(1999) 3 ΑΑΔ 447
[*447]25 Ioυνίου, 1999
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΑΡΤΕΜΗΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΜΟTORWAYS LTD,
Εφεσείουσα-Αιτήτρια,
ν.
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ,
2. ΕΦΟΡΟΥ ΦΟΡΟΥ ΠΡΟΣΤΙΘΕΜΕΝΗΣ ΑΞΙΑΣ,
Εφεσιβλήτων-Καθ’ ων η αίτηση.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 2371)
Φορολογία — Φόρος Προστιθέμενης Αξίας — Επιβολή φόρου για πώληση αυτοκινήτων που δε δηλώθηκαν, καθώς και πρόσθετου φόρου για άλλες τέτοιες πωλήσεις — Πλήρως αιτιολογημένη απόφαση μετά από επαρκή έρευνα, εφόσον παρατίθενται με λεκτική σαφήνεια οι λόγοι της φορολογίας και καθορίζεται με αριθμητική ακρίβεια ο υπολογισμός.
Με την έφεσή της, η εφεσείουσα επεδίωξε τον παραμερισμό της πρωτόδικης απόφασης, με την οποία απορρίφθηκε προσφυγή της κατά της απόφασης των εφεσιβλήτων να της επιβάλουν Φόρο Προστιθέμενης Αξίας για την πώληση 47 αυτοκινήτων, για τα οποία δεν έγινε δήλωση καθώς και πρόσθετη φορολογία για άλλα 11 αυτοκίνητα.
Προβλήθηκαν ισχυρισμοί περί έλλειψης αιτιολογίας, έλλειψης δέουσας έρευνας και πλάνης περί το νόμο και τα πράγματα.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
Η αιτιολογία πρέπει να προσδιορίζει τη βάση της απόφασης και τους λόγους οι οποίοι τη στοιχειοθετούν. Στην προκείμενη περίπτωση προσδιορίζεται το θεμέλιο της φορολογίας και για τα δύο σκέλη της απόφασης και παρέχονται οι λόγοι που οδηγούν στον προσδιορισμό της. Αφετέρου δεν καταδείχθηκε οτιδήποτε το οποίο να δημιουργεί ερωτηματικά ή αμφιβολίες για την επάρκεια της έρευνας. Η έρευνα είναι επαρκής, εφόσον εκτείνεται στη διερεύνηση κάθε γεγονότος, που σχετίζεται με το θέμα που εξετάζεται.
[*448]Τέλος, δεν έχει αποκαλυφθεί οποιαδήποτε πλάνη στη διαπίστωση των κρίσιμων, για την επιβολή της φορολογίας γεγονότων, ή πεπλανημένη θεώρηση των εφαρμοστέων αρχών του δικαίου. Η απόφαση είναι δεόντως αιτιολογημένη, παρέχονται με λεκτική σαφήνεια οι λόγοι της φορολογίας και καθορίζεται με αριθμητική ακρίβεια ο υπολογισμός της.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Νικήτας, Δ.) που δόθηκε στις 25 Οκτωβρίου, 1996 (Προσφυγή Αρ. 945/94) με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή της εφεσείουσας εταιρείας εναντίον της επιβολής φορολογίας Φόρου Προστιθέμενης Αξίας.
Π. Αγγελίδης, για τους Εφεσείοντες.
Ελ. Ζαχαριάδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Γ. Μ. Πικής, Π.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Η εφεσείουσα εταιρεία, (η εφεσείουσα), εμπορεύεται καινούργια και κυρίως μεταχειρισμένα αυτοκινήτα τα οποία διαθέτει προς πώληση στην αγορά. Σε έρευνα λειτουργών του Τμήματος Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Φ.Π.Α.), στα υποστατικά εργασίας της εφεσείουσας, αποκαλύφθηκε ότι η εταιρεία διέθεσε (ενοικιαγορά), 47 αυτοκίνητα για τα οποία δεν έγινε δήλωση, ούτε καταβλήθηκε φόρος προστιθέμενης αξίας. Όπως διαπιστώθηκε ούτε εγγραφές έγιναν στα εμπορικά βιβλία της εφεσείουσας για την πώληση των 47 αυτοκινήτων. Παράλληλα, διαπίστωσαν από τον έλεγχο στον οποίο προέβησαν, ότι δεν αποδόθηκε σωστά στις σχετικές δηλώσεις της εφεσείουσας ο φόρος για άλλα 11 αυτοκίνητα.
Με βάση τα στοιχεία τα οποία συνέλεξαν, ο Έφορος Φ.Π.Α. προέβη στη βεβαίωση φορολογίας αναφορικά με τον καταβλητέο φόρο για τα 47 αυτοκίνητα και την πρόσθετη φορολογία η οποία έπρεπε να καταβληθεί για τη διάθεση των έντεκα αυτοκινήτων. Στη σημείωση, με την οποία γίνεται η βεβαίωση του φόρου, αναλύεται η βάση της φορολογικής υποχρέωσης της εφεσείουσας και παρέχονται λεπτομέρειες για τον υπολογισμό της φορολο[*449]γίας που επιβλήθηκε.
Με την προσφυγή της η εφεσείουσα αξίωσε την ακύρωση της φορολογίας λόγω ατελούς έρευνας, πλάνης περί το νόμο και τα πράγματα και έλλειψη αιτιολογίας. Το Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή. Έκρινε ότι η έρευνα δεν άφησε κενά, ενώ οι πίνακες στους οποίους υποθεμελιώνεται η φορολογία αίρουν κάθε αμφιβολία ως προς την ορθότητα του υπολογισμού της. Τίποτε δεν προσκομίστηκε, όπως υποδεικνύεται στην απόφαση του Δικαστηρίου, που να δημιουργεί αμφιβολίες ή να ρίπτει σκιά στις διαπιστώσεις των φορολογικών αρχών ως προς τα γεγονότα στα οποία βασίστηκε η επίδικη διοικητική απόφαση. Οι ισχυρισμοί ότι η απόφαση είναι τρωτή λόγω πλάνης περί τα πράγματα και το νόμο, κρίθηκαν ανυπόστατοι. Τέλος διαπίστωσε ότι η διοικητική απόφαση ήταν δεόντως αιτιολογημένη.
Με την έφεση προσβάλλεται η απόφαση του πρωτοδίκου Δικαστηρίου με αναφορά και στους τρεις λόγους για τους οποίους η εφεσείουσα ζήτησε την ακύρωση της επίδικης διοικητικής απόφασης. Το κενό στην αιτιολογία εντοπίζεται στην παράλειψη, όπως αναφέρεται στον πρώτο λόγο έφεσης, αντιπαραβολής των στοιχείων βάσει των οποίων επιβλήθηκε η φορολογία και των στοιχείων που περιέχονται στο αρχείο της εφεσείουσας, βάσει των οποίων έγιναν οι δηλώσεις της. Κατ’ αντίθεση προς τις διαπιστώσεις του Δικαστηρίου υποστηρίζεται ότι η διοικητική απόφαση είναι τρωτή λόγω πλάνης ως προς τα γεγονότα που συνθέτουν το βάθρο της φορολογίας. Η πλάνη καταφαίνεται, όπως αναφέρεται στο δεύτερο λόγο έφεσης, από το γεγονός ότι «δεν ελήφθησαν υπόψη ουσιώδη στοιχεία του φακέλου και/ή δεν τους εδόθη η δέουσα βαρύτητα». Ποια είναι τα στοιχεία αυτά δεν καθορίζεται. Ούτε ο λόγος έφεσης 2, αιτιολογείται με αναφορά προς αυτά. Για τα 47 αυτοκίνητα δεν υπήρχαν εγγραφές στα εμπορικά βιβλία της εφεσείουσας. Η διάθεσή τους ήλθε σε φως ως αποτέλεσμα της έρευνας των αρχών. Σε σχέση με τα άλλα 11 αυτοκίνητα η φορολόγηση έγινε υπό το φως των στοιχείων που είχε παράσχει η εφεσείουσα και του σφάλματος που διαπιστώθηκε σ’ αυτά στον προσδιορισμό της φορολογικής της υποχρέωσης.
Ο τρίτος λόγος έφεσης έχει ως εξής:
«Λανθασμένα απεφάνθη ο εκδικάσας δικαστής ότι έλαβε χώραν δέουσα έρευνα διότι αν συνέβαινε κάτι τέτοιο οι Εφεσίβλητοι δεν θα κατέληγαν στο συμπέρασμα που κατέληξαν στην προσβληθείσα διοικητική πράξη και επιπλέον οι Εφεσί[*450]βλητοι δεν έλαβαν υπόψη στοιχεία που έθεσαν υπόψη τους οι Εφεσείοντες.»
Η ουσία του παραπόνου που προβάλλεται με αυτόν το λόγο έφεσης, είναι ότι οι φορολογικές αρχές δεν έλαβαν υπόψη τους στοιχεία που η εφεσείουσα έθεσε υπόψη τους, γεγονός που καθιστά την έρευνα πλημμελή. Δεν τέθηκε τίποτε ενώπιον του πρωτοδίκου Δικαστηρίου το οποίο να υποστηρίζει τη θέση της εφεσείουσας. Αντίθετα προκύπτει ότι οι αρχές είχαν υπόψη τους τις δηλώσεις στις οποίες προέβη η εφεσείουσα, πλην εσφαλμένες, ως προς τα 11 αυτοκίνητα.
Στην αγόρευση της εφεσείουσας γίνεται αναφορά στη νομολογία και νομικά συγγράμματα που πραγματεύονται την αιτιολόγηση διοικητικών αποφάσεων, τί δέον να περιλαμβάνουν και πότε μπορεί η αιτιολογία να συμπληρωθεί από τα στοιχεία του φακέλου. Επεξηγώντας τη βάση του δεύτερου λόγου έφεσης - πλάνη περί τα πράγματα - η εφεσείουσα υποστήριξε, κατά κύριο λόγο, ότι η πλάνη προκύπτει από τους λανθασμένους υπολογισμούς στον καθορισμό της φορολογίας. Πού έγκειται το σφάλμα δεν αναφέρεται, ούτε πώς αποδεικνύεται. Ατεκμηρίωτος παραμένει και ο τρίτος λόγος έφεσης με τον οποίο θίγεται η επάρκεια της έρευνας.
Η αιτιολογία πρέπει να προσδιορίζει τη βάση της απόφασης και τους λόγους οι οποίοι τη στοιχειοθετούν. Στην προκείμενη περίπτωση προσδιορίζεται το θεμέλιο της φορολογίας και για τα δύο σκέλη της απόφασης και παρέχονται οι λόγοι που οδηγούν στον προσδιορισμό της. Αφετέρου δεν καταδείχθηκε ο,τιδήποτε το οποίο να δημιουργεί ερωτηματικά ή αμφιβολίες για την επάρκεια της έρευνας. Η έρευνα είναι επαρκής εφόσον εκτείνεται στη διερεύνηση κάθε γεγονότος που σχετίζεται με το θέμα που εξετάζεται.
Τέλος, δεν έχει αποκαλυφθεί οποιαδήποτε πλάνη στη διαπίστωση των κρίσιμων, για την επιβολή της φορολογίας γεγονότων, ή πεπλανημένη θεώρηση των εφαρμοστέων αρχών του δικαίου. Η απόφαση είναι δεόντως αιτιολογημένη· παρέχονται με λεκτική σαφήνεια οι λόγοι της φορολογίας και καθορίζεται με αριθμητική ακρίβεια ο υπολογισμός της.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο