(1999) 3 ΑΑΔ 837
[*837]15 Δεκεμβρίου, 1999
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΑΡΤΕΜΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΚΑΛΛΗΣ,
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στές]
ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΣΤΙΚΩΝ ΛΕΩΦΟΡΕΙΩΝ ΠΑΦΟΥ (ΑΛΕΠΑ) ΛΤΔ,
Εφεσείουσα-Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
ΜΕΣΩ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΑΔΕΙΩΝ,
Εφεσίβλητης-Καθ’ ης η αίτηση.
(Aναθεωρητική Έφεση Αρ. 2412)
Aναθεωρητική Αρχή Αδειών — Ιεραρχική προσφυγή κατά απόφασης της Αρχής Αδειών — Εξουσίες — Μια από αυτές, να επικυρώσει την απόφαση της Αρχής Αδειών — Πάντοτε όμως μετά από εξέταση της υπόθεσης εξυπαρχής — Δεν είναι εφετείο — Ξανααποφασίζει με βάση όλα τα στοιχεία ενώπιόν της καθώς και την διεξαγωγή της δέουσας έρευνας — Η χωρίς διεξαγωγή οποιασδήποτε έρευνας ή εξέτασης των λόγων της ιεραρχικής προσφυγής, απόφαση, κηρύσσεται άκυρη λόγω πλάνης περί τα πράγματα.
Η εφεσείουσα εταιρεία, προσέβαλε την πρωτόδικη απόφαση, με την οποία η προσφυγή της, κατά της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών, με την οποία είχε επικυρωθεί η απόφαση της Αρχής Αδειών, να παραχωρήσει άδεια οδικής χρήσης λεωφορείου στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, απορρίφθηκε.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, επιτρέποντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
H Aναθεωρητική Αρχή Αδειών κατά την εξέταση ιεραρχικής προσφυγής στρεφόμενης εναντίον απόφασης της Αρχής Αδειών, έχει εξουσία αντικατάστασης της εκκαλούμενης απόφασης με δική της νέα απόφαση ή να επικυρώσει την προσβληθείσα απόφαση. Όμως, σε κάθε περίπτωση, η εξέταση της υπόθεσης γίνετια εξ υπαρχής. Αυτό σημαίνει πως η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών διεξάγει δική της έρευνα και χωρίς δέσμευση από τα οποιαδήποτε συμπερά[*838]σματα ή την απόφαση της Αρχής Αδειών καταλήγει στα δικά της συμπεράσματα.
Το είδος και η έκταση της έρευνας που η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών όφειλε να διεξαγάγει εσυναρτάτο με τα γεγονότα της υπόθεσης όπως παρουσιάζονταν και ειδικά με τους λόγους που είχε επικαλεσθεί και τους ισχυρισμούς που πρόβαλε ο προσφεύγων στην ιεραρχική προσφυγή.
Έχοντας υπόψη, από τη μια τους λόγους οι οποίου υποστηρίζουν την ιεραρχική προσφυγή και από την άλλη τα πρακτικά και την απόφαση της εφεσίβλητης Αρχής ημερομηνίας 18.1.96, καθώς και το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου, διαπιστώνεται πως η εφεσίβλητη παρέλειψε να ερευνήσει ένα προς ένα τους ισχυρισμούς που διατυπώνει η εφεσείουσα στους λόγους της ιεραρχικής προσφυγής, ενώ συνάμα φαίνεται πως παρέλειψε να εξετάσει κατά πόσο συνέτρεχαν κατά τον ουσιώδη χρόνο οι νόμιμες προϋποθέσεις για τη χορήγηση της άδειας οδικής χρήσης στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο. Πρόκειται για σοβαρές παραλείψεις, οι οποίες με βάση τα όσα έχουν ήδη ειπωθεί καθιστούν νομικά τρωτή τη διοικητική απόφαση, ως ληφθείσα υπό καθεστώς πλάνης περί τα πράγματα. Η εφεσίβλητη είχε υπό τις περιστάσεις την ίδια πρωτογενή ευθύνη, όπως και η Αρχή Αδειών να ερευνήσει τα γεγονότα για να καταλήξει σε συμπεράσματα.
Η εφεσίβλητη ενήργησε εν προκειμένω πεπλανημένα, εξομοιώνοντας την ιεραρχική προσφυγή της εφεσείουσας με έφεση. Αυτό συνάγεται και από τη φράση “δεν προκύπτει οτιδήποτε που να δικαιολογεί ακύρωση της απόφασης της Αρχής Αδειών” η οποία περιέχεται στην απόφαση της εφεσίβλητης χωρίς να προκύπτει ότι προηγήθηκε έρευνα από πλευράς εφεσίβλητης προς διαπίστωση των πρωτογενών γεγονότων.
Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση κατά της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου Κύπρου (Χατζητσαγγάρης, Δ.) που δόθηκε στις 8 Ιανουαρίου, 1997 (Προσφυγή Αρ. 154/96) με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή της εφεσείουσας κατά της απόρριψης της ιεραρχικής προσφυγής από την καθ’ ης η αίτηση Αρχή η οποία αφορούσε την έκδοση άδειας οδικής χρήσης λεωφορείου στην Πάφο από την Αρχή Αδειών στο ενδιαφερόμενο μέρος.
Γ. Σεραφείμ για Τ. Παπαδόπουλο, για την Εφεσείουσα.
[*839]Α. Μαππουρίδης, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Α. Κραμβής.
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Η Αρχή Αδειών ενέκρινε αίτηση του ενδιαφερόμενου προσώπου για έκδοση άδειας οδικής χρήσης λεωφορείου με διαδρομή από Άγιο Γεώργιο, Πέγεια, Κόλπο Κοραλλίων, παραλιακό δρόμο Κισσόνεργας, Χλώρακα, Τάφοι των Βασιλέων προς χώρο στάθμεσης στην Πάφο και τανάπαλιν.
Η εφεσείουσα, που ήταν η μόνη αδειούχος για μεταφορά επιβατών επί κομίστρω εντός της αστικής περιοχής Πάφου, υπέβαλε ιεραρχική προσφυγή εναντίον της απόφασης της Αρχής Αδειών. Η εφεσίβλητη Αναθεωρητική Αρχή Αδειών εξέτασε την ιεραρχική προσφυγή και την απέρριψε με απόφασή της ημερομηνίας 18.1.1996.
Η εφεσείουσα καταχώρησε προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο επιδιώκοντας ακύρωση της διοικητικής απόφασης. Η προσφυγή απέτυχε και με την παρούσα έφεση ζητείται ο παραμερισμός της πρωτόδικης απόφασης και η ακύρωση της διοικητικής απόφασης. Οι λόγοι έφεσης είναι τέσσερις, οι εξής:
1. Το Πρωτόδικο Δικαστήριο εσφαλμένα απέρριψε τον ισχυρισμό της Εφεσείουσας ότι οι Εφεσίβλητοι αγνόησαν ή/και παρέκαμψαν το στοιχειώδες καθήκον και υποχρέωση τους να διεξαγάγουν τη δική τους έρευνα, να καταλήξουν σε δικά τους συμπεράσματα σύμφωνα με το νομοθετικό πλαίσιο που διέπει τη λειτουργία τους.
2. Το Πρωτόδικο Δικαστήριο παρέλειψε ή/και δεν εξέτασε ή/και δεν ερεύνησε ή/και δεν αποφάνθηκε ή/και εσφαλμένα απέρριψε το λόγο ακυρώσεως που πρόβαλε η Εφεσείουσα ήτοι ότι οι Εφεσίβλητοι δεν εξέτασαν και δεν εφάρμοσαν ορθά τις προϋποθέσεις που τίθενται επιτακτικά στο άρθρο 8(3) του Περί Ρυθμίσεως της Τροχαίας Μεταφοράς Νόμου 1982-1994.
3. Το Πρωτόδικο Δικαστήριο εσφαλμένα κατέληξε στο συμπέρασμα ή/και αποφάσισε ότι οι Εφεσίβλητοι προέβησαν στη δέουσα έρευνα.
[*840]4. Το Πρωτόδικο Δικαστήριο εσφαλμένα έκρινε ότι η αιτιολογία στην απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών υπάρχει και συμπληρώνεται από το φάκελλο και από όλα τα στοιχεία και αναφέρονται στην απόφαση.
Η Αρχή Αδειών είναι το όργανο που εξετάζει αιτήσεις και χορηγεί άδειες οδικής χρήσης για μεταφορά επιβατών ύστερα από διεξαγωγή έρευνας. Η διακριτική της εξουσία οριοθετείται από τις πρόνοιες των άρθρων 5 και 8 του περί Τροχαίας Μεταφοράς Νόμου του 82 και των τροποποιήσεων που ακολούθησαν (στο εξής “ο Νόμος”).
Η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών κατά την εξέταση ιεραρχικής προσφυγής στρεφόμενης εναντίον απόφασης της Αρχής Αδειών, έχει εξουσία αντικατάστασης της εκκαλούμενης απόφασης με δική της νέα απόφαση ή να επικυρώσει την προσβληθείσα απόφαση. Όμως, σε κάθε περίπτωση, η εξέταση της υπόθεσης γίνεται εξ υπαρχής. Αυτό σημαίνει πως η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών διεξάγει δική της έρευνα και χωρίς δέσμευση από τα οποιαδήποτε συμπεράσματα ή την απόφαση της Αρχής Αδειών καταλήγει στα δικά της συμπεράσματα.
Η ενασχόληση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών με το θέμα της ιεραρχικής προσφυγής της εφεσείουσας ήταν σύντομη. Πιο κάτω είναι το απόσπασμα από τα πρακτικά της συνεδρίας των εφεσιβλήτων ημερομηνίας 18.1.96 που αναφέρεται στην ιεραρχική προσφυγή και την επίδικη διοικητική απόφαση.
“Η παρούσα προσφυγή στρέφεται εναντίον απόφασης της Αρχής Αδειών για χορήγηση νέας άδειας αστικού λεωφορείου για ένα καινούργιο όχημα 58 θέσεων στον κ. Γεώργιο Ψαλτά από την Πέγεια το οποίο θα κυκλοφορεί στη διαδρομή αρ. 7 δηλ. Πέγεια - Πάφος (Καραβέλλα) και να καλύπτει τις περιοχές Αγιος Γεώργιος - Κόλπος Κοραλλίων - παραλιακός δρόμος Κισσόνεργα - Χλώρακα - Τάφοι των Βασιλέων.
Από το σύνολο των ενώπιόν μας στοιχείων και των όσων έχουν λεχθεί κατά την ακρόαση της παρούσης προσφυγής δεν προκύπτει οτιδήποτε που να δικαιολογεί ακύρωση της απόφασης της Αρχής Αδειών, πλην όμως ο όρος που ετέθηκε να ακυρωθεί η άδεια οδικής χρήσεως του λεωφορείου GF 792 ακυρώνεται διότι δεν έχει καμιά σχέση με τη χορήγηση της ως άνω άδειας από την Αρχή Αδειών.
[*841]Ως εκ τούτου η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται και επικυρώνεται η απόφαση της Αρχής Αδειών.”
Το είδος και η έκταση της έρευνας που η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών όφειλε να διεξαγάγει εσυναρτάτο με τα γεγονότα της υπόθεσης όπως παρουσιάζονταν και ειδικά με τους λόγους που είχε επικαλεσθεί και τους ισχυρισμούς που πρόβαλε ο προσφεύγων στην ιεραρχική προσφυγή.
Στην προκείμενη περίπτωση η εφεσείουσα διατύπωσε τους πιο κάτω λόγους προς υποστήριξη της ιεραρχικής προσφυγής.
“α. Η Εταιρεία μας έχει νόμιμα δικαιώματα και εξυπηρετεί τις πιο πάνω περιοχές, εκτός του Αγ. Γεωργίου, από το 1980 καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, περιλαμβανομένων Κυριακών, αργιών και νυκτερινων δρομολογίων. Συνολικά δρομολογεί στις περιοχές αυτές 13 λεωφ. με πολύ υψηλή πυκνότητα δρομολογίων. Επισυνάπτεται σχετικό πρόγραμμα και ωράριο δρομολογίων.
β. Για την κάλυψη των τουριστικών αυτών περιοχών καθώς και για την ποιοτική βελτίωση της προσφερόμενης υπηρεσίας, η Εταριεία έχει συνάψει δάνειο από τους Δαν. Επιτρόπους ύψους £260.000 και έχει αιτηθεί νέο δάνειο για το 1995 ύψους £400.000 για τον ίδιο σκοπό.
γ. Η έγκριση της αιτούμενης άδειας θα επιφέρει σοβαρότατες οικονομικές απώλειες στην Εταιρεία με απρόβλεπτες συνέπειες για το μέλλον της.
δ. Η απόφαση της Αρχής Αδειών αντιτίθεται προς την εξαγγελθείσαν πολιτική της κυβέρνησης για στήριξη και βοήθεια προς τις Περιφερειακές Εταιρείες.
ε. Η χορήγηση της άδειας αποτελεί προφανή παρανομία και λήφθηκε χωρίς να τηρούνται οι προϋποθέσεις της σχετικής νομοθεσίας.
στ. Η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε κατά προφανή παράβαση των Περί Ρυθμίσεως της Τροχαίας Μεταφοράς Νόμων, χωρίς την πρέπουσαν έρευνα, κατά κατάχρηση εξουσίας και αποτελεί προϊόν αυθαίρετης ενέργειας.”
Έχοντας υπόψη, από τη μια τους λόγους οι οποίοι υποστηρί[*842]ζουν την ιεραρχική προσφυγή και από την άλλη τα πρακτικά και την απόφαση της εφεσίβλητης Αρχής ημερομηνίας 18.1.96 καθώς και το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου, διαπιστώνουμε πως η εφεσίβλητη παρέλειψε να ερευνήσει ένα προς ένα τους ισχυρισμούς που διατυπώνει η εφεσείουσα στους λόγους της ιεραρχικής προσφυγής ενώ συνάμα φαίνεται πως παρέλειψε να εξετάσει κατά πόσο συνέτρεχαν κατά τον ουσιώδη χρόνο οι νόμιμες προϋποθέσεις για τη χορήγηση της άδειας οδικής χρήσης στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο. Πρόκειται για σοβαρές παραλείψεις οι οποίες με βάση τα όσα έχουν ήδη ειπωθεί καθιστούν νομικά τρωτή τη διοικητική απόφαση ως ληφθείσα υπό καθεστώς πλάνης περί τα πράγματα. Η εφεσίβλητη είχε υπό τις περιστάσεις την ίδια πρωτογενή ευθύνη όπως και η Αρχή Αδειών να ερευνήσει τα γεγονότα για να καταλήξει σε συμπεράσματα.
Η εφεσίβλητη ενήργησε εν προκειμένω πεπλανημένα εξομοιώνοντας την ιεραρχική προσφυγή της εφεσείουσας με έφεση. Αυτό συνάγεται και από τη φράση “δεν προκύπτει οτιδήποτε που να δικαιολογεί ακύρωση της απόφασης της Αρχής Αδειών” η οποία περιέχεται στην απόφαση της εφεσίβλητης χωρίς να προκύπτει ότι προηγήθηκε έρευνα από πλευράς εφεσίβλητης προς διαπίστωση των πρωτογενών γεγονότων.
Διαπιστώνουμε πως η πρωτόδικη απόφαση επί του θέματος είναι λανθασμένη και γι’ αυτό πρέπει να παραμερισθεί. Παρέλκει η εξέταση των άλλων λόγων έφεσης.
Η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται. Η διοικητική απόφαση ακυρώνεται. Έξοδα υπέρ των εφεσειόντων.
H έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο