Κυπριακή Δημοκρατία ν. Χρίστου Μιχαηλίδη (2002) 3 ΑΑΔ 646

(2002) 3 ΑΑΔ 646

[*646]18 Οκτωβρίου, 2002

[ΠΙΚΗΣ, Π., ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στές]

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

Εφεσείοντες,

v.

ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ,

Εφεσιβλήτου.

(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 3048)

 

Σχέδια Υπηρεσίας ― Ερμηνεία τους ― Αποτελεί ευθύνη του διορίζοντος οργάνου ― Αντίθετη ερμηνεία στο παρελθόν δεν επιτρέπει στη διοίκηση, αν αυτή δεν ήταν εύλογη, να την επαναλάβει ― Ακύρωση της απόφασης, που βασίστηκε σε εύλογη ερμηνεία, λόγω αντιφατικής συμπεριφοράς της διοίκησης, παραμερίστηκε.

Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Προαγωγές ― Προσόντα ― Πείρα σε συγκεκριμένη θέση ― Μπορεί να αποκτηθεί και σε έκτακτη θέση, εφόσον το σχέδιο υπηρεσίας ζητά πείρα και όχι υπηρεσία.

Η Δημοκρατία καταχώρησε έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης, σύμφωνα με την οποία παρά το εύλογο της ερμηνείας του σχεδίου υπηρεσίας από της ΕΔΥ, η απόφαση ακυρώθηκε λόγω αντιφατικής συμπεριφοράς (αντίθετη ερμηνεία στο παρελθόν).

Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, επιτρέποντας την έφεση, αποφάσισε ότι:

Οι εφεσείοντες υποστήριξαν ότι η κατάληξη του Δικαστηρίου για αντιφατική συμπεριφορά της διοίκησης δεν ευσταθεί. Το επιχείρημα των εφεσειόντων ευσταθεί. Δεν παραγνωρίζεται ότι η ερμηνεία των σχεδίων υπηρεσίας αποτελεί ευθύνη του διορίζοντος οργάνου. Όμως, οι πρόνοιές του επιδέχονται μόνο μία ερμηνεία. Αν συγκεκριμένη ερμηνεία έχει θεωρηθεί εύλογη δεν χωρεί δεύτερη, διαφορετική, αντιμετώπιση των ιδίων προσόντων. Με δικαιολογία την αρχή της μη αντιφατικής συμπεριφοράς της διοίκησης, δεν θα μπορούσε η Επιτροπή να οδηγηθεί σε παρανομία ή στη συνέχισή της. Ισότητα στην παρανομία δεν [*647]νοείται.

Η έφεση θα πρέπει να επιτύχει. Εν τούτοις, και παρ’ όλον ότι δεν έχει ασκηθεί αντέφεση, θα πρέπει να σημειωθεί ότι, όσον αφορά το εύλογο της ερμηνείας του σχεδίου υπηρεσίας, το Δικαστήριο αποκλίνει σε αντίθετη άποψη από εκείνη του πρωτόδικου δικαστηρίου.

Το σχέδιο υπηρεσίας προνοεί μεταξύ άλλων «πενταετή τουλάχιστον μεταπτυχιακή πείρα στην Πολιτική Μηχανική/Τοπογραφία/Μηχανική Αρδεύσεως εκ της οποίας τρία τουλάχιστον έτη στη θέση Εκτελεστικού Μηχανικού, 2ας τάξεως, ή/και τη θέση Τοπογράφου/Μηχανικού Αρδεύσεως στο Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων». Κατά την ερμηνεία των απαιτουμένων προσόντων το βάρος πρέπει να δοθεί στην απαίτηση για πείρα, όρο που εμπεριέχει την έννοια γνώσεων που αποκτούνται μέσα από ενασχόληση υπό ορισμένη ιδιότητα (Papapetrou v. Republic 2 R.S.C.C. 61) ή την πρακτική γνώση που αποκτά κάποιος με το να επιδίδεται σε συγκεκριμένο είδος εργασίας (Ιωάννου ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (1998) 3 Α.Α.Δ. 624).

Όπως έχει λεχθεί και στην υπόθεση Χατζηγεωργίου ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 907/99, ημερ. 21.9.2001, η πείρα που αποκτήθηκε από τον εφεσίβλητο ήταν ποιοτικά όμοια με την πείρα άλλων που κατείχαν τη θέση πάνω σε μόνιμη βάση. Το σχέδιο υπηρεσίας απαιτεί πείρα που αποκτήθηκε στη θέση και όχι υπηρεσία σ’ αυτήν. 

Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.

Αναφερόμενες Υποθέσεις:

Νεοκλέους κ.ά. v. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 830/96 κ.ά., ημερ. 11.11.1998,

Papapetrou v. Republic, 2 R.S.C.C. 61,

Ιωάννου v. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (1998) 3 Α.Α.Δ. 624,

Χατζηγεωργίου v. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 907/99, ημερ. 21.9.2001.

Έφεση.

Έφεση από την καθ’ ης η αίτηση Eπιτροπή εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου (Yπόθεση Aρ. 894/99), ημερομηνίας 18/5/2000, με την οποία έγινε δεκτή η προσφυγή του αιτητή και ακυρώθηκε η απόφαση της Eπιτροπής να απορρίψει την εισήγηση του Aναπληρωτή Διευθυντή του Tμήματος Aναπτύξεως Yδάτων ο οποίος με επιστολή του στην Eπιτροπή Δημόσιας Yπηρεσίας ημερ. 1/3/99 [*648]πρότεινε την προαγωγή του αιτητή στη θέση Eκτελεστικού Mηχανικού 1ης τάξης, με την αιτιολογία ότι αυτός δεν ήταν προσοντούχος, επειδή, αν και έκρινε ότι η ερμηνεία που αποδόθηκε από την Eπιτροπή στο σχέδιο υπηρεσίας ήταν εύλογα εφικτή σε άλλη περίπτωση, σε ανάλογο σχέδιο υπηρεσίας, η πρόνοια για σχετική πείρα ερμηνεύτηκε ότι περιελάμβανε υπηρεσία στη θέση και σε έκτακτη βάση, όπως ήταν και η υπηρεσία του αιτητή πριν μονιμοποιηθεί, γεγονός το οποίο συνιστούσε αντιφατική συμπεριφορά της διοίκησης.

Α. Βασιλειάδης, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Εφεσείοντες.

Ν. Χατζηιωάννου, για τον Εφεσίβλητο.

Cur. adv. vult.

ΠΙΚΗΣ, Π.: Tην απόφαση του Δικαστηρίου θα απαγγείλει ο Φρ. Νικολαΐδης, Δ..

ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Ο εφεσίβλητος είναι Εκτελεστικός Μηχανικός 2ης τάξης, στο Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων. Για πάνω από δέκα χρόνια ασκούσε τα καθήκοντά του σε έκτακτη βάση. Στη θέση μονιμοποιήθηκε βάσει των προνοιών του περί Εκτάκτων Υπαλλήλων Νόμου του 1996, Ν.107(Ι)/96.

Την 1.3.1999 ο Αναπληρωτής Διευθυντής του Τμήματος Αναπτύξεως Υδάτων, με επιστολή του στην Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (στο εξής «η Επιτροπή»), πρότεινε την προαγωγή του στη θέση Εκτελεστικού Μηχανικού 1ης τάξης. Η Επιτροπή απέρριψε την εισήγηση γιατί ερμηνεύοντας το σχέδιο υπηρεσίας κατέληξε ότι ο αιτητής δεν κατείχε τα απαιτούμενα προσόντα. Θεώρησε ότι η απαίτηση του σχεδίου υπηρεσίας για τριετή τουλάχιστον μεταπτυχιακή πείρα στη θέση Εκτελεστικού Μηχανικού 2ης τάξης αφορούσε πείρα σε μόνιμη θέση την οποία ο εφεσίβλητος δεν κατείχε, δεδομένου ότι είχε διοριστεί στη μόνιμη θέση μόλις την 1.1.1997.

Πρωτόδικα το Δικαστήριο έκρινε ότι η ερμηνεία που αποδόθηκε από την Επιτροπή στο σχέδιο υπηρεσίας ήταν εύλογα εφικτή. Όμως, επειδή σε άλλη περίπτωση, σε ανάλογο σχέδιο υπηρεσίας, η πρόνοια για σχετική πείρα ερμηνεύτηκε ότι περιελάμβανε υπηρεσία στη θέση και σε έκτακτη βάση, κατέληξε ότι η διαφορετική ερμηνεία των δύο σχεδίων υπηρεσίας, συνιστούσε ασυνεπή και αντιφατική αντιμετώπιση και προχώρησε στην ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης.

[*649]

Εναντίον της πρωτόδικης απόφασης ασκήθηκε η παρούσα έφεση. Οι εφεσείοντες υποστήριξαν ότι η κατάληξη του Δικαστηρίου για αντιφατική συμπεριφορά της διοίκησης δεν ευσταθεί, γιατί, ακόμα κι αν από την Επιτροπή είχε δοθεί, σε παρόμοια πρόνοια σχεδίου υπηρεσίας, διαφορετική ερμηνεία στο συγκεκριμένο προσόν, η αρχή της απαγόρευσης επίδειξης αντιφατικής συμπεριφοράς από τη διοίκηση δεν θα μπορούσε να οδηγήσει είτε στην παρανομία, είτε στη συνέχισή της.

Το επιχείρημα των εφεσειόντων ευσταθεί. Δεν παραγνωρίζουμε ότι η ερμηνεία των σχεδίων υπηρεσίας αποτελεί ευθύνη του διορίζοντος οργάνου. Όμως, οι πρόνοιές του επιδέχονται μόνο μία ερμηνεία. Αν συγκεκριμένη ερμηνεία έχει θεωρηθεί εύλογη δεν χωρεί δεύτερη, διαφορετική, αντιμετώπιση των ιδίων προσόντων. Με δικαιολογία την αρχή της μη αντιφατικής συμπεριφοράς της διοίκησης, δεν θα μπορούσε η Επιτροπή να οδηγηθεί σε παρανομία ή στη συνέχισή της. Ισότητα στην παρανομία δεν νοείται (Νεοκλέους κ.ά. ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 830/96 κ.ά., ημερ. 11.11.1998).

Η έφεση θα πρέπει να επιτύχει. Εν τούτοις, και παρ’ όλον ότι δεν έχει ασκηθεί αντέφεση, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι, όσον αφορά το εύλογο της ερμηνείας του σχεδίου υπηρεσίας αποκλίνουμε σε αντίθετη άποψη από εκείνη του πρωτόδικου δικαστηρίου.

Το σχέδιο υπηρεσίας προνοεί μεταξύ άλλων «πενταετή τουλάχιστον μεταπτυχιακή πείρα στην Πολιτική Μηχανική/Τοπογραφία/ Μηχανική Αρδεύσεως εκ της οποίας τρία τουλάχιστον έτη στη θέση Εκτελεστικού Μηχανικού, 2ας τάξεως, ή/και τη θέση Τοπογράφου/Μηχανικού Αρδεύσεως στο Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων». Κατά την ερμηνεία των απαιτουμένων προσόντων το βάρος πρέπει να δοθεί στην απαίτηση για πείρα, όρο που εμπεριέχει την έννοια γνώσεων που  αποκτούνται μέσα από ενασχόληση υπό ορισμένη ιδιότητα (Papapetrou v. Republic 2 R.S.C.C. 61) ή την πρακτική γνώση που αποκτά κάποιος με το να επιδίδεται σε συγκεκριμένο είδος εργασίας (Ιωάννου ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (1998) 3 Α.Α.Δ. 624).

Όπως έχει λεχθεί και στην υπόθεση Χατζηγεωργίου ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 907/99, ημερ. 21.9.2001, η πείρα που αποκτήθηκε από τον εφεσίβλητο ήταν ποιοτικά όμοια με την πείρα άλλων που κατείχαν τη θέση πάνω σε μόνιμη βάση. Το σχέδιο υπηρεσίας απαιτεί πείρα που αποκτήθηκε στη θέση και όχι υπηρεσία σ’ αυτήν. Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι στο ίδιο σχέδιο υπηρεσίας γίνεται [*650]διάκριση μεταξύ της πενταετούς πείρας που απαιτείται στη Μηχανική Αρδεύσεως και της πείρας για τρία τουλάχιστον έτη στη θέση Εκτελεστικού Μηχανικού.

Η έφεση επιτρέπεται και η πρωτόδικη απόφαση ακυρώνεται.  Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, με έξοδα εναντίον του εφεσίβλητου, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.

H έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο