(1999) 3 ΑΑΔ 181
[*181]31 Μαρτίου, 1999
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΑΡΤΕΜΗΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΕΛΕΝΗ ΘΕΟΦΙΛΟΥ,
Εφεσείουσα-Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Εφεσίβλητης-Καθ’ ης η αίτηση.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 2310)
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Προσόντα — Προσόν της «πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας» — Υποχρέωση της Ε.Δ.Υ. για ολοκληρωμένη έρευνα για το θέμα αυτό, όταν τα στοιχεία που παρουσιάζονται από τους υποψηφίους, δεν αποκαλύπτουν από μόνα τους τη γνώση της γλώσσας, στο απαιτούμενο επίπεδο — Η έκφραση γνώμης από το Διευθυντή, ότι το προσόν πληρείται, δεν απαλλάσσει την Ε.Δ.Υ. από τη δική της ευθύνη για έρευνα.
Με την έφεση αυτή, επιδιώχθηκε ο παραμερισμός της πρωτόδικης δικαστικής απόφασης και η ακύρωση της απόφασης της Ε.Δ.Υ., με την οποία το ενδιαφερόμενο μέρος είχε προαχθεί αναδρομικά, μετά από επανεξέταση, στη θέση Ανώτερου Λειτουργού Ευημερίας.
Με τους λόγους έφεσης, αμφισβητήθηκε η ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης, ότι η απόφαση της Ε.Δ.Υ. ότι το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε το απαραίτητο προσόν της «πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας» ήταν εύλογα επιτρεπτή.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, επιτρέποντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
Τα σχετικά επί του θέματος στοιχεία που παρουσίασε η εφεσίβλητη, ως εκ της φύσεώς τους, δημιουργούν εύλογα ερωτηματικά ως προς την κατοχή από την εφεσίβλητη του απαιτούμενου προσόντος. Δεν αποκαλύπτουν από μόνα τους γνώση του προφορικού και γραπτού λόγου στην Αγγλική γλώσσα. Η γνώμη του Διευθυντού στο στάδιο των συστά[*182]σεων ότι η εφεσίβλητη/ΕΜ όπως και οι άλλες τρεις υποψήφιοι κατείχαν το προσόν της γνώσης της Αγγλικής γλώσσας, δεν απαλλάσσει την Ε.Δ.Υ. από την ευθύνη της για ολοκληρωμένη έρευνα πάνω σε ασφαλέστερη βάση.
Η Ε.Δ.Υ. είχε υποχρέωση να διερευνήσει όλα τα στοιχεία για να διαπιστώσει η ίδια αν τα στοιχεία αυτά αποδεικνύουν το απαιτούμενο επίπεδο γνώσης της γλώσσας και να δώσει προς τούτο σχετικές εξηγήσεις, έτσι ώστε να καθίσταται δυνατός ο δικαστικός έλεγχος. Το Δικαστήριο διαφωνεί με την κατάληξη του πρωτόδικου Δικαστηρίου, ότι η απόφαση της Ε.Δ.Υ. ήταν εύλογα επιτρεπτή. Από το φάκελο της υπόθεσης και ιδιαίτερα την απόφαση της Ε.Δ.Υ., δε φαίνεται η τελευταία να διεξήγαγε οποιαδήποτε έρευνα ή να προβληματίστηκε ιδιαίτερα σχετικά με την κατοχή από την εφεσίβλητη/ΕΜ του προσόντος της πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας. Διαπιστώνεται πλημμελής έρευνα των πιστοποιητικών και στοιχείων που παρουσίασε η εφεσίβλητη/ΕΜ, από την Ε.Δ.Υ..
Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Συμεωνίδου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 145,
Χατζηγιάννη κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 317,
Παπαδάμου ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 973/93, ημερ. 2.10.96,
Παναγιωτίδης ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 342.
Έφεση.
Έφεση εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου Κύπρου (Χρυσοστομής, Δ.) που δόθηκε στις 5 Ιουλίου, 1996 (Προσφυγή Αρ. 699/93) με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή της εφεσείουσας - αιτήτριας εναντίον της απόφασης της εφεσίβλητης - καθ’ ης η αίτηση να προάξει το ενδιαφερόμενο μέρος Αυγή Χαραλάμπους στη θέση Ανώτερου Λειτουργού Ευημερίας, Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας.
Χρ. Χριστοφίδης, για την Εφεσείουσα.
Α. Χριστοφόρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
Ι. Νικολάου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
Cur. adv. vult.
[*183]ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Μ. Κρονίδης, Δ.
ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ.: Με απόφασή της, ημερομηνίας 13.4.93 που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας την 23.7.93 η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ), προήγαγε στη μόνιμη (Τακτ. Προϋπ.) θέση Ανώτερου Λειτουργού Ευημερίας, Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας την Αυγή Χαραλάμπους, εφεσίβλητη-ενδιαφερόμενο μέρος στην παρούσα έφεση. Επρόκειτο για επανεξέταση από την ΕΔΥ μετά από ακυρωτική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στις προσφυγές με αριθμούς 992/90 και 1046/90 ημερομηνίας 22.10.92. Το Ανώτατο Δικαστήριο στις πιο πάνω προσφυγές ακύρωσε την προαγωγή της εφεσίβλητης/ΕΜ για το λόγο ότι η ΕΔΥ παρέλειψε να διεξαγάγει τη δέουσα έρευνα για το προσόν της “πολύ καλής γνώσης” της αγγλικής γλώσσας “δεδομένου ότι από τα στοιχεία των φακέλων που ήταν ενώπιόν της δεν ήταν δυνατό και λογικό να εξαχθεί αντικειμενικά το συμπέρασμα ότι το ενδιαφερόμενο μέρος αυτό πληρούσε το προσόν αυτό.”.
Η ΕΔΥ κατά την επανεξέταση σε συνεδρία της ημερομ. 5.3.93 αποφάσισε να ζητήσει από τις 4 υποψηφίους (περιλαμβάνοντο τόσο η εφεσείουσα όσο και η εφεσίβλητη/ΕΜ) “για τις οποίες δεν τεκμηριώνεται η απαιτούμενη γνώση της Αγγλικής μέσα από τους προσωπικούς τους φακέλους, να αποστείλουν οποιαδήποτε άλλα έγγραφα/στοιχεία διαθέτουν που να αποδεικνύουν την από μέρους τους πολύ καλή γνώση της αγγλικής γλώσσας κατά τον ουσιώδη χρόνο.”. Η ΕΔΥ εξέτασε επίσης πιστοποιητικό που απέστειλε η εφεσίβλητη/ΕΜ σχετικά με την από μέρους της κατοχή του προσόντος της πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας. Διαπίστωσε όμως ότι τούτο αποκτήθηκε μετά τον ουσιώδη χρόνο και απεφάσισε να μην το λάβει υπόψη. Επίσης αποφάσισε, στην ίδια συνεδρία, να καλέσει το Διευθυντή των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας για να καταθέσει σ’ ότι αφορά τη γνώση της Αγγλικής γλώσσας και να προβεί σε σύσταση με βάση τα στοιχεία που ίσχυαν κατά τον ουσιώδη χρόνο.
Στην τελική συνεδρία της η ΕΔΥ έλαβε γνώση επιστολών - μεταξύ άλλων - της εφεσείουσας και της εφεσίβλητης/ΕΜ σχετικά με την εκ μέρους τους κατοχή του προσόντος της πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας κατά τον ουσιώδη χρόνο. Η εφεσίβλητη/ΕΜ επεσύναψε στην επιστολή της και έγγραφα που, κατά τον ισχυρισμό της, το αποδεικνύουν.
Η ΕΔΥ, σύμφωνα με την προηγούμενη απόφασή της, άκουσε [*184]το Διευθυντή των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας σχετικά με την κατοχή του προσόντος της πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής των υποψηφίων προς προαγωγή. Ο Διευθυντής ανάφερε τα εξής:-
“Όσον αφορά την πολύ καλή γνώση της Αγγλικής γλώσσας που απαιτείται από το Σχέδιο Υπηρεσίας οι μόνοι υποψήφιοι που δεν είχαν αποδεικτικά στοιχεία κατοχής του απαιτούμενου επιπέδου από το Σχέδιο Υπηρεσίας γνώσης της Αγγλικής γλώσσας, είναι οι Χ”Στυλλή Φωτεινή, Θεοφίλου Ελένη, Χαραλάμπους Αυγή και Νεοφύτου Χρύσω. Οι υπόλοιποι υποψήφιοι κατείχαν κατά τεκμήριο το απαιτούμενο επίπεδο γνώσης της Αγγλικής, είτε λόγω σπουδών σε αγγλόφωνα ιδρύματα είτε μέσα από εξετάσεις που είχαν υποστεί και για τις οποίες υπήρχαν στοιχεία μέσα στους Φακέλους.
Για τις τέσσερις υποψήφιες για τις οποίες δεν υπάρχουν τεκμήρια στους Φακέλους, παρ’ όλο ότι δεν ήμουν Διευθυντής των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας κατά τον ουσιώδη χρόνο, εν τούτοις ήμουν προϊστάμενος Υπηρεσιών και είχα άμεση γνώση της εργασίας τους, τις γνωρίζω πολύ καλά και δηλώνω ότι κατά τον ουσιώδη χρόνο και οι τέσσερις είχαν πολύ καλή γνώση της Αγγλικής γλώσσας. Αναφέρω ότι η Νομοθεσία την οποία το Τμήμα χρησιμοποιούσε ήταν στην Αγγλική γλώσσα και πάρα πολλές εκθέσεις που ετοιμάζονταν από τις εν λόγω υποψήφιες, είτε για το Δικαστήριο είτε για άλλους σκοπούς, συντάσσονταν στην Αγγλική γλώσσα. Επιπρόσθετα, οι υπάλληλοι αυτοί παρακολουθούσαν επωφελώς και μετείχαν ενεργώς σε σεμινάρια τα οποία οργάνωναν οι Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας στην Αγγλική γλώσσα.”.
Η ΕΔΥ στην τελική της απόφαση με την οποία προήγαγε την εφεσίβλητη/ΕΜ σχετικά με το προσόν της πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας ανάφερε μόνο τα εξής:-
“Όσον αφορά την πολύ καλή γνώση της Αγγλικής γλώσσας, η Επιτροπή, με βάση τα ενώπιόν της στοιχεία και τη σχετική δήλωση του Διευθυντή, έκρινε ότι τη διαθέτουν όλοι οι υποψήφιοι.”.
Έχουμε επεκταθεί στο θέμα του προσόντος της πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας γιατί σε τούτο δόθηκε και το κύριο βάρος της έφεσης που καλύπτεται από τους λόγους αρ. 1 και 2. Προβάλλονται και άλλοι τρεις λόγοι έφεσης που αναφέρονται σε ισχυριζόμενη ανεπάρκεια τόσο της αιτιολογίας στη σύσταση του Διευθυντή όσο και της τελικής απόφασης της ΕΔΥ και επίσης ότι [*185]η εφεσείουσα υπερείχε κατά 19 μήνες σε πείρα και αρχαιότητα από την εφεσίβλητη/ΕΜ, πράγμα που δεν λήφθηκε υπόψη.
Η εφεσίβλητη/ΕΜ ανταποκρινόμενη στο αίτημα της ΕΔΥ όπως παραθέσει πιστοποιητικά και/ή άλλα στοιχεία που να αποδεικνύουν την κατοχή του προσόντος της πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας απέστειλε επιστολή στις 15.3.93 στην οποία επεσύναψε: (α) Δύο μονοσέλιδα τυπικά έγγραφα-αιτήσεις (φόρμες) στις ποινικές υποθέσεις (Δικαστήριο ανηλίκων) αρ. 2729/71 του Δικαστηρίου Λεμεσού το 1972 και αρ. 376/76 του Δικαστηρίου Λάρνακας το 1976, (β) πιστοποιητικό του Ιδιωτικού Φροντιστηρίου “Kimon Tutorial Centre” ότι παρακολούθησε μαθήματα Αγγλικής σε επίπεδο “Intermediate English” και (γ) Βεβαίωση ότι είναι κάτοχος του προσόντος από τον κ. Τάκη Κονή, Διευθυντή του Τμήματος το 1990 και βεβαίωση από τον κ. Αργύρη Ρούσσο, Διευθυντή, ότι παρακολούθησε από τις 17-28.8.91 Επιμορφωτικό Σεμινάριο που διεξήχθηκε στην Αγγλική γλώσσα.
Η ΕΔΥ, όπως αναφέραμε πιο πάνω, αποφάσισε “με βάση τα ενώπιον της στοιχεία και τη δήλωση του Διευθυντή ότι η εφεσίβλητη/ΕΜ όπως και οι άλλες τρεις υποψήφιοι, ότι κατείχαν το προσόν της πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας.
Προκύπτει συνεπώς το ερώτημα κατά πόσο τεκμαίρεται η απαιτούμενη γνώση από τα ενδεικτικά που παρουσίασε η εφεσίβλητη/ΕΜ. Στην απόφαση της ΕΔΥ δεν γίνεται καμιά ειδική αναφορά στα πιστοποιητικά και τα στοιχεία ούτε και γίνεται καμιά αξιολόγηση τους.
Το πιστοποιητικό από τον κ. Κονή, πρώην Διευθυντή του Τμήματος δεν συνιστά αφ’ εαυτού ενδεικτικό γνώσης. Όπως αναφέρεται στην απόφαση της Ολομέλειας Χρυστάλλα Συμεωνίδου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 145, “δεν προέρχεται από πηγή στην οποία θα ήταν εύλογα επιτρεπτό να αναγνωριστεί δυνατότητα τέτοιας πιστοποίησης και η αποδοχή του θα απέληγε ουσιαστικά σε εξάρτηση της κρίσης του αρμοδίου οργάνου από την αντίληψη άλλου, ανάλογα με το τί εκείνος θεωρούσε με γνώμονα τις δικές του γνώσεις και αξιώσεις, ως επαρκές.”. Επίσης, ούτε η απλή παρακολούθηση διαλέξεων ή σεμιναρίων, όπως το πιστοποιητικό του κ. Αργύρη Ρούσσου, παρέχει αφ’ εαυτού εχέγγυα γνώσης. Τα ίδια μπορεί να λεχθούν επίσης και για τα δύο τυπικά έγγραφα (φόρμες) σε ποινικές διαδικασίες που κατέθεσε σε Ποινικό Δικαστήριο ανηλίκων η εφεσίβλητη/ΕΜ.
[*186]Όσον αφορά το πιστοποιητικό από ιδιωτικό φροντιστήριο της Λάρνακας ότι παρακολούθησε μαθήματα Αγγλικής σε επίπεδο “Intermediate English” δεν είναι έργο του Δικαστηρίου η πρωτογενής αναζήτηση και ο προσδιορισμός της σημασίας της κατοχής του. Αυτό έπρεπε να ερευνηθεί διοικητικά από την ΕΔΥ. Τέτοια όμως έρευνα δεν διεξήχθηκε. Δεν ερευνήθηκε ούτε η υπόσταση ούτε το επίπεδο του ιδιωτικού φροντιστηρίου ώστε να είναι δυνατή η εκτίμηση ως προς το αξιόπιστο των αποτελεσμάτων που βεβαιώνουν. Καμιά έρευνα ή προβληματισμός δεν έγινε από την ΕΔΥ σχετικά με το πιστοποιητικό που βεβαιοί απλή παρακολούθηση διάρκειας 8 μόλις μηνών σε επίπεδο “Intermediate”.
Τα σχετικά επί του θέματος στοιχεία ως εκ της φύσεως τους δημιουργούν εύλογα ερωτηματικά ως προς την κατοχή από την εφεσίβλητη του απαιτούμενου προσόντος. Δεν αποκαλύπτουν από μόνα τους γνώση του προφορικού και γραπτού λόγου στην Αγγλική γλώσσα. (Βλέπε: Χ”Γιάννη κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 317). Η γνώμη του Διευθυντού στο στάδιο των συστάσεων ότι η εφεσίβλητη/ΕΜ όπως και οι άλλες τρεις υποψήφιοι κατείχαν το προσόν της γνώσης της Αγγλικής γλώσσας δεν απαλλάσσει την ΕΔΥ από την ευθύνη της για ολοκληρωμένη έρευνα πάνω σε ασφαλέστερη βάση. Στην Παπαδάμου ν. Δημοκρατίας, Προσφυγή 973/93 ημερομηνίας 2.10.96 (απόφαση Σ. Νικήτα, Δ.) αναφέρεται:-
“Η αναγκαιότητα για έρευνα από την ίδια την Επιτροπή στις περιπτώσεις που δεν υπάρχουν τα αδιάσειστα εκείνα ενδεικτικά που καταδείχνουν την επάρκεια γνώσης μιας γλώσσας, έχει τονιστεί σε κάθε δυνατή ευκαιρία. βλ. για παράδειγμα Χατζηγιάννη και άλλοι ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 317, απόφαση αρ. 614/90 κ.ά., Ανδρέα Κυπριανού ν. Δημοκρατίας, Αρ. Υπόθεσης 860/93 ημερομηνίας 19/5/1995 και 518/94 κ.ά., Φιλάρετου Στυλιανίδη και Άλλοι ν. Δημοκρατίας, ημερομηνίας 20/9/1995.
Ασφαλώς στα πλαίσια τέτοιας έρευνας μπορεί να έχει τη θέση της η εμπειρία του Διευθυντή, αλλά με το να ζητήσει τη συνδρομή του η Επιτροπή, δεν απεκδύεται της ευθύνης της για ολοκληρωμένη έρευνα πάνω σε ασφαλέστερη βάση. Στην κατάλληλη περίπτωση μάλιστα θα έλεγα πως είναι επιβεβλημένη η διεξαγωγή προφορικής και γραπτής εξέτασης.”.
Η ΕΔΥ είχε υποχρέωση να διερευνήσει όλα τα στοιχεία για να διαπιστώσει η ίδια αν τα στοιχεία αυτά αποδεικνύουν το απαιτούμενο επίπεδο γνώσης της γλώσσας και να δώσει προς τούτο σχετικές εξηγήσεις έτσι ώστε να καθίσταται δυνατός ο δικαστικός έλεγ[*187]χος (Βλέπε: Παναγιωτίδης ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 342).
Το πρωτόδικο Δικαστήριο στην επίδικη απόφαση του επελήφθη του θέματος αυτού, το οποίο και σχολίασε εκτενώς. Καταλήγει δε ως εξής:-
“Η ΕΔΥ συμμορφούμενη με την απόφαση του Δικαστηρίου, προέβη σε έρευνα επί του θέματος. Στα πλαίσια της έρευνας αυτής κάλεσε το Διευθυντή να εκφέρει τη γνώμη του και το ενδιαφερόμενο μέρος να προσκομίσει οτιδήποτε σχετικό έγγραφο. Η ΕΔΥ κρίνοντας ότι το ενδιαφερόμενο μέρος πληρούσε το προσόν αυτό, δεν στηρίχθηκε εξ ολοκλήρου στη γνώμη του Διευθυντή. Είχε επίσης ενώπιον της τα στοιχεία που της απέστειλε το ενδιαφερόμενο μέρος και από το συνδυασμό των δύο έκρινε ως προσοντούχο το ενδιαφερόμενο μέρος.
Δεν είναι έργο του Δικαστηρίου η διαμόρφωση πρωτογενούς κρίσης αναφορικά με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν ενώπιον της ΕΔΥ. Ειδικότερα, για το πιστοποιητικό του Μαΐου 1989, η εκτίμηση αναφορικά με το επίπεδο γνώσης της Αγγλικής γλώσσας που αποδεικνύει, είναι αποκλειστικά έργο της ΕΔΥ. Το πιστοποιητικό αυτό δεν περιλαμβάνετο στο φάκελο του ενδιαφερόμενου μέρους κατά την προηγούμενη διαδικασία, αφού στάληκε στην ΕΔΥ για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της επανεξέτασης μετά την ακυρωτική απόφαση του Δικαστηρίου. Είναι νέο στοιχείο το οποίο δεν ήταν ενώπιον του Δικαστηρίου, όταν αυτό αποφάνθηκε επί του θέματος στις προσφυγές αρ. 992/90 και 1046/90 και έτσι δεν τίθεται θέμα δεδικασμένου. Η κρίση της ΕΔΥ επί του θέματος κρίνεται εύλογα επιτρεπτή. Κατά συνέπεια ο ισχυρισμός αναφορικά με τη μη κατοχή του επίδικου προσόντος από το ενδιαφερόμενο μέρος απορρίπτεται.”.
Δεν συμφωνούμε με την κατάληξη αυτή του πρωτόδικου Δικαστηρίου. Από το φάκελο της υπόθεσης και ιδιαίτερα την απόφαση της ΕΔΥ δεν φαίνεται η τελευταία να διεξήγαγε οποιαδήποτε έρευνα ή να προβληματίστηκε ιδιαίτερα σχετικά με την κατοχή από την εφεσίβλητη/ΕΜ του προσόντος της πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας. Το συμπέρασμα του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι “η κρίση της ΕΔΥ επί του θέματος κρίνεται εύλογα επιτρεπτή” δεν μας βρίσκει σύμφωνους.
Διαπιστώνουμε πλημμελή έρευνα των πιστοποιητικών και στοιχείων που παρουσίασε η εφεσίβλητη/ΕΜ από την ΕΔΥ.
[*188]Καταλήγουμε ότι οι λόγοι έφεσης 1 και 2 ευσταθούν και κατά συνέπεια η έφεση πρέπει να γίνει δεκτή και η επίδικη διοικητική πράξη να ακυρωθεί.
Λόγω της κατάληξης μας αυτής στους πρώτους λόγους έφεσης δεν θεωρούμε αναγκαίο να προχωρήσουμε σε εξέταση των υπολοίπων λόγων έφεσης.
Η έφεση γίνεται δεκτή με έξοδα.
Η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται και η επίδικη διοικητική απόφαση ακυρώνεται.
H έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο