου 1994 η εξής γραπτή απάντηση την οποία παραθέτουμε αυτούσια:
“ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΚΕΝΤΡΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ
____________________________________________________
ΠΡΟΣ: Βασίλη Σάββα
Τεχνικός ΗΥ
ΑΠΟ: Αγαθοκλή Στυλιανού
Προϊστάμενο Κ.Η.Υ.
ΗΜΕΡ.: 2 Νοεμβρίου 1994
ΣΧΕΤ.: ΠΚ/ΚΗΥ/7.13/6
ΘΕΜΑ: Ακαδημαϊκά Προσόντα
____________________________________________________
Θα ήθελα να σας πληροφορήσω ότι αναφορικά με την αίτηση σας για αναγνώριση του διπλώματος σας από το κολλέγιο Pennco Bristol Pennsylvania στον κλάδο ηλεκτρολογίας, μετά από γνωματεύσεις από τον διευθυντή ανώτερης και ανώτατης εκπαίδευσης και από τον διευθυντή του Ανώτερου Τεχνολογικού Ινστιτούτου το δίπλωμα σας δεν μπορεί να θεωρηθεί ισάξιο με το δίπλωμα του ΑνώτερουΤεχνολογικού Ινστιτούτου στον αντίστοιχο κλάδο της ηλεκτρολογίας.
re941102.a03/V.28
ΑΣ/BAP ”
[*158]Αφού παρήλθε περίοδος εβδομήντα οκτώ ημερών, ο εφεσείων απηύθυνε προς το Πανεπιστήμιο, μέσω του δικηγόρου του, επιστολή ημερ. 19 Ιανουαρίου 1995 με την οποία ζητούσε “όπως το αίτημα εξεταστεί ΑΡΜΟΔΙΩΣ και .... γνωστοποιηθεί η απόφαση του Πανεπιστημίου.” Δόθηκε στον εφεσείοντα η ακόλουθη απάντηση με επιστολή ημερ. 30 Ιανουαρίου 1995:
“Κύριο Βασίλη Σάββα
Τεχνικό
Σε συνέχεια της προηγούμενης αλληλογραφίας μας, επιθυμώ να σας πληροφορήσω ότι η Προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή (Π.Δ.Ε.), κατά την 34η Σύνοδό της, αφού έλαβε υπόψη τη σχετική αλληλογραφία με το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού καθώς επίσης και με το Ανώτερο Τεχνολογικό Ινστιτούτο (Α.Τ.Ι.) έκρινε ότι το δίπλωμα (Associate Diploma) που αποκτήσατε από το Κολλέγιο Pennco Bristol Pennsylvania δεν είναι ισοδύναμο με το δίπλωμα του Ανώτερου Τεχνολογικού Ινστιτούτου.
Νίκος Βάκης
Διευθυντής Διοίκησης και Οικονομικών.”
Ενημερώθηκε και ο δικηγόρος του αιτητή με επιστολή ημερ. 31 Ιανουαρίου 1995 για το ότι δόθηκε απάντηση στον εφεσείοντα. Έπειτα από αυτό ο δικηγόρος απέστειλε στο Πανεπιστήμιο επιστολή ημερ. 28 Φεβρουαρίου 1995 με την οποία σχολίαζε επικριτικά την απάντηση και ζητούσε κάποια στοιχεία. Το Πανεπιστήμιο, με επιστολή ημερ. 15 Μαρτίου 1995, απάντησε στις επικρίσεις και έδωσε τα στοιχεία.
Η 34η Σύνοδος της Προσωρινής Διοικούσας Επιτροπής - η οποία ενεργούσε μεταβατικώς δυνάμει του άρθρου 33(11) του περί Πανεπιστημίου Κύπρου Νόμου του 1989 (Ν. 144/89 όπως τροποποιήθηκε) - έλαβε χώρα στις 14 και 15 Νοεμβρίου 1994. Στο σχετικό πρακτικό αναφέρονται για το υπό αναφορά θέμα τα εξής:
“(iv) Η ΠΔΕ έκρινε ως μη ισοδύναμο με το Πτυχίο του Ανώτερου Τεχνολογικού Ινστιτούτου (ΑΤΙ) το δίπλωμα του κ Βασίλη Σάββα, Τεχνικού από το Κολλέγιο Pennco Bristol Pennsylvania, αφού έλαβε υπόψη και σχετική αλληλογραφία με το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού και το ΑΤΙ.”
[*159]Ο εφεσείων προσέβαλε με την προσφυγή του, την οποία καταχώρησε στις 11 Απριλίου 1995, (α) την “.... απόφαση .... η οποία γνωστοποιήθηκε .... με επιστολή .... ημερ. 30.1.95 ...” και (β) την “.... απόφαση .... η οποία γνωστοποιήθηκε .... με επιστολή .... ημερ. 15.3.95 ....”.
Το Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή με έξοδα. Έκρινε ότι ήταν εκπρόθεσμη αφού με το έγγραφο ημερ. 2 Νοεμβρίου 1994 ο εφεσείων είχε λάβει πλήρη γνώση της μιας και μόνης εκτελεστής απόφασης του Πανεπιστημίου.
Με την έφεση αμφισβητείται η πρωτόδικη κατάληξη ότι στις 2 Νοεμβρίου 1994 κοινοποιήθηκε εκτελεστή απόφαση όπως επίσης και η ορθότητα της διαταγής για έξοδα. Προβάλλεται ως προς το πρώτο ότι η απάντηση που δόθηκε στον εφεσείοντα με το έγγραφο ημερ. 2 Νοεμβρίου 1994 δεν αποτελούσε απόφαση του Πανεπιστημίου αλλά απόφαση αναρμοδίου οργάνου, ενώ το Πανεπιστήμιο την απόφαση την έλαβε σε συνεδρία στις 14-15 Νοεμβρίου 1994 και τη γνωστοποίησε στις 30 Ιανουαρίου 1995. που σήμαινε ότι η προσφυγή που καταχωρήθηκε στις 11 Απριλίου 1995 ήταν εμπρόθεσμη. Ως προς το δεύτερο, προβάλλεται ότι δεν θα έπρεπε να είχε εκδοθεί διαταγή για έξοδα εναντίον του εφεσείοντος παρά την απόρριψη της προσφυγής, αφού το θέμα δεν αφορούσε ιδιωτική διαφορά.
Συμφωνούμε με την πρωτόδικη κατάληξη ότι με το έγγραφο ημερ. 2 Νοεμβρίου 1994 κοινοποιήθηκε στον εφεσείοντα ό,τι εμφανιζόταν ως η επί του θέματος απόφαση του Πανεπιστημίου αρμοδίως ληφθείσα. Επρόκειτο για έγγραφο του Πανεπιστημίου το οποίο περιείχε πλήρη στοιχεία του θέματος και εξέθετε την επ’ αυτού απόφαση. Το ότι αποστολέας ήταν ο Προϊστάμενος του Κέντρου Ηλεκτρονικών Υπολογιστών δεν σήμαινε ότι αποτελούσε δικό του έγγραφο ή ότι εξέφραζε δική του άποψη ή ότι διατυπωνόταν σε αυτό δική του απόφαση. Και το ότι σε εκείνο το στάδιο δεν είχε ληφθεί απόφαση από την Προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή δεν έχει εδώ σημασία. Εάν το εκλάβουμε ως δεδομένο ότι η απόφαση που κοινοποιήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 1994 δεν λήφθηκε αρμοδίως - όπως εισηγήθηκε ο εφεσείων - η απόφαση ήταν και πάλι εκτελεστή αφού, ενόψει της προέλευσης και της φύσης της, απέκτησε οπωσδήποτε “οντότητα μέσα στο διοικητικό χώρο”: βλ. τις αποφάσεις της Ολομέλειας στη Δημοκρατία v. Μελέτη (1991) 3 Α.Α.Δ. 433, (στη σελ. 440) και Phivos Chr. Motors Agency Ltd v. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 363. Η μεταγενεστέρως ληφθείσα απόφαση της Προσωρινής Διοικού[*160]σας Επιτροπής, με βάση ακριβώς τα ίδια στοιχεία, δεν μετέβαλε την κατάσταση. Η προβλεπόμενη προθεσμία των εβδομήντα πέντε ημερών είχε αρχίσει να τρέχει με την κοινοποίηση ημερ. 2 Νοεμβρίου 1994. Η προσφυγή ήταν λοιπόν εκπρόθεσμη.
Ως προς τα έξοδα, δεν διακρίνουμε λόγο για επέμβαση. Στην πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας στη Χατζηγεωργίου ν. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 23, την οποία ακολούθησε η Χ”Γεωργίου κ.ά. ν. Ρ.Ι.Κ. (1999) 3 Α.Α.Δ. 42, ο κανόνας, όπως προκύπτει από τη νομολογία στην οποία έγινε εκτενής αναφορά, διατυπώθηκε από τον Πική, Π., ως εξής:
“..... Ο κανόνας παραμένει ότι τα έξοδα της αναθεωρητικής δίκης αφίενται στη διακριτική ευχέρεια του δικαστηρίου. Όπως προκύπτει, στην άσκηση της διακριτικής εξουσίας του δικαστηρίου ως προς τα έξοδα, το αποτέλεσμα ασκεί σήμερα, σε αντίθεση με το παρελθόν (για τους λόγους που έχουμε εξηγήσει), μεγαλύτερη επίδραση και, στις πλείστες των περιπτώσεων, αποφασιστική.”
Η έφεση αποτυγχάνει. Και απορρίπτεται με έξοδα εναντίον του εφεσείοντος.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο