(2000) 3 ΑΑΔ 133
[*133]3 Mαρτίου, 2000
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΑΡΤΕΜΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΚΑΛΛΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στές]
ΖΑΚΕΛΙΝ ΚΕΦΑΛΑ,
Εφεσείουσα-Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚHΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ,
Εφεσιβλήτων-Καθ’ ων η αίτηση.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 2478)
Διοικητική πράξη ― Πληροφοριακή ― Δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη, η επιστολή με την οποία πληροφορείται ο διοικούμενος για τις συνέπειες του νόμου ή τις θέσεις της διοίκησης.
Πρωτοδίκως, η προσβληθείσα απόφαση του Διευθυντή Κοινωνικών Ασφαλίσεων, με την οποία αυτός απαντούσε σε ερώτημα της εφεσείουσας αναφορικά με το ποσό επί του οποίου υπολογίστηκαν οι εισφορές εργοδοτούμενης αλλοδαπής οικιακής βοηθούν κρίθηκε πληροφοριακή.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
Eίναι κατά θεμελιωμένη αρχή του διοικητικού δικαίου ότι πράξεις πληροφοριακού χαρακτήρα, όπως μία πράξη που πληφορορεί τον αιτητή για μία πραγματική κατάσταση ή για τις πρόνοιες ενός νόμου ή που επεξηγεί τη θέση της διοίκησης δεν είναι εκτελεστές.
Η επιστολή της 25.4.96 εν ουδεμία περιπτώσει θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ιεραρχική προσφυγή. Είναι προφανες από το περιεχόμενό της, ότι η αιτήτρια δεν προσέβαλλε την απόφαση δυνάμει του Άρθρου 78 του Ν. 41/80, που προβλέπει ιεραρχική προσφυγή, αλλά ζητούσε πληροφορίες για το που βασιζόταν η απόφαση για την πληρωμή της εισφοράς των κοινωνικών ασφαλίσεων.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
[*134]Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Economides v. Republic (1980) 3 C.L.R. 219,
Ioannou v. Republic (1982) 3 C.L.R. 1002,
Spyrou v. Republic (1983) 3 C.L.R. 354,
Argyrou and Others v. Republic (1983) 3 C.L.R. 474,
Phylactides v. Republic (1984) 3 C.L.R. 1328,
Φρειδερίκος κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 1451.
Έφεση.
Έφεση της αιτήτριας κατά της απόφασης του Δικαστηρίου (Μ. Κρονίδης, Δ.) στην Υπόθεση Αρ. 533/96, ημερ. 18/6/97, με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή της κατά του ποσού το οποίο της επιβλήθηκε ως κοινωνικές ασφαλίσεις για την εργοδότηση αλλοδαπής οικιακής βοηθού.
Α. Κεφάλας, για την Εφεσείουσα-Αιτήτρια.
Α. Χριστοφόρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για τους Εφεσίβλητους-Καθ’ ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Π. Αρτέμης, Δ.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Η εφεσείουσα-αιτήτρια εργοδοτεί αλλοδαπή οικιακή βοηθό από την 1.3.96, και η εργοδότηση διέπεται από γραπτό συμβόλαιο μεταξύ της και της αλλοδαπής, που καθορίζει την μισθοδοσία και τους όρους απασχόλησης. Ο μισθός ανέρχεται σε £150 μηνιαίως και η εφεσείουσα υποχρεούται και σε παροχή διαμονής και διατροφής στην αλλοδαπή.
Η αιτήτρια ενεγράφη ως εργοδότρια με υποχρέωση να πληρώνει κοινωνικές ασφαλίσεις από την 1.3.96.
Στις 25.4.96 η αιτήτρια μετέβη στο υποκατάστημα των Κοινωνικών Ασφαλίσεων του Παραλιμνίου για καταβολή των εισφορών Μαρτίου και Απριλίου του 1996. Εκεί της λέχθηκε ότι [*135]το σύνολο των ασφαλιστέων αποδοχών είχε υπολογισθεί σε £217 μηνιαίως και επί του ποσού αυτού της ζητήθηκε να καταβάλει το ανάλογο ποσό ασφαλίστρων. Η εφεσείουσα διεμαρτυρήθη γιατί ο μισθός της οικιακής βοηθού ήταν μόνο £150, αλλά τελικά πλήρωσε τα ασφάλιστρα όπως της είχαν ζητηθεί.
Την ίδια μέρα απέστειλε την πιο κάτω επιστολή μέσω του συζύγου της στο Διευθυντή Κοινωνικών Ασφαλίσεων, αναφέροντας μεταξύ άλλων τα ακόλουθα:
“Παρακαλώ όπως με πληροφορήσετε πού βασίζετε την απόφασή σας για πληρωμή Κοινωνικών Ασφαλίσεων οικιακών βοηθών επί του ποσού των £217, αντί του ποσού των £150 που προβλέπεται στο συμβόλαιο εργασίας”.
Με επιστολή του ημερομηνίας 6.5.96 ο Διευθυντής Κοινωνικών Ασφαλίσεων απάντησε στην αιτήτρια ως ακολούθως:
“Αναφέρομαι στην επιστολή σας της 25.4.1996 σε σχέση με το ποσό των εισφορών Κοινωνικών Ασφαλίσεων για την αλλοδαπή οικιακή βοηθό σας και σας πληροφορώ τα πιο κάτω:
Σύμφωνα με τη νομοθεσία Κοινωνικών Ασφαλίσεων οι εισφορές υπολογίζονται σε ποσοστό πάνω στο ποσό των αποδοχών του εργοδοτουμένου. Τι είναι “αποδοχαί” καθορίζεται στο άρθρο 2 του Νόμου 41 του 1980. Αποδοχές σύμφωνα με τον ορισμό περιλαμβάνουν, εκτός από το μισθό και “παν κέρδος εκ της τοιαύτης απασχόλησης δεκτικού χρηματικής αποτιμήσεως”.
Απ’ ό,τι γνωρίζουμε στις αλλοδαπές οικιακές βοηθούς εκτός από τις αποδοχές παρέχονται διατροφή και διαμονή. Η διατροφή και η διαμονή έχουν αποτιμηθεί στο ποσό των £67 το μήνα. Έτσι οι εισφορές Κοινωνικών Ασφαλίσεων με βάση τα πιο πάνω πρέπει να υπολογίζονται σ’ ολόκληρο το ποσό των αποδοχών δηλαδή των “217 και όχι μόνο πάνω στο ποσό των £150 που είναι ο μισθόςτων αλλοδαπών οικιακών βοηθών χωρίς τη διαμονή και διατροφή.
Είμαστε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε πρόσθετη πληροφορία.”
Η προσφυγή της αιτήτριας προσέβαλλε ότι θεώρησε ως απόφαση που της κοινοποιήθηκε με την πιο πάνω επιστολή. Το πρωτόδικο Δικαστήριο, δεχόμενο προδικαστική ένσταση των εφεσιβλήτων-[*136]καθ’ ων η αίτηση, έκρινε ότι η πράξη ήταν πληροφοριακού περιεχομένου και ως εκ τούτου μη εκτελεστή και απέρριψε την προσφυγή. Έκρινε ότι εκτελεστή διοικητική πράξη ήταν εκείνη που προηγήθηκε και κοινοποιήθηκε στην αιτήτρια στις 25.4.96, δηλαδή κατά την ημερομηνία που κατέβαλε και τις εισφορές στο Ταμείο.
Με την έφεσή της η αιτήτρια προβάλλει διάφορους λόγους που βασικά καταλήγουν στο ότι η πράξη ήταν εκτελεστή και όχι πληροφοριακού χαρακτήρα και επίσης εισηγείται ότι η επιστολή της ημερομηνίας 25.4.96 αποτελούσε ιεραρχική προσφυγή με βάση το άρθρο 78 του περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμου του 1980 και ως εκ τούτου έπρεπε να τύχει της ανάλογης εξέτασης.
Δεν έχουμε κανένα ενδοιασμό να συμφωνήσουμε απόλυτα με την πρωτόδικη απόφαση. Είναι καλά θεμελιωμένη αρχή του διοικητικού δικαίου ότι πράξεις πληροφοριακού χαρακτήρα, όπως μία πράξη που πληροφορεί τον αιτητή για μία πραγματική κατάσταση ή για τις πρόνοιες ενός νόμου ή πού επεξηγεί τη θέση της διοίκησης δεν είναι εκτελεστές. Σχετικές είναι και οι αποφάσεις Ελλην. Σ.Ε. 420/66, 754/66, 1282/67, 301/69, 324/69 και η απόφαση Economides v. Republic (1980) 3 C.L.R. 219, Ioannou v. Republic (1982) 3 C.L.R. 1002, Spyrou v. Republic (1983) 3 C.L.R. 354, Argyrou and Others v. Republic (1983) 3 C.L.R. 474, Phylactides v. Republic (1984) 3 C.L.R. 1328 και Μιχαήλ Φρειδερίκος και Σχολές Φρειδερίκου Λτδ ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 1451.
Επίσης επισημαίνουμε ότι η επιστολή της 25.4.96 εν ουδεμιά περιπτώσει θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ιεραρχική προφυγή. Είναι προφανές από το περιεχόμενό της, ότι η αιτήτρια δεν προσέβαλλε την απόφαση δυνάμει του α. 78 του Ν. 41/80 που προβλέπει ιεραρχική προσφυγή αλλά ζητούσε πληροφορίες για το πού βασιζόταν η απόφαση για την πληρωμή της εισφοράς των κοινωνικών ασφαλίσεων.
Ως συνέπεια των πιο πάνω η έφεση απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος της αιτήτριας.
H�έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο