(2001) 3 ΑΑΔ 61
[*61]23 Ιανουαρίου, 2001
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ,
ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΑΝΤΩΝΑΚΗΣ ΠΙΕΡΙΔΗΣ,
Εφεσείων,
ν.
ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΚΥΠΡΟΥ,
Εφεσιβλήτων.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 2662)
Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου ― Προαγωγές ― Συστάσεις Προϊσταμένου ― Δεν αποτελεί θεσμοθετημένο κριτήριο προαγωγής, βάσει των περί Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου (Διορισμοί και Προαγωγές) Κανονισμών του 1987 (Κ.Δ.Π. 317/87).
Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου ― Προαγωγές ― Αρχαιότητα ― Συσταθμίζεται με τα υπόλοιπα στοιχεία κρίσης, αλλά αποτελεί αποφασιστικό παράγοντα μόνο όταν οι υποψήφιοι είναι ίσοι σε προσόντα και αξία.
Ο εφεσείων, επεδίωξε τόσο πρωτόδικα όσο και κατ’ έφεση, την προσβολή της νομιμότητας της απόφασης των εφεσιβλήτων, να προάξουν στη θέση Τεχνικού Α’ το ενδιαφερόμενο μέρος αντί του ιδίου.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
1. Η απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου των καθ’ ων η αίτηση να μην εξασφαλίσουν κατά την επανεξέταση νέα σύσταση από τον αρμόδιο προϊστάμενο, δεν συνιστά παράλειψη οφειλόμενης ενέργειας, ούτε και επηρέασε τη νομιμότητα της διαδικασίας. Σύμφωνα με τους περί Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου (Διορισμοί και Προαγωγαί) Κανονισμούς του 1987 (Κ.Δ.Π. 317/87), η υποβολή σύστασης εκ μέρους του προϊστάμενου δεν αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση στη διαδικασία διορισμού ή προαγωγής. Οι απόψεις που διατυπώνονται από οποιοδήποτε τμηματάρχη για την καταλληλότητα των υποψήφιων δεν υπέχουν τη σημασία που έχει η σύσταση προϊστάμενου τμήματος του άρθρου 35(4) του περί Δημό[*62]σιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 (Ν.1/90).
2. Τα παράπονα του εφεσείοντα για εσφαλμένη αξιολόγηση της αξίας του έναντι της αξίας του ενδιαφερόμενου μέρους επίσης δεν ευσταθούν. Είναι αλήθεια ότι ο εφεσείων υπερέχει του ενδιαφερόμενου μέρους σε αρχαιότητα, όμως όπως έχει επανειλημμένα λεχθεί, η αρχαιότητα κατά την επιλογή για προαγωγή, αποτελεί μεν θεσμοθετημένο στοιχείο κρίσης, αλλά δεν συνιστά αφ΄ εαυτής ρυθμιστικό παράγοντα. Η αρχαιότητα αποτελεί ένα από τα στοιχεία κρίσης το οποίο συσταθμίζεται με τα άλλα δύο, αξία και προσόντα, προς επιλογή του καταλληλότερου υποψήφιου. Η αρχαιότητα μπορεί να αποτελέσει αποφασιστικό παράγοντα όταν οι υποψήφιοι είναι κατά τα άλλα ίσοι. Στην παρούσα περίπτωση η υπεροχή του ενδιαφερόμενου μέρους στην αξία είναι καταφανής. Από τα πρακτικά της συνεδρίας ημερ. 11.1.1995 στην οποία λήφθηκε η επίδικη απόφαση, φαίνεται ότι λήφθηκαν υπ’ όψιν τα καθιερωμένα κριτήρια με γνώμονα την καταλληλότητα για τη θέση, ενώ λήφθηκε ιδιαίτερα υπ’ όψιν η υπηρεσιακή εικόνα του ενδιαφερόμενου μέρους, έναντι των άλλων υποψήφιων.
Η απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου των καθ’ ων η αίτηση δεν είναι πλημμελής, ενώ επαρκής κρίνεται και η δοθείσα αιτιολογία.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου v. Κωνσταντινίδου (1997) 3 Α.Α.Δ. 338.
Έφεση.
Έφεση από τον αιτητή εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Αρτέμης, Δ.) (Αρ. Προσφυγής 312/95), ημερομηνίας 14/5/98 με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή του κατά της προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους στη θέση Τεχνικού Α΄, στο Ρ.Ι.Κ.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Εφεσείοντα.
Π. Πολυβίου, για τους Εφεσίβλητους.
Γ. Σεραφείμ για Τ. Παπαδόπουλο, για το Ενδιαφερόμενο μέρος.
Cur. adv. vult.
[*63]ΠΙΚΗΣ, Π.: Tην απόφαση του Δικαστηρίου θα απαγγείλει ο Φρ. Νικολαΐδης, Δ..
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Η προσφυγή του εφεσείοντα με την οποία ζητούσε ακύρωση της προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους στη θέση Τεχνικού Α΄ στο Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου, απορρίφθηκε πρωτόδικα. Η προαγωγή ήταν αποτέλεσμα επανεξέτασης, λόγω ακύρωσης από το Ανώτατο Δικαστήριο προηγούμενης προαγωγής άλλου στη θέση. Ο εφεσείων είχε ισχυριστεί ότι η απόφαση ήταν λανθασμένη, γιατί από τη μια δεν εξασφαλίστηκε νέα σύσταση, ενώ από την άλλη, η αιτιολογία της απόφασης ήταν πλημμελής και βασισμένη σε λανθασμένα κριτήρια. Προβλήθηκε περαιτέρω ο ισχυρισμός ότι ο εφεσείων υπερείχε του ενδιαφερόμενου μέρους σε αρχαιότητα, παράγων που δεν φαίνεται να σταθμίστηκε στη συνεδρία του Διοικητικού Συμβουλίου των καθ’ ων η αίτηση ημερ. 11.1.1995. Οι ίδιοι ισχυρισμοί επαναλήφθηκαν στην κατ’ έφεση διαδικασία.
Η έφεση θα πρέπει να απορριφθεί. Η απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου των καθ’ ων η αίτηση να μην εξασφαλίσουν κατά την επανεξέταση νέα σύσταση από τον αρμόδιο προϊστάμενο, δεν συνιστά παράλειψη οφειλόμενης ενέργειας, ούτε και επηρέασε τη νομιμότητα της διαδικασίας. Σύμφωνα με τους περί Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου (Διορισμοί και Προαγωγαί) Κανονισμούς του 1987, Κ.Δ.Π. 317/87, η υποβολή σύστασης εκ μέρους του προϊστάμενου δεν αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση στη διαδικασία διορισμού ή προαγωγής.
Όπως χαρακτηριστικά επισημάνθηκε στην υπόθεση Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου ν. Κωνσταντινίδου (1997) 3 Α.Α.Δ. 338, οι απόψεις που διατυπώνονται από οποιοδήποτε τμηματάρχη για την καταλληλότητα των υποψήφιων δεν υπέχουν τη σημασία που έχει η σύσταση προϊστάμενου τμήματος του άρθρου 35(4) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 (Ν.1/90).
Για να υποστηρίξει τις θέσεις του ο εφεσείων αναφέρτηκε στην υπόθεση Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου ν. Δρουσιώτης, Α.Ε. 1138, ημερ. 3.7.1992. Η πιο πάνω απόφαση ουδόλως όμως προωθεί την υπόθεσή του. Δεν υποστηρίζει την άποψη ότι κατά την επανεξέταση το Διοικητικό Συμβούλιο του Ρ.Ι.Κ. οφείλει να αναζητήσει νέες συστάσεις. Αναφέρεται μόνο στην ανάγκη για αναζήτηση του νομικού καθεστώτος που ίσχυε κατά το χρόνο έκδοσης της ακυρωθείσας διοικητικής πράξης.
[*64]Τα παράπονα του εφεσείοντα για εσφαλμένη αξιολόγηση της αξίας του έναντι της αξίας του ενδιαφερόμενου μέρους επίσης δεν ευσταθούν. Είναι αλήθεια ότι ο εφεσείων υπερέχει του ενδιαφερόμενου μέρους σε αρχαιότητα, όμως όπως έχει επανειλημμένα λεχθεί, η αρχαιότητα κατά την επιλογή για προαγωγή, αποτελεί μεν θεσμοθετημένο στοιχείο κρίσης, αλλά δεν συνιστά αφ’ εαυτής ρυθμιστικό παράγοντα. Η αρχαιότητα αποτελεί ένα από τα στοιχεία κρίσης το οποίο συσταθμίζεται με τα άλλα δύο, αξία και προσόντα, προς επιλογή του καταλληλότερου υποψήφιου. Η αρχαιότητα μπορεί να αποτελέσει αποφασιστικό παράγοντα όταν οι υποψήφιοι είναι κατά τα άλλα ίσοι.
Στην παρούσα περίπτωση η υπεροχή του ενδιαφερόμενου μέρους στην αξία είναι καταφανής. Κατά την τελευταία πενταετή περίοδο κρίσης το μεν ενδιαφερόμενο μέρος βαθμολογήθηκε με 21Α και 52Β, ενώ ο εφεσείων με 8Α, 3-Α, 42Β και 20Γ. Περαιτέρω το προσόν που κατείχε το ενδιαφερόμενο μέρος είναι απόλυτα συναφές προς τα καθήκοντα και τις αρμοδιότητες της θέσης. Συνοψίζοντας αναφέρουμε ότι από τα πρακτικά της συνεδρίας ημερ. 11.1.1995 στην οποία λήφθηκε η επίδικη απόφαση, φαίνεται ότι λήφθηκαν υπ’ όψιν τα καθιερωμένα κριτήρια με γνώμονα την καταλληλότητα για τη θέση, ενώ λήφθηκε ιδιαίτερα υπ’ όψιν η υπηρεσιακή εικόνα του ενδιαφερόμενου μέρους έναντι των άλλων υποψήφιων.
Η απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου των καθ’ ων η αίτηση δεν είναι πλημμελής, ενώ επαρκής κρίνεται και η δοθείσα αιτιολογία. Η έφεση απορρίπτεται, με έξοδα εναντίον του εφεσείοντα.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο