(2002) 3 ΑΑΔ 468
[*468]2 Ιουλίου, 2002
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΚΡΟΝΙΔΗΣ,
ΗΛΙΑΔΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΚΥΠΡΙΑΚH ΔΗΜΟΚΡΑΤIΑ, ΜEΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠHΣ ΔΗΜOΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣIAΣ,
Εφεσείουσα-Καθ’ης η αίτηση,
v.
ΤAΚΗ ΑΝΤΩΝIOY,
Εφεσιβλήτου-Αιτητή.
(Aναθεωρητική Έφεση Aρ. 3020)
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Προαγωγές ― Προσόντα ― «Πολύ καλή γνώση της Αγγλικής γλώσσας» ― Τεκμήριο κατοχής του προσόντος, εφόσον απαιτείτο ως απαιτούμενο προσόν στο σχέδιο υπηρεσίας της προηγούμενης θέσης.
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Προαγωγές ― Προσόντα ― Δέουσα έρευνα ― Ελλείψει οποιωνδήποτε στοιχείων στους φακέλους που αν καθιστούν αυταπόδεικτη την κατοχή «άριστης γνώσης των συνθηκών της Κυπριακής Γεωργίας-Κτηνοτροφίας», η απόφαση ότι ο προαχθείς κατείχε το προσόν, ακυρώθηκε.
Η Δημοκρατία εφεσίβαλε την πρωτόδικη απόφαση με την οποία η προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών είχε ακυρωθεί.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
Όσον αφορά την κατοχή της πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας ο πρωτόδικος δικαστής δίνοντας τη δική του ερμηνεία στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Πογιατζή είπε πως το ότι ο υποψήφιος κατέχει θέση για την οποία απαιτείτο το ίδιο προσόν δεν σημαίνει αδιάσειστα ότι το κατέχει. Παρέπεμψε δε σε προηγούμενη δική του απόφαση, την Τιμοθέου ν. Δημοκρατίας, Προσφυγή 908/97, ημερ. 28/1/99.
Η άποψη του Δικαστηρίου, με όλο το σεβασμό προς τον πρωτόδικο Δικαστή, είναι διαφορετική, τυγχάνει δε να είναι σε πλήρη ταύτιση με [*469]αυτά που ανέφερε ο αδελφός Δικαστής Κωνσταντινίδης στην υπόθεση Ανδρέας Κούλη ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Προσφυγή 1038/2000, ημερ. 22/1/2002, όπου εξέτασε ακριβώς παρόμοιο ζήτημα και εξέφρασε διαφορετική άποψη λέγοντας τα πιο κάτω:
“Αλλά το αποφασιστικής σημασίας ζήτημα αφορά στην εμβέλεια της απόφασης της Ολομέλειας στην υπόθεση Πογιατζή, η οποία είναι δεσμευτική. Επ’ αυτού, με όλο το σεβασμό, άγομαι σε κατάληξη άλλη από εκείνη του συναδέλφου μου. Δεν μπορώ να συμφωνήσω πως εξάγεται από την απόφαση της πλειοψηφίας στην Πογιατζής περιορισμός τέτοιας φύσης. Όταν αναφέρεται σε διορισμό ο οποίος “ουδέποτε προσεβλήθη” κατά τη γνώμη μου εννοεί γενικά και δεν παραπέμπει σε δυνατότητα προσβολής της από το συγκεκριμένο αιτητή. Δυνατότητα που δεν την απασχόλησε κιόλας όταν έκρινε πως κατά το τεκμήριο που αναγνώρισε, ο διορισθείς κατείχε το προσόν. Ό,τι αποτέλεσε το αιτιολογικό στήριγμά της ήταν το γεγονός ότι, πλέον, ο υπάλληλος νομίμως κατείχε την προηγούμενη θέση, οπότε η διεξαγωγή έρευνας για το επίμαχον προσόν θα απέληγε στην πράξη σε αναψηλάφιση του διορισμού του προαχθέντος, πράγμα νομικά ανεπίτρεπτο.»
Για το απαιτούμενο προσόν της άριστης γνώσης των συνθηκών της Κυπριακής γεωργίας-κτηνοτροφίας, το Δικαστήριο συμφωνεί ότι δεν υπάρχει οποιαδήποτε αναφορά στα πρακτικά της σχετικής συνεδρίας της εφεσείουσας. Το πρωτόδικο Δικαστήριο στη σχετική του απόφαση σημειώνει ότι δεν διέκρινε οτιδήποτε στους σχετικούς φακέλους που θα καθιστούσε αυτόδηλη την κατοχή αυτού του προσόντος από το ενδιαφερόμενο μέρος. Είναι ορθό ότι ο Διευθυντής είχε αναφέρει στη σύσταση του ότι “όλοι οι υποψήφιοι λόγω της μακράς υπηρεσίας τους έχουν άριστη γνώση των συνθηκών της Κυπριακής γεωργίας - κτηνοτροφίας”, αλλά αυτή η σύσταση έγινε μετά που η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας είχε ήδη αποφασίσει πως το ενδιαφερόμενο μέρος είχε το προσόν αυτό. Εξάλλου η θέση ήταν προαγωγής και ήταν προαπαιτούμενο η τριετής τουλάχιστον υπηρεσία στην προηγούμενη θέση. Τα μέρη αμφισβήτησαν κατά τη συζήτηση της υπόθεσης κατά πόσο τα καθήκοντα που εκτελούσε το ενδιαφερόμενο μέρος δικαιολογούσαν τέτοια διαπίστωση. Και επομένως δεν υπήρχε οτιδήποτε στους σχετικούς φακέλους που θα καθιστούσαν αυτόδηλη την κατοχή του προσόντος από το ενδιαφερόμενο μέρος.
Η έφεση απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Δημοκρατία v. Πογιατζή (1992) 3 Α.Α.Δ. 442,
[*470]Τιμοθέου v. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 908/97, ημερ. 28.1.1999,
Κούλη v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 1038/2000, ημερ. 22.1.2002.
Έφεση.
Έφεση από την καθ’ ης η αίτηση εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου (Yπόθεση Aρ. 391/98), ημερομηνίας 25/2/2000, με την οποία ακυρώθηκε η απόφαση της E.Δ.Y. ημερομηνίας 5/12/87, με την οποία προήχθηκε το ενδιαφερόμενο μέρος στη θέση Aνώτερου Kτηνοτροφικού Λειτουργού.
Γ. Κωνσταντίνου-Ερωτοκρίτου, Εισαγγελέας της Δημοκρατίας, για την Εφεσείουσα.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον Εφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Η απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από το Δικαστή Τ. Ηλιάδη.
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.: Ο εφεσίβλητος προσέβαλε πρωτόδικα την ορθότητα της απόφασης της εφεσείουσας Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας της 5/12/1987 να προαγάγει το ενδιαφερόμενο μέρος Κυριάκο Χατζηγεώργη στη θέση του Ανώτερου Κτηνοτροφικού Λειτουργού. Η προσφυγή του πέτυχε γιατί ο συνάδελφος μας που την δίκασε έκρινε πως η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας δεν διεξήγαγε τη δέουσα έρευνα για να διαπιστώσει κατά πόσο το ενδιαφερόμενο πρόσωπο κατείχε δύο από τα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα, αυτό της πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας και της άριστης γνώσης των συνθηκών της Κυπριακής γεωργίας - κτηνοτροφίας.
Αναφορικά με την κατοχή της πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας για την οποία η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας έκρινε ότι τόσο ο εφεσίβλητος όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος την κατείχαν κατά τεκμήριο, το πρωτόδικο Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι εφόσον και οι δύο είχαν προηγουμένως προαχθεί ταυτόχρονα στη θέση του Κτηνοτροφικού Λειτουργού Α΄, ο εφεσίβλητος δεν είχε έννομο συμφέρον να προσβάλει την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους, και έτσι δεν μπορούσε να δημιουργηθεί αμάχητο τεκμήριο ότι το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε το πιο πάνω προσόν.
[*471]Αναφορικά με την κατοχή ή όχι του προσόντος της άριστης γνώσης των συνθηκών της Κυπριακής γεωργίας - κτηνοτροφίας, το πρωτόδικο Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας παρέλειψε να προβεί στη δέουσα έρευνα για τη διαπίστωση της κατοχής του, αναφέροντας ότι δεν διέκρινε οτιδήποτε στους φακέλους που καθιστούσε αυτόδηλη την κατοχή του.
Εφόσον δε η εφεσείουσα δεν είχε προβεί στη δέουσα έρευνα για να διαπιστώσει αν το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε τα πιο πάνω προσόντα, το πρωτόδικο Δικαστήριο προέβηκε στην ακύρωση της σχετικής απόφασης.
Με την παρούσα έφεση η εφεσείουσα ισχυρίζεται ότι
(α) Το πρωτόδικο Δικαστήριο δεσμευόταν με το σκεπτικό της απόφασης Δημοκρατία ν. Πογιατζή (1992) 3 Α.Α.Δ. 442, ότι το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε κατά τεκμήριο το προσόν της κατοχής της πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας· και
(β) Είχε προβεί στη δέουσα έρευνα για να διαπιστώσει αν το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε το προσόν της άριστης γνώσης των συνθηκών της Κυπριακής γεωργίας - κτηνοτροφίας.
(α) Πολύ καλή γνώση της Αγγλικής γλώσσας
Ο εφεσίβλητος και το ενδιαφερόμενο μέρος προάχθηκαν ταυτόχρονα στη θέση του Κτηνοτροφικού Λειτουργού Α΄ στις 15/11/1982.
Όσον αφορά την κατοχή της πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας ο πρωτόδικος συνάδελφος μας δίνοντας τη δική του ερμηνεία στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Πογιατζή (πιο πάνω) είπε πως το ότι ο υποψήφιος κατέχει θέση για την οποία απαιτείτο το ίδιο προσόν δεν σημαίνει αδιάσειστα ότι το κατέχει. Παρέπεμψε δε σε προηγούμενη δική του απόφαση, την Τιμοθέου ν. Δημοκρατίας, Προσφυγή 908/97 της 28/1/99, όπου είχε αναφέρει τα πιο κάτω:
“Στη Δημοκρατία ν. Πογιατζή (1992) 3 Α.Α.Δ. 422, η πλειοψηφία έκρινε ότι όπου η αρμόδια αρχή είχε από προηγούμενη διερεύνηση καταλήξει ότι, ως θέμα πραγματικό, ο υποψήφιος διέθετε προσόν ίδιο με ό,τι και πάλι απαιτείτο, δεν χρειαζόταν στη νέα διαδικασία “οποιαδήποτε παραπέρα έρευνα”. Αυτό, καθώς ανέφερε, το υπαγόρευε η λογική. Και πρόσθεσε τα εξής (στις σελ. 428-9):
[*472]‘Το συμπέρασμα όμως αυτό δεν επιβάλλεται μόνο από την κοινή λογική, αλλά και παγιώνεται από την αρχή του διοικητικού δικαίου περί της νομιμότητας του διορισμού του ενδιαφερομένου προσώπου στην προηγούμενη θέση, που ουδέποτε προσεβλήθη.’
Ιδιαίτερα σημαντικό είναι το μέρος του σκεπτικού με το οποίο υποδεικνύεται ότι πρόκειται για περιπτώσεις όπου η προηγούμενη απόφαση της αρμόδιας αρχής αναφορικά με τα προσόντα “ουδέποτε προσεβλήθη”. Και, βέβαια, μπορεί κανείς να ομιλεί για το ότι δεν προσεβλήθη απόφαση μόνο εφόσον υπήρχε τότε η δυνατότητα προσβολής από αυτόν που τώρα προσβάλλει.”
Η ευπαίδευτη συνήγορος της εφεσείουσας εισηγήθηκε ότι το γεγονός ότι ο εφεσίβλητος δεν είχε προσβάλει την προηγούμενη προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους δεν διαφοροποιεί την κατάσταση, αφού η νομιμότητα της διοικητικής πράξης ενεργεί έναντι όλων και γιατί παρεμπίπτουσα έρευνα εναντίον του κύρους μιας διοικητικής πράξης μετά την παρέλευση της προθεσμίας για την καταχώριση αίτησης ακύρωσης, θα δημιουργούσε αβεβαιότητα και ανασφάλεια για όλες τις διοικητικές πράξεις.
Η δική μας άποψη, με όλο το σεβασμό προς τον πρωτόδικο Δικαστή, είναι διαφορετική, τυγχάνει δε να είμαστε σε πλήρη ταύτιση με αυτά που ανέφερε ο αδελφός Δικαστής Κωνσταντινίδης στην υπόθεση Ανδρέας Κούλη ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Προσφυγή 1038/2000 της 22/1/2002, όπου εξέτασε ακριβώς παρόμοιο ζήτημα και εξέφρασε διαφορετική άποψη λέγοντας τα πιο κάτω:
“Αλλά το αποφασιστικής σημασίας ζήτημα αφορά στην εμβέλεια της απόφασης της Ολομέλειας στην υπόθεση Πογιατζή, η οποία είναι δεσμευτική. Επ’ αυτού, με όλο το σεβασμό, άγομαι σε κατάληξη άλλη από εκείνη του συναδέλφου μου. Δεν μπορώ να συμφωνήσω πως εξάγεται από την απόφαση της πλειοψηφίας στην Πογιατζής περιορισμός τέτοιας φύσης. Όταν αναφέρεται σε διορισμό ο οποίος “ουδέποτε προσεβλήθη” κατά τη γνώμη μου εννοεί γενικά και δεν παραπέμπει σε δυνατότητα προσβολής της από το συγκεκριμένο αιτητή. Δυνατότητα που δεν την απασχόλησε κιόλας όταν έκρινε πως κατά το τεκμήριο που αναγνώρισε, ο διορισθείς κατείχε το προσόν. Ό,τι αποτέλεσε το αιτιολογικό στήριγμά της ήταν το γεγονός ότι, πλέον, ο υπάλληλος νομίμως κατείχε την προηγούμενη θέση, οπότε η διεξαγωγή έρευνας για το επίμαχον προσόν θα απέληγε στην πράξη σε αναψηλάφιση του διορισμού του προαχθέντος, πράγμα νομικά ανεπίτρεπτο. Παραθέτω ολόκλη[*473]ρο το σχετικό απόσπασμα από την απόφαση της πλειοψηφίας που εξέδωσε ο Αρτεμίδης, Δ.:
“Ως εκ τούτου η κοινή λογική αναντίρρητα επιβάλλει, και δεν χρειαζόταν οποιαδήποτε παραπέρα “έρευνα” από την ΕΔΥ, να κρίνει ως πραγματικό γεγονός ότι ο προαχθείς διέθετε το επίμαχο προσόν, που είναι το ίδιο με αυτό που απαιτείται για τη θέση, στην οποία διορίστηκε από 1.3.84. Το συμπέρασμα όμως αυτό δεν επιβάλλεται μόνο από την κοινή λογική, αλλά και παγιώνεται από την αρχή του διοικητικού δικαίου περί της νομιμότητας του διορισμού του ενδιαφερομένου προσώπου στην προηγούμενη θέση, που ουδέποτε προσεβλήθη. Οποιαδήποτε “έρευνα” από την ΕΔΥ για το επίμαχο προσόν, όπως την έχει εισηγηθεί στο πρωτόδικο Δικαστήριο και ενώπιόν μας ο δικηγόρος του εφεσιβλήτου, θα απέληγε στην πράξη σε αναψηλάφιση του διορισμού του προαχθέντος, που έγινε την 1.3.84 στη θέση ειδικού ιατρού, πράγμα νομικά ανεπίτρεπτο.
Σε αυτό το σημείο ας μου επιτραπεί να παρατηρήσω, παρενθετικά, πως ένα άλλο προσόν που προβλέπει το επίδικο σχέδιο υπηρεσίας είναι και “τριετής τουλάχιστο υπηρεσία εις την θέσιν ειδικού ιατρού”. Θα ήταν, κατ’ αναλογία, παράλογο να εισηγηθεί κανείς πως η ΕΔΥ θα έπρεπε να διαπιστώσει κατά πόσο το ενδιαφερόμενο πρόσωπο είχε ειδικότητα στην ιατρική, εφόσο κρίθηκε πως είχε τέτοια ειδικότητα το 1983, όταν διορίστηκε στη θέση ειδικού ιατρού.
Για τους πιο πάνω λόγους η έφεση της Δημοκρατίας θα επιτύχει και η επίδικη απόφαση της ΕΔΥ θα επικυρωθεί. Προχωρώ όμως να πω λίγες ακόμα λέξεις που επιβεβαιώνουν, νομίζω, την προσέγγισή μου στο θέμα. Έχω την άποψη πως στην εξεταζόμενη περίπτωση αυτό που θάπρεπε να κάμει η ΕΔΥ, αν ήθελε να ασχοληθεί με την επιστολή του δικηγόρου του εφεσίβλητου, ήταν απλή επισήμανση του γεγονότος ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο υπηρετούσε στη θέση ειδικού ιατρού από 1.3.84. Τα σχέδια υπηρεσίας πρόβλεπαν για τη θέση αυτή ακριβώς το ίδιο προσόν όπως στην επίδικη. Επομένως, είχε διαπιστωθεί τότε πως διέθετε το προσόν της πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής, που προβλέπεται και στα υπό συζήτηση σχέδια υπηρεσίας. Επειδή δε πρόκειται για προσόν που αποτελεί πνευματικό απόκτημα, λογικό είναι να υποθέσει ένας πως τούτο έχει έκτοτε βελτιωθεί.”
Υιοθετούμε την πιο πάνω θέση και καταλήγουμε στο συμπέρα[*474]σμα ότι έχει δημιουργηθεί τεκμήριο πως το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν κάτοχος του προσόντος.
(β) Δέουσα έρευνα
Για το απαιτούμενο προσόν της άριστης γνώσης των συνθηκών της Κυπριακής γεωργίας - κτηνοτροφίας συμφωνούμε με την άποψη του συναδέλφου που εκδίκασε πρωτόδικα την υπόθεση ότι δεν υπάρχει οποιαδήποτε αναφορά στα πρακτικά της σχετικής συνεδρίας της εφεσείουσας. Το πρωτόδικο Δικαστήριο στη σχετική του απόφαση σημειώνει ότι δεν διέκρινε οτιδήποτε στους σχετικούς φακέλους που θα καθιστούσε αυτόδηλη την κατοχή αυτού του προσόντος από το ενδιαφερόμενο μέρος. Είναι ορθό ότι ο Διευθυντής είχε αναφέρει στη σύσταση του ότι “όλοι οι υποψήφιοι λόγω της μακράς υπηρεσίας τους έχουν άριστη γνώση των συνθηκών της Κυπριακής γεωργίας - κτηνοτροφίας”, αλλά αυτή η σύσταση έγινε μετά που η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας είχε ήδη αποφασίσει πως το ενδιαφερόμενο μέρος είχε το προσόν αυτό. Εξάλλου η θέση ήταν προαγωγής και ήταν προαπαιτούμενο η τριετής τουλάχιστον υπηρεσία στην προηγούμενη θέση. Τα μέρη αμφισβήτησαν κατά τη συζήτηση της υπόθεσης κατά πόσο τα καθήκοντα που εκτελούσε το ενδιαφερόμενο μέρος δικαιολογούσαν τέτοια διαπίστωση. Και επομένως συμφωνούμε με το συνάδελφο μας πως δεν υπήρχε οτιδήποτε στους σχετικούς φακέλους που θα καθιστούσαν αυτόδηλη την κατοχή του προσόντος από το ενδιαφερόμενο μέρος.
Η έφεση απορρίπτεται. Έχοντας υπόψη τα ιδιάζοντα περιστατικά της υπόθεσης δεν εκδίδεται οποιοδήποτε διάταγμα για έξοδα.
H έφεση απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο