(1999) 3 ΑΑΔ 462
[*462]16 Ιουλίου, 1999
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΚΑΛΛΗΣ, ΚΡΟΝΙΔΗΣ,
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ/στές]
ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ,
Εφεσείων,
v.
ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΚΥΠΡΟΥ,
Εφεσιβλήτων.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 2323)
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Λόγοι ακυρώσεως — Προκατάληψη — Θα πρέπει να τεκμηριώνεται —Ύπαρξη αλληλογραφίας καταγγελιών στον προσωπικό φάκελο, που απαντήθηκαν, δεν τεκμηριώνει ύπαρξη προκατάληψης.
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Λόγοι ακυρώσεως — Πλάνη περί τα πράγματα — Σφάλμα στο βιογραφικό υποψηφίου για προαγωγή, αναφορικά με προσόν, δεν αποδεικνύει πλάνη, ενόψει άλλων στοιχείων ενώπιον του διορίζοντος οργάνου, που φανέρωναν το πραγματικό προσόν.
Οργανισμοί Δημοσίου Δικαίου — Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου — Υπάλληλοι — Διορισμοί / Προαγωγές — Σύσταση Τμηματάρχη — Ανεξάρτητο στοιχείο αξίας — Η αιτιολογία ορθά σχετίζεται άμεσα με τις δυνατότητες των υποψηφίων να ανταποκριθούν στα καθήκοντα της θέσης.
Αναθεωρητική Δικαιοδοσία — Έξοδα — Διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου — Ανατροπή της διαταγής, μόνο εφόσον καταφαίνεται αδικία ή το καταφανώς εσφαλμένο της απόφασης.
Ο εφεσείων επεδίωξε με την έφεσή του την ανατροπή της πρωτόδικης ακυρωτικής απόφασης, με την οποία η προσφυγή του κατά της προαγωγής του ενδιαφερομένου προσώπου, είχε απορριφθεί.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
[*463]1. Στα γεγονότα που παρατίθενται στην προσφυγή γίνεται αναφορά σε επιβαρυντικά στοιχεία υπό ορφή κατηγοριών ή μομφών που διατυπώθηκαν εγγράφως εναντίον του εφεσείοντα από το 1984 και παρέμειναν έκτοτε στο φάκελό του, χωρίς ποτέ να τεθούν υπόψη του και χωρίς να του δοθεί η ευκαιρία να απαντήσει. Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι ο ισχυρισμός αυτός είναι ανακριβής και ότι όχι μόνο οι καταγγελίες ή τα παράπονα τέθηκαν υπόψη του, αλλά και δόθηκε απάντηση σ’ αυτά από τον ίδιο.
Η διαπίστωση του Δικαστηρίου είναι ορθή, όπως φαίνεται από τα στοιχεία του φακέλου του εφεσείοντα. Οι καταγγελίες ή τα παράπονα περιήλθαν σε γνώση του και απάντησε σ΄αυτά, γεγονός το οποίο ουσιαστικά καταρρίπτει τη βάση του προβληθέντος λόγου ακύρωσης της επίδικης διοικητικής απόφασης. Η ύπαρξη προκατάληψης όπως είναι αναγνωρισμένο πρέπει να τεκμηριωθεί. Στην προκείμενη περίπτωση δεν υπήρξε οτιδήποτε το οποίο να υποδηλώνει προκατάληψη είτε στην αξιολόγηση του εφεσείοντα ή την αξιολόγησή του από τους εφεσίβλητους.
2. Ο ισχυρισμός ότι το σώμα λειτούργησε κάτω από πλάνη ως προς τα προσόντα του εφεσείοντα, απορρίφθηκε από το πρωτόδικο Δικαστήριο, ενόψει στοιχείων άλλων από το βιογραφικό σημείωμα, που ήταν ενώπιον του διορίζοντος σώματος, εκείνων που περιείχοντο στην αίτηση του εφεσείοντα, τα οποία αποκάλυπταν και με αποδεικτικά στοιχεία τεκμηρίωναν τα προσόντα του. Το Δικαστήριο συμφωνεί με την πρωτόδικη απόφαση. Σημειώνεται επίσης η παρατήρηση του πρωτόδκου Δικαστηρίου ότι και πλάνη να υπήρξε ως προς το σχετικό προσόν του εφεσείοντα, η σημασία της θα ήταν οριακή, εφόσον επρόκειτο για ακαδημαϊκό προσόν που δεν απαιτείτο από το σχέδιο υπηρεσίας.
3. Η σύσταση του Τμηματάρχη Μουσικών Προγραμμάτων είναι σαφής και η αιτιολογία της άμεσα συναρτημένη με τις δνατότητες των υποψηφίων να ανταποκριθούν με επιτυχία στα καθήκοντα της θέσης. Η διαπίστωση ότι το ενδιαφερόμενο μέρος είχε τη μακρύτερη υπηρεσία στη θέση Λειτουργού Προγραμμάτων Α΄ είναι ορθή, τα στοιχεία δε γενικά που παρατίθενται προς αιτιολόγηση της σύστασης, σχετίζονται άμεσα με τον προσδιορισμό των δυνατοτήτων των υποψηφίων να ανταποκριθούν στα καθήκοντα της θέσης. Αντίθετα με την εισήγηση που έγινε, κρίνεται ότι η σύσταση δεν πάσχει σε κανένα σημείο. Η σύσταση συνιστά, όπως είναι αναγνωρισμένο, ανεξάρτητο στοιχείο αξίας, συνυπολογισμός του οποίου με την υπεροχή του ενδιαφερόμενου προσώπου σε αξία όπως κατοπτρίζεται στις υπηρεσιακές εκθέ[*464]σεις των τελευταίων πέντε χρόνων και την αρχαιότητά του έναντι του εφεσείοντα, εκτεινόμενη σε 11 χρόνια, παρείχε σαφές προβάδισμα στην υποψηφιότητά του. Η απόφαση αιτιολογείται με αναφορά στα στοιχεία του φακέλου και τα κριτήρια που θέτει ο νόμος, συνεκτίμηση των οποίων καθιστούσε την επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους λογικά παραδεκτή, αν όχι πρόδηλη.
4. Με την έφεση προσβάλλεται και η επιδίκαση εξόδων εις βάρος του εφεσείοντα. Οι αρχές που διέπουν την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου στον τομέα επιδίκασης εξόδων εξετάσθηκαν στην πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας στη Χατζηγεωργίου ν. Δημοκρατίας, (1999) 3 Α.Α.Δ. 23. Πεδίο για επέμβαση παρέχεται μόνο εφόσον «καταφαίνεται ότι η απόφαση είναι άδικη ή καταφανώς εσφαλμένη». Τέτοια αδικία ή σφάλμα δε διαπιστώνεται.
Aναφερόμενες υποθέσεις:
Σουππουρής και Άλλοι ν. ΡΙΚ, Υποθ. Αρ. 413/92 κ.ά., ημερ. 31.1.95,
Kontemeniotis v. C.B.C. (1982) 3 C.L.R. 1027,
Soteriadou and Others n. Republic (1983) 3 C.L.R. 921,
Θαλασσινός ν. Δημοκρατίας (1995) 3 Α.Α.Δ. 317,
Χατζηγεωργίου ν. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 23.
Έφεση.
Έφεση εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου Κύπρου (Αρτέμης, Δ.) που δόθηκε στις 11 Ιουλίου, 1996 (Προσφυγή Αρ. 303/93) με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή του εφεσείοντα εναντίον του διορισμού του ενδιαφερόμενου μέρους στη θέση του Ανώτερου Λειτουργού Μουσικών Προγραμμάτων, στο Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου.
Α.Σ. Αγγελίδης με Λ. Μασωνίδου για Χρ. Βασιλειάδη, για τον Εφεσείοντα.
Π. Πολυβίου, για τους Εφεσίβλητους.
Γ. Τριανταφυλλίδης, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
Cur. adv. vult.
[*465]ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Η απόφαση θα δοθεί από τον Γ.Μ. Πική, Π.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή του εφεσείοντα κατά της απόφασης των εφεσιβλήτων να διορίσουν το ενδιαφερόμενο πρόσωπο (Ελλη Κοραή Γερολέμου) στη θέση του Ανώτερου Λειτουργού Μουσικών Προγραμμάτων. Θεώρησε και τους τέσσερις λόγους που τελικά προωθήθηκαν για την ακύρωση της επίδικης διοικητικής απόφασης, αβάσιμους.
Ο πρώτος λόγος αφορούσε καταγγελίες ή παράπονα που έγιναν εναντίον του εφεσείοντα και αφέθηκαν, κατά τους ισχυρισμούς του, στον φάκελό του χωρίς να τεθούν υπόψη του και χωρίς να του δοθεί η ευκαιρία να απαντήσει. Οι αναπάντητες καταγγελίες και παράπονα άφηναν ανοικτό το ενδεχόμενο δημιουργίας δυσμενών εντυπώσεων αρνητικών για την υποψηφιότητά του.
Ο δεύτερος (λόγος) αφορούσε πλάνη των εφεσιβλήτων ως προς τα προσόντα του και εκείνα του ενδιαφερόμενου μέρους. Το λάθος εντοπίστηκε στο σφάλμα που περιέχεται στο βιογραφικό του σημείωμα που ετοιμάστηκε για τους σκοπούς αξιολόγησης της υποψηφιότητάς του αναφορικά με το προσόν διδασκαλίας βιολιού - LRSM, το οποίο καταγράφηκε ως RSM.
Ο τρίτος αφορούσε τη σύσταση του Διευθυντή Μουσικών Προγραμμάτων υπέρ του ενδιαφερόμενου προσώπου, κατ΄ ισχυρισμό τρωτή και ο τέταρτος το αιτιολογικό της απόφασης η οποία προσεβλήθη, ως ελλειπές.
Στα γεγονότα που παρατίθενται στην προσφυγή γίνεται αναφορά σε επιβαρυντικά στοιχεία υπό μορφή κατηγοριών ή μομφών που διατυπώθηκαν εγγράφως εναντίον του από το 1984 και παρέμειναν έκτοτε στον φάκελό του χωρίς ποτέ να τεθούν υπόψη του και χωρίς να του δοθεί η ευκαιρία να απαντήσει. Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι ο ισχυρισμός αυτός είναι ανακριβής και ότι όχι μόνο οι καταγγελίες ή τα παράπονα τέθηκαν υπόψη του αλλά και δόθηκε απάντηση σ’ αυτά από τον ίδιο.
Με την έφεση προσβάλλεται η απόφαση του Δικαστηρίου ως εσφαλμένη για το λόγο ότι κακώς θεώρησε τους προβληθέντες λόγους ακύρωσης ως ανυπόστατους. Οι εφεσίβλητοι υποστήριξαν την πρωτόδικη απόφαση σε όλα της τα σημεία ως αναπόφευκτη. Το ίδιο και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο το οποίο μάλιστα στην αγόρευσή του παραπέμπει στις σελίδες του προσωπικού φακέλου του εφεσείοντα που επιμαρτυρούν το γεγονός ότι [*466]οι καταγγελίες ή παράπονα περιήλθαν σε γνώση του και ότι δόθηκε απάντηση σε αυτά από τον εφεσείοντα.
Η διαπίστωση του Δικαστηρίου είναι ορθή όπως φαίνεται από τα στοιχεία του φακέλου του εφεσείοντα. Οι καταγγελίες ή τα παράπονα περιήλθαν σε γνώση του και απάντησε σ’ αυτά, γεγονός το οποίο ουσιαστικά καταρρίπτει τη βάση του προβληθέντος λόγου ακύρωσης της επίδικης διοικητικής απόφασης. Ο κ. Αγγελίδης επικαλέστηκε την απόφαση του Δικαστηρίου στην Σουππουρής και άλλοι ν. Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου, (Συνεκδικαζόμενες Υποθ. Αρ. 413/92, 501/92, και 576/92) της 31.1.1995, ως θεμελιωτική των θέσεων του εφεσείοντα ότι προκλήθηκε δυσμενής επηρεασμός εις βάρος του από τα στοιχεία του φακέλου ο οποίος επέδρασε στη λήψη της επίδικης απόφασης, γεγονός που παραγνωρίστηκε από το πρωτόδικο δικαστήριο. Τα γεγονότα της Σουππουρής δεν μπορεί με κανένα μέτρο να παραλληλισθούν με το επίδικο θέμα της παρούσας έφεσης. Στην υπόθεση εκείνη υπήρξε μόνιμη αντιπαράθεση, όπως διαπιστώθηκε, μεταξύ του Τμηματάρχη και του υφισταμένου του, του προσφεύγοντος υπαλλήλου, η οποία αποτέλεσε το αντικείμενο έρευνας προς διακρίβωση της ύπαρξης προκατάληψης εκ μέρους του Τμηματάρχη στην αξιολόγηση του προσφεύγοντος για μεγάλη χρονική περίοδο. Η έρευνα υπήρξε κατά την κρίση του Δικαστηρίου ατελέσφορος και άφησε όπως συνάγεται αιωρούμενη την πιθανότητα προκατάληψης εις βάρος του προσφεύγοντος, διαπίστωση που οδήγησε στην ακύρωση της απόφασης. Στην προκείμενη περίπτωση οι εις βάρος του εφεσείοντα ισχυρισμοί απαντήθηκαν. Η προϊστάμενη αρχή δεν θεώρησε αναγκαία τη διεξαγωγή οποιασδήποτε έρευνας ούτε διατάχθηκε πειθαρχική ανάκριση. Ούτε υπήρξε οτιδήποτε στο φάκελο το οποίο να επιμαρτυρεί ή να καταδεικνύει επηρεασμό οποιουδήποτε στην αξιολόγηση του εφεσείοντα από τις καταγγελίες που έγιναν εναντίον του. Η ύπαρξη προκατάληψης, όπως είναι αναγνωρισμένο, πρέπει να τεκμηριωθεί. Kontemeniotis v. C.B.C. (1982) 3 C.L.R. 1027, Soteriadou and Others v. Republic (1983) 3 C.L.R. 921, Θαλασσινός ν. Δημοκρατίας (1995) 3 Α.Α.Δ. 317 - 321. Στην προκείμενη περίπτωση δεν υπήρξε οτιδήποτε το οποίο να υποδηλώνει προκατάληψη είτε στην αξιολόγηση του εφεσείοντα ή την αξιολόγησή του από τους εφεσίβλητους.
Ο ισχυρισμός ότι το σώμα λειτούργησε κάτω από πλάνη ως προς τα προσόντα του εφεσείοντα απορρίφθηκε από το πρωτόδικο Δικαστήριο ενόψει στοιχείων άλλων από το βιογραφικό σημείωμα που ήταν ενώπιον του διορίζοντος σώματος, εκείνων που περιείχοντο στην αίτηση του εφεσείοντα, τα οποία αποκάλυπταν [*467]και με αποδεικτικά στοιχεία τεκμηρίωναν τα προσόντα του. Έχουμε την ίδια γνώμη όπως και το πρωτόδικο Δικαστήριο. Σημειώνουμε επίσης την παρατήρηση του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι και πλάνη να υπήρξε ως προς το σχετικό προσόν του εφεσείοντα, η σημασία της θα ήταν οριακή εφόσον επρόκειτο για ακαδημαϊκό προσόν που δεν απαιτείτο από το σχέδιο υπηρεσίας.
Η σύσταση του Τμηματάρχη Μουσικών Προγραμμάτων είναι σαφής και η αιτιολογία της άμεσα συναρτημένη με τις δυνατότητες των υποψηφίων να ανταποκριθούν με επιτυχία στα καθήκοντα της θέσης. Η διαπίστωση ότι το ενδιαφερόμενο μέρος είχε τη μακρύτερη υπηρεσία στη θέση Λειτουργού Προγραμμάτων Α΄ είναι ορθή, τα στοιχεία δε γενικά που παρατίθενται προς αιτιολόγηση της σύστασης σχετίζονται άμεσα με τον προσδιορισμό των δυνατοτήτων των υποψηφίων να ανταποκριθούν στα καθήκοντα της θέσης. Αντίθετα με την εισήγηση που έγινε κρίνουμε ότι η σύσταση δεν πάσχει σε κανένα σημείο. Η σύσταση συνιστά, όπως είναι αναγνωρισμένο, ανεξάρτητο στοιχείο αξίας, συνυπολογισμός του οποίου με την υπεροχή του ενδιαφερόμενου προσώπου σε αξία όπως κατοπτρίζεται στις υπηρεσιακές εκθέσεις των τελευταίων πέντε χρόνων και την αρχαιότητά του έναντι του εφεσείοντα, εκτεινόμενη σε 11 χρόνια παρείχε σαφές προβάδισμα στην υποψηφιότητά του. Η απόφαση αιτιολογείται με αναφορά στα στοιχεία του φακέλου και τα κριτήρια που θέτει ο νόμος, συνεκτίμηση των οποίων καθιστούσε την επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους λογικά παραδεκτή, αν όχι πρόδηλη.
Τέλος με την έφεση προσβάλλεται και η επιδίκαση εξόδων εις βάρος του εφεσείοντα. Οι αρχές που διέπουν την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικστηρίου σε αυτό τον τομέα εξετάσθηκαν στην πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας στη Χατζηγεωργίου ν. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 23. Πεδίο για επέμβαση παρέχεται μόνο εφόσον “καταφαίνεται ότι η απόφαση είναι άδικη ή καταφανώς εσφαλμένη”. Τέτοια αδικία ή σφάλμα δεν διαπιστώνεται.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο