(2001) 3 ΑΑΔ 1171
[*1171]31 Δεκεμβρίου, 2001
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΑΡΤΕΜΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΚΑΛΛΗΣ,
ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΒΡΑΧΙΜΗΣ ΧΑΤΖΗΧΑΝΝΑΣ,
Εφεσείων-Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ (ΑΡ. 2),
Εφεσιβλήτων-Καθ’ ων η αίτηση.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 2920)
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Προαγωγές ― Κατοχή προηγούμενης θέσης ― Μέχρι την εκδίκαση της έφεση το ενδιαφερόμενο μέρος επαναπροήχθη αναδρομικά στην προηγούμενη θέση από την οποία είχε εκθέσει λόγω ακυρωτικής απόφασης ― Η Ε.Δ.Υ. δεν λειτούργησε υπό καμία πλάνη.
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Προαγωγές ― Συστάσεις Προϊσταμένου ― Απόλυτα νόμιμες νοουμένου ότι οι συστηθέντες υπερείχαν σε αξία και σε απόλυτα σχετική πείρα ― Τα πρόσθετα ακαδημαϊκά προσόντα του αιτητή, δεν μπορούσαν να δώσουν προβάδισμα, υπό τις περιστάσεις.
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Προαγωγές ― Εμπιστευτικές Εκθέσεις ― Αίτημα για αναθεώρηση της εμπιστευτικής έκθεσης, έντεκα χρόνια μετά τη σύνταξη ― Υπό τις περιστάσεις ήταν αδύνατη η αναθεώρηση ― Ισχυρισμός πως προσδόθηκε σ’ αυτήν αρνητική σημασία, εύλογα απορρίφθηκε.
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Προαγωγές ― Δέουσα έρευνα ― Από τα πρακτικά της Ε.Δ.Υ. ενώπιον του Δικαστηρίου, ισχυρισμός περί έλλειψης δέουσας έρευνας, απορρίφθηκε.
Ο εφεσείων, του οποίου η προσφυγή είχε πετύχει για ένα από τα τρία ενδιαφερόμενα μέρη, εφεσίβαλε την απόρριψη της προσφυγής του για τα άλλα δύο ενδιαφερόμενα μέρη.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφε[*1172]ση, αποφάσισε ότι:
1. Σύμφωνα με την πάγια θέση της νομολογίας, η εγκυρότητα διοικητικών πράξεων κρίνεται με βάση το πραγματικό και νομικό καθεστώς που ισχύει κατά τον χρόνο της έκδοσης τους. Στην παρούσα υπόθεση με βάση το κρίσιμο καθεστώς το Ε.Μ. Κουτουρούσιη κατείχε την αμέσως προηγούμενη θέση. Για τους σκοπούς πλήρωσης της επίδικης θέσης, η Ε.Δ.Υ. είχε υποχρέωση να θεωρήσει ότι το Ε.Μ. Κουτουρούσιη είχε διορισθεί νομίμως στην αμέσως προηγούμενη θέση. Τούτο γιατί μια διοικητική πράξη είναι έγκυρη μέχρι την ακύρωση της από το Ανώτατο Δικαστήριο.
Κατά το χρόνο εξέτασης της παρούσας έφεσης το Ε.Μ. κατείχε την αμέσως προηγούμενη θέση αφού είχε επαναδιορισθεί στις 23.9.99 μετά από επανεξέταση. Θεωρείται, ως εκ τούτου, ότι το κρίσιμο πραγματικό και νομικό καθεστώς δεν έχει αλλοιωθεί. Έχει παραμείνει ως είχε κατά τον χρόνο λήψης της προσβαλλόμενης απόφασης. Ακολουθεί πως η Ε.Δ.Υ. δεν έχει λειτουργήσει κάτω από οποιαδήποτε πλάνη. Ο σχετικός λόγος της έφεσης δεν ευσταθεί και απορρίπτεται.
2. Εξέταση τους αποκαλύπτει ότι τα Ε.Μ. υπερέχουν του εφεσείοντα στις ετήσιες αξιολογήσεις. Σε σχέση με τα προσόντα τα Ε.Μ. έχουν προηγούμενη πείρα σχετικότερη με τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης. Τα Ε.Μ. Κουτουρούσιη, Ματθαίου και Γεωργίου κατέχουν το πλεονέκτημα της μακράς και ευδόκιμης πείρας στο Γενικό Διοικητικό Προσωπικό, τα δε Ε.Μ. Κουτουρούσιη και Ματθαίου κατέχουν μετεκπαίδευση ή ειδική εκπαίδευση σε τομείς της διοίκησης προσωπικού/Δημόσιας Διοίκησης/Διεύθυνσης. Τα πρόσθετα προσόντα του εφεσείοντα δεν μπορούσαν να του δώσουν προβάδισμα έχοντας υπόψη την υπεροχή των Ε.Μ. στο στοιχείο της αξίας και την θέση της νομολογίας ως προς τη βαρύτητα που πρέπει να δίδεται στα πρόσθετα προσόντα.
3. Με τον τρίτο λόγο της έφεσης ο εφεσείων υποστήριξε ότι εσφαλμένα κρίθηκε πρωτόδικα ότι δεν ήταν δυνατή η αναθεώρηση της υπηρεσιακής έκθεσης του για το έτος 1985 «και ότι η Ε.Δ.Υ. δεν προσέδωσε σ’ αυτήν οποιανδήποτε αρνητική σημασία».
Το Πρωτόδικο Δικαστήριο συμφώνησε απόλυτα με την πιο πάνω προσέγγιση της Ε.Δ.Υ.. Περαιτέρω παρατήρησε ότι «εν πάση περιπτώσει δεν υπάρχει ούτε η παραμικρή ένδειξη ότι η Ε.Δ.Υ. προσέδωσε οποιαδήποτε αρνητική σημασία στην έκθεση του κ. Χατζηχάννα για το 1985». Παρατήρησε, επίσης, ότι κακώς ο κ. Χατζηχάννας λέ[*1173]γει στην αγόρευση του ότι «η Ε.Δ.Υ., για να μην προάξει τον Αιτητή κάνει ολόκληρη αναφορά σ’ αυτόν στα πρακτικά της, παραπέμποντας στη συζήτηση του εν λόγω θέματος». Η Ε.Δ.Υ. κατέληξε το Πρωτόδικο Δικαστήριο – «δεν είχε ενεργήσει με δική της πρωτοβουλία ή με οποιοδήποτε κίνητρο αλλά ασχολήθηκε με το θέμα εξ ανάγκης, αφού της είχε σταλεί αυτή η επιστολή, σίγουρα όχι με δική της υποκίνηση, και έτσι όφειλε να τη σχολιάσει».
Υιοθετείται η πρωτόδικη προσέγγιση, γιατί υποστηρίζεται πλήρως από το ενώπιον του Δικαστηρίου υλικό. Ο σχετικός λόγος της έφεσης δεν ευσταθεί.
4. Ο εφεσείων υπέβαλε ότι, όπως προκύπτει από τα πρακτικά, η Ε.Δ.Υ. υιοθέτησε την πάσχουσα σύσταση του Διευθυντή, χωρίς να διερευνήσει τη δική της δέουσα έρευνα.
Το θέμα της σύστασης του Διευθυντή έχει κριθεί κατά την εξέταση του δεύτερου λόγου της έφεσης. Αναφορικά με την εισήγηση για έλλειψη δέουσας έρευνας, τα σχετικά πρακτικά της Ε.Δ.Υ. καταδεικνύουν ότι η Ε.Δ.Υ. έχει προβεί σε πλήρη και δέουσα έρευνα της κάθε πτυχής που σχετίζεται με την καταλληλότητα και τις διεκδικήσεις των υποψηφίων. Ο σχετικός λόγος της έφεσης δεν ευσταθεί και απορρίπτεται.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Χ”Χάννας v. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 216,
Republic v. Georghiades (1972) 3 C.L.R. 594,
The President of the Republic v. Louca (1984) 3 C.L.R. 241,
Ayios Andronikos Development Co. Ltd v. Republic (1985) 3 C.L.R. 2362,
Papaleontiou v. Republic (1986) 3 C.L.R. 1238,
Pikis v. Republic (1968) 3 C.L.R. 303,
Constantinides v. Republic (1969) 3 C.L.R. 523,
Republic v. Pericleous (1972) 3 C.L.R. 63,
[*1174]Christou v. Republic (1982) 3 C.L.R. 634,
Ethnikos v. KOA (1984) 3 C.L.R. 1150,
Zachariades v. Republic (1984) 3 C.L.R. 1193.
Έφεση.
Έφεση από τον αιτητή εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Αρ. Προσφυγής 535/96) ημερομηνίας 7/9/99 με την οποία αποδέχθηκε την προσφυγή του εναντίον της προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους Παπαδόπουλου στη θέση Πρώτου Διοικητικού Λειτουργού, Γενικό Διοικητικό Προσωπικό, Γενικές Κατηγορίες Προσωπικού, την απέρριψε όμως ως προς τα άλλα τρία ενδιαφερόμενα μέρη.
Ο Εφεσείων εμφανίζεται προσωπικά.
Γ. Κυριακίδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Π. Καλλής.
ΚΑΛΛΗΣ, Δ.: Ο εφεσείων ήταν υποψήφιος για τη θέση Πρώτου Διοικητικού Λειτουργού, Γενικό Διοικητικό Προσωπικό, Γενικές Κατηγορίες Προσωπικού (η επίδικη θέση). Με απόφαση της ημερ. 9.2.96 (η προσβαλλόμενη απόφαση) η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (η Ε.Δ.Υ.) προήγαγε τους Χριστάκη Γεωργίου, Ελπινίκη Κουτουρούσιη, Κυπριανό Ματθαίου, Ιάκωβο Παπαδόπουλο (τα Ε.Μ.) και 2 άλλους υποψηφίους στην επίδικη θέση.
Η προσφυγή που ασκήθηκε από τον εφεσείοντα εναντίον της προαγωγής των Ε.Μ. πέτυχε σε σχέση μόνο με την προαγωγή του Ε.Μ. Παπαδόπουλου. Η παρούσα έφεση στρέφεται κατά της απόφασης του Πρωτόδικου Δικαστηρίου με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή του εφεσείοντα σε ότι αφορά την προαγωγή των Ε.Μ. Κουτουρούσιη, Ματθαίου και Γεωργίου.
Ο εφεσείων ισχυρίσθηκε ότι εσφαλμένα και υπό πλάνη το Πρωτόδικο Δικαστήριο «απέρριψε την προσφυγή του όσον αφορά το Ε.Μ. Κουτουρούσιη». Υπέβαλε ότι το Πρωτόδικο Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη ότι η προαγωγή του Ε.Μ. Κουτουρούσιη στη θέση [*1175]Ανώτερου Λειτουργού Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού που είναι θέση αμέσως προηγούμενη της επίδικης θέσης ακυρώθηκε στις 31.3.99 από το Ανώτατο Δικαστήριο «στην Χ” Χάννας ν. Δημοκρατίας» (1999) 3 Α.Α.Δ. 216». Αφού – συνεχίζει η εισήγηση – ακυρώθηκε η προαγωγή του Ε.Μ. στην αμέσως προηγούμενη θέση, υπήρξε πλάνη κατά τον ουσιώδη χρόνο και επομένως συνακυρούνται αμέσως και οι μεταγενέστερες προαγωγές.
Σημειώνουμε ότι η εκκαλούμενη, με την παρούσα έφεση, απόφαση εκδόθηκε την 7.9.99. Μετά από επανεξέταση η οποία έλαβε χώραν στις 23.9.99 το Ε.Μ. Κουτουρούσιη επαναδιορίσθηκε στην αμέσως προηγούμενη της επίδικης θέση. Η παρούσα έφεση καταχωρήθηκε στις 14.10.99.
Σύμφωνα με την πάγια θέση της νομολογίας η εγκυρότητα διοικητικών πράξεων κρίνεται με βάση το πραγματικό και νομικό καθεστώς που ισχύει κατά τον χρόνο της έκδοσης τους. Στην παρούσα υπόθεση με βάση το κρίσιμο καθεστώς το Ε.Μ. Κουτουρούσιη κατείχε την αμέσως προηγούμενη θέση. Για τους σκοπούς πλήρωσης της επίδικης θέσης η Ε.Δ.Υ. είχε υποχρέωση να θεωρήσει ότι το Ε.Μ. Κουτουρούσιη είχε διορισθεί νομίμως στην αμέσως προηγούμενη θέση. Τούτο γιατί μια διοικητική πράξη είναι έγκυρη μέχρι την ακύρωση της από το Ανώτατο Δικαστήριο. Επομένως δεν μπορεί να γίνεται λόγος για ύπαρξη πλάνης εκ μέρους της Ε.Δ.Υ. κατά τον ουσιώδη χρόνο.
Στην παρούσα διαδικασία έχουμε ενώπιον μας μια Αναθεωρητική Έφεση. Σύμφωνα με τη νομολογία αυτή προσεγγίζεται με το να επανεξετάζεται πλήρως η υπόθεση (Βλ. Republic v. Georghiades (1972) 3 C.L.R. 594, 690, The President of the Republic v. Louca (1984) 3 C.L.R. 241, 249, Ayios Andronikos Development Co. Ltd v. Republic (1985) 3 C.L.R. 2362, 2373 και Papaleontiou v. Republic (1986) 3 C.L.R. 1238, 1241). Στην έφεση βασικό επίδικο θέμα συνεχίζει να είναι η εγκυρότητα της διοικητικής πράξης η οποία αποτέλεσε το αντικείμενο της προσφυγής (Pikis v. Republic (1968) 3 C.L.R. 303, 305, Constantinides v. Republic (1969) 3 C.L.R. 523, 530, Republic v. Pericleous (1972) 3 C.L.R. 63, 68, Christou v. Republic (1982) 3 C.L.R. 634, 639, Louca (πιο πάνω), Ethnikos v. KOA (1984) 3 C.L.R. 1150, 1154, Zachariades v. Republic (1984) 3 C.L.R. 1193, 1218 και Papaleontiou (πιο πάνω)).
Λαμβάνουμε υπόψη ότι κατά το χρόνο εξέτασης της παρούσας έφεσης το Ε.Μ. κατείχε την αμέσως προηγούμενη θέση αφού είχε [*1176]επαναδιορισθεί στις 23.9.99 μετά από επανεξέταση. Θεωρούμε, ως εκ τούτου, ότι το κρίσιμο πραγματικό και νομικό καθεστώς δεν έχει αλλοιωθεί. Έχει παραμείνει ως είχε κατά τον χρόνο λήψης της προσβαλλόμενης απόφασης. Ακολουθεί πως η Ε.Δ.Υ. δεν έχει λειτουργήσει κάτω από οποιαδήποτε πλάνη. Ο σχετικός λόγος της έφεσης δεν ευσταθεί και απορρίπτεται.
Με τον δεύτερο λόγο της έφεσης ο εφεσείων υποστήριξε ότι εσφαλμένα κρίθηκε πρωτόδικα ότι η σύσταση του Διευθυντή υπέρ των Ε.Μ. Κουτουρούσιη, Γεωργίου και Ματθαίου είναι δεόντως αιτιολογημένη και σύμφωνη με τα στοιχεία του φακέλου. Υπέβαλε ότι όπως προκύπτει από τα στοιχεία των φακέλων είναι ισάξιος με τα Ε.Μ., υπερέχει έκδηλα σε προσόντα και «κατέχει εις πολλαπλούν το πλεονέκτημα». Παρίσταται ανάγκη να παραθέσουμε την επίδικη προσέγγιση του Πρωτόδικου Δικαστηρίου:
«Άλλος λόγος ακύρωσης αφορά τη σύσταση του Αναπληρωτή Διευθυντή, η οποία κατ’ ισχυρισμό είναι σε σύγκρουση με τα στοιχεία των φακέλλων και αναιτιολόγητη. Συγκεκριμένα, ο κ. Χατζηχάννας λέγει ότι ο ίδιος υπερέχει των ενδιαφερομένων προσώπων (η προσφυγή του αναφέρεται μόνο στην κα. Κουτουρούσιη και στους κυρίους Παπαδόπουλο, Γεωργίου και Ματθαίου) σε αξία, προσόντα και το πλεονέκτημα, και εν τούτοις δεν συστήνεται, και ότι ο Αναπληρωτής Διευθυντής δεν εξειδικεύει με επαρκή αιτιολόγηση τη σύσταση του γιατί συστήνει τον κάθε ένα από τους συστηθέντες. Ο λόγος αυτός αναφέρεται προφανώς στην κα. Κουτουρούσιη και τους κυρίους Γεωργίου και Ματθαίου που συστήθησαν από το Διευθυντή και όχι στον κ. Παπαδόπουλο που δεν συστήθηκε. Ο κ. Χατζηχάννας δεν συγκεκριμενοποιεί σε σύγκρουση με ποιά στοιχεία των φακέλων είναι, όπως ισχυρίζεται, η σύσταση, και δεν έχει ούτε το δικαστήριο εντοπίσει από τους φακέλους οποιαδήποτε στοιχεία που να καταδείκνυαν την ορθότητα της εισήγησης του κ. Χατζηχάννα. Όσο για το άλλο σκέλος της εισήγησης, για τον ίδιο λόγο δεν θεωρώ ότι η σύσταση του Αναπληρωτή Διευθυντή είναι αναιτιολόγητη, έχοντας υπ’ όψη το σύνολο των ενώπιον του στοιχείων τα οποία και έλαβε υπ’ όψη.»
Έχουμε την άποψη πως ο σχετικός λόγος της έφεσης δεν ευσταθεί. Η πρωτόδικη κατάληξη βρίσκει απόλυτο έρεισμα στους διοικητικούς φακέλους. Εξέταση τους αποκαλύπτει ότι τα Ε.Μ. υπερέχουν του εφεσείοντα στις ετήσιες αξιολογήσεις. Σε σχέση με τα προσόντα τα Ε.Μ. έχουν προηγούμενη πείρα σχετικότερη με τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης. Τα Ε.Μ. Κουτουρούσιη, Ματθαίου και Γε[*1177]ωργίου κατέχουν το πλεονέκτημα της μακράς και ευδόκιμης πείρας στο Γενικό Διοικητικό Προσωπικό, τα δε Ε.Μ. Κουτουρούσιη και Ματθαίου κατέχουν μετεκπαίδευση ή ειδική εκπαίδευση σε τομείς της διοίκησης προσωπικού/Δημόσιας Διοίκησης/Διεύθυνσης. Τα πρόσθετα προσόντα του εφεσείοντα δεν μπορούσαν να του δώσουν προβάδισμα έχοντας υπόψη την υπεροχή των Ε.Μ. στο στοιχείο της αξίας και την θέση της νομολογίας ως προς τη βαρύτητα που πρέπει να δίδεται στα πρόσθετα προσόντα.
Με τον τρίτο λόγο της έφεσης ο εφεσείων υποστήριξε ότι εσφαλμένα κρίθηκε πρωτόδικα ότι δεν ήταν δυνατή η αναθεώρηση της υπηρεσιακής έκθεσης του για το έτος 1985 «και ότι η Ε.Δ.Υ. δεν προσέδωσε σ’ αυτήν οποιανδήποτε αρνητική σημασία».
Το πραγματικό βάθρο του πιο πάνω λόγου της έφεσης όπως είναι καταγραμμένο στα σχετικά πρακτικά της Ε.Δ.Υ. έχει ως εξής:
«Σημειώνεται ότι σ’ ό,τι αφορά τις αξιολογήσεις, η Επιτροπή έλαβε γνώση σχετικής επιστολής ημερομηνίας 15.1.96 αναφορικά με την Εμπιστευτική Έκθεση του εκ των υποψηφίων Χατζηχάννα Βραχίμη, Γεωργικού Λειτουργού Α’, Τμήμα Γεωργίας, για το έτος 1985, που ο αφυπηρετήσας Διευθυντής του Τμήματος Γεωργίας απέστειλε και στην οποία αναφέρει ότι η ‘έλλειψη άμεσης και τακτικής επαφής με την εργασία του αξιολογούμενου’ τον ανάγκασε, ως Αξιολογούντα Λειτουργό τότε, να βασιστεί ‘σε προφορικές πληροφορίες, που δυνατόν να μην ήταν, εξ ολοκλήρου, αντικειμενικές και έγκυρες’.
Η Επιτροπή παρατήρησε ότι η μετά την πάροδο τόσο μεγάλου χρονικού διαστήματος αναθεώρηση της αξιολόγησης για το έτος 1985 δεν είναι δυνατή, λαμβανομένου μάλιστα υπόψη ότι ο αποστολέας της επιστολής έπαυσε να είναι δημόσιος υπάλληλος. Εξάλλου, οι γενικές και αόριστες αναφορές στην επιστολή ημερομηνίας 15.1.96 ενός μη δημόσιου λειτουργού δεν μπορούν να οδηγήσουν σε αναθεώρηση της Έκθεσης. Η Επιτροπή παρατηρεί ότι είναι παράδοξο το γεγονός ότι ο πρώην Διευθυντής του Τμήματος Γεωργίας χρειάστηκε να αφυπηρετήσει και να παρέλθει αρκετός χρόνος για να θυμηθεί στοιχεία τα οποία όφειλε να γνώριζε κατά το χρόνο σύνταξης της Έκθεσης.»
Το Πρωτόδικο Δικαστήριο συμφώνησε απόλυτα με την πιο πάνω προσέγγιση της Ε.Δ.Υ.. Περαιτέρω παρατήρησε ότι «εν πάση περιπτώσει δεν υπάρχει ούτε η παραμικρή ένδειξη ότι η Ε.Δ.Υ. προσέδωσε οποιαδήποτε αρνητική σημασία στην έκθεση του κ. Χατζηχάννα [*1178]για το 1985». Παρατήρησε, επίσης, ότι κακώς ο κ. Χατζηχάννας λέγει στην αγόρευση του ότι «η Ε.Δ.Υ., για να μην προάξει τον Αιτητή κάνει ολόκληρη αναφορά σ’ αυτόν στα πρακτικά της, παραπέμποντας στη συζήτηση του εν λόγω θέματος». Η Ε.Δ.Υ. κατέληξε το Πρωτόδικο Δικαστήριο – «δεν είχε ενεργήσει με δική της πρωτοβουλία ή με οποιοδήποτε κίνητρο αλλά ασχολήθηκε με το θέμα εξ ανάγκης αφού της είχε σταλεί αυτή η επιστολή, σίγουρα όχι με δική της υποκίνηση, και έτσι όφειλε να τη σχολιάσει».
Υιοθετούμε την πρωτόδικη προσέγγιση γιατί υποστηρίζεται πλήρως από το ενώπιον μας υλικό. Ο σχετικός λόγος της έφεσης δεν ευσταθεί.
Τέλος ο εφεσείων υποστήριξε ότι εσφαλμένα κρίθηκε πρωτόδικα ότι η τελική απόφαση της Ε.Δ.Υ. όσον αφορά την προαγωγή των Ε.Μ. Κουτουρούσιη, Γεωργίου και Ματθαίου λήφθηκε κατόπιν δέουσας έρευνας και ότι ήταν εύλογα επιτρεπτή και αιτιολογημένη. Υπέβαλε ότι όπως προκύπτει από τα πρακτικά η Ε.Δ.Υ. υιοθέτησε την πάσχουσα σύσταση του Διευθυντή χωρίς να διερευνήσει τη δική της δέουσα έρευνα.
Το θέμα της σύστασης του Διευθυντή έχει κριθεί κατά την εξέταση του δεύτερου λόγου της έφεσης (βλ. σελ. 1176-1177, πιο πάνω). Αναφορικά με την εισήγηση για έλλειψη δέουσας έρευνας τα σχετικά πρακτικά της Ε.Δ.Υ. καταδεικνύουν ότι η Ε.Δ.Υ. έχει προβεί σε πλήρη και δέουσα έρευνα της κάθε πτυχής που σχετίζεται με την καταλληλότητα και τις διεκδικήσεις των υποψηφίων. Ο σχετικός λόγος της έφεσης δεν ευσταθεί και απορρίπτεται.
Για τους πιο πάνω λόγους η έφεση αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα εναντίον του εφεσείοντα και υπέρ της Ε.Δ.Υ. και του Ε.Μ. Κουτουρούσιη.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο